ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[saknun]

จะกี่ครั้ง ที่ผ่าน มานใจเศร้า
จะกี่เหงา ดวงจินต์ ถวิลหา
จะกี่ภพ  หลายชาติ ที่เข้ามา
จะกี่ลา ว่าจบ ไม่พบกัน

จะร้องร้อง ตะโกน โหนตัวเรียก
ไม่สำเนียก หวั่นไหว ไปแลหัน
เพราะเคยเจ็บ มาแล้ว ยังพอทัน
แก้ไขวัน ที่ปวด ให้รวดเร็ว

เมื่อความช้ำ ทำให้ ใจไหม้หมอด
คงต้องจอด  ให้นิ่ง ทิ้งลงเหว
ให้มันหาย เหมือนไฟ ไซร้ เช่นเปลว
ตัดความเลว ออกไกล อย่าให้มี

อันนารี สีกา ว่าแบบพระ
ต้องให้ละ เว้นไกล กายใจหนี
อย่าเข้าใกล้ ไหม้ทรวง บ่วงชีวี
คิดอีกที่ ก็จริง หญิงมายา

[kinnaree]

จริงหรือนั่นทั่นพี่วจีจ้วง
ถูกใครลวงหลอกเล่นเป็นปัญหา
หรือหลอกเขาไม่ได้ชายชรา
จึงร้อยลิ้นเจรจามาทิ่มแทง

หวังระบายลมบูดในก้นบึ้ง
ออกสักครึ่งของใจที่ไกวแกว่ง
เอาสตรีมาตั้งหวังตะแบง
ให้เว้าแหว่งกุดวิ่นสมจินต์ชาย

หรือชาติเชื้อแห่งชนของชายชาติ
ไร้แล้วซึ่งสามารถเคยคาดหมาย
ว่าเข็มแข็งแกร่งกล้าหรือว่ากลาย
อ่อนแอลงละม้ายเป็นหน้ามน

หรือต้องให้อิตถีสตรีสาว
ยอมทุกเรื่องทุกราวทุกคราวหน
ต้องนุ่มนิ่มหน่อมแน้มกับจำนน
ยอมเสียจนชายกร่างอยู่ข้างเดียว

[saknun]

เป็นความจริง ทุกคำ พร่ำเสนอ
มิใช่เพ้อ แค่ฝัน วันห่อเหี่ยว
เป็นเรื่องจริง ที่หญิง ไปคนเดียว
ไม่ข้องเกี่ยว หัวใจ ให้ชายเลย

เธอมาพราก จากไป ไม่กลับคืน
ต้องทนฝืน ความเจ็บ เหน็บไว้เฉย
ไม่ขอคำ ทีบอก หยอกทรามเชย
รักเช่นเคย คงไม่มี จากนี้ไป