ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

แม่เอยเคยรับรู้    คู่เคียง
ยำมดแดงแกงเลียง   ค่ำเช้า
หากเธอขื่นผักเหมียง   พอลื่น  คอนา
หลับตื่นบอกหยอกเย้า  แด่เจ้าน้องนาง

เนินจ้าฯ

[สมนึก นพ]

ขอลองหัดดูบ้าง

ลงจับปลาว่าได้........ตัวโต
บอกเพื่อนแถมคุยโว...เก่งกล้า
นำไปชั่งสามโล........ปลาช่อน
ขังโอ่งมีทายท้า........พรุ่งนี้จะแกง

แสงทองสาดส่องฟ้า...รับอรุณ
จะฆ่าปลาบาปบุญ.....ไม่รู้
นำมีดใหม่มาตุน.......เตรียมแล่
เปิดโอ่งปลาฮึดสู้.......เพื่อพ้นความตาย

คลายมือปลาจ่อดิ้น....หลุดไป
ลงสู่ธาราใส............ว่ายนั้น
ยังมาโผล่หลังไว.......ยวนยั่ว
มีดพุ่งสกัดกั้น..........ดิ่งก้นลำธาร

ปลาก็หนีผ่านพ้น......มีดหาย
จึงนั่งลงฟูมฟาย.......ร่ำร้อง
อารักษ์ที่หลบกาย.....มาโผล่
ยืนนิ่งฟังคำฟ้อง.......ช่วยให้มีดคืน

อารักษ์ยืนสั่งนั้น.......จับปลา
คงไม่ยากหรอกหนา...ไล่ต้อน
ดักสองฝั่งคงคา........รุกไล่
หรือล่อวางหินซ้อน....ไม่ช้าจนมุม

ขุดหลุมหวังซ่อนผ้า....เนินดิน
ลิงอยู่คอยหากิน........ถิ่นนั้น
รุกรับไล่ชาชิน.........ซนเล่น
ขุดสิ่งวางปิดกั้น........เร่งรื้อลักพา

ปลากระโดดผ่านพ้น...หินวาง
หลบว่ายหนีออกกลาง..แม่น้ำ
สองนายดุ่มหลุมพราง..ขุดซ่อน
สุดแย่แลสุดช้ำ........เครื่องใช้หายไป.

นพ
1ก.ย.56

[panthong.kh]

แอบนายมาเล่นได้   แป๊บเดียว
นายเหร่มองตาเขียว  ขมวดคิ้ว
ทำเป็นว่ายุ่งเชียว     นะนั่น
แต่ที่จริงบิดพลิ้ว    นิ่วหน้าเหลือทน

ออฟฟิศเงียบเมื่อไร้    พนักงาน
ไปร่วมจัดนิทรรศการ   แต่เช้า
ขาดผองเพื่อนเนิ่นนาน   อยากหลับ
กาแฟสดเติมเข้า    สักแก้วคงหาย
พันทอง
๑๗/๐๙/๕๖

[panthong.kh]

อึมครึมอบอ่วมร้อน  ทั้งวัน
เมฆหม่นมองเห็นควัน ระฟ้า
อึกทึกคึกครืนพลัน  กัมปนาท
เทพกลั่นแกล้งแสงจ้า  ฝ่าพื้นพังทลาย

หมายมองเมียงเมื่อใกล้    ตัวเรา
ข่มจิตคิดซึมเซา         เบื่อแท้
ลมพัดตวัดเอา          ฝุ่นตลบ
สาดซัดจนเรียบแปล้   กิ่งไม้โอนเอน

เบนสายตาไม่จ้อง      มองไป
ได้แต่คิดในใจ       ช่วยคุ้ม
อากาศเปลี่ยนทีไร   เป็นหวัด
ยิ่งคิดยิ่งกลัดกลุ้ม    ป่วยไข้ถามหา

คัดจมูกช่วยด้วย  ช่วยที
ใครที่มียาดี       จักซื้อ
จัดแจงแบ่งอย่าลี-  ลาอยู่
ขอเถอะอย่ามัวยื้อ   คิดให้เป็นทาน

มานอุกจุกเสียดเศร้า   โศกา
มองเหม่อเธอไม่มา     ชิดใกล้
น้อยเนื้อเมื่อน้ำตา      รินหยด
รันทดเพราะสิ้นไร้   หม่นไหม้ในทรวง
พันทอง
๒๕/๐๙/๕๖

