ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

กล่อมเกลาหัวใจ
//บทความสั้นสั้นโดยเขียน"ชีวิต"
เพื่อพรุ่งนี้ที่สดใสของเราทุกคนครับ

ไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไรก็ตาม
เราเองจะมีมุมมองที่ดีงามเพื่อสิ่งที่ผ่านเข้ามาเสมอ
เรารับรู้ได้ถึงความสงบสุขและสันติจากหัวใจเรา
และความรักของเรานั้นส่งถึงทุกคน
ทุกคนสามารถรับรู้ สามารถสัมผัสถึงความรัก
ความสุข ความมั่นใจของเราได้อย่างชัดเจน
ในทุกวัน หัวใจเราพร้อมเปิดรับเรื่องดีเสมอ
หัวใจเราดึงดูดสิ่งดีดี คนดีดี พลังงานดีดีเข้ามา
และส่งต่อสิ่งดีดีให้คนอื่นได้อย่างดีเยี่ยม

ลองบอกตัวเองก่อนนอนและตอนตื่นนอนเรื่อยๆเสมอๆ
สิ่งที่เราบอกนั้นจะกล่อมเกลาหัวใจเรา
ให้เคลื่อนไหวตามที่เราได้บอกตัวเรา
บอกตอนไหนก็ได้ ได้ผลดีคือตอนสบาย สงบ

ที่จริงอยากบอกอะไรก็ได้นะครับ ตามแต่ใจเรา
เขียนแล้วอ่านซ้ำจะจูงจิตได้ง่ายกว่าการบอกเฉยๆครับ
(สำหรับตัวผมเองน่ะนะครับ)
ใช้ผสมกับจินตนาการเชิงบวก เพลงเพราะๆของโมสาร์ท
เที่ยนหอม แอร์เย็นๆ จะได้ผลดีมากครับ
สักเจ็ดวันก็เห็นผลตามนั้นแล้วครับ

เคล็ดลับการใช้คำคงเป็นแบบว่า
ใช้คำเชิงบวกครับ คำว่าน้อย คำว่าไม่มี คำว่าเลว
หรืออะไรพวกนี้พยายามหลีกเลี่ยง
แล้วก็เป็นคำที่สื่อถึงปัจจุบัน และทำให้เรารู้สึก
ถึงความมั่นใจครับ คือสังเกตอารมณ์ความรู้สึกของเรา
ว่าคล้อยตามไหม ลื่นไหลไปกับสิ่งนั้นไหม
รู้สึกสงบและเป็นบวกไหม
ที่จริงก็ไม่ต้องยึดเป็นแบบแผนมากหรอกครับ

แล้วก็อย่าลืมชมตัวเองด้วยนะครับ
การชมตัวเองเมื่อทำสิ่งดีดี (ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น)
เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับทุกคนครับ

ทุกวันเป็นวันดีครับ
เลือกอภัย เลือกให้ความรัก
ทั้งแก่ตัวเราและคนอื่น
ชีวิตเราก็จะง่ายและสุขขึ้นเยอะครับ

[panthong.kh]

เปิดรับเอา ความดี ที่ถ่ายทอด
กลมเกลียวกอด สอดรับ ปรับแน่วแน่
อยู่กับคน หมู่มาก ลำบากแด
อดกลั้นแท้ บางครา จนหน้าแดง

ต่างนานา จิตตัง ตั้งสติ
อย่าพึ่งปริ ปากไป ให้ใจแกว่ง
คิดถ้วนทั่ว อย่าขลาด หวาดระแวง
เกิดเคลือบแคลง แหนงหน่าย จะอายกัน

รู้เกรงใจ คนอื่น ยื่นรักให้
รู้อภัย ใจทุกข์ สุขกลับหัน
รู้เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ แค่แบ่งปัน
รู้บากบั่น ทำทุกอย่าง เพื่อสร้างตน
พันทอง
๕/๐๔/๕๖

[เขียนชีวิต]

