ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ลุงสมชาย เขานั้น ขั้นบ้านนอก
เข้าบางกอก เดินมา น่าสงสาร
ขึ้นรถถั่ว ตัวดำ เพื่อทำงาน
ทรมาน เมื่อยล้า กล้าอดทน
 
หอบข้าวของ พายถุง ดูรุงรัง
ส่งเสียงดัง ดั่งฟ้าผ่า หน้ารถขน
เจอตุ๊กตุ๊ก บรรทุกของ จ้องเสียจน
จะทับคน บนที่นั่ง ยังหลังคา
 
ลุงสมชาย สั่งลุงชัย ไปส่งผับ
แถมกำชับ รับกลับ มาด้วยหนา
ส่วนลุงชัย คนขับ รับบัญชา
โอเคจ้า รีบเร่ง ด้วยเกรงใจ
 
ลุงสมชาย เริ่มงง คงจบเห่
ว่าโอเค นั่นหรือ คือที่ไหน
สว่นลุงชัย คนขับ ตอบฉับไว
โอเคใช่ นั่นหนา ข้าตกลง
 
รถวิ่งผ่าน หน้าฟอร์จูน ลุ้นกันใหญ่
ของจากรถ หล่นไป ให้เสียงหลง
ลุงสมชาย ตะโกนก้อง มองงวยงง
ของโอเค เทลง ตรงกลางทาง
 
ส่วนลุงชัย รถไปถึง ซึ่งจุดหมาย
จึงสอดส่าย สายตา หาของบ้าง
ลุงสมชาย ของโอเค เทลงราง
ตรงข้างทาง หน้าฟอร์จูน พ่อคุณเธอ
พันทอง
๑๗/๐๓/๕๖
อยากลองแต่งกลอนตลกดูบ้าง  แต่ไม่รู้คนอ่านอ่านแล้วจะรู้เรื่องหรือเปล่าหนอ
 

[panthong.kh]

สามีเป็นคนต่างชาติ

หมอดูทาย ทักว่า หน้าอย่างฉัน
สามีนั้น หายาก ลำบากหลาย
ด้วยเก่งเกิน กว่าหญิง นิ่งแดดาย
จักหาชาย ครองคู่ ดูลำเค็ญ

แต่หมอบอก ความหวัง ยังไม่สิ้น
คู่ชีวิน เป็นต่างชาติ มิอาจเว้น
แต่ชาตินี้ หมดหวัง ฝังทั้งเป็น
ชาติหน้า ว่าโดดเด่น เห็นคู่ครอง
พันทอง

เจอหมอดูทายทักว่า จะได้สามีเป็นต่างชาติ เราก็อุตส่าห์ดีใจ
นึกว่าจะได้ สามีเป็นฝรั่งกับเขาบ้าง พอถามไปถามมา หมอดูดันตอบว่า
สามีเป็นต่างชาติ หมายถึงชาติหน้าจ้า
 

[panthong.kh]

เมื่อนั้น...........….
จรกา จอมโฉด พิโรธใหญ่
ยกกองทัพ บุกฝ่า มาทันใด
เพื่อจะไป แย่งชิง บุษบา

เตรียมไพร่พล ลนลาน ทหารศึก
ทำคักคึก ไปทั่ว กลัวน้อยหน้า
ทั้งเหาะเหิน เดินอากาศ มิคลาดคลา
พุ่งทยาน ผ่านป่า เข้าธานี

เอฟสิบห้า เอฟสิบหก พกสามง่าม
องครักษ์ ห่ามห่าม ตามวิถี
อึกทึก กึกก้อง ท่องราตรี
ภูเขาที่ เสียดฟ้า บึ่งมาไว

ครั้นเมื่อพบ อิเหนา รีบเข้าหา
หยุดตรงหน้า ขาสั่น แสนหวั่นไหว
กระเป๋าตังค์ ท่านหล่น ข้างต้นไทร
ข้าเก็บได้ นำมาคืน ยื่นไมตรี
พันทอง
๑๙/๐๓/๕๖
 

[สมนึก นพ]

เ

เปิดตรวจดู เอทีเอ็ม นั้นหายไป
ทำมาใหม่จากธนาคารกรุงศรี
ค้นหาอยู่ทุกช่องไม่เห็นมี
เหลือเงินอีกแสนสี่มิถอนมา

จึงเดินไปหน้าศาลเมืองไคฟง
จุดประสงค์แจ้งความตามประสา
ตีกลองตุ้ม ตุ้มตุ้ม กติกา
โจโฉเดินออกหน้ามาพบพลัน

ได้นำไปคุกเข่าหน้าบัลลังก์
คนหน้าดำเสียงดังนั่งอยู่นั่น
ขู่ตะคอกคำรามความคาดคั้น
ตวาดลั่นว่าเราเผา กทม.

