ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ศรีเปรื่อง]

หุหุ หัวร่อด้วย                ดีใจ
ก็เพราะโฉมประไพ           แม่ฟื้น-
จากโรคสู่สดใส              ดังเก่า
สองเนตรของเรียมชื้น       ท่วมท้นชลนา    

เสร็จแหงโดนแน่แท้         เลยชาย
คราวก่อนก็เกือบตาย        ชีพสิ้น
นงนุชไม่สบาย               ปลอดโปร่ง จิตเฮย
เจอะแม่...แมวยังดิ้น         เกลือกพื้น...ทันควัน

เด็กแว้นแถบย่านนี้          ใครคุม
ยกพวกมาช่วยรุม            อนุชด้วย
ดนูเครียดจนกุม             ขมับ เลยนา
กลัวแม่เล่นจนม้วย          อกม้าง...วางวาย

ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

ไยจึงเรียกเพื่อนพ้อง    มารุม
แถวย่านนี้พันคุม     แต่ต้น
รู้แล้วอย่ามาสุม      ทรวงอก
เกิดสะทกเข้มข้น    จักร้าวลานใจ

ในสิบแสนแผ่นพิ้น   พสุธา
ใครใคร่ต่อกรนา      ร่วมได้
หากศรีเปรื่องไม่มา   ปอดแหก
อาจอ่อนซ้อมหมองไหม้ เร่งเข้าฝึกปรือ
พันทอง
๒๑/๑๑/๕๖
 

[ศรีเปรื่อง]

ก็แม่สอนสั่งไว้             ดี๋ดี
หากถูกอิสตรี              กลั่นแกล้ง
ให้ยอมอย่าราวี             ตีต่อ
เดี๋ยวถูกหยามว่าแล้ง      เหือดน้ำใจชาย

ยืมมือพวกเด็กแว้น        เอาคืน
แก้เผ็ดที่ขวัญยืน          แน่งน้อย
เอาพริกเหยาะให้กลืน     จนแสบ กระเพาะเฮย
สู้มิได้...เพราะด้อย        จึ่งใช้...สไตล์รุม

ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖                        

[ศรีเปรื่อง]

ผมชอบอมไพ่ไว้          ในมือ
ผองเพื่อนเขาร่ำลือ       ทั่วหล้า
สองจิก,แหม่มดำถือ      ทำเท่ห์
บ้างโง่, เพราะความบ้า    หมดเนื้อหมดตัว

จีบหญิงผมนั่นไซร้         เหมือนกัน
ถอดแบบเชิงพนัน          แข่งสู้
สะสมแต่ลาวัณย์           โฉมพิลาศ
ทุกอนงค์ห่อนรู้             ปิดไว้สุดเนียน

ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖    

[panthong.kh]

ก็แม่สอนสั่งไว้             ดี๋ดี
หากถูกอิสตรี              กลั่นแกล้ง
ให้ยอมอย่าราวี             ตีต่อ
เดี๋ยวถูกหยามว่าแล้ง      เหือดน้ำใจชาย

ยืมมือพวกเด็กแว้น        เอาคืน
แก้เผ็ดที่ขวัญยืน          แน่งน้อย
เอาพริกเหยาะให้กลืน     จนแสบ กระเพาะเฮย
สู้มิได้...เพราะด้อย        จึ่งใช้...สไตล์รุม

ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖                        

แม่มิสอนแต่รู้     ต้องทำ
หากเจอะชายโดนยำ    เร่งสู้
เล็บแหลมทิ่มแทงซ้ำ    ที่เก่า
ตีเข่าให้คุดคู้     จักได้ไม่หือ

รักจักคบเด็กแว้น    หรือไร
ที่ขับขี่มอไซค์       เพื่อนน้อง
เด็กช่างกลเรียกไว   นะนั่น
เป็นเพื่อนหลานชายก้อง   ร่วมห้องเดียวกัน

หากจะมาต่อยนั้น   ไม่กลัว
เมื่อวานก็ตบหัว    เด็กน้อย
วันนี้กะว่าชัวร์      กว่าเก่า
คิดจะกระตุกสร้อย  เพื่อไว้แลกเงิน
พันทอง
๒๒/๑๑/๕๖
 

[panthong.kh]

ผมชอบอมไพ่ไว้          ในมือ
ผองเพื่อนเขาร่ำลือ       ทั่วหล้า
สองจิก,แหม่มดำถือ      ทำเท่ห์
บ้างโง่, เพราะความบ้า    หมดเนื้อหมดตัว

