เคยบ้างไหม เมื่อคนใกล้ เธอไม่อยู่
ความหดหู่ ไม่รู้ผุด หลุดจากไหน
มันถาโถม เข้ารุกราก ผ่านหัวใจ
รักแค่ไหน ใจก็หวั่น สวรรค์คลอน
เคยบ้างไหม ที่รู้สึก นึกสัมผัส
เกินทานทัด หักห้ามมัน ฝันหลอกหลอน
ตอนเธออยู่ ไม่รู้สึก นึกอาวรณ์
ยามเธอจร กลับนึกอยาก ปากพูดไป
เคยบ้างไหม อยากมองตา บอกว่ารัก
นอนหนุนตัก และมองหน้า กว่าวันไหน
วันนี้ได้ แต่มองฟ้า หาคนไกล
คิดอะไร แบบฟุ้งซ่าน ตามวันลา
มีสามคำ ที่ดังก้อง ห้องใจฉัน
อยากบอกมัน คิดถึงเธอ เพ้อหนักหนา
วันนี้บอก อย่างไม่อาย ในสายตา
น้ำคลอมา เพราะพิษแห่ง แรงอาวรณ์
มีสามคำ สุดท้ายฝาก ที่อยากบอก
เธออย่าหลอก ฉันคอยเก้อ เพ้อเห่าหอน
เป็นแค่หมา ที่ซื่อสัตย์ รอตัดรอน
ฉันขอวอน อย่าลืมรัก หักอกกัน