โทษใหญ่หลวงนักหนาคือประหาร
นำหัวเสียบประจานฉันใจฝ่อ
ท่านรีบสั่งทันใดไม่รีรอ
ต้องตัดคอให้สิ้นชีวาวาย

มองมีดหัวสุนัขมาวางเด่น
ยังได้เห็นไม้ติ้วกลับพลิกหงาย
มีตัวเลขเขียนอยู่ที่ด้านปลาย
เซียมซีใบที่หมายคลายกังวล

ใบที่เจ็ดนั้นหนาให้หาเพิ่ม
นำมาเสริมสิบเอ็ดแจ้งทุกแห่งหน
เซเว่นอีเลเว่นเห็นทุกคน
ไม่สับสน หิวเมื่อไหร่ ให้รีบมา.

นพ
19 มี.ค.56

[panthong.kh]

เมื่อคืนนอน ฝันไป ได้เลขสวย
คงจะรวย เป็นแน่ แท้แล้วไหม
เลขเจ็ดหก อกเอ๋ย เฉยอยู่ไย
เรียกสาวใช้ ไปซื้อหา อย่ารอรี

ทั้งชุดเล็ก ชุดใหญ่ ซื้อให้หมด
สองพันบาท งามงด รถเตอรี่
ทุ่มสุดตัว โต๊ดเต็ง เร่งเร็วซี
สาวใช้ปรี่ รับตังค์ ตามทางมา

ถึงตลาด มาดหมาย มีหลายแผง
หวาดระแวง มองดู จึงรู้ว่า
เลขเจ็ดหก ไม่มี ซี้เลี้ยวนา
โทรกลับหา ถามไถ่ เข้าใจกัน

มีอะไร ก็ซื้อ ถือเสี่ยงโชค
อย่าวิโยค ไปเลย ชื่นเชยฉัน
รอไม่นาน สาวใช้ กลับมาพลัน
ทั้งหมดดัน ซื้อกล้วยทอด สุดยอดเลย
พันทอง
๒๐/๐๙/๕๖

รถเตอรี่ = ล็อตเตอรี่

[panthong.kh]

กาลครั้งหนึ่ง ไม่นาน พึ่งผ่านพ้น
หญิงหนึ่งคน เป็นนาย หมายมุ่งมั่น
จัดกระเป๋า เครื่องแป้ง แต่งแต้มพลัน
ตามความฝัน เที่ยวลาว ยาวสามวัน

เมื่อเสร็จสรรพ บอกคนใช้ ไวด่วนจี๋
เรียกแท็กซี่ ให้ด้วย ช่วยหน่อยนั่น
คนใช้ถาม ไปไหนเล่า เจ้าแจ่มจันทร์
นายตอบฉัน ไปลาว กล่าวทันที

ส่วนสาวใช้ คนซื่อ ถือความสัตย์
วิ่งเลาะลัด ข้างถนน หม่นหมองศรี
สองชั่วโมง ผ่านไป ทำไงดี
เหนื่อยเต็มที เดินบ่น ทนทำใจ

นายนั่งรอ หน้าบ้าน จนมานหมอง
เห็นสาวใช้ เดินย่อง ไม่ผ่องใส
จึงรีบถาม แท็กซี่ อยู่ที่ใด
ส่วนสาวใช้ รีบออก บอกข่าวคราว

ไม่มีใคร ไปซักคัน มันไกลแสน
ข้ามเขตแดน ดงดอน นอนกลางหาว
กว่าจะถึง ถิ่นฐาน บ้านเมืองลาว
แท็กซี่หนาว ใจหมด งดบ่ไป
พันทอง
๒/๑๑/๕๖
นายจะไปเที่ยวลาวสามวัน  ให้คนใช้ไปเรียกแท็กซี่
คนใช้ถามว่า คุณนายจะไปไหนค่ะ
คุณนายตอบว่า ฉันจะไปลาวซักสามวัน
ว่าแล้วคนใช้ก็วิ่งไปเรียกแท็กซี่  เวลาผ่านไปสองชั่วโมง
ก็ยังเรียกแท็กซี่ไม่ได้ เพราะคนใช้ดันบอกแท็กซี่ว่า ไปลาว
ที่แท้คุณนายจะไปสนามบิน เป็นการสื่อสารที่ผิดพลาดจ้า

