ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

สายฝนพรำค่ำนี้   ใจหาย
หยาดหล่นปนพระพาย  กึกก้อง
สาดชัดกระจัดจาย   ไปทั่ว
เสียงนกตกใจร้อง    เผ่นเข้ารวงรัง

เห็นทะมึนทั่วทั้ง    ขุนเขา
หมอกเมฆลอยเป็นเงา  สะท้อน
ฟ้าผ่าทำเอาเรา     ใจสั่น
ดังสนั่นดั่งฆ้อน   ที่ใช้ทุบตี
พันทอง
 

   

[choy]

โคลงสามสุภาพ

   อาศัยเถื่อนตึกพง         ชัฏปูนดงลิ่วฟ้า
ร้างถิ่นแรมรอนล้า         เรื่อยก้าวบุกไป

   หวังพิไลชีวิต         เพื่อลิขิตเฟื่องฟุ้ง
พราวเลื่อมดุจเพ็ญรุ้ง         เด่นล้ำชีวา

   ยี่สิบกว่าฉนำ         ตรากระกำป่ายดิ้น
ขมเฝื่อนทุกข์ท้อสิ้น         ป่นไหม้เถ้ากูณฑ์

   กี่หวังสูญพลาดหวัง      ทุกข์ประดังเร่งเร้า
จมจ่อมห่มเรื้อเศร้า          ร่ำไห้เทวษหวัง แก้วนาฯ

สนอง เสาทอง
8 มิถุนา 56

[choy]

ขอตัวลาก่อนแล้ว      บ้านกลอน
สิบ่นานกลับย้อน      สู่เหย้า
ด้วยหน้าที่จำจร         ร้างห่าง
อาทิตย์หน้าคืนเข้า      เยี่ยมบ้านเฮฮาฯ

***สัปดาห์แรกของเดือนกรกฎาคมเจอกันอีกครั้งจ้า เดือนนี้ลาก่อน แต่ไม่ลาลับ จะกลับมาเยี่ยมบ้านกลอนแน่นอน

ช้อย + สนอง
9 มิถุนา 56

[เนิน จำราย]

                     

                          สัญญาลาก่อนแล้ว   กลับมา
                       คนอยู่หลังตั้งตา      ต่อถ้อย
                       คืนต่อกรกฎาฯ        นึงแม่ พ่อเฮย
                       นับล่วงหลายวันคล้อย จ่งได้สวัสดี

                                         เนิน จำราย

[ไพร พนาวัลย์]

 

หยังไปนานมากแท้..............ตัวเธอ
สิบ่ห่วงหมู่เกลอ....................แด่บ้อ?
กรุงเทพฯสุรินทร์เผลอ..............เพียงหน่อย เดียวนา
อ้ายสินอนคิดท้อ...................หมู่เจ้าไปหาย

“ไพร พนาวัลย์”
 

หยัง= ทำไม?
แด่บ้อ= บ้างหรือ?

[รพีกาญจน์]

๐ คิดถึงเภสัชช้อย       คุณสนอง
เย็นย่ำยังเมียงมอง       ส่องถ้าน(ท่าน)
กลอนโคลงส่งครรลอง  แนวใหม่
รอรุ่งรีบคืนบ้าน          เบิ่งช้าแรมเดือน

๐ ภารกิจประสิทธิ์ให้     สวัสดี
เกิดสิ่งทรัพย์นับทวี       แม่นหมั้น(มั่น)
เภทภัยบ่บังบี             -ฑาถ่อ
องค์พิสุทธิ์พุทธากั้น     ก่องเกล้าทรวงสกนธ์

                

                รพีกาญจน์

[สะเลเต]

ชมไพร

มองเสือนั้นหยอกเย้า     ลิงแกะ ชิดเอย
แรดบ่างจับหมีและ        ไก่,แย้
เคล้ายั่วงับหมาแพะ       ค่างกระรอก
แลป่าทรัพย์งามแท้       สุขล้นเพลินชมฯ