จีบหญิงผมนั่นไซร้         เหมือนกัน
ถอดแบบเชิงพนัน          แข่งสู้
สะสมแต่ลาวัณย์           โฉมพิลาศ
ทุกอนงค์ห่อนรู้             ปิดไว้สุดเนียน

ศรีเปรื่อง
๒๑ พ.ย. ๒๕๕๖    

แม้นชอบอมไพ่ไว้   ในมือ
ระวังเร่งฝึกปรือ     เร็วเข้า
ตีกันก่อนอย่าหือ    เชียวนั่น
ต้องจ่ายรอบวงเจ้า  หมดเนื้อหมดตัว

ถึงจีบหญิงยิ่งรู้    เชิงชาย
คงจักเสือซ่อนลาย  ช่างกล้า
หญิงเขามั่นเขาหมาย   แม่นมั่น
เห็นฉกไปต่อหน้า      กกเฝ้าทั้งคืน

พ่อหญิงยืนอยู่ข้าง   นอกชาน
เดี๋ยวเถอะอาจกบาล    แยกได้
คงวิ่งกันลนลาน       ยกใหญ่
ระวังจักงามไส้     ส่องด้วยลูกปืน
พันทอง
๒๒/๑๑/๕๖
 

[ศรีเปรื่อง]

ฤาสวรรค์สาปไว้                ให้กรม
ระเห็จเตร็ดกินลม               เปลี่ยวเอ้
สาวสาวห่อนนิยม               สบัดพักตร์...หนีแฮ
มีแต่กระเป๋าเป้                   อยู่ข้าง...มิร้างไกล

อรทัย ฤ ก็ไร้                    ตุ๊ดก็เมิน
ออกเสาะเลาะดำเนิน           ทั่วหล้า
โชคดีปะเผชิญ                  อนงค์ก็...โหดเฮย
เตะ, ตบ, หมัดถั่งหน้า          ฟกช้ำ...ดำเขียว             

สาวเฮี้ยวเฮี้ยวเยี่ยงนี้           ไม่เอา
ถึงจักสวยลำเพา                 เฉิดแฉล้ม
ผิเกิดขุ่นเคืองเรา                อาจแย่
ถูกประทับรอยแต้ม              ใส่เบ้า...นัยนา

เกิดมาอาภัพแท้                  นารี
เจอะแต่ยักขิณี                    หมดเกลี้ยง
แม้นกล่าวผิดฤดี                  ขัดโสต...นางเฮย
ตุ๊บตั๊บจัดมิเลี้ยง                   กระทั่งล้ม...ซมซาน       

ศรีเปรื่อง
๒๒ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

ชอบหวานหวานซ่านซึ้ง    กินใจ
ระดับเราเก่าไป          ไม่ง้อ
ชิชะด่าตับไต           กระดก
ยังนิ่งเงียบไม่จ้อ       ต่อให้หรือเธอ

เอออวยโอษฐ์อมอึ้ง    ตะลึงมอง
หยิบแหม่มโพธิ์ดำหมอง    หม่นไหม้
ขอเถอะเอชทดลอง         จั่วตัด
ขืนซ่อนสองตัวไว้     โง่แท้ทิ้งทวน

จวนหงุดหงิดเบื่อหน้า    มากมาย
เสียตังค์แถมตาลาย     หมดเกลี้ยง
เจ็บจิตจังนั่งหมาย       เล่นต่อ
โดนตัดท่อน้ำเลี้ยง    อย่างนี้ต้องเอาคืน
พันทอง
๒๒/๑๑/๕๖
 

[panthong.kh]

เพียงพิศฤทธิ์เร่งเข้า    ในทรวง
ไหลหลั่งขังแดดวง     เอ่อล้น
อัดอั้นจังพุ่มพวง        จิตตก
ทุกข์หนักผลักไม่พ้น    ปัดป้องเป็นเกลียว

เทียวทบทวนด่วนได้     ดักดาน
เหมือนดั่งจมบาดาล      เจ็บช้ำ
เหน็บหนาวหนักมานาน   เน่าแน่
อยากหยุดด้วยกลืนกล้ำ   หลั่งน้ำตานอง

ตรองตรึกนึกหมั่นไส้      ตัวเรา
ทำท่ามาดขลาดเขลา   ยิ่งแท้
อวดอ้างว่าเฉลา         สลัก
ใครก็มองเหลือบแล้    อ่อนด้อยประสบการณ์
พันทอง
๒๙/๑๑/๕๖

[panthong.kh]

สิบธันวาว่าไว้      ตรงกัน
ตรองตริมิแปรผัน   แต่ต้น
นานเนาก็ยืนยัน    ใช้อยู่
อีกสิทธิมากล้น     จึ่งแจ้งบอกเอา