[panthong.kh]

โปรยปรายปรับเปลี่ยนน้ำ    ลงดิน
หยาดหยดรดราดจินต์     จากฟ้า
ไหลรวมท่วมธรณิน     ไปหมด
ถนนนั่นข้างหน้า    จบสิ้นทันใด

นาในนอกแย่แท้     ทุกข์ทน
ข้าวเกี่ยวมาเจอฝน   หม่นไหม้
จมหมดทั่วสกล      เลยนั่น
โปรดเถอะเทวาไซร้  อย่าได้โปรยมา
พันทอง
๕/๑๐/๕๖

   

[panthong.kh]

ละอองไออบอ้าว   เลือนลง
น้ำที่เคยท่วมคง   หมดแล้ว
คูคลองล่องไหลตรง   ออกสู่
กลางทะเลไม่แคล้ว  เอ่อขึ้นหลายเซ็นต์

เป็นวัฏจักรเช่นนี้   นานมา
เวียนว่ายสายธารา  แต่น้อย
ชินฉันก็ชินชา     เฉยเฉื่อย
คงไม่ต้องเศร้าสร้อย  อย่าได้ตรอมตรม

ลมหวนหอบแห่งห้วง   หนาวเยือน
เป็นสัญญาณบอกเตือน  แต่เช้า
ไออลอบอวลเหมือน   ครั้งก่อน
หนาวเหน็บหนอซุกเข้า  สู่ห้องหัวใจ

ใครเคยหนาวกล่าวอ้าง   อึงอล
ต้องเล็งแลหน้ามน     ชิดใกล้
หาผ้าห่มตราคน    กอดก่าย
หนาวอาจคลายลงได้  แน่แท้นะคุณ
พันทอง
๑๒/๑๐/๕๖

[panthong.kh]

อากาศดีแต่งแต้ม     เติมฝัน
รีบจัดแจงเร็วพลัน    ไม่ช้า
ธูปเทียนมัดรวมกัน    พร้อมสรรพ
ในปิ่นโตปลาร้า      ทอดด้วยหอมเจียว

เอี้ยวตัวหยิบย่างเยื้อง  ทันใด
จิตแช่มชื่นสดใส      อิ่มแท้
วันพระละบาปไว     เถิดท่าน
บุญกุศลอาจแก้    จิตนั้นเบาบาง

ตามทางไปวัดนั้น   ไม่นาน
ถึงที่สายประมาณ    แดดเปรี้ยง
รถราขวักไขว่ปาน    ตลาดสด
ดังยิ่งกว่างานเลี้ยง   รุ่นน้องโรงเรียน

ขับวนเวียนรถได้     สักพัก
เห็นช่องว่างรีบปัก    หลักไว้
เบียดนิดหน่อยจัก    เป็นไรไหมนี่
ปลดเบรคมือแล้วไซร้  จึ่งจ้ำจรลี

นำอาหารจัดด้วย     เคยชิน
แกงอ่อมหอมน่ากิน    ยิ่งแล้ว
หวานคาวก็ถวิล       ไม่หย่อน
คลานเข่าคงไม่แคล้ว เจ็บด้านจนชา

ขาซ้ายขวาพับเข้า   หากัน
พนมมือเร็วพลัน     รับไหว้
หลวงพ่อก็รอฉันท์   เพลอยู่
เพียงไม่นานนักได้  ร่วมด้วยสมาทาน
พันทอง
๑๙/๑๐/๕๖

[panthong.kh]

มีรักปักอกไว้          ในทรวง
กลัวแต่เขาจะลวง     เมื่อนั้น
อยู่ไกลไม่เห็นดวง     แดขื่น
นอนระทมขมขั้น     บ่ได้สร่างซา

นานาจิตตังตั้ง    ทบทวน
รักห่างร้างแรมจวน  ป่นปี้
จำทนหม่นใคร่ครวญ  เจ็บจุก
จะนั่งลุกบ่งชี้     เจ็บนี้แทบตาย

ชายใจดำหลบลี้     หนีไกล
มิเช่นนั้นฤทัย      บ่ช้ำ
หวานอมข่มข้างใน  เหม็นโฉ่
หน้ากลับกลายกลืนกล้ำ   อย่าได้วางใจ

ใสนอกอาจขุ่นข้าง   ในคต
หว่านแต่คำเลิศรส   หยดย้อย
หากขืนเชื่อรันทด   เป็นแน่
เจาะไข่แดงระห้อย  แย่แล้วคนงาม