ชมเพลินล้นสุขแท้          งามทรัพย์  ป่าแล
กระรอกค่างแพะหมางับ     ยั่วเคล้า
แย้,ไก่และหมีจับ             บ่างแรด
เอยชิดแกะลิงเย้า            หยอกนั้นเสือมองฯ

---สะเลเต---

[panthong.kh]

เห็นแพะมองเล็งจ้อง    พังพอน
เจ้าไก่ไล่จิกหนอน      ท่อนไม้
หนอนหนอบ่สะออน    เลยนั่น
คลานลดขดตัวไว้    ไก่เจ้าเลยงง

กลางดงพงป่านี้       มีงู
กระเต็นเต้นมองดู     จึ่งรู้
เสือสิงห์วิ่งแข่งหมู    เป็นหมู่
เสียงดังดั่งกับสู้       บ่างช้างค่างลิง 
พันทอง
ขอเลียนแบบน้องแกงจ้า
 

[panthong.kh]

เห็นนกหนอจิกหญ้า  บินไป
ซุกอยู่ใต้หลังคาไง   วันนี้
บินเวียนวนทนไหว   ไหมนั่น
เสียงก็ดังจึงชี้   เคาะไม้ทันใด

เจ้านกคงหม่นไหม้  ในทรวง
เราแค่ใช้กลลวง    เท่านั้น
มิประสงค์ทั้งปวง   ตามกล่าว
หากว่าเราอดกลั้น  นกน้อยไม่จร
พันทอง
๑๕/๐๖/๕๖

[สมนึก นพ]

เห็นนกบินผ่านพ้น........หนีมา
เพียงแค่หลบชายคา.....ไล่นั้น
ตกใจจึ่งบินถลา...........ลับล่วง
หายห่างยากคาดคั้น......ถิ่นใกล้หรือไกล

อาลัยนกยิ่งแท้............จากจร
ยังไม่เห็นเกาะคอน.......ก่อนนี้
จะมืดค่ำพักนอน..........ไหนนั่น
บินต่อหลายพันลี้.........สู่ห้วงจักรวาล.

นพ
15มิ.ย.56

[สมนึก นพ]

พระอินทร์อาสน์รุ่มร้อน.........เป็นไฟ
จึงนั่งดูทางใน..................แม่นแล้ว
นกตัวหนึ่งมีภัย.................แรงอ่อน
เสกส่งเมฆาแก้ว...............ช่วยไว้ทันการณ์

ประทานเทพแห่งฟ้า..........สวยงาม
บินว่อนทุกโมงยาม............ค่ำเช้า
พระอินทร์ส่งเทวดาตาม.......มิห่าง
เกรงว่าใครพบเข้า.............จ่อจ้องลักพา.

นพ
15มิ.ย.56

[panthong.kh]

ร่วมยินดีแต่เช้า    ก่อนใคร
ท่านพี่ปรางค์นั้นไง แต่งเต้า ลูกสาวนอ
เขยเมืองฝรั่งสุขใจ  เหลือที่
คงจักยิ้มฉีกเว้า   สปีคกิ้งเป็นไฟ

ขออวยพรที่ได้    สมปอง
ปลื้มจิตลูกสาวครอง    เรือนเหย้า
เป็นพ่อแม่แลมอง     เอิบอิ่ม
สินสอดสุดยอดเจ้า   ท่วมท้นเรือนหอ
พันทอง
วันนี้ลุงปรางค์แต่งงาน ลูกสาว
ขอแสดงความยินดีด้วยความจริงใจจ้า

[panthong.kh]

การงานหนอเหนื่อยแท้   ระกำ
จนไม่อยากจะทำ   ทุกข์ท้อ
ลำเค็ญเข็นใจจำ   เจ็บจิต
อยากหลบหนีลงหม้อ แผ่นผ้าปิดตาย

แค้นใจไม่ถูกบ้าง   หนอหวย
ดวงตกเหลือกระบวย ตักน้ำ
และอีกหนึ่งคันทวย  งามเด่น
มองต่างอย่างช้ำช้ำ  กลืนกล้ำหนอใจ
พันทอง
 