[panthong.kh]

อนิจา หน้าหนาว สาวนอนขด
แสนรันทด เข่างอ จ่อคางนี่
มือซุกซอก ขาหนีบ สิบนาที
เหยียดออกมี เส้นตึง ถึงรัองครวญ

เปิดพัดลม ห่มผ้า ตั้งห้าผืน
ยามดึกดื่น ขื่นใจ ไปทุกส่วน
ลมเย็นเยือก เลือกเข้า เรารัญจวน
อากาศปรวน แปรนัก ชักลำเค็ญ

เรื่องนอนขด เรื่องใหญ่ แก้ไม่หาย
ขดจนสาย เอ็นยึด อึดใช่เล่น
ขดขวาซ้าย หลายหลาก มากประเด็น
ไม่วายเว้น เน้นขด มิปลดปลง

ขดลำพัง ยังพอ นอนต่อไหว
ขดหน้าหนาว คราวใด ได้ร้องส่ง
ตะคิวกิน สิ้นท่า พะว้าพะวง
ขาเหยียดตรง ลงไม่ได้ ใครช่วยที
พันทอง
๑๒/๑๑/๕๖

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ลงโทษทัณฑ์ ที่กล้า มาเผยอ
เหตุเพราะเธอ ไม่ฟัง คำสั่งพี่
ชอบเหยียดหยาม เยาะเย้ย เลยเจอดี
โดนแค่นี้ สงสัย คงไม่พอ..
 
..เจ้านอนขด คุดคู้ อยู่อย่างนั้น
สุขของฉัน พลันเกิด กำเนิดก่อ
ความฉ่ำชื่น รื่นอุรา มาถักทอ
ดีแล้วหนอ ขอ..เจ้า จงเข้าใจ..
 
..มีอีกเรื่อง รู้ไว้ ต่อไปนี้
ทุกพจี ที่พร่ำ นำขานไข
ต้อง..เสนาะ เพราะพริ้ง และ..จริงใจ
ทำตามซะ จะได้..ไม่เจ็บตัว ..
 

[panthong.kh]

 
มาลงโทษ อย่างนี้ มีที่ไหน
เกิดบรรลัย ขึ้นมา พาปวดหัว
ต้องเสียทรัพย์ รับรอง ร้องไห้ชัวร์
จิตหมองมัว กลัวพันตาย วายชีวี

เพียงเหยียดหยาม เยาะเย้ย เคยแค่ครั้ง
อย่ามาตั้ง หน้างอน วอนเสียนี่
จับแก้ผ้า ทาหมามุ้ย ตุ้ยท้องที
มัดมือที่ ไขว้หลัง นั่งรังแตน
พันทอง
 

[--ณัชชา--]

หากมันหนาวเสียจนทนไม่ไหว
ขอจงอย่าตกใจให้กอดแขน
นอนก้งโค้งอย่าขดพอทดแทน
เรื่องหาแฟน ไม่เอา หนาวไม่คลาย

มีผ้าห่มหุ้มห่อก็พออุ่น
ยังพอลุ้นอกสาวให้หนาวหาย
ออกกำลังเบาเบาไม่หนาวตาย
ฟิตร่างกายเอาไว้หนาวไม่กลัว

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

จะลองนอน กอดแขน แทนกอดหนุ่ม
มันจะคุ้ม ไหมหนอ ก่อปวดหัว
อกคงสั่น หวั่นไหว ใจเต้นรัว
กอดแขนตัว เองไว้ ให้หนาวคลาย

ผ้าห่มนวม สวมคลุม กุมเอาไว้
หนาวข้างใน ยามดึก รู้สึกหน่าย
อยู่คนเดียว เปลี่ยวจิต คิดมิวาย
แต่ไม่อยาก หาชาย มาคู่เคียง
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

นอนตะแคงข้างเดียวจนเสียวแขน
ก่อนเนื้อแน่นนอนนั่งคอยฟังเสียง
ร้องเพลงกล่อมชื่นฉ่ำฝากสำเนียง
เจื้อยจำเรียงเอียงคอพะนอกัน

