ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาราวารี]

        อันกงกรรม..กงเกวียน..ที่เวียนว่าย                       มีเกิดตาย..มลายสิ้น.อินทรีย์สาร

เมื่อเวลา..เดินหน้า..ทุกครากาล                          ไม่อาจต้าน..ความชรา..ที่คร่าไป

ครั้นบางคน..ลุ่มหลง..พะวงทรัพย์                        เคลิบเคลิ้มหลับ..กับเงินทอง..ของเครื่องใช้

หวังประโยชน์..ที่เด่น..เห็นไม่ไกล                        โลมหลงใหล..ในสิ่งที่..มองเห็นจริง

       เชื่อรูปลักษณ์..ประจักรให้..เห็นเบื้องหน้า                เชื่อสายตา..มองเงินตรา..ไม่อยากทิ้ง

นาฬิกา..หมุนทางขวา..คือเรื่องจริง                       ไม่หยุดนิ่ง..เวลายิ่ง..วิ่งไม่คอย

ใคร่ครวญคิด..สักน้อยนิด..อย่าปิดกั้น                    ว่าสักวัน..สังขารนั้น..ต้องเสื่อมถอย

จะมัวทวง..ห่วงสมบัติ..หลุดเลือนลอย                    หรือควรปล่อย..สักน่อยนิด..คิดสุญทาน

        คุณทรัพย์..เมื่อรับมา..ก็หมดไป                            แต่น้ำใจ..ไม่มีวัน..บั่นทอนหาร

จะตราตรึง..ซึ้นในใจ..ตลอดกาล                          ตราบชั่วนาน..ก็มีค่า..กว่าเงินทอง

คิดดูเถิด..ได้เกิดมา..บนโลกแล้ว                          จะหลงแวว..วับเพชรนิล..ดิ้นฉลอง

หรือจะให้..ด้วยน้ำใจ..ไม่ไตร่ตรอง                         ถึงจะต้อง..มรณา..ก็น่าจำ

        คุณอาจเชื่อ..ในสิ่งที่..ดีเด่นชัด                            คุณอาจวัด..คุณค่าคน..ที่รวยร่ำ

แต่สิ่งที่..ใครไม่เห็น..คือเวรกรรม                          ที่จะทำ..นำคุณสู่..อเวจี

ไม่จำเป็น..ต้องเชื่อ..เรื่องนรก                              รู้แก่อก..ว่าเกิดมา..ในชาตินี้

เราควรมา..ให้ทานธรรม..ทำความดี                       ชั่วชีวี..ไม่เสียที..ที่เิกิดมา

[toshare]

ร่ายสุภาพ

...."ร่าย"เล่าเรื่อง ร่ำลือ............ชายผู้ถือ รวยล้ำ
อยากคิดย้ำ ผู้คน....................ตนคือ ผู้สามารถ
เก่งกาจ รถระยับแพง...............สำแดง ขับโฉบโชว์
อวดโต จอดเด่นไว้..................เด็กเห็นให้ สนใจ
พาพวกไว ล้อมเล่น..................ปีนโชว์เช่น เจ้าของ
เด็กหนึ่งจอง พื้นที่...................ขีดถี่ถี่ หลายหน
บัดดล ชายนั้นมา....................เด็กพลันพา หลบหนี
มีเพียง หนึ่งไม่รู้......................นั่งคู้คู้ ขีดเขียน
โกรธจัดเจียน จักบ้า.................ชายนั้นคว้า มือมา
หาได้ ก้อนหิน-พลัน.................ทันที ทุบมือนั้น
ครั้นหัน เห็นใบหน้า..................โอ้ลูกข้า นี่เอง
กริ่งเกรง เป็นอันตราย...............รีบผันผาย หาหมอ
พอผลออก อาจพิการ...............เดินบนบาน เทพเจ้า
กลับเข้า ใกล้ตัวรถ...................ปรากฏ ตัวหนังสือ
คือ "ผมรักพ่อครับ"
........................................แทบล้มพับ จับไข้
โฮใหญ่ สำนึกได้......................พ่อนั้น...สุดเลว

[รัตนาวดี]

สวัสดีค่ะคุณพี่ Toshare

อ่านทวนสองรอบ จึงมั่นใจว่า ยังไม่ทราบว่าเป็น ร่ายร้อยแก้วหรือ ร้อยกรองค่ะ

รัตนาวดี ผู้อ่อนด้อยเชิงกลยุทธ ขอคารวะ น้อมรับ อยากทราบอย่างเปิดใจเจ้าค่ะ

(คงไม่เป็นเพียงรัตน์ผู้เดียวเน๊าะ  )

ขอบคุณจากใจค่ะ

รัตนาวดี

 

[toshare]

เป็นร้อยกรองที่เรียกว่า ร่ายสุภาพ ครับ

ร่ายสุภาพ :-

บทหนึ่ง อย่างน้อยต้องแต่ง ๕ วรรค (เมื่อรวมโคลงสอง จะเป็น ๘ วรรค)
ในหนึ่งวรรค มี ๕ คำ
คำท้ายวรรค ต้องส่งสัมผัสไป แล้วรับสัมผัสที่ คำ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ของวรรคถัดไป
(จนถึงวรรคแรกของโคลงสอง)
แล้วจบด้วยโคลงสอง