[สมนึก นพ]

ทำงานมาบ่นนั้น.........ทุกข์ใจ
หรือว่างานยากไป.......บ่อยครั้ง
ทบทวนก่อนผลักไส.....หนีห่าง
ตัวอย่างมาวางตั้ง........กล่าวอ้างดูความ

ตามถนนคนต่างล้น......หางาน
มิบ่นหามานาน...........หน่ายแท้
และวันพรุ่งลนลาน.......หาต่อ
ยังไม่คิดยอมแพ้..........เหนื่อยแท้ยังทน

มีงานกลับบ่นได้..........จำเจ
ชักเบื่อจึงรวนเร..........ว่างั้น
กับหวยทุ่มเงินเท.........บนล่าง
กลับไม่ถูกงวดนั้น........จึ่งช้ำอุรา

ยังแทงติดต่อซ้ำ..........หลายงวด
ผิดบ่อยจึงเจ็บปวด........บ่นท้อ
จึงคิดเผ่นเร็วรวด.........หนีห่าง
หลบก่อนหมายลงหม้อ....แผ่นผ้าปิดตาย

ตะวันเกือบบ่ายคล้อย.....ลุงมา
เดินดุ่มริมธารา............มุ่งเน้น
ทอดแหเพื่อจับปลา.......คลองนั่น
ติดสิ่งของลายเส้น........ใช่หม้อลงยันต์

ตะวันจะค่ำแล้ว...........อยากดู
เพียงเพื่อจะเจอปู.........ซ่อนได้
อีกใจหนึ่งกลัวงู..........หวาดหวั่น
วางก่อนหลังขอนไม้.....พรุ่งนี้จัดการ.

นพ
28มิ.ย.56

[panthong.kh]

งานยังมีที่ต้อง   จัดการ
บ่นเบื่อเถือดวงมาน   เท่านั้น
ยามเหนื่อยก็ประมาณ  นี้แหละ
หาแต่เรื่องมาปั้น  เพื่อให้เป็นตัว

ธรรมดาทะเล้น   กันไป
ขี้เกียจหนอกลัวใจ  จริงเจ้า
ลีลาด่ากราดไว      เร็วยิ่ง
ประหนึ่งว่างานเข้า  แต่เช้ายันเย็น

แค่รำคาญอย่าได้    โกรธเลย
พ่อหนุ่มนพจบเอย    เรื่องนี้
จักหาเรื่องใหม่เหวย   มาเล่า
คอยอ่านท่านอย่าลี้    จึ่งชี้เชิญชวน
พันทอง
 

[choy]

กลับมาแล้วสู่เหย้า         บ้านกลอน
ตาง่วงอยากงีบนอน         เหนื่อยล้า
ใจเฝ้าพร่ำเว้าวอน         อ้อนเพรื่อ
ถวิลบ่อยากชักช้า         เยี่ยมบ้านคิดถึงฯ

จากเมืองกรุงค่ำแล้ว         โบกบิน
ผิกว่าถึงสุรินทร์            พรุ่งเช้า
เหน็บชาขบกายิน         ถ้วนทั่ว
หนีรั่วฝนขืนก้าว            ดุ่ยเท้าฝืนฝนฯ

อยากผ่อนล้าอาบน้ำ         ล้มนอน
ใจหากยังอาวรณ์         เพื่อนพ้อง
จึงดุ่มสู่บ้านกลอน         เหย้าเยี่ยม
กายบ่เจียมโทรมฟ้อง         เร่งสู้ทั้งเบลอฯ

ฝืนพร้องตาง่วงล้น         กายเซียว
ขอขยับทักประเดี๋ยว         ครู่เข้า
แล้วจักชิ่งคิดเบี้ยว         หลับนิ่ง
ถ้วนสิ่งประสงค์เป้า         กล่าวแจ้งขอนอนฯ


สนอง
1 ก.ค. 56

[panthong.kh]

