ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

มีคนบอก "รักแท้แพ้ใกล้ชิด"
ไม่อยากคิด เป็นจริง สิ่งเขาว่า
หากรักแท้ ไยแปรได้ แค่ไกลตา
ลดคุณค่า แห่งรัก ที่พักพิง

ฤาเป็นเพียง รักเกือบแท้ แค่หลอกหลอก
จึงช้ำชอก ยอกย้อน รักนอนนิ่ง
อกละมุน อุ่นแอบ เคยแนบอิง
ก็พลันทิ้ง ไปพิงไหล่ คนใกล้ตัว

       

        "มุนีน้อย"

[D]

หากรักกัน ปันใจ ใฝ่พันผูก
คอยปลอบปลูก ต้นรัก สลักทั่ว
ไม่หันเห เฉไฉ ให้หมองมัว
คนใกล้ตัว หมดสิทธิ์ มิคิดมอง

แต่เธอหาย ห่างเหิน จนเกินนึก
ความรู้สึก ลึกนี้ มีแต่หมอง
คิดทบทวน ถ้วนถี่ ใจนี้ตรอง
เปลี่ยนคนครอง แค่กาย ใจรักเธอ

อุ้ย..!สตรีท่านใดที่จริงจังมากไปอ่านแล้ว*ห้าม*ทำนะคะ

"ดิน"

[muneenoi]

แว่วสำเนียง เสียงจาก"ดิน" ยุพินน้อง
ยังเฝ้ามอง รักคนไกล ไม่หน่ายหนี
ใจของเธอ ยังผุดผ่อง เป็นของพี่
แต่กายซี เป็นของเขา เอ้า!!ทำไง..

     

     "มุนีน้อย"

[D]

นั่นก็ดี นี่ก็รัก ชักจะวุ่น
ไยโลกหมุน ไม่เที่ยง เสี่ยงเสียวไส้
ทิ้งอีกคน อีกคน ต้องหม่นใจ
ทำยังไง ดีเล่า เอ้า !เสี่ยงดวง

แล้วหยิบเหรียญ หนึ่งอัน มาปั่นแปะ
หัวไกลแหละ ก้อยใกล้ ไร้หมดห่วง
คนนั้นเง้า คนนี้งอน ชักอ่อนทรวง
เลยเลิกควง ทั้งหมด เป็นโสดไป

"ดิน"

[Prapacarn ❀]

จริงจริงแล้ว..ไม่ได้มั่วเป็นถั่วงอก
น้องขอบอก..ผีสิง วิ่งไม่ไหว
ไม่รู้ตัว รู้ตนอยู่หนใด
คนใกล้ใกล้ฉวยโอกาส..พลาดไปแล้ว
 
แต่หัวใจยังรักสมัครมั่น
คนไกลนั้นฝังใจไม่เคยแผ่ว
โปรดรู้ว่าระยะทางใช่ขวางแนว
กายสิ้นแล้ว แต่ใจ..เก็บไว้ให้เธอ
 
แซมค่ะ

ขออนุญาติมาแจมพี่ดินหน่อยค่ะ..
 

[muneenoi]

ถั่วไม่งอก แต่บอกว่า เป็นผี
อ้ายมุนี ขอวิ่งก่อน บังอรเอ๋ย
บอกตรงตรง รักกับผี พี่ไม่เคย
ขอลาเลย แม่นาก พี่มากกลัว

     

      "มุนีน้อย"

กายสิ้นเหลือแต่ใจ ก็ "ผี" อะดิ555

[muneenoi]

หากรักเหมือน เหรียญหนึ่งอัน มาปั่นแปะ
คงพอแนะ แนวทาง ได้บ้างหนอ
หัวหรือก้อย คอยบอก ไม่หลอกล่อ
คงจะพอ มีหวัง ดังเสี่ยงดวง

       

       "มุนีน้อย"

[ไพร พนาวัลย์]

นั่นก็ดี นี่ก็รัก ชักจะวุ่น
ไยโลกหมุน ไม่เที่ยง เสี่ยงเสียวไส้
ทิ้งอีกคน อีกคน ต้องหม่นใจ
ทำยังไง ดีเล่า เอ้า !เสี่ยงดวง

แล้วหยิบเหรียญ หนึ่งอัน มาปั่นแปะ
หัวไกลแหละ ก้อยใกล้ ไร้หมดห่วง
คนนั้นเง้า คนนี้งอน ชักอ่อนทรวง
เลยเลิกควง ทั้งหมด เป็นโสดไป

"ดิน"

           

ตาอินกะตานาน้ำตาหยด
ทั้งสองอดลดหลั่นจนหวั่นไหว
ตาอยู่อยู่ดีดีตีหน้าไซ
คว้าทรามวัยไปครองไม่ต้องรอ 

เจ้าดินเอ๋ยอย่ากลัวมีผั...ผิด
อย่าไปคิดวุ่นวายชายคราวพ่อ
ถ้าเราดีมีค่าต้องกล้าพอ
เจอชายที่เคยหล่ออย่ารอรี 

“ไพร พนาวัลย์”