ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

 ยามนี้ฉัน เคว้งคว้าง ต่างท้อแท้
หมดทางแก้ แทบสิ้น อยากดิ้นหนี
อุปสรรค มากมาย หน่ายเต็มที
อ่อนแรงที่ เดินต่อ ทรมาน

ยามนี้ฉัน ตรอมตรม ขื่นขมหนัก
ไร้คนจัก นำทาง ร้างประสาน
นับวันคอย น้อยเหลือ เถือดวงมาน
จะเนิ่นนาน ผ่านพ้น ทนเหมือนเคย

ยามนี้ฉัน วิตก อกกลัดกลุ้ม
ดั่งไฟรุม สุมกอง หมองใจเอ่ย
เหมือนแบกโลก ทั้งโลก โศกเศร้าเอย
เกินจะเอ่ย ปากออก บอกผู้ใด

ยามนี้ฉัน หวั่นไหว นอนไม่หลับ
เจ็บจิตจับ คับแด แปรเป็นไข้
ซุกซอกซอน วอนขอ ต่อบางใคร
อย่าหนีไกล จากกัน หวั่นกมล

กลับมาชิด เคียงใกล้ ได้รับรู้
กลับมาอยู่ เคียงข้าง อย่าร้างหม่น
กลับมาเนา แนบนอน อย่าร้อนรน
กลับมาปรน เปรอใจ ให้แก่กัน

ความรู้สึก เก่าก่อน ย้อนอดีต
สองเราขีด เส้นไว้ ไม่แปรผัน
สี่ห้องใจ แนบแน่น ดั่งแก่นจันทร์
ขวากหนามนั้น เล็กน้อย ค่อยถางไป

ขอเท่านี้ ได้ไหม ยามใจล้า
ขอเห็นหน้า เช้าค่ำ ทำได้ไหม
ขอคืนหวน จวนสว่าง อย่าร้างไกล
ขอมาเป็น แรงใจ ให้ฉันที
พันทอง
๑๐/๐๓/๕๖

[saknun]

มาเปิดอ่าน หวานเศร้า ยังเมาอยู่
เห็นกระทู้ น้องพัน หวั่นใจนี่
ทั้งผิดหวัง รักร้าง ห่างหลายปี
โธ่น้องพี่ เป็นได้ ชายไหนเมิน

ใครกันหนอ ถึงกล้า มาลาหนี
ให้คนดี ต้องตรม ข่มใจเหิร
กลัวจะหลบ ไกลทาง ที่ย่างเดิน
ไม่บังเอิญ  มาพบ ประสพกัน

อากาศร้อน ตอนบ่าย ไม่หายเครียด
รักบังเบียด หญิงสาว ไม่สุขสันต์
เกิดวิกฤต ในจิต คิดฉับพลัน
มาหุนหัน โกรธกริ้ว ชี้ นิ้ ว โ ป่ ง (ชายทุกคน)

มาแบบเมา เข้าอ่าน ที่บ้านกลอน
เกิดสะท้อน ความคุก อยากมุดโอ่ง
ให้มันสราง หายเมา หรือเข้าโรง
ให้มันโล่งสักที พี่ ขี้ เม า ฮา

[Shumbala]

ให้ความฝันนำทางเธอไปเถิด
เพียงเธอเปิดประตูสู้ค้นหา
แสงสกาวดาวเหนือเกื้อมรรคา
ส่องหนทางข้างหน้า..อย่ากังวล

ฉันจะส่งแรงใจไปกับฟ้า
ช่วยบรรเทาเหนื่อยล้าและสับสน
หากเธอมองดาวเรืองที่เบื้องบน
ความห่วงใยท่วมท้นจากคนไกล

นิทราในอ้อมดาวสักคราวก่อน
ด้วยอาทรถึงทางห่างหนไหน
โปรดรับรู้กอดนั้นใช่ฝันไป
หากคือใจของฉัน..แบ่งปันเธอ

*****
 

[lookmai2000]

หรือฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
เธอจึงเร้น ร้างไกล ไม่เหมือนก่อน
หรือมีอื่น ใดกั้น เข้าบั่นทอน
จึงอาทร รักอื่น ยากฝืนเกลียว

ใจรอนรอน รอแรงใจ ใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง รักมาก อยากหน่วงเหนี่ยว
ปล่อยคนเหงา หดหู่ อยู่แดเดียว
กอดเศษเสี้ยว อดีตรัก อย่างหนักใจ