ไปเยี่่ยมเพื่อนที่เรือนจำ
เจอเพื่อนเก่าเพื่อนแก่มากมาย
รู้สึกเศร้าสะเทือนอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก
เห็นแล้วก็ได้แต่ปลง เราต่างก็ตกเป็นเหยื่อสินะ
เหยื่อความคิดอัปลักษณ์และความเดียจฉันท์ตัวเอง

เคยอ่านผลวิจัยทางจิตวิทยาชิ้นหนึ่ง
กล่าวไว้ชัดเจน ว่าคนที่อยู่ในเรือนจำนั้น
เกินครึ่ง ตอนเป็นเด็ก พ่อแม่เคยบอกเขาว่า
สักวันเขาจะต้องเข้าไปอยู่ในนั้น
เกินครึ่ง ครอบครัวมีปัญหา

แต่จะโทษใครก็ไม่ได้หรอก
เพราะถ้าจะโทษก็คงต้องโทษกันต่อไปเรื่อยๆ
ไม่จบไม่สิ้นเลย

สิ่งที่เราทุกคนพอทำได้เพื่อที่จะลดปัญหาเหล่านี้ได้
ก็คงเป็นการพยายามทำความเข้าใจความคาดหวังของเรา
เข้าใจความคาดหวังของทุกทุกคน
คาดหวังในสิ่งที่ดีที่สุด ทั้งแก่ตนเอง และคนรอบตัว

ช่างหัวความผิดพลาดมันเสียบ้าง
ให้กำลังใจกันและกัน
ชื่นชมในสิ่งดีที่เราทุกคนได้ทำ

การให้อภัย ยังคงเป็นสิ่งจำเป็นเสมอในสังคมนี้
ความรักยังเป็นสิ่งจำเป็นเสมอ
ความเข้าใจในความรักและความคาดหวัง
ก็ยังคงเป็นสิ่งจำเป็นเสมอ

ลดการรังเกียจเดียจฉันท์ลง
เปลี่ยนแทนที่ด้วยความเห็นใจและเข้าใจจะดีกว่า

ให้ที่ยืนแก่คนที่เคยผิดพลาดบ้าง
เพื่อที่จะได้ปลดหน้ากากที่เราสวมกันอยู่ได้บ้าง
เพื่อความจริงใจแก่ตัวเองนั่นด้วย

ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

[เขียนชีวิต]

เปลี่ยนแปลง เพื่อ "ดีกว่า"

วิธีที่จะทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ดี
คือการพิจารณาการเปลี่ยนแปลงของทุกสิ่ง
การทนคงรูปอยู่ได้ยากของทุกสิ่งทั้งในตัวและรอบตัว
พิจารณาจนเห็นว่าตัวตนที่เรายึดถือว่าเราเป็น
แท้จริงก็ไม่ได้คงทนถาวร สักประเดี๋ยวก็เปลี่ยน
เมื่อพิจารณาไปเรื่อยเรื่อยจนเข้าใจด้วยใจแล้ว
ก็เป็นเรื่องง่ายที่เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
และการคิดไตร่ตรองถึงตัวตนที่อยากจะเป็น
บอกตัวเองทั้งก่อนนอนและตื่นนอนประหนึ่งทำภาวนา
ไม่นาน ตัวตนของเรา ก็จะเปลี่ยนไป
ตามที่เราคาดหวัง และบอกตัวเองให้เป็น

ส่วนจะถามว่า วิธีนี้เป็นการหลอกตัวเองหรือไม่ ?
คงขึ้นอยู่กับจุดอ้างอิงของตัวเราเอง
แต่จริงๆแล้วเราก็ทำเช่นนี้อยู่เสมอเสมอ
และหลายครั้งเราไม่รู้ตัว

ความคาดหวังทำงานเสมอ
รับผิดชอบและดูแลความคาดหวังของตัวเราให้ดี
เพื่อที่เราจะได้ไม่จำเป็นต้องวิ่งตามความคาดหวัง
ของผู้อื่น ที่เราไม่ปรารถณา

