ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาราวารี]

        คำไพเราะ..หวานลิ้น..แล้วสิ้นซาก                        ในลมปาก..หวานหู..ไม่รู้หาย

คำยกยอ..ปอปั้น..หลั่นน้ำลาย                             ทำหญิงชาย..หลงเหลิง..เชิงสำราญ

สวมหน้ากาก..ฝากคำหวาน..ซ่านในลิ้น                  ทำให้สิ้น..ความจริงใจ..ให้กล่าวขาน

ใจจริงนั้น..คิดอย่างไร..ไม่รู้กาล                           ดีแต่หว่าน..คำหวาน..ทานอารมณ์

        คราลับหลัง..ชั่งใจ..ไม่เคยรู้                               ตาที่ดู..นินทา..ว่าแสบสม

เหมือนโดนผลัก..เสียหลัก..ปักในตม                      เป็นดั่งปม..คาใจให้..ได้คิดเอา

อย่าไปเก็บ..คำพูด..มาฉุดนึก                              อย่าไปคึก..กับคำด่า..ว่าให้เศร้า

ที่คอยว่า..เกลียดชัง..ลับหลังเรา                          เก็บมันเอา..ใว้ในใจ..ให้รีรอ

        ทำตัวเรา..ไห้ดี..อย่างที่สุด                                อย่าไปฉุด..ฉุนคำด่า..ปากปลาหมอ

เฉยเอาใว้..ใครแอบว่า..พูดด่าทอ                          เพียงอย่าส่อ..เป็นอย่างเขา..เราจริงใจ

อย่ารู้สึก..นึกคิด..ปิดใจฟัง                                 อย่ามัวขัง..บังสติ..คำติใหน

ทำตัวเรา..ดูแค่เรา..อย่าฟังใคร                             เราถึงได้..ควรชื่อว่า..คุณค่าคน

[panthong.kh]

อันคำคน ทนฟัง แล้วชั่งคิด
ถูกหรือผิด ตริตรอง อย่าร้องบ่น
อาจมีบ้าง บางครั้ง นั่งทุกข์ทน
ด้วยคำคน บ่นใบ้ ให้ได้อาย

คำนินทา กาเล เหมือนเทแกลบ
ถึงปวดแปลบ แสบแสน เป็นแม่นหมาย
ไม่นานนัก เวลา พาผ่อนคลาย
คงกลับกลาย คล้ายคลื่น ทุกคืนวัน

เราทำดี ทำเด่น เห็นเกินหน้า
จ้องนินทา ว่าร้าย ไยหวาดหวั่น
ต้องฝึกจิต ยึดถือ คือรางวัล
ฝึกใจมั่น เข้าไว้ อย่าได้แคร์
พันทอง
 

[D]

ศาสตราจารย์ ผ่านมา ต้องสาธุ
เธอบรรลุ รุ่งโรจน์ จึงโปรดแผ่
ตัวอย่างเด่น เห็นอยู่ รู้ไม่แคร์
มิแยแส แม้ชรา จะมาเยือน

เธอพูดจา มิหวาน ขวานผ่าซาก
เมื่อวานผ่า จากปาก มากหมาเกลื่อน
ทั้งเพื่อนพ้อง น้องพี่ นี้แชเชือน
ใคร่ขอเตือน เถื่อนนั่น ยัย"พันทอง"

"ดิน"

[panthong.kh]

รู้ตัวว่า ไม่หวาน ขวานผ่าซาก
เลี้ยงหมาไว้ ในปาก ลำบากหมอง
อีกที่บ้าน ร้อยไร่ ใครใคร่ปอง
อยากลองของ เชิญมา อย่าช้านาน

จะชายหนุ่ม ชายแก่ แม้แต่เด็ก
ถูกสเปค ของฉัน ต้องฝันหวาน
รีบสมัคร เร็วพลัน ถ้ามั่นมาน
หากแข็งแกร่ง เอาการ เชิญท่านมา
พันทอง
 

[D]

เมื่อวานนั้น เล่นน้ำ ฉ่ำใสสาด
เธอผงาด บาดใจ ในทีท่า
ตักน้ำสาด ใส่เรา เต็มเบ้าตา
บอกไม่หลบ นี่หว่า ดู๊!กล้าทำ

คิดจะแย่ง"ธาราฯ"ชาตรีฉัน
เห็นไหมนั่น ทายท้า บ้าระห่ำ
เลยยันท้าย ถลันตัว หัวคะมำ
ลงไปจ้ำ เลนตม สมหน้าจัง

"ดิน"

[panthong.kh]

ฉันมันอึด ฮึดสู้ ตูไม่ถอย
แค่สำออย เท่านั้น ที่ยันหลัง
เพื่อให้ชาย เห็นใจ ในภวังค์
ร้องเสียงดัง ช่วยด้วย ช่วยฉันที