ความรักปักอกแล้ว      ฉันใด
ยากยิ่งหญิงทำใจ       เมื่อนั้น
ยามรักเสื่อมสูญไฉน    ขมเฝื่อน
ตาลเชื่อมเจืออ้อยขวั้น   รสด้อยทันที
พันทอง
๒/๑๑/๕๖

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณช่อมะม่วง ภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ

โคลงเคลงลองแต่งบ้าง           นอเฮอ
เผลอลงตรงสระเออ                 แย่แล้ว
แอบหลบหลัง ฌ  เฌอ             ชมช่อ มะม่วง
พิศเพ่งดูเพริศแพร้ว                 ไม่แคล้ว น้ำลายสอ       

[panthong.kh]

เตรียมตัวต่างตื่นเต้น    ตกใจ
วันวกวนทนไป      แต่นี้
กาลกลับลับเลือนไป   แทบแย่
ยังหม่นหมองพิลี้     ร่ำไห้ครวญคราง

มองทางทุกข์ถิ่นแคว้น     เรืองรอง
เดือนเด่นเป็นใยยอง      แต่งแต้ม
สิบห้าค่ำน้ำนอง    เต็มตลิ่ง
จักหาคู่จึงแง้ม     พจน์ถ้อยร้อยวจี

มีกระทงแน่งน้อย     ทำเอง
เจียนตัดตามบทเพลง  คล่องแท้
ไม้กลัดกลมมิเกรง    ใครนั่น
ใส่ดอกเข็มเต็มแปล้   ปักด้วยเทียนทอง

มองเมียงมากหมกไหม้   ในทรวง
ขาดแต่ชายเดินควง     เท่านั้น
ฝนพรำพร่ำเป็นดวง      ดาษดื่น
รีบเร่งเกร็งสะบั้น    เม็ดน้ำหยดโดน
พันทอง
๑๕/๑๑/๕๖

[panthong.kh]

ขุนเขาสูงสุดฟ้า   เพียงใด
ยังวัดได้ไม่ไกล     กล่าวอ้าง
นทีที่รินไหล         หยาดหยด
อาศัยคู่กันสร้าง  แหล่งน้ำเดียวกัน

ปันใจจงอย่าไร้   คุณธรรม
เราร่วมรักจงจำ   เอาไว้
กลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธ์  กันแน่น
เลือดก็สีแดงไชร้  หยุดยื้อแย่งชิง

เศรษบกิจฟุบแล้ว   ยากคืน
ทุกหย่อมย่ากล้ำกลืน  เจ็บช้ำ
ไข่ไก่วันมะรืน     อาจสิบ บาทนา
เรามาช่วยกันจ้ำ   ชาติได้รุ่งเรือง
พันทอง
๑๙/๑๑/๕๖

[ศรีเปรื่อง]

จีดีพีบ่งชี้            ประเทศรวย
คือเอ่อผมงงงวย    มิใคร่รู้
คนจนก็ยังซวย      กันทั่ว
ถูกกดมิอาจสู้        พ่อค้ามีสตางค์

ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖

ปล.

แก้จาก กันอยู่ เป็น กันทั่ว ครับ
ท่าน มือขวา แนะว่า รู้ กับ อยู่ มันสัมผัสกัน ดูไม่งามครับ

ขอบคุณครับ

    

[ศรีเปรื่อง]

สริยันเรี่ยวล้า             แรงโรย
ลมเอื่อยสบัดโบย        แช่มช้า
ท้องก่นบ่นหิวโหย        เสียงโครก...ครากเฮย
เกิดอยากกินราดหน้า     สูตรล้ำของอนงค์

ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

รีบจัดไปส่งให้  ทันที
ศรีเปรื่องพ่อตัวดี   เร่งเข้า
เดี๋ยวสำลักจักซี้    ไหมนั่น
ส่งด่วนไม่ถึงเช้า   คงได้รับทาน

จงรีบกินก่อนหน้า   เร็วไว
เส้นสดไม่เป็นไร   เสาะท้อง
พริกเติมเผ็ดถึงใจ  ปากสั่น
หิวกระหายจนต้อง ตักจ้วงเต็มกลืน
พันทอง
 

[ศรีเปรื่อง]

   