คิดถึงคืนสองเราเคยเนาแนบ
อุ่นอกแอบไอรักสมัครมั่น
ดั่งหนึ่งขวัญเคียงเรียมเทียบเทียมทัน
ต่างหลับฝันยันสางกอดนางนอน

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

นอนตะแคง ทำไม ให้เสียวแขน
หรือว่าแฟน นอนทับ ติดกับหมอน
พลิกไม่ได้ ลำบาก หากงามงอน
ตื่นมาตอน ตีสาม จักหวามไหว

กลัวสะกิด สีข้าง ใช่ไหมเอ่ย
กลัวทรามเชย รุกเร้า เข้าถึงไส้
กลัวไม่ฟิต บึ๋งบั๋ง ดังตั้งใจ
กลัวจนได้ นอนตะแคง เพื่อแกล้งนาง
พันทอง
 

[panthong.kh]

กาลครั้งหนึ่ง ยังไม่นานเท่าไหร่
มีชายคนนึงไปทำความผิดไว้ที่ต่างประเทศ
และจะต้องเดินทางเพื่อขึ้นศาล
ด้วยความที่เขาอ่านภาษาอังกฤษได่ออก แปลไม่ได้
เขาจึงได้ไปปรึกษาเพื่อนรักของเขา ว่าจะทำยังไงดี

เพื่อนรักเลยแนะนำไปว่า มันจะไปยากอะไร
มืงก็พูดไปแค่ 4 คำพอ คือ YES,  NO, OK,  THANK YOU
ชายคนนั้นก็ขอบใจเพื่อน ที่แนะนำทางสว่างให้
แล้ววันรุ้งขึ้นเขาก็เดินทางไปขึ้นศาลด้วยความมั่นใจ

ศาลยิงคำถามแรก     : คุณเป็นคนฆ่าเค้าโดยเจตนาใช่ไหม?
ชายนั้นเลยตอบไปว่า : Yes 

ศาลจึงถามต่อว่า       : คุณมีอะไรจะแก้ตัวไหม ?
ชายนั้นเลยตอบไปว่า  : No 

ศาลจึงถามต่อว่า       : คุณยอมรับความผิดนี้ใช่ไหม
ชายนั้นเลยตอบไปว่า  : OK 

ศาลจึงสั่งต่อว่า         : นำตัวไปประหารชีวิต
ชายนั้นเลยตอบไปว่า  : Thank you 
พันทอง
๑๔/๑๑/๕๖
ช่วยกันขำหน่อยนะค่ะแก้เครียดจ้า
 

[ดาว อาชาไนย]

 

[panthong.kh]

ใครยาวกว่ากัน

สองเกลอ เสนาะ กับ สมหมาย
ระเห็จขึ้นไปนั่งอยู่ราวสะพานข้ามคลองแห่งหนึ่ง
พลางก็งัดขวดเหล้าขึ้นมาผลัดกันดวดจนกระทั่งตกดึก

ทั้งสองเกิดอาการปวดฉี่ขึ้นมาพร้อมกัน
"นั่งฉี่มันตรงนี้ล่ะวะ" เสนาะแนะนำ
และแล้วต่างคนต่างปล่อยน้ำเสียลงไปในคลอง
สักพัก เสนาะสะดุ้ง พลางบอกสมหมายไปว่า "น้ำในคลองเย็นเจี๊ยบเลยว่ะ"

ฝ่ายสมหมายกลัวเสียหน้า
เลยพูดขึ้นว่า "เอ่อใช่"  "แต่ข้าฉี่ไม่ออกเลยว่ะ"
เสนาะถามกลับ "ทำไมวะ"  มันหนาวขนาดฉี่ไม่ออกเลยเหรอ "เสนาะชักงง"

สมหมาย : ทำหน้ากระหยิ่มแล้วบอก ว่า "ก็เจ้าหนูข้ามันปักไปในโคลน ใต้น้ำน่ะสิ" 

พันทอง
๑๖/๑๑/๕๖
 

[panthong.kh]

อยากจะแต่ง กลอนฮา ประสาซื่อ
ประนมมือ ก้มลง ตรงตักให้
บรรเจิดแจ่ม แช่มช้อย ลอยล่องไป
แม้หากใคร ได้อ่าน กานท์ขำคม

เชิญล้อต๊อก ชูศรี ที่เป็นเลิศ
จุ๋มจิ๋มนั้น  บรรเจิด ประเสริฐสม
ดอกดินดัง เด่นคู่ ครูบรม
เทพเทียนชัย เหมาะสม ชมชื่นเชย

