ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ความมั่นคง และจริงใจ เหมือนใบมีด
ที่พร้อมกรีด ฟันสิ่งขวาง เบิกทางฝัน
มีเสาหลัก กำลังใจ ให้ทุกวัน
ต่อให้ฟัน ไม้ทั้งป่า ใจหากลัว

แต่ความจริง สิ่งไหนเล่า เขาบอกไว้
คมแค่ไหน สักวันทื่อ คือใจรั่ว
ใช้งานหนัก มีวันหัก รักมืดมัว
ดีหรือชั่ว เดินเข้ามา ฆ่าหัวใจ

ฉันไม่ดี มีความผิด ติดตรงไหน
เพราะอะไร รักเธอหมด ลดจากฉัน
ที่ทำมา ฉันทำให้ เพื่อใครกัน
ในทุกวัน ไม่บกพร่อง ให้หมองตรม

ยุติธรรม คำๆนี้ หามิได้
รักสลาย จากฉันไป ใจขื่นขม
ไม่มีแม้ คำร่ำลา มาชื่นชม
เธอหายจม อย่างระรื่น ไม่คืนรัง

คงเป็นเพราะ เธอหมดใจ และไม่รัก
จึงมาหัก หมดไม่เผย เลยความหวัง
มีดใบนี้ มันคงบิ่น สิ้นจนพัง
สนิมสั่ง ให้เกาะกิน จนสิ้นคม

[/b]

[panthong.kh]

อันคารม คมคาย คล้ายใบมีด
บางครั้งกรีด เชือดเฉือน เหมือนผสม
อาบยาพิษ ฤทธิ์ร้าย พ่ายความคม
บั่นอารมณ์ ถมทับ รับไม่ทัน

บางคำกล่าว ร้าวลึก รู้สึกเจ็บ
ดั่งตอกเล็บ เหน็บแนม แจมโมหันต์
ร้ายยิ่งกว่า คมมีด กรีดใจกัน
เจ็บจนสั่น หั่นจิต ฤทธิ์ถึงทรวง

เพียงคำพูด คำเดียว เกลียวสบั้น
เป็นเพื่อนกัน พลันเมิน เกินเลยร่วง
ทุกถ้อยพจน์ ระวัง ตั้งแดดวง
อย่าทะลวง พูดเหน็บ ให้เจ็บใจ

พูดทุกคำ ย้ำคิด เกิดผิดพลาด
อย่าประมาท พูดมาก ยากแก้ไข
แม้ขุ่นเคือง เก็บงำ ช้ำเพียงใด
อย่าพูดไป ตามปาก จะยากนาน
พันทอง
๑๐/๐๓/๕๖