ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

มือเขาเคยอยู่ไกลเอื้อมไม่ถึง
ยังอาจดึงเธอเอาเข้าไปใกล้
คงสมความปรารถนาน่าชื่นใจ
ห่างก็ได้เห็นหน้ามาพบกัน

ต่างสบตาคงสะทกอกสะท้าน
นัดพบพานที่บนถนนฝัน
รอคำขอจากเขาเพียงเท่านั้น
ทุกสิ่งสรรพ์คงให้ด้วยไมตรี

เธอคงจะสุขเมื่อเนื้อห่มเนื้อ
คือวันเมื่อเคียงหมอนนอนจู๋จี๋
เคยอยู่ไกลไร้สิทธิ์สิทธิ์กลับมี
ณ วันที่ไปถึงซึ้งดวงมาน

มือเขาคงลูบไล้เอื้อไออุ่น
ไฟรักกรุ่นคงหวามมอบความหวาน
คงโต้ตอบสนองความต้องการ
รสคงซ่านหัวใจแปลกใหม่ชม

ปากต่อปากคงประกบพบสุขล้ำ
เธอคงฉ่ำคงชิดสนิทสนม
มือเขาคงเร้ารุกปลุกอารมณ์
คงดอมดมซอกมุมอย่างชุ่มใจ

คงแนบเนื้อทุกอณูสู่อ้อมกอด
สุขสุดยอดสองคนคงปรนให้
เธอคงอ้อนเขาคงขอเธอต่อไป
แล้วอะไรจะเหลือเมื่อเขาชม

ดาวอาชาไนย

 

[--ณัชชา--]

แรกก็หวังให้เป็นแหมือนเช่นนั้น
เคยนั่งฝันเอาไว้จะได้สม
มีเขามากอดเกยได้เชยชม
ร่วมภิรมย์หวานชื่นทั้งคืนวัน

แต่เรื่องจริงไม่เป็นเช่นที่หวัง
เพราะเหมือนดั่งสายฟ้าผ่าหัวฉัน
เมื่อได้รู้ความจริงยิ่งจาบัลย์
พ่อจอมขวัญเห็นจะจะเป็นกะเทย

--ณัชชา--

 

[yaguza]

หวังให้เธอ เป็นสพาน ผ่านไปหา
อยากคบค้า เกี่ยวดอง เป็นน้องเขย
เพราะหุ่นเขา เพอร์เฟค เอ็กส์จังเลย
อยากกอดเกย ขาเกี่ยว เฉี่ยวเอามา

ฉันมิได้ หมายเธอ อย่าเพ้อฝัน
หุ่นเธอนั้น เหมือนหม้อ มาต่อขา
มองแล้วไร้ อารมณ์ ตรมอุรา
ขอน้องชาย ดีกว่า น่าลิ้มลอง


 

.....ยากูซ่า....

[กังวาน]

ขอบคุณที่มีทีท่ามาให้ผม
กำลังตรมฤทัยใจหม่นหมอง
มีท่านยาฯมารับประคับประคอง
ผมเลิกมองสาวสาวปวดร้าวใจ

กอดกระหวัดรัดเกี่ยวอาจเหนียวเหนอะ
ถึงจะเลอะแต่ก็รักมิผลักไส
ชายกับชายหมายมั่นกันเมื่อใด
สุขกว่าใครจริงดอก...ขอบอกตัว

    ---กังวาน---

         

 

       

[ไร้นวล^^]

๐ท่านทั้งสองประคองรักให้หนักแน่น
ข้าน้อยแม้นไร้บุญพ่อทูนหัว
ทั้งจับจดรสนิยมเพราะผมกลัว
จึงฝากตัวศิระเพียงอนงค์

๐แต่กระผมพร้อมสรรพรับอาสา
กล่าวคาถาพราหมณ์แจ้งงานแต่งหงส์
ท่านกังวานสู่ขอพ่อเอวองค์
ชาติชายชงชื่อยาฯพักตราพริ้ม

๐หรือจะแต่งตามฝรั่งนั่งในโบสถ์
ก็จงโปรดเลือกผมเพื่อสมสิม*
กล่าวพจน์นุ่มจุมพิตสองชิดยิ้ม
งานจะกริ่มกรุ่นสง่าสมชาตรี

(*ปล.สิมคล้ายโบสถ์ แต่ไม่มีกำแพงล้อมรอบ)

[ไผ่เดียวดาย]

[/url]

ฉากสุดท้าย มาถึงไว รับไม่ทัน
เมื่อจอมขวัญ พบคนใหม่ ที่ใช่กว่า
เจ็บยิ่งนัก เธอจากไป โดยไม่ลา
ทำเหมือนว่า ฉันเป็นตอ รอวันตาย

รักแสนรัก บาดทะยัก ปักสนิม
ใจนิ่มๆ ติดเชื้อช้ำ ย้ำไม่หาย
ภาพของเธอ ที่หลอนหลอก เมื่อนอกกาย
ใจสลาย เขาไม่น่า มาให้เจอ

[/b]

[/url]

[รัตนาวดี]

...เป็นเพราะวัน นั้นที่ พี่บอกไล่
บอกเหมือนว่า ท้าให้ ใจน้องเผลอ
พี่ชอบย้ำ คำใส่ " หาใหม่เธอ"
น้องใจเซ่อ มิหา เขามาเอง...

...ก็พี่ชอบ ขี้บ่น ทนมิไหว
แม้ปล่อยตัว หัวใจ เก็บใส่เข่ง (กลอนพาค่ะ  )
ไว้เพื่อพี่ ที่รัก ใจนักเลง
ครั้งนี้ไม่ ไปเอง เพราะเกรงใจ...

รัตนาวดี