ท้วมทรนง อางอาจ มาดใช่เล่น
หม่ำเล็งเห็น โก๊ะตี๋ ดี่ดันเอ่ย
เท่งเถิดเทิง โหน่งสามช่า ไม่ละเลย
จิ้มชวนชื่น ยืนเฉย เปรยตามอง

โน่นสังข์ทอง สีใส ให้เรียกหา
กวักมือท่า หยอยหยอย คอยฉลอง
เรียกลุงโกร่ง เร็วเข้า เหมายอดอง
ปีใหม่ต้อง ร้องรำ ขำมึนฮา
พันทอง
๔/๑/๕๗

[panthong.kh]

อายุต่ำกว่าสิบแปดควรมีผู้ปกครองแนะนำ

อ่านประกาศ พาดหัว ตัวเบ้อเร่อ
อ่านพบเจอ เธอจ๋า เข้าท่าไหม
เครื่องมือเด็ด เคล็ดลับ ประทับใจ
เจ้าโลกใหญ่ กว่าเก่า หลายเท่าตัว

เขาบรรยาย สรรพคุณ ยึดหยุ่นได้
ของเราเล็ก เกินไป ให้ปวดหัว
ถ้าโตได้ ใหญ่เกิน มิเขินชัวร์
จะมามัว หดหู่ อยู่ทำไม

จดที่อยู่ เรียบร้อย พลอยรีบคว้า
หยิบเงินตรา อีเอ็มเอส เบ็ดเสร็จได้
สามวันผ่าน รับของ ฉลองชัย
สั่งซื้อไป แว่นขยาย ขายหน้าจัง

ถูกเขาหลอก เสียเงิน เดินก้มหน้า
อนิจจา กลโกง ตายโหงดั่ง
คิดว่าใช่ กลับชวด ปวดภวังค์
หมดสิ้นหวัง เจ้าโลกเล็ก สเปคเดิม
พันทอง
๒๒/๒/๕๗
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าจงพอใจในสิ่งที่ตนมีเถิด

[พยัญเสมอ]

พูดถึงเรื่องตลกแล้ว  ตลกมีหลายแบบ

ตลกหน้าตาย  คือใครจะพูดจะกวนอย่างไรก็ทำหน้าตายเข้าไว้  แล้วมองด้วยสายตา..
ตลกโมโห    ยิ่งทำท่าทางโมโหมากเท่าไหร่คนยิ่งตลก
ตลกโปกฮา   ต้องมีสัปดน ทะลึ่งๆนิดหน่อย  บางทีก็ต้องมีคำหยาบด้วย
ตลกร้าย   เล่นแรงบางทีมีเจ็บตัวด้วย
ตลกสังขาร   ทำร่างกายให้พิกลพิกาล เช่นตาบอด ขาเป๋ เดินไม่ตรงทาง
ตลกป้ำๆเป๋อๆ พูดผิดพูดถูก  ใช้คำผิดๆ  แกล้งทำอะไรผิดพลาดเช่นใส่แว่นตาแล้วทิ่มตาตัวเอง...
ตลกลึก   คือซ่อนอารมณ์ขันอยู่ในคำพูด  เช่นตัวอย่างกลอนเสภาขุนช้างขุนแผนตอนที่ขุนช้างรำพันถึงนางวันทองที่ถูกประหารชีวิต


"ให้การไหลหลงทรงโกรธเกรี้ยว
ถ้ารักช้างข้างเดียวขนมโก๋
จะได้อยู่เรือนเหย้าเสาโตๆ
แกงเทโพกินเล่นให้เย็นใจ
แม่มาตายกลางดินเขานินทา
แม่ยอดฟ้าฝาบาตรกระจาดใหญ่
จะหาไหนเหมือนแม่แต่นี้ไป
แม้นไม่ได้เช่นนี้ไม่มีเมีย
เรือนเหย้าเข้าของถวายพระ
จะสละโกนหนวด(๑)ไปบวชเสีย
ถึงลูกคุณหลวงหม่อมจะยอมเยีย
มีเมียไปทำไมไม่เหมือนกัน
จะภาวนาให้หนักชักประคำ
แต่หัวค่ำร่าไปจนไก่ขัน
ร้อยวสาพันวสาไม่ราวัน
ฉันแต่นางทั้งห้ากว่าจะตาย"


(๑)  ตรงนี้ใครๆก็รู้ว่าขุนช้างแกหัวล้าน  คนอื่นเขามีแต่โกนผมบวช  แต่ขุนช้างแกไม่มีผมแกก็เลยต้องโกนหนวแทน ซึ่งคำว่าโกนหนวด ยังลงสัมผัสกับคำว่าบวชอีกด้วย
นี้คือการซ่อนอารมณ์ขันลึกๆของผู้แต่ง...

