ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Alpha]

...เพียงลมโบก...พัดเบา...ให้เหงาจิต...
...ใบไม้ปลิด...ปลิวร่อน...ลงจากก้าน...
...ไผ่ต้นน้อย...คล้อยลู่...อย่างสุดทาน...
...เอนเอียงตาม...ลมผ่าน...ทุกคราไป...

...บางครั้งก่อ...กำเนิด...ให้เกิดเสียง...
...สายลมเพียง...พัดใบ...ให้โบกไหว...
...ชวนใจเศร้า...โศกศัลย์...ถึงคนไกล...
...ว่าวันใด...จึงได้...เธอกลับคืน...

...พายุโหม...กระหน่ำ...ซ้ำลมซัด...
...ต้นไผ่ฤๅ...ยืนหยัด...ไม่อาจฝืน...
...หักลงมา...สู่ดิน...ดั่งกองฟืน...
...ก้มหยิบไม้...จากพื้น...ทั้งน้ำตา...

...นำมาเหลา...ให้เรียบ...ดูงามสวย...
...เจาะรูด้วย...ความคิด...คำนึงหา...
...เสียงจากไม้...เคยเศร้า...เหงาอุรา...
...วันนี้มา...เถิดฉัน...จะเป่าแทน...

...หวังให้เสียง...ขลุ่ยครวญ...ลอยไปถึง...
...ใครคนหนึ่ง...ซึ่งฉัน...เฝ้าหวงแหน...
...เมื่อเราอยู่...ต่างภพ...จบดินแดน...
...ปรารถนา...เหลือแสน...จะพบกัน...

...หากวันใด...ได้ยิน...เพลงขลุ่ยผิว...
...แว่วข้ามทิว...เขาสูง...ดุจความฝัน...
...นั่นคือความ...ในใจ...นับร้อยพัน...
...ที่ตัวฉัน...ส่งผ่าน...มากับลม...

*******************************

[รักคนหลายใจ.....]

เพราะครับ +1

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

พอลมพัดผันผ่านม่านลมหมอก
เป็นระรอกดั่งคลื่นซัดหาฝั่ง
เกิดเป็นเสียงแว่วมาเป็นเหมือนดัง
เมื่อคราวครั้งพัดผ่านทิวดงไผ่ดอย

เป็นเหมือนเสียงครวญคร่ำกระหน่ำจิต
ให้หวนคิดถึงคืนวันของเราสอง
แต่วันนี้ที่ทำได้เพียงแค่มอง
เพียงแค่จ้องได้แต่รูปทั้งน้ำตา

(เศร้ามากคับ+1ให้คับ....ไม่รู้ของผมเป็นไง)

[Alpha]

^^ เพราะทั้งของคุณ poorin และ คุณCHONLATIDเลยค่ะ
ขอบคุณหรับคะแนนและคอมเม้นต์นะคะ
+1ให้ทั้งสองคนเลย

[Jack]

  ลมพัดโบกไปใจแทบตก
เห็นคนยกสิ่งของแล้ววิ่ง
โอ้อะไรแค่ลมพัดตกใจจริง
โอ๋ะที่วิ่งหนีสึนามิมานี่นา

[สารพัด*เพี้ยน]

ให้+1ทุกคนเลย
เพาะง่ะ
อ่านแล้วคิดถึงหม่ามี้จัง  
อยู่กานคนละโลก พี่ๆเป่าขลุ่ย
แต่นู๋สีซอ(สีซอเป็นแต่เป่าขลุ่ยมะค่อยเป็น
 )

[สารพัด*เพี้ยน]

อ่าค่ะหม่ามี้เสียแล้วตอนนู๋อยู่ม.1อ่ะ
เสียด้ายเวลาที่อยู่กะหม่ามี้แต่นู๋ไม่เคยทำอารายให้หม่ามี้เลย
          

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

ผมอ่านของคุณAMMแล้วทำให้ผมคิดว่าที่ผมทำให้แม่ทุกวันนี้มันยังไม่พอ   ยังไงๆก็เป็นกำลังใจให้นะครับ

[Alpha]

^^"
ตอบคุณ AMM

อ่าค่ะหม่ามี้เสียแล้วตอนนู๋อยู่ม.1อ่ะ
เสียด้ายเวลาที่อยู่กะหม่ามี้แต่นู๋ไม่เคยทำอารายให้หม่ามี้เลย
          