ยัยดินถีบ จ้ำเบ้า เข้าที่หน้า
ปวดอุรา ร้าวรวด นวดหน่อยพี่
ทั้งหนุ่มใหญ่ หนุ่มน้อย คอยพัดวี
แม่ดินShe ขี้อิจฉา ไม่กล้ามอง
ัพันทอง
 

[D]

 

แหกปากฝอย ลอยหน้า ใช้ผ้าอุด(ปาก)
แล้วรีบรุด ฉุดใกล้ เข้าไปถอง
ผลักให้ล้ม หงายหลัง ไปนั่งกอง
ขึ้นทับท้อง ฟ้องนัก ตบสักที

"ดิน"

 

[panthong.kh]

ช่วยด้วยจ้า คนบ้า จะฆ่าฉัน
ถือมีดสั้น ทิ่มแทง แหยงเต็มที่
หลุดมาจาก ที่ไหน ใครบอกที
สาธัญยี หรือเปล่า ข่าวเมื่อวาน  (สาธัญยี = ศรีธัญญาจ้า)

พอร้องเสร็จ แกล้งสลบ ซบอกใหญ่
ร่างกำยำ เร้าใจ ใครกันท่าน
ยัยดินเหลือบ เหลียวมอง จ้องลนลาน
ด่าประจาน ทั้งตลาด ฟาดงวงงา
พันทอง
 

[ปู่ริน]

เห็นเปิดศึก "มวยคาดเชือก" ตักน้ำสาด
ตบหัวฟาดปากฟกช้ำทำปัญหา
ณ กลางตลาดคนล้อมวงตรงเขียงปลา
เป็นสาวงามดูหน้าตาน่าคุ้นจัง

เห็นน้อง"ดิน"กับน้อง"พัน"ตบกันใหญ่
เลยเข้าไปรีบซักถามเรื่องความหลัง
ด้วยเหตุใดใยดุด่ามิน่าฟัง
กระทบกระทั่งกันทำไมไม่นิยม

เราคนไทยควรตั้งใจใช้คำหวาน
สอนลูกหลานอย่าชี้หน้าด่ากันขรม
ความสามัคคีมีพลังสร้างสังคม
อาจล่มจม...เพราะคนไทย...ทะเลาะกัน.

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๑๔ เม.ย.๕๖

[กรกช]

#๕๕

-๐-
ปู่มาเอง นักเลงพบ หลบหันหลัง
เรื่องเก่ายัง คาคดี หนีก่อนฉัน
ไม่กล้าสู้ รู้ความผิด คิดทุกวัน
ตัวยุแยง สาว"พัน" ปั่นสาว"ดิน"
-๐-
แค่น้องใหม่ โผล่หน้า อาการบอก
แย่งกันออก คารมโชย โปรยถวิล
น้อง"ธารา วารี" นี้น่ากิน
ไม่นานสิ้น กลิ่นใหม่ ใจก็เร
-๐-

[D]

เห็นเปิดศึก "มวยคาดเชือก" ตักน้ำสาด
ตบหัวฟาดปากฟกช้ำทำปัญหา
ณ กลางตลาดคนล้อมวงตรงเขียงปลา
เป็นสาวงามดูหน้าตาน่าคุ้นจัง

เห็นน้อง"ดิน"กับน้อง"พัน"ตบกันใหญ่
เลยเข้าไปรีบซักถามเรื่องความหลัง
ด้วยเหตุใดใยดุด่ามิน่าฟัง
กระทบกระทั่งกันทำไมไม่นิยม

เราคนไทยควรตั้งใจใช้คำหวาน
สอนลูกหลานอย่าชี้หน้าด่ากันขรม
ความสามัคคีมีพลังสร้างสังคม
อาจล่มจม...เพราะคนไทย...ทะเลาะกัน.

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๑๔ เม.ย.๕๖

ก้อ..."พันทอง"สิ "ปู่ริน" แกล้ง"ดิน"ก่อน
สาดน้ำย้อน เข้าตา แถมด่าฉัน
เพียงแค่หนุ่ม"ธารา"มาพัวพัน
มาฟาดฟัน กันเอง มิเกรงใจ

ที่"ปู่ริน" แนะนำ คอยย้ำปลูก
"ดิน"ทำถูก แล้วนั่น ควรหวานใส่
น้ำตาลสด รดทั่ว ตัว"พัน"ไง
"พัน"ร่ำไห้ ไปเข้าวัด วิปัสสนา

คู่ชกขอเวลานอก..หนีเข้าวัดไปแล้ว

"ดิน"

[D]