[panthong.kh]

เรื่องคนกันเอง
 
ลูกค้า : ป้ากาแฟเท่าไหร่อ่ะ ?
แม่ค้า : 15 บาท
ลูกค้า : 10 บาทได้ป่ะ? คนกันเอง
แม่ค้า : 15 บาทนั่นแหล่ะดีแล้ว เดี๋ยวป้าคนให้
 
--------------------------------------
ไวอาก้าเป็นเหตุ
 
ยาย : เออ...นี่หลานรู้ป่าวมียาฝรั่งตัวหนึ่งชื่อ “ ไวอากร้า ” ถ้าคนที่นกเขาไม่ขันเป็นมะเขือเผาอ่อนปวกเปียกนี่ เม็ดเดียว
กินก่อนนอนภายใน 20 นาทีเท่านั้นได้เรื่องเลย...แข็งโป๊กเลย
หลาน : ยายรู้ได้ไง ?
ยาย : ยายลองมาแล้ว...วันก่อนแอบไปซื้อมาเม็ดหนึ่ง จะเอามาให้ตากิน แต่ยายไม่กล้าบอกตาตรงๆ เพราะคนที่นกเขาไม่ขันนี่ เขาจะอาย จะรู้สึกว่าเสียเชิงชาย
ยายเลยนั่งคิดว่า เอ..จะเอาให้ตากินยังไงดี พอดีวันนั้นแกอยากกินผัดไท ยายนึกออกเลยเอายาบดจนละเอียดแล้วโรยในจานผัดไท
ยกไปให้ตากิน พอวางบนโต๊ะเสร็จยายก็แอบดู
หลาน : เป็นไงยาย...ได้ผลไหม ?
ยาย : ได้ผลกะผีอะไรล่ะ ตามันไม่ยอมกินผัดไท
หลาน : อ้าว...ทำไมล่ะยาย ?
ยาย : ก็เส้นก๋วยเตี๋ยวผัดไทมันแข็งโด่ทั้งจานเลย
------------------------------------------------

ต้องโทษหมอ
 
หลาน : ยายตาเป็นไงบ้างล่ะครับ .. . สุขภาพตอนนี้แข็งแรงดีไหม ?
ยาย : เดี๋ยวนี้แย่ ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง
หลาน : อ้าว .. . ทำไมล่ะยาย
ยาย : วันก่อนบ่นว่าปวดหัว .. . มีไอนิดหน่อย .. .ยายเลยให้ไปหาหมอ หมอเล่นซะหมดแรงไปเลย ....
หลาน : เอ๊ะ .. . หมอเค้าทำไร .. .ตาถึงหมดแรง ??
ยาย : หมอมันชุ่ย .. .พวกหมอเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ .. . พอตรวจเสร็จให้ยามากิน มันเขียนฉลากยาหวัดๆ เช้าเม็ด .. .กลางวันเม็ด .. .เย็นเม็ด .. .
ตาแกหูตาไม่ค่อยดี .. . พอเขียนหวัดๆ แกอ่านไม่ชัด เห็น ม . ม้า เข้าใจว่าเป็น ย . ยักษ์ .. .
ก็ล่อซะสามเวลาเช้า .. . กลางวัน .. .เย็นเลย ...ตอนนี้นอนแผ่หราลิ้นห้อยอยู่ที่บ้าน
หลาน : อ้าว .. . แล้วทำไมยายไม่บอกล่ะว่าอ่านผิด
ยาย : ยายบอกแล้วมันไม่เชื่อ...มันไม่เชื่อยาย .. . แต่มันเชื่อหมอ... เมื่อเช้านี้เห็นว่าไปหาหมอมาอีกแล้ว
หลาน : หมอว่าไงล่ะยาย ?
ยาย : มันบอกหมอว่า .. . พอกินยาหมอ .. .ไม่รู้เป็นไรมันหมดแรง .. . อาการไข้ก็ยังไม่ดีขึ้น .. .หมอถามว่า เพิ่มก่อนนอนอีกสักครั้งไหม
 
พันทอง
๖/๓/๕๗