อะไรที่ผ่านไปแล้วก็แล้วไปเถอะค่ะ แต่กับคนที่อยู่กับเราในวันนี้
เรามอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่เขาหรือยัง ได้บอกว่า เรารักเขา หรือยัง
ถ้ายัง ก็รีบทำเข้านะคะ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสนั้น 

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

ใช่ครับผมบางคนที่ต้องเสียใจทุกวันนี้ก็เพราะคิดว่ายังไม่ถึงเวลาหรือว่าทำเมื่อไหร่ก็ได้....คุณAlphaพูดถูกครับ

[captain]

กับกาลเวลา
กับเข็มนาฬิกา
กับการเปลี่ยนแปลง
มันยากที่เราจะหยุด
ไม่ว่า ณ จุดใดที่เริ่มต้น
จะต้องมีการลงตัว...และจบลง
ไม่ต้องค้นหา...ไม่ต้องไขว้คว้า
มันอยู่ที่ตัวของเราเอง

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ   (อย่าคิดมากล่ะ  แล้วดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะจ๊ะ)

[สารพัด*เพี้ยน]

ขอบพระคุณสำหรับกะลังใจค่ะ
สิ่งที่อยากบอกก็คือ
อยากให้ทุกๆคนทำดีกะหม่ามี้ของตัวเองให้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก่อนที่จาไม่มีหม่ามี้ให้ทำดี
ทุกวันนี้นู๋ก็พยายามที่จะทำตามที่หม่ามี้สอน
พยายามทำทุกอย่างด้วยตัวไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนกับตัวนู๋
 

[Alpha]

ตอบคุณ AMM
คิดได้อย่างนั้นก็ดีแล้วจ้า
เส้นทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล
สู้ต่อไป ทาเคชิ 

[munin]

ขอเป็นอีกคนที่ให้คะแนนเธอ

[webmaster]

บทกลอนนี้ ได้อารมณ์ มากๆเลยอ่ะ    โหวตให้เลย (คะแนนเยอะแล้ว)

[bourana]

เสียงขลุ่ยเพียงแผ่วพริ้ว.........................รำพึง
ใจใฝ่คิดคำนึง.......................................สุดกลั้น
ภาพเธอติดตราตรึง...............................ใจอยู่
อยากใคร่ให้เธอนั้น................................แนบข้าง ดังเคย

[ღღหัวใจหลงทางღღ]

ไผ่กระทบเสียดสีมีเสียงแว่ว
เสียงแผ่วแผ่วให้คิดถึงเสียงขลุ่ยน้อง
พี่อยู่ไกลด้วยหน้าที่นะนวลละออง
เจ้าอย่าร้องให้เลยพี่ปวดใจ

วันนี้พี่วอนสายลมฝากเสียงขลุ่ย
วอนเจ้าคุยฝากรักคนหน้าใส
บอกเขาด้วยว่าเสียงขลุ่ยคนห่างไกล
ได้แรงใจจากเสียงขลุ่ยของน้องนาง

((เง้ออออออ  ยังจบได้ = ขอแจมด้วยนะค่ะ))

[ღღหัวใจหลงทางღღ]

ช่างเหว้ว้าวันนี้ไร้เสียงขลุ่ยน้อง
ใจจับจ้องแว่วเสียงเพียงออใส
นานแล้วนะที่เจ้าทิ้งพี่ไป
เหลือฝังไว้แค่ขลุ่ยนางเจ้าเพียงออ

แล้วหยิบเจ้าเพียงออมาเป่าผิน
โฉมยุพินเจ้าจะได้ยินบ้างใหมหนอ
รู้บ้างไหมหัวใจดวงนี้เฝ้าแต่รอ
เจ้าเพียงออยังหวังให้เจ้ามาเป่ามัน

[ดวงไฟ]

เสียงครวญขลุ่ยลุยทิวไผ่ไปสุดฟ้า
แทนทุกหยดน้ำตาแห่งหวงแหน
ข้ามแผ่นน้ำแผ่นหินแผ่นดินแดน
ไปสุดไกลในแว่นแคว้นถิ่นที่เธอ
หวังเอาไว้ในใจให้เธอพบ
ให้เธอได้ประสบมันเสมอ
กับทุกสิ่งที่อย่างทางที่เจอ
ให้เป็นทางที่เธอนั้นต้องการ
ถ้าวันไหนเหงาใจหรือว้าเหว่
ให้เสียงขลุ่ยสาดเทพริ้วลิ่วผ่าน
จนถึงคนห่างไกลไปแสนนาน
ให้ได้ลิ้มรสความหวานของบทเพลง

[เพรางาย]

ยินเสียงขลุ่ยