ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

อันความตาย ใช่สิ่งสุด มนุษย์-สัตว์
เห็นได้ชัด ชีวี มีสองอย่าง
กายกับจิต ติดต่อ ก่อเรือนร่าง
ขันธ์ ๕ วาง สานต่อ ก่อชีวี

หากขันธ์ ๕ แยกกันอยู่ รู้คือดับ
ชีพลาลับ จิตยังอยู่ สู่วิถี
เสวยซาก วิบากกรรม ทำชั่ว-ดี
เป็นสักขี บุญ-บาป อาบดวงจินต์

หากชีวิต วิปริต อย่าคิดสั้น
คิดห้ำหั่น บั่นชีพตน จนดับดิ้น
หวังหลุดพ้น ความเหงาโศก โรคมลทิน
วิญญาณบิน ลอยล่อง กลับต้องตรม

           

           "มุนีน้อย"

[พยัญเสมอ]

พูดถึงเรื่องความตายแล้วสิ่งที่ผมกลัวอย่างหนึ่งก็คือกลัวว่าตายแล้วจะกลายเป็นขี้
มีสัตว์มากมายหลายชนิดที่ซวยสุดๆคือตายแล้วต้องกลายเป็นขี้   ไม่ว่าจะเป็นกุ้ง หอย ปู  ปลา 
ไก่ เป็ด  หมู  วัว  สัตว์พวกนี้คืออาหารของมนุษย์  พอตายแล้วก็ถูกมนุษย์กินเป็นอาหาร
กินแล้วก็ย่อย  ย่อยแล้วก็ขับถ่ายออกมาเป็นขี้  จึงนับได้ว่าสัตว์พวกนี้มีกรรมไม่ใช่น้อย
ที่ต้องกลายเป็นขี้มนุษย์ 
นอกจากนี้ก็มีสัตว์อื่นที่ถูกพวกเสือพวกหมาป่าจับกิน ตายแล้วแทนที่จะมีเกียรติ์ศักดิ์ศรีกลับต้องกลายเป็นขี้เสือ
สัตว์ที่มีบุญและโชคดีที่เท่านั้นที่ตายแล้วไม่ต้องเป็นขี้สัตว์อื่น


โอชาเอมอิ่มลิ้น     คงกลาย  เป็นแล
อุนจิมีมากมาย      ถ่ายถ้วน
เรือนร่างแหลกสลาย  ตอนออก  ไปเฮย
เหลือแต่วิญญาณล้วน  ล่องฟ้าอวลสวรรค์ 

       

[...เป็ดน้ำ...]

วัฏจักรความจริงไม่นิ่งหยุด
เป็นที่สุดเวียนวนเหมือนคนฝัน
ที่นิทราหลับไหลไม่รู้วัน
พอตื่นนั้นก็ตายสลายตัว

คงเหลือเพียงสิ่งใดเคยได้สร้าง
ต้องปล่อยวางอินทรีย์เหลือดีชั่ว
เรื่องต้องตายทุกท่านย่อมหวั่นกลัว
อย่าเมามัวเร่งสร้างชื่อให้ลือชา

 

[panthong.kh]

อยากปล่อยวาง บางท่า ไม่กล้าปล่อย
กลัวโดนสอย ปลายคาง ไม่ขวางหน้า
เจอหมัดศอก สะบัด ทัดมาลา
หิ่งห้อยลอย ออกตา ไม่กล้าคิด

อยากจะปล่อย ต่อยไป ต้องตายแน่
เหนื่อยแทบแย่ ลมออกหู อู้หมดสิทธิ์
มองพี่เลี้ยง หลายครั้ง ดั่งสิ้นฤทธิ์
ช่วยชีวิต ข้าน้อย หน่อยระฆัง...สาธุ..หมดยกซักที
พันทอง

[--ณัชชา--]

โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ
ยามพลั้งพลาดแดดิ้นแทบสิ้นหวัง
จังหวะก้าวเดินไปไม่ระวัง
ชีพถูกฝังหมองไหม้ตายทั้งเป็น

ยามชีวิตเหนื่อยล้าแสนสาหัส
ถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัดวิบัติเข็ญ
อยู่อย่างสุดยากแค้นแสนลำเค็ญ
ใครไม่เห็นว่าเราช้ำเท่าไร

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนทุกคนรู้
น่าอดสูชีวิตฉันมันไม่ใช่
เสียดายเกิดเป็นคนเลยจนใจ
เกิดชาติใหม่ขอบ้าง เป็นนางฟ้า

--ณัชชา--