หลังเลิกงานไม่รู้    เป็นไร
เดินเกาะราวบันได  มืดหน้า
รีบคว้าอย่างว่องไว  ใจสั่น
คล้ายกับความดันท้า  หยิกเย้ายลเยือน

ยาหอมรีบเร็วเข้า  นำมา
สูดกลิ่นถวิลหา   ยิ่งแท้
ละมุนกรุ่นไอพา  สดชื่น
ยั้งไม่ทันเหลือบแล้  เมฆครึ้มอึงอล

ทนนอนพักสักน้อย   คงหาย
ชีวิตหนอวุ่นวาย    เช่นนี้
เราก็เก่งจะตาย   ใช่ย่อย
ขอนะจะไปลี้    หลบเร้นนอนยาว
พันทอง
 

[panthong.kh]

นอนแนบหนุนอุ่นเอื้อ   ตอนเย็น
เกินกกว่าความจำเป็น  แน่แท้
หกเจ็ดชั่วโมงเห็น   ออกบ่อย
เต็มที่กลับลืมแล้  เหนื่อยเข้าซุกกาย

ตาลายลามลุกไร้   แรมรอน
เงียบยิ่งหนอบังอร   ห่อนรู้
รอคอยค่ำอาวรณ์    ไหวหวั่น
ฮึดฮัดกัดฟันสู้  อยู้ได้ด้วยใจ
พันทอง
 

[panthong.kh]

พายุฝนหล่นให้    นึกกลัว
ฟ้ากึกก้องหมองมัว  ยิ่งแท้
ดังซ่าซู่รู้ตัว     นิ่งหลบ
แสงแปลบปลาบดั่งแส้   ฟาดเปรี้ยงลงมา

คลืนคลืนคงใช่แล้ว   สายฝน
ลมพัดอื้ออึงอล      หม่นไหม้
สาดซัดช่างพิกล    จริงนั่น
มืดมิดเข้ามาใกล้    อุระนั้นหวั่นเกรง

จราจรติดขั้น     บรรลัย
ไม่ขยับเขยื้อนไป   เบื่อท้อ
ท้องร้องทำอย่างไร   คิดหนัก
น้ำหนึ่งขวดดวดจ้อ  กระดกก้นลงคอ

ชีวิตฉันที่ได้   เผชิญ
ดีหน่อยหากบังเอิญ  เจอะกล้วย
กินประทังนั่งเพลิน  จิตผ่อน คลายนา
กว่าถึงบ้านแทบม้วย  เบื่อแท้เมืองกรุง
พันทอง
๑๘/๐๗/๕๖

[สมนึก นพ]

เสร็จจากงานหว่านกล้า.........พอดี
กะแช่เรายังมี...................ซ่อนไว้
ชักชวนเพื่อนเร็วซี.............เดี๋ยวค่ำ
เหลือหนึ่งไหคงได้.............ดื่มแก้กระหาย

หลากหลายรองนั่งด้วย.........ใบตอง
เวียนส่งดังหมายปอง...........หนึ่งแก้ว
ปรึกษาเรื่องลำคลอง...........สายเก่า
ฝนไม่ตกนานแล้ว.............เริ่มแห้งงวดลง

จงกะเกณฑ์เพื่อนบ้าน.........พัฒนา
หรือว่านำแบ็คโฮมา...........ร่วมด้วย
กลัวติดหล่มลึกหนา...........หนักนั่น
หากช่วยเข็นมอดม้วย.........ด่าวดิ้นทุกคน

สับสนกันเริ่มแล้ว.............เพราะเมา
ลุกนั่งปิดทางเขา.............โด่งก้น
เพราะมืดค่ำหลงเงา..........คนต่าง
หวังว่าจะหลีกพ้น............ที่แท้เงาตัว

มัวพะวงย่างก้าว.............เดินเคียง
ทางต่อคับแคบเพียง.........หนึ่งนั้น
เสียหลักคว่ำนอนเรียง.......เกยก่าย
ยังขู่ใครปิดกั้น..............ต่อรั้วปิดทาง.

นพ
19ก.ค.56