#๕๕

-๐-
ปู่มาเอง นักเลงพบ หลบหันหลัง
เรื่องเก่ายัง คาคดี หนีก่อนฉัน
ไม่กล้าสู้ รู้ความผิด คิดทุกวัน
ตัวยุแยง สาว"พัน" ปั่นสาว"ดิน"
-๐-
แค่น้องใหม่ โผล่หน้า อาการบอก
แย่งกันออก คารมโชย โปรยถวิล
น้อง"ธารา วารี" นี้น่ากิน
ไม่นานสิ้น กลิ่นใหม่ ใจก็เร
-๐-

แหม!ปากร้าย ทายท้า มาว่าฉัน
เดี๋ยวตบหัน ฟันห้อย ต่อยตาเหล่
"กรกช"มดเท็จ เสร็จทั้งเพ
ยุจนเป๋ เฉไฉ แล้วไม่เคลีย

จนทะเลาะ เบาะแว้ง แสร้งหัวร่อ
ปรบมือปร๋อ เยาะเรา เขาพาเสีย
คนเก่าใหม่ ใสคล้ำ หรือต่ำเตี้ย
เลือกได้เฮีย มิหล่อ ก็ทิ้งไป

หายตัวมั่งก่า...เล่นน้ำกะเด็กๆ..แวบๆๆๆๆ

"ดิน"

[กรกช]

เลือกได้เฮีย มิหล่อ ก็ทิ้งไป

"ดิน"

#๕๖

-๐-
ไม่โกรธหรอก "ดิน"ว่าไง ก็ไม่โกรธ
จะทำโทษ ตบหัน ฟันห้อยไหน
ฟันไม่มี ให้หักแล้ว (จะ)ตบทำไม
ตาเหล่ไว้ นานจนหลง คงไม่คืน
-๐-
เห็นเราเป็น ลูกไล่ หรือไรนั่น
ข่มเหงกัน ประจำ ห้าม ! ขัดขืน
น่าน้อยใจ พบคนใหม่ ทนกล้ำกลืน
พ่อจะยื่น ไม้ตาย....... "(จ๋าจ้ะ)...ได้จ้ะ...ดิน"
-๐-

[มนัสศิยา]

    อนิจจาผู้คนบนโลกนี้
 ต่อหน้าแสร้งทำดีวจีหวาน
 เจรจาคารมสมดวงมาน
 พอมินานหารหักปักทรวงใน
 
    คำของคนกลับกลอกหลอกลวงนัก
 อันความรักพักดีหามีไม่
 จักมิขอวางจิตคิดเชื่อใคร
 ขอลาไกลให้ห่างจากทางลวง

        มนัสศิยา

[ไพร พนาวัลย์]

          

เห็นสาว “ดิน”สาว “พัน”นั้นน่ารัก
เอ่ยปากทักทายเจ้าเฝ้าห่วงหวง
อยากจะชวนเจ้ามาพาเดินควง
สองพุ่มพวงซ้าย,ขวา,คงน่าดู

แค่มองเห็นเด็กใหม่เป็นไก่หนุ่ม
พากันรุมแย่งเนื้อจะเถือหมู
“ปู่ริน”ห้ามไม่ฟังยังพันตู
อีกพ่อหนู “กรกช”ยังหดคอ

ยืนชะเง้อเธอทั้งสองยังถอง,ตบ
จึงต้องหลบฉากบังมานั่งหงอ
มองเห็นสาว “มนัสศิยา”นวลลออ
อยากจะขอชวนเชิญไปเดินโชว์

กระซิบบอกปู่รินดู “ดิน”ด้วย
ส่วนคนสวย “สาวพัน”นั้นยังโก้
ฝากหนุ่ม”กรกช”ยืนตาโต
พากันโอ๋สาวงาม...อย่าตามลุง 

“ไพร พนาวัลย์”

ขอร่วมแจมสาดน้ำสงกรานต์ด้วยคน เน้อ 
 

[กรกช]

#๕๘

-๐-
ไม่โอ๋หรอก แต่ย่าน คร้านมีเรื่อง
ไม่กลัวเคือง แต่เกรงใจ ใช่อยากยุ่ง
ไม่กลัวเสียง ข่มขวัญ ฉันงวยงุง
สั่งวันพรุ่ง รีบทำให้ ไปทันที
-๐-
ฉันแค่ผ่าน มาเที่ยว เดี๋ยวจะกลับ
โดนยำยับ เจ็บมาก ปากมีสี
รู้ไว้นะ ดูให้ทั่ว ตัวอย่างมี
พ่อ"ธารา วารี" นี่ฉันเตือน
-๐-
โธ่ ! "ลุงไพร" ทำไม ตาไวแท้
ฉันเลยแย่ เศร้าใจ ใครจะเหมือน
"มนัสศิยา" อุตส่าห์ มาเยี่ยมเยือน
อดเป็นเพื่อน สิเรา เขาคงกลัว
-๐-

