หากเธอเหนื่อย หมดแรงใจ จะไปต่อ
ฉันอยากขอ ให้เธอมอง จ้องทางนี้
มาระบาย เรื่องที่จุก ทุกข์ที่มี
ทุกนาที จะรับฟัง อย่างตั้งใจ
อยากให้รู้ ฉันยินดี ที่จะรับ
ไม่ส่งกลับ สัญญาใจ ไม่ไปไหน
วันท้อแท้ ฉันขอเพิ่ม เติมแรงใจ
เต็มวันใด ค่อยสู้ต่อ อย่าท้อไป
เธอใช่คน ที่ผิดหวัง นั่งโดดเดี่ยว
คนเปล่าเปลี่ยว มีมากอยู่ รู้บ้างไหม
แต่เขาเดิน ก้าวสู้ต่อ ไม่ท้อใจ
เจ็บแค่ไหน ไม่เท่ากับ รับความจริง
ที่เธอเจอ ส่วนตัวฉัน รู้มันหนัก
แต่จงพัก แล้วค่อยปล่อย ถอยทุกสิ่ง
เริ่มนับหนึ่ง ไปถึงพัน วันพักพิง
แล้วค่อยทิ้ง ทุกข์ในอก ที่รกใจ
หากหนทาง ที่เธอไป ไร้ทางออก
เหมือนจนตรอก เป็นทางตัน กั้นเอาไว้
อยากให้รู้ มีหนึ่งทาง สร้างให้ไป
เป็นสายใย ว่าฉันอยู่ คู่นิรันดร์