และเพื่อที่จะได้เข้าใจชีวิตที่แท้
เพื่อจะได้เข้าใจความสุขที่แท้
เพื่อจะได้เข้าใจการปล่อยวางความคาดหวังที่แท้

รักตัวเองให้เป็น รักผู้อื่นให้เป็น
มองความสุขในมุมกว้าง
"ทุกวันเป็นวันดี"

[เขียนชีวิต]

ได้โปรด อย่าพร่ำบ่นถึงความด้อยสติปัญญาของตน
เมื่อท่านตระหนักถึงสิ่งนั้นแล้ว จงเฝ้าพิจารณาเถิด
เฝ้าพิจารณาทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาให้ยิ่งยวด
และอย่ายึดติดยึดถือสิ่งใดให้มากนัก
เมือนั้นท่านจะพบเหตุแห่งปัญญา
และความสำคัญที่แท้แห่งปัญญานั่นด้วย

คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
คนฉลาดย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาดที่แกล้งโง่
คนเจ้าปัญญานั่งมองการละเล่นของพวกเขาอย่างหรรษา

ความฉลาดนั้นเพิ่มพูดได้เสมอ
หากท่านปรารถณาและตั้งใจจริง

อย่างแรก ท่านเลิกคิดลบต่อสติปัญญาของตนเสียก่อน
เข้าใจด้วยว่าความคิดลบเหล่านั้นไม่มีประโยชน์
และเชื่อมั่น ว่าเราเองก็สามารถพัฒนาสติปัญญาได้

และการไม่ยึดติดนั้นก็เป็นทางหนึ่ง
ที่ช่วยเพิ่มปัญญาให้แก่เราได้เป็นอย่างดี

ความสุขสบายใจนั้นทำให้เราฉลาดได้มาก
และความทุกข์ ความเครียด ความกังวล
ก็ทำร้ายสมองเราได้มากเช่นกัน
จากนี้ต่อไป จงยิ้มและมีความสุขกับปัจจุบันขณะ

รักตัวเราเอง รักทุกสิ่งรอบตัว
คาดหวังในสิ่งที่ดีงาม และคาดหวังในสิ่งที่ยิ่งใหญ่
และลงมือทำอย่างเชื่อมั่น

การทำสมาธิ ก็ช่วยให้สมองเราทำงานได้ดีมากด้วย
ข้อเสียก็ไม่มีเสียด้วย เว้นแต่ความคิดที่ว่ามันไม่เท่ห์
ทำแล้วจะเสียสติ(อันนี้แปลก) ทำแล้วกลัวติดสุข
(ทีติดทุกข์ล่ะไม่กลัว) อันนี้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องไม่ดีหรอก
เอาเป็นว่า การทำสมาธิมีแต่เรื่องดี ลองทำดูเสียบ้าง

สรุปแบบตัดตอนเลยเสียดีกว่า
อย่าได้พร่ำบ่นถึงความด้อยของตนเองเลย
มองเห็นแล้วก็พิจารณาสิ่นนั้นให้ดีเสีย
มองให้เห็นว่าสิ่งนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยเช่นกัน
มองให้เห็นว่าที่เป็นอยู่ก็เพราะความเชื่อของเรานั่นด้วย
ซึ่งสิ่นนั้นก็เปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน
จากนั้นก็เฝ้าภาวนา (ใช้คำว่าภาวนาคงไม่ผิดนัก
ซึ่งตัวคำนั้นหมายถึงทำให้แจ้ง ทำให้มีขึ้น )
ให้จิตใจเราเกิดความคาดหวังที่ดีต่อตนเอง
ทำทุกวันไป ประเดี๋ยวก็เปลี่ยนแปลงไปตามนั้น
และลงมือแก้ไขปัญหาที่มีอย่างจริงจังด้วย

ชายมีปัญญาผู้หนึ่งกล่าวติดตลกว่า
" เมื่อเรายืนยันจะรับผิดชอบชีวิตของเรา
เมื่อนั้นเราจึงจะพบอิสระที่แท้ "