ตัวอย่าง โคลง ๒ สุภาพ (มีบังคับสัมผัส ๑ แห่ง คือ ท้ายวรรคแรก กับ ท้ายวรรคสอง)
อ = เอก   ท = โท

..................อ  ท ......... อ............ท........อ ท ..........   (------)
หลานเหลนรักโอบเอื้อ.......บ่บ่ายบ่เบนกูลเกื้อ......รักแท้จริงหนอ....ท่านนาฯ

เหตุประหลาดเช่นนี้..........ขอช่วยอธิบายชี้.........เงื่อนนั้นเป็นไฉน

  ทุกวันมี พระสัญญา       ทุกเวลา มีหวัง
มืดบดบัง มีแสง              สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร
ทรงอาทร ทุกเมื่อ            ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้
กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้       เมื่อสิ้นเสร็จงาน


ขออภัยจริง ๆ ครับที่ไม่ได้ชี้แจง

และขอบคุณยิ่งที่ได้ถามมาครับ

[toshare]

* เราเป็น  ประภาคาร     ต้านทาน คลื่นลมมั่น
ไม่พรั่น คำติเตือน         มิแชเชือน เลือกคัด
ปฏิบัติ แต่สิ่งดี             จวบชีวี ชีพม้วย
จักสาดแสง ไสวด้วย      พละแล้ พลังธรรม

....โอมเอย เพื่อนกลอนกานท์........."ร่าย"สรรค์สาน หน่อยหนา
หาไม่ แน่! สิบปี...........................เห็นที ล่วงลับลา
เรียง"ร่าย"พา เพลินเพลิน...............เรื่องเรื่อยเดิน ง่ายดี
มียาก กำหนดให้..........................โคลงสุภาพ แม่นไว้
ปิดท้าย-โคลงสอง (นั้นนา)

(นั้นนา) เป็นสร้อย มีหรือไม่ก็ได้ครับ

คำแนะนำประการหนึ่งคือ ผู้รู้แนะว่า หากต้องการแสดงความสามารถ

เมื่อ ส่งสัมผัส ด้วยวรรณยุกต์ใด ให้ รับสัมผัส ด้วยวรรณยุกต์นั้น

ดังตัวอย่างข้างต้นครับ

[รัตนาวดี]

ร่ายสุภาพ

...."ร่าย"เล่าเรื่อง ร่ำลือ............ชายผู้ถือ รวยล้ำ
อยากคิดย้ำ ผู้คน....................ตนคือ ผู้สามารถ
เก่งกาจ รถระยับแพง...............สำแดง ขับโฉบโชว์
อวดโต จอดเด่นไว้..................เด็กเห็นให้ สนใจ
พาพวกไว ล้อมเล่น..................ปีนโชว์เช่น เจ้าของ
เด็กหนึ่งจอง พื้นที่...................ขีดถี่ถี่ หลายหน
บัดดล ชายนั้นมา....................เด็กพลันพา หลบหนี
มีเพียง หนึ่งไม่รู้......................นั่งคู้คู้ ขีดเขียน
โกรธจัดเจียน จักบ้า.................ชายนั้นคว้า มือมา
หาได้ ก้อนหิน-พลัน.................ทันที ทุบมือนั้น
ครั้นหัน เห็นใบหน้า..................โอ้ลูกข้า นี่เอง
กริ่งเกรง เป็นอันตราย...............รีบผันผาย หาหมอ
พอผลออก อาจพิการ...............เดินบนบาน เทพเจ้า
กลับเข้า ใกล้ตัวรถ...................ปรากฏ ตัวหนังสือ
คือ "ผมรักพ่อครับ"
........................................แทบล้มพับ จับไข้
โฮใหญ่ สำนึกได้......................พ่อนั้น...สุดเลว

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

...เป็นเรื่องจริง บันทึก อ่านนึกภาพ
พ่อมีบาป ตามรั้ง นั่งนอนไห้
ลูกเสียมือ พิการ นานเกินใคร
หมอก็ไร้ ทางช่วย ปลดป่วยทัน...

...อุทาหรณ์ เรื่องเตือน เหมือนให้รู้
เหตุผลดู ต้องไว ใจต้องหมั่น
อย่ารุกร้อน ก่อนเสีย รีบเคลียร์กัน
เรื่องสั้นสั้น บานปลาย อาจร้ายแรง...

...น่าเห็นใจ พ่อทน บนเทพเจ้า
ผู้คนเขา ต่อบาป ด้วยสาปแช่ง
ถ้อย"ผมรักพ่อครับ" ค่าปรับแพง
ความหมายแพ่ง คำชัด คัดบรรจง...

รัตนาวดี
 

"สิ่งสำคัญ" เรื่องนี้ประทับใจไม่ลืมค่ะ

  ขอบคุณสำหรับคำชี้แจงเข้าใจง่าย (แต่ทำยากนะ  ) มา ณ ที่นี้เจ้าค่ะ