คนที่เคย เคียงข้าง ทุกย่างก้าว
ยามปวดร้าว คนดี อยู่ที่ไหน
รู้หรือเปล่า ว่ายามนี้ ไม่มีใคร
มองฟ้าไกล ใจทดท้อ ทรมาน   

ผืนฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
หวังให้เป็น เพียงภาพหลอก ของหมอกม่าน
ที่ยามสาย จะจางเรื่อ เพื่อพบพาน
และเพื่อผ่าน วันอ่อนล้า ช้าเต็มที

[panthong.kh]

มาเปิดอ่าน หวานเศร้า ยังเมาอยู่
เห็นกระทู้ น้องพัน หวั่นใจนี่
ทั้งผิดหวัง รักร้าง ห่างหลายปี
โธ่น้องพี่ เป็นได้ ชายไหนเมิน

ใครกันหนอ ถึงกล้า มาลาหนี
ให้คนดี ต้องตรม ข่มใจเหิร
กลัวจะหลบ ไกลทาง ที่ย่างเดิน
ไม่บังเอิญ  มาพบ ประสพกัน

อากาศร้อน ตอนบ่าย ไม่หายเครียด
รักบังเบียด หญิงสาว ไม่สุขสันต์
เกิดวิกฤต ในจิต คิดฉับพลัน
มาหุนหัน โกรธกริ้ว ชี้ นิ้ ว โ ป่ ง (ชายทุกคน)

มาแบบเมา เข้าอ่าน ที่บ้านกลอน
เกิดสะท้อน ความคุก อยากมุดโอ่ง
ให้มันสราง หายเมา หรือเข้าโรง
ให้มันโล่งสักที พี่ ขี้ เม า ฮา

ชายมองเมิน เขินอาย คล้ายรันทด
แสนกำสรด โศกเศร้า เข้าซุกหน้า
ดาราราย ฉายฉาบ วาบอุรา
นัยนา แดงก่ำ จำฝืนทน

ชายมองเมิน เดินหนี ฤดีหมอง
จำใจต้อง ร้องไห้ ขาดใครสน
กมลหม่น หมกไหม้ ให้อับจน
คิดเปปน ฤดี มีแต่ช้ำ

อากาศร้อน ตอนไหน ใจผิดหวัง
ซุกซอกดั่ง ไฟเผา เข้าถลำ
เจ็บจิตแท้ แดหน่าย คล้ายระกำ
แต่ไม่จำ สักที ชีวีร้าว

ถึงเมาเหล้า เข้าอ่าน มานยังขม
จึงชวดชม ตรมตรอม ย่อมเหน็บหนาว
จึงกล้ำกลืน ขื่นบ้าง บางครั้งคราว
คงเป็นข่าว ฉาวสุด หยุดทางรัก
พันทอง
๑๐/๐๓/๕๖

[panthong.kh]

ให้ความฝันนำทางเธอไปเถิด
เพียงเธอเปิดประตูสู้ค้นหา
แสงสกาวดาวเหนือเกื้อมรรคา
ส่องหนทางข้างหน้า..อย่ากังวล

ฉันจะส่งแรงใจไปกับฟ้า
ช่วยบรรเทาเหนื่อยล้าและสับสน
หากเธอมองดาวเรืองที่เบื้องบน
ความห่วงใยท่วมท้นจากคนไกล

นิทราในอ้อมดาวสักคราวก่อน
ด้วยอาทรถึงทางห่างหนไหน
โปรดรับรู้กอดนั้นใช่ฝันไป
หากคือใจของฉัน..แบ่งปันเธอ

*****
 

ถึงความฝัน นำทาง บางครั้งเบื่อ
ไม่อยากเชื่อ เมื่อรัก หักใจเผลอ
จะเหนี่ยวรั้ง อย่างไร ใจยังเบลอ
ซอนแทรกเจอ รักทรุด สะดุดลง

แรงใจซึ้ง ส่งผ่าน ม่านฟ้ากว้าง
มองเลือนลาง กลางหาว คราวลุ่มหลง
ดั่งสวรรค์ มั่นเหมาะ เกี่ยวเจาะจง
เอื้อมคว้าส่ง เคว้งคว้าง พลางหวั่นใจ

มองดาวจันทร์ เรืองรอง ดูผ่องแผ้ว
แต่ดาวใจ ไยแห้ว แววสั่นไหว
แสงริบหรี่ รี่ลับ ดับลงไป
พร้อมแสงใจ ของฉัน พลันดับตาม
พันทอง

[ไพร พนาวัลย์]

           