พระปกเกล้าท่านได้   ประทาน
ปวงพสกยกพาน      ท่วมหล้า
สองสี่เจ็ดห้านาน      เกินกล่าว
จำไม่ได้ปู่ป้า       ปกป้องแดนสยาม
พันทอง
๑๐/๑๒/๕๖

[panthong.kh]

หนาวเหน็บหนอแน่นเข้า    ในทรวง
เย็นยะเยียบใยยวง        สี่ห้อง
น้ำมูกมักทะลวง           ย้อยหยด
มือยกขึ้นเช็ดป้อง         แย่แล้วไม่ทัน

ดันไหลลงทิ่มเข้า       ปากไป
ลิ้นก็เลียทันใด         ไม่ช้า
กลืนกินก่อนฝืนใจ      เต็มที่
รสอร่อยกว่าหญ้า      ยิ่งเย้ายวนใจ

ปวดหลังยังจักต้อง      ทนเอา
ปวดทั่วไม่บรรเทา       หนักอึ้ง
ปวดจิตนั่งซึมเซา       จริงแน่
ปวดปั่นปากบอกซึ้ง    เบื่อแท้ใจคน
พันทอง
๒๙/๑๒/๕๖

[panthong.kh]

งามงอนงกเงิ่นนั้น   เกินใคร
นอนเหน็บหนาวทรวงใน    แน่งน้อง
หนุนหมอนหม่นเพียงใด    ใครจัก รู้นา
น้ำต่อมตาตกต้อง     ค่ำเช้าระทม

ขมเข็ดขัดเค็มเข้ม    ในทรวง
หักหดเหือดคำลวง    บ่งชี้
เชือนแชช่างไม่หวง   เลยนั่น
มามั่วมากอย่างนี้     จึ่งต้องจำลา

คลาไคลคลานคืบเข้า    ต่อเติม
ใจจ่อจดหมดเหิม         หักแห้ว
รันทดทบทวนเดิม       เจ็บจุก
เลือดหลั่งไหลไม่แคล้ว  จบสิ้นกันที
พันทอง
๑๘/๑/๕๗

[panthong.kh]

นานาจิตตังตั้ง    ตรงกลาง
ใครใคร่คิดช่องทาง   บ่งชี้
ถามถึงระบบวาง       วายวุ่น
เข็ดขยาดบ่นบี้     แน่แท้เลยคุณ

หมกมุ่นมากนักนั้น     ไม่ดี
มันจักหมองราศรี       หลบเร้น
จงจำจดปราณี        กันหน่อย
ยืนยงยิ่งละเว้น       แผ่ด้วยเมตตา

นานาจิตจดจ้อง     ใคร่ครวญ
ชีวิตหนึ่งรัญจวน    เจ็บช้ำ
หลายคนคดก่อกวน  เกินกล่าว
ร้อยรักร้อยกลืนกล้ำ  จบสิ้นหมองมัว

กลัวเกินกาลก่อนเข้า   ครอบงำ
ระยะของเวรกรรม      จัดให้
มิเคยลดกระทำ         ตนนั่น
เมื่อจบเจ็บจิตไหม้     จึ่งรู้ชะตา
พันทอง
๒๕/๑/๕๗

[panthong.kh]

อิสระดั่งนกน้อย    นอนรัง
บินถลาป่าบัง      บดไว้
ลมแรงเรี่ยวภวังค์  ไหวหวั่น
มั่นคงยืนยงได้   ไม่ท้อทุกข์ทน

ระเริงรื่นร่ำร้อง               เรียกขาน
พงพฤกษ์ไพรไม่นาน       เหือดแล้ง
ป่าเปิดปกปิดธาร          รินหลั่ง
จวนจบภัยกลั่นแกล้ง    แหล่งน้ำลดลง

คงสายไปแน่แล้ว        ดงดอย
ไม้ใหญ่โดนตัดสอย     โค่นล้ม
ป่าทึบที่เลิศลอย        กาลก่อน
มอดมดไม้ต่างก้ม       ตัดเข้าต่อเติม

เหิมเกริมเกินแต่ต้น     ยันปลาย
ตวงตักจาวตาลตาย    หมดเกลี้ยง
ลากเลื่อนเลาะมิวาย    ถูกจับ
ตัวใหญ่คือพ่อเลี้ยง   หว่านด้วยเงินตรา

มาวันนี้จึ่งได้        คร่ำครวญ
หมู่นกวิหคหวน     ร่ำไห้
เลี่ยนเตียนตกต้องทวน   กันหน่อย
เห็นแก่เงินนั้นไซร้   นกน้อยจาบัลย์
พันทอง
๕/๒/๕๗

[ศรีเปรื่อง]

พลันกระปูดกระโดดเต้น        คระไลมา
สดับคำโคลงวิภา               เน่งน้อย
แถลงบอกวาจา                 เห็นอก...วิหคเฮย
จึงส่งเสียงเจรียงถ้อย           กึกก้อง...ลำละหาน

ถูกรุกรานกระทั่งไร้              สถานนอน
ชีวิตจะขาดรอน                 อยู่แล้ว
หวังจิตว่างามงอน               ผิวกระจ่าง
ประหนึ่งดารกะแพร้ว            ช่วยพ้น...มรณา

ขออาศัยอยู่บ้าน                 พันทอง
แทนถิ่นแทนลำคลอง           ที่แห้ง
เช้าจักปลุกลำยอง               ให้ตื่น
"ปุ๊ดปุ๊ด"...คือสารแจ้ง          สว่างแล้ว...ลาวัณย์

ศรีเปรื่อง
๕ ก.พ. ๒๕๕๗

[panthong.kh]

หันมาเห็นวิหคน้อย   บินจร
พลัดถิ่นฐานบ้านตอน   ป่าร้าง
กระปู๊ดกระดกคอน     ครวญคร่ำ
ตาส่องสอดแลข้าง    สะทกน้าวสั่นกลัว

มัวมองเมียงแต่เจ้า      ทุกวัน
สอดส่ายสายสัมพันธ์   แน่นแฟ้น
กล้วยไข่ใบของฉัน     ยอมยก ให้นา
กลืนก่อนเดี๋ยวจักแค้น จุกสิ้นติดคอ

รอเวลาร่ำร้อง     ก้องเสียง
ปลุกเท่ากับสำเนียง  ไก่แจ้
ขืนเซาซบไม่เลี้ยง   เชือดนิ่ม
จับผัดกระเพราแก้   เผ็ดร้อนอร่อยจัง
พันทอง
๖/๒/๕๗
 

[ศรีเปรื่อง]

จังงังเยงมอดม้วย     ชีวา
กระปูดจึ่งไคลคลา    จากน้อง
จำหลบหลีกยุพา      พัน ฯ พิลาศ
ขืนอยู่อาจจักต้อง      ชีพสิ้น...จินต์สลาย

สาวสาวแถบย่านนี้     มีใคร
เห็นอกเห็นหทัย        กระปูดบ้าง
ขอซบตักทรามวัย      คลายหวั่น...จิตเฮย
ปลอบกระปูดให้ร้าง    ห่างพ้น...หวามไหว

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗

 
     

[panthong.kh]

ไม่มีหมดมอดม้วย  มรณัง
เติมต่อแต้มชีวัง   เช่นเจ้า
กระปูดก่อรวงรัง   ไหนนั่น
เห็นจักต้องซึมเศร้า  เสร็จสิ้นชีวี

กระปูดหดหู่ห้อง  หัวใจ
เพรียกพร่ำเพ้อร่ำไป   แย่แล้ว
ผัดเผ้ดพริกเร่งไฟ  แรงหน่อย
โอชะดั่งกินแห้ว   กระปูดน้อยครวญคราง
พันทอง
 

[ศรีเปรื่อง]

บางนี้คงจักไร้              นารี
น้ำจิตน้ำใจดี               โอบอ้อม
กระปูดกระโดดหนี          กลับไม่...พ้นเฮย
พัน ฯ แม่จับได้ซ้อม        กระทั่งช้ำ...ดำเขียว

ซีดเซียวนอนนิ่งไร้          เรี่ยวแรง
คลุกฝุ่นรอไฟแดง           กระทะตั้ง
น้อยอกจุ่งกรรแสง           สะอิกสะอิก
พลาดท่าเผลอจิตพลั้ง       อยู่ใกล้...โหดอนงค์

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗

[ไพร พนาวัลย์]

ปลงเสียเถิดนะป้อ         จำเนียร
ปล่อยให้กินจนอาเจียน        จุกจ้อง
กะปูดคงคลายเหียน        บินต่อ ไปนา
นอนให้เขาจับต้อง        บ่ร้องบ่รำ

เวรกรรมกะปูดน้อย        จริงจริง
พานพบแต่แม่ญิง               ใจ่ฮ้าย (ผู้หญิงใจร้าย)
จึ่งต้องนอนบ่ติงคิง              รอสับ
เธอเงื้อมีดฮ้องว้าย             ต่ายแล้วบ่เหลือ

ไพร พนาวัลย์

โปรดอ่านสำเนียงอู้กำเมือง เด้อครับ