[panthong.kh]

เห็นเปิดศึก "มวยคาดเชือก" ตักน้ำสาด
ตบหัวฟาดปากฟกช้ำทำปัญหา
ณ กลางตลาดคนล้อมวงตรงเขียงปลา
เป็นสาวงามดูหน้าตาน่าคุ้นจัง

เห็นน้อง"ดิน"กับน้อง"พัน"ตบกันใหญ่
เลยเข้าไปรีบซักถามเรื่องความหลัง
ด้วยเหตุใดใยดุด่ามิน่าฟัง
กระทบกระทั่งกันทำไมไม่นิยม

เราคนไทยควรตั้งใจใช้คำหวาน
สอนลูกหลานอย่าชี้หน้าด่ากันขรม
ความสามัคคีมีพลังสร้างสังคม
อาจล่มจม...เพราะคนไทย...ทะเลาะกัน.

                            ริน ดอนบูรพา
                                ๑๔ เม.ย.๕๖

ก้อ..."พันทอง"สิ "ปู่ริน" แกล้ง"ดิน"ก่อน
สาดน้ำย้อน เข้าตา แถมด่าฉัน
เพียงแค่หนุ่ม"ธารา"มาพัวพัน
มาฟาดฟัน กันเอง มิเกรงใจ

ที่"ปู่ริน" แนะนำ คอยย้ำปลูก
"ดิน"ทำถูก แล้วนั่น ควรหวานใส่
น้ำตาลสด รดทั่ว ตัว"พัน"ไง
"พัน"ร่ำไห้ ไปเข้าวัด วิปัสสนา

คู่ชกขอเวลานอก..หนีเข้าวัดไปแล้ว

"ดิน"

ปู่อย่าเชื่อ ดินอ้าง วางก๋ากั่น
เข้าห่ำหั่น พันก่อน วอนแล้วหนา
ยังไม่หยุด ตบใส่ ใกล้เขียงปลา
เหม็นระนาว ยังด่า น่าไม่อาย

ต้องเอากัน ให้ตาย กันไปข้าง
อย่ามาขวาง เลยปู่ หนูไม่พ่าย
แหลกเป็นแหลก แตกยับ ดับวอดวาย
''ดิน''อย่าหมาย ชนะ ยอมซะดีดี
พันทอง

[D]

รอไปเถอะ ชาติหน้า จะละให้
ครานี้ไม่ ท้าเคลียร์ เสียศักดิ์ศรี
วาน"ปู่ริน" กรรมการ การันตี
พยานดี"ลุงไพรฯ" ไม่ไก่กา

  ขอฟาดฟัน ขั้นเด่น เป็นสักขี
"พี่รพีฯ"คนกลาง นั่งถ่างขา
ครองชนะ ใจชาย หมายมอบมา
ตายแน่ถ้า เลือกทั้งสอง ตรองให้ชัวร์

"ดิน"

[panthong.kh]

ซิซะหล่อน นอนกลางวัน เลยฝันค้าง
ไม่มีทาง เป็นไป ได้แน่แน่
จะ''ปู่ริน''ปู่รวย ช่วยดูแล
จะราวี ตีแผ่ แน่เชิญมา

กรรมการ ''ลุงไพร''ให้งกเงิ่น
อย่าไปเอิ้น ร้องเรียก สำเนียกหา
เพราะลุงเขา ไร้ซึ่ง ถึงน้ำยา
ขืนเชิญมา เสร็จเรา ก็เท่านั้น

''ป๋ารพีฯ'' ยิ่งหนัก มักถ่างขา
ออกลีลา สวยหรู รู้ไหมนั่น
เฝ้าสวนปรุง นุ่งโสร่ง โล่งโจ้งพลัน
แถมแกเป็น ไข่ดัน หลายวันแล้ว

อย่ามัวอ้อน คนแก่ เลยแม่''ดิน''
เรื่องหนี้สิน ที่ยืมไป สงสัยแห้ว
มาตบกัน ล้างหนี้ ชักมีแวว
หากเธอแจ๋ว อย่ายึกยัก ชักรำคาญ
พันทอง
 

[D]

โถ?คุณป้า อาฆาต ขนาดนี้
ยัยเพื่อนซี้ ขี้เหนียว ไม่เลี้ยวผ่าน
ยี่สิบบาท ทวงขรม ตั้งนมนาน
ยัยหน้าด้าน ประจานกัน ยันท้ายซอย

เข้ามาเลย เสยให้ หงายหลังผึ่ง
ยังตะลึง ดึงขา ลากมาสอย
เหนี่ยวโน้มคอ ล่อเป้า อัดเข่าลอย
นี่!ตาปรอย "Shumbala" มาหามไป

"ดิน"