ส่งแรงใจมาอยู่เคียงคู่น้อง
จงอย่าหมองอย่าเศร้าพี่เฝ้าห้าม
ใจของพี่มั่นคงต่อนงราม
เต็มด้วยความห่วงใยจากใจจริง

อย่าคิดมากไปเลยคนเคยรัก
มอบใจภักดิ์จับจองเพียงน้องหญิง
รักนี้ครั้งสุดท้ายที่หมายอิง
จะหยุดนิ่งเพียงน้องไม่มองใคร

อย่าสับสนฟุ้งซ่านร้าวรานจิต
นะมิ่งมิตรคนดีอย่ามีไข้
จงเชื่อมั่นความดีที่ทำไป
จะอยู่ในใจพี่ชั่วชีวา

เพราะน้องคือเส้นชัยแห่งใจพี่
โปรดปรานีนานนานอย่าผลาญพล่า
ปล่อยให้ตายไปเองอย่างปรีดา
เพียงพบหน้าบางคราวยามหนาวใน

ส่งแรงใจมาอยู่เป็นคู่ขวัญ
จงมีสุขทุกวันอย่าหวั่นไหว
แม้ตัวพี่นี้ร่างจะห่างไกล
แต่หัวใจใกล้นางไม่ห่างนวล 

“ไพร พนาวัลย์”

[panthong.kh]

หรือฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
เธอจึงเร้น ร้างไกล ไม่เหมือนก่อน
หรือมีอื่น ใดกั้น เข้าบั่นทอน
จึงอาทร รักอื่น ยากฝืนเกลียว

ใจรอนรอน รอแรงใจ ใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่ง รักมาก อยากหน่วงเหนี่ยว
ปล่อยคนเหงา หดหู่ อยู่แดเดียว
กอดเศษเสี้ยว อดีตรัก อย่างหนักใจ

คนที่เคย เคียงข้าง ทุกย่างก้าว
ยามปวดร้าว คนดี อยู่ที่ไหน
รู้หรือเปล่า ว่ายามนี้ ไม่มีใคร
มองฟ้าไกล ใจทดท้อ ทรมาน   

ผืนฟ้ากว้าง สุดสายตา จะมาเห็น
หวังให้เป็น เพียงภาพหลอก ของหมอกม่าน
ที่ยามสาย จะจางเรื่อ เพื่อพบพาน
และเพื่อผ่าน วันอ่อนล้า ช้าเต็มที

ฟ้าอาจกว้าง ขวางทาง ก็ช่างฟ้า
ใจนำพา มาให้ ไม่หน่ายหนี
รักเพียงเดียว เกลียวฟั้น มั่นฤดี
ถึงจะหลี้ หลบหนอ ยังรอเธอ

ฟ้าจะกั้น ดั้นด้น เพื่อค้นหา
ดวงยิหวา ยาจิต คิดเสมอ
ว่าสองเรา เคล้าคู่ อยู่นะเออ
วันเสนอ เจอสนอง ตามต้องการ

จะเก็บเกี่ยว เลี้ยวเลาะ เกาะแน่นไว้
ผูกฤทัย สองดวง ควงประสาน
ตราบอาทิตย์ สิ้นแสง ยังแบ่งบาน
สุริยะ จักรวาล ขับขานรอ

จะไม่หนี มีอื่น อย่าขื่นขม
จะไม่ตรม แม้เจ็บ แค่เล็บหนอ
จะกราบพระ ขอให้ ได้พะนอ
จะเคลียคลอ สองเรา เท่าชีวัน
พันทอง
๑๐/๐๓/๕๖

[panthong.kh]

           
ส่งแรงใจมาอยู่เคียงคู่น้อง
จงอย่าหมองอย่าเศร้าพี่เฝ้าห้าม
ใจของพี่มั่นคงต่อนงราม
เต็มด้วยความห่วงใยจากใจจริง

อย่าคิดมากไปเลยคนเคยรัก
มอบใจภักดิ์จับจองเพียงน้องหญิง
รักนี้ครั้งสุดท้ายที่หมายอิง
จะหยุดนิ่งเพียงน้องไม่มองใคร

อย่าสับสนฟุ้งซ่านร้าวรานจิต
นะมิ่งมิตรคนดีอย่ามีไข้
จงเชื่อมั่นความดีที่ทำไป
จะอยู่ในใจพี่ชั่วชีวา

เพราะน้องคือเส้นชัยแห่งใจพี่
โปรดปรานีนานนานอย่าผลาญพล่า
ปล่อยให้ตายไปเองอย่างปรีดา
เพียงพบหน้าบางคราวยามหนาวใน

ส่งแรงใจมาอยู่เป็นคู่ขวัญ
จงมีสุขทุกวันอย่าหวั่นไหว
แม้ตัวพี่นี้ร่างจะห่างไกล
แต่หัวใจใกล้นางไม่ห่างนวล 

“ไพร พนาวัลย์”

อันแรงใจ ส่งมา มิกล้ารับ
กลัวเมียพี่ นั้นจับ สับสิ้นส่วน
คงอ้ำอึ้ง ทึ่งเสียว เรี่ยวขบวน
ถึงกับครวญ ครางทั่ว จึงกลัวใจ

อันแรงใจ ที่ว่า ช้าไปหน่อย
คนเฝ้าคอย ด้อยค่า พาหวั่นไหว
จึงแบ่งรับ แบ่งสู้ อยู่ร่ำไป
ประหนึ่งใจ ชำรุด สุดหยัดยืน

อยากเชื่อมั่น น้ำคำ ที่ฉ่ำรด
กลัวโป้ปด หดหาย หน่ายทนฝืน
กว่ารู้ตัว มัวหมอง ร้องทั้งคืน
น้ำตาตื้น รื่นไหล ฝังในจินต์

หลงคารม ตรมตรอม ผ่ายผอมหนัก
หลงจมปลัก รักร่วง ห่วงเสียสิ้น
หลงความหล่อ ท้อทด หมดชีวิน
หลงถวิล ผู้เฒ่า อาจเฉาตาย
พันทอง
๑๐/๐๓/๕ต

[panthong.kh]

ฝากแรงใจ มาถึง จึงบอกกล่าว
ฝากใจสาว มาปลอบ มอบความหมาย
ฝากสุนทร อ้อนออด พ่อยอดชาย
ฝากพจน์ร่าย กลอนหวาน ประสานใจ

ทุกเวลา นาที มีมามอบ
ทุกคำครอบ ตอบตาม ยามถามไถ่
ทุกถ้อยคำ นำส่ง ตรงดิ่งไป
ทุกซอกใน กมล ล้วนปรนเปรอ

ยามเหงาหงอย คอยมอง ที่ท้องฟ้า
ยามเหว่ว้า อย่าเศร้า เฝ้าเสนอ
ยามเหนื่อยอ่อน วอนอ่าน กานท์นะเออ
ยามพร่ำเพ้อ เธอจง อย่าหลงทาง

จะขอเป็น น้ำหวาน ผสานจิต
เป็นมิ่งมิตร ชิดชื่น มิคืนห่าง
เป็นแรงใจ ใกล้กัน อย่าฝันร้าง
เป็นหน้าต่าง เป็นประตู คู่เคียงเธอ
พันทอง

[yaguza]

ฟังสุนทร วอนฝาก จากปากหญิง
หากแม้นจริง ดั่งคำ พร่ำเสนอ
จะขอเป็น แรงใจใฝ่ละเมอ
อย่าให้เก้อ เปลี่ยวดาย อยู่ฝ่ายเดียว

ยามเหงาหงอย คอยมอง ช่องหน้าต่าง
ไม่เห็นนาง ใจเรายิ่งเปล่าเปลี่ยว
ยามหลับตา อาวรณ์ ร้อนจริงเชียว
เผลอแป๊บเดียว ถูกปรับ เพราะหลับยาม


 
......ยากูซ่า.......

[panthong.kh]

จงเชื่อใจ ในถ้อย ที่ร้อยพจน์
รักจนหมด หัวใจ แม้ใครห้าม
ยังดึงดื้อ คือฉัน ฝันมาตาม
เธอหลับยาม ภาพมันฟ้อง ต้องทำไง

ข้าวจะกล้ำ น้ำจะกลืน ต้องยืนทื่อ
เงินในมือ สิบบาท อนาถไหม
จะแบ่งส่วน ป่วนจิต ผิดที่ใคร
เธอทำได้ หลับยาม ห้ามไม่ฟัง

คงตกงาน แน่แน่ ดวงแดดับ
ใครจะรับ ทำงาน มานแทบคลั่ง
ลูกสี่คน หิวโหย โวยเสียงดัง
ขนมปัง สักแถว แห้วไม่มี

คิดขึ้นมา ท้อทด หมดโอกาส
เธอทำพลาด คนเดียว เสียวถึงสี่
บอกหลายหน ผลิตลูก ไม่ถูกวิธี
เธอดันตอบ สนุกดี ฉันนี้เซ็ง
พันทอง