ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เวลาเกือบเที่ยงคืนยังตื่นอยู่
เป็นอะไรไม่รู้อยากร้องไห้
สมองปวดรวดร้าวระนาวใน
เจ็บหัวใจลึกลึกรู้สึกเป็น

หลายเรื่องราวเวียนวนสับสนคิด
เกินจะปิดตาได้ไม่รู้เห็น
ความคิดแตกแยกข้อต่อประเด็น
แสนลำเค็ญอารมณ์ที่ขมกลืน

อยากทำโน่นทำนี่ที่ใจรัก
ก็ให้หนักหัวใจเพราะใครอื่น
เดี๋ยวอย่างโน้นโอนย้ายหลายหลักยืน
สร้างขมขื่นบีบรัดอัดอั้นทรวง

ร่างกายล้าตาแข็งดูแย้งขัด
หากกำจัดเรื่องซะคงจะง่วง
แต่มิอาจข่มฝังเรื่องทั้งปวง
จึงเป็นช่วงเวลาที่บ้าบอ

เปลือกตารื้นชื้นแฉะหยดแหมะไหล
น้ำตาใสหลั่งรินดวงจินต์ฝ่อ
เรี่ยวแรงคล้ายหายหมดเกิดทดท้อ
ว้าเหว่หนอตัวเราเพียงเงาตน

เวลาเลยเที่ยงคืนยังตื่นอยู่
ลมพัดกรูหนาวในใจหมองหม่น
อีกกี่ครั้งเจ็บช้ำเพราะคำคน
อีกกี่หนจึงจำ..คำหลอกลวง

 
"กานต์ฑิตา"
๘ มีนาคม ๒๕๕๖

[เนิน จำราย]

     มัวกังวลหม่นหมองนั่งร้องไห้   
จะไปได้อะไรกันวันเลยล่วง
ตัดเสียบ้างวางตั้งทุกข์ทั้งปวง
ก้าวข้ามห้วงสับสนให้พ้นไป

     ตั้งสติไตร่ตรองแล้วลองคิด       
ประคองจิตขับเคลื่อนตัดเงื่อนไข
ทำที่หวังตั้งหน้าฝ่าฟันไป       
กำลังใจสำคัญนะขวัญ “ตา”

     คนข้างหลังยังอยู่คอยชูช่วย       
รับรู้ด้วยเปิดผนึกเชิญปรึกษา
   ที่ข้องขัดเรียกขานวานบอกมา     
     ขันอาสาปลอบสาวยามร้าวราน         

เนิน จำราย