กัดปากบอกรสล้ำ        จริงยุพา
ชลเนตรไหลออกตา     พี่แล้ว
อยากบอกเหล่าประชา   ถ้วนทั่ว...สยามเฮย
อันรสมือน้องแก้ว         อร่อยเพี้ยงเจียนมรณ์

ดวงใจนางโหดท้น       ธรณิน
หมายพร่าผลาญชีวิน    บุรุษเศร้า
มีไหมกระลาพิน          ใจประเสริฐ
ปล่อยกระผมจากเท้า    ทาสน้องพันทอง

ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

บอกหิวโหยจึ่งต้อง   ตามใจ
รสเด็ดเผ้ดทรวงใน   แย่แล้ว
น้ำจิตมิตรส่งไป      เร็วด่วน
เพราะว่ากลัวจักแห้ว  แห่งห้วงอาหาร

ของหวานตาลเชื่อมนั้น  เลิศรส
โยนลงไปให้หมด       เปลือกด้วย
อร่อยเหาะจนมด       ตามไต่
กินไม่ไหวอาจม้วย     เท่งทึ้งมรณา
พันทอง
 

[ศรีเปรื่อง]

หมดมุกจักเล่นแล้ว     นงพะงา
จำจิตจำอำลา          นิ่มเนื้อ
ไปเสาะอะไรมา         กินก่อน
มิใช่ถาวรเรื้อ            พรุ่งนี้ก็คืน

ขอบอุราแม่แท้               ทรามวัย
เปลื้องปลดทุกข์จากใจ      หนุ่มช้ำ
หวังจิตว่านงไพร             จักมั่น กมลเฮย
เวียนแวะหยอกซ้ำซ้ำ         อย่าร้างลางเลือน

ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖       

[ศรีเปรื่อง]

เคืองอุราขุ่นข้อง             หมองระทม
คำ "รัก" ก็เพียงลม          ปากเจ้า
เผลอไผลใฝ่นิยม            มิเผื่อ ใจแฮ
ชายซื่อจึงแสนเศร้า         เมื่อรู้ความจริง

ศรีเปรื่อง
๒๐ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

หมดมุกจักเล่นแล้ว     นงพะงา
จำจิตจำอำลา          นิ่มเนื้อ
ไปเสาะอะไรมา         กินก่อน
มิใช่ถาวรเรื้อ            พรุ่งนี้ก็คืน

ขอบอุราแม่แท้               ทรามวัย
เปลื้องปลดทุกข์จากใจ      หนุ่มช้ำ
หวังจิตว่านงไพร             จักมั่น กมลเฮย
เวียนแวะหยอกซ้ำซ้ำ         อย่าร้างลางเลือน

ศรีเปรื่อง
๑๙ พ.ย. ๒๕๕๖       

ขออภัยเจ็บไข้          หมดแรง
กินขนมผิดสำแดง     เกือบม้วย
นอนซมระทมแจง      บอกข่าว
กลัวว่าชายหยอกด้วย  จักเฝ้ารอคอย

เข้ามามองเพ่งเพ้อ     รำพัน
กรยกขึ้นมาวัน-        ทาพร้อม
ไร้เงายิ่งจาบัลย์       หมองหม่น
ก้องกู่หูตาด้อม        บ่ได้เห็นเงา

เขาคงไปไม่ฟื้น       กลับมา
ร้องร่ำระกำพา         หม่นไหม้
ฤดีดับลับลา          เลยล่วง
ศรีเปรื่องจงอย่าได้   ติดค้างคร่ำครวญ
พันทอง
๒๑/๑๑/๕๖
 

[panthong.kh]

เคืองอุราขุ่นข้อง             หมองระทม
คำ "รัก" ก็เพียงลม          ปากเจ้า
เผลอไผลใฝ่นิยม            มิเผื่อ ใจแฮ
ชายซื่อจึงแสนเศร้า         เมื่อรู้ความจริง

ศรีเปรื่อง
๒๐ พ.ย. ๒๕๕๖

หญิงแจงจนแจ่มแจ้ง   บอกไป
คำรักปักดวงใจ     ดังก้อง
อึงอลระคนใน      ทรวงนั่น
มิใช่ว่าแสร้งร้อง    จนน้ำท่วมตา

มาตีตนต่อแต้ม    เชิงกัน
ฤๅว่าเหงารู้ทัน    หรอกเจ้า
รักแล้วรักเลยวัน   รอหน่อย
คงไม่นานจักเย้า  ยั่วยิ้มกระหยิ่มใจ
พันทอง
๒๑/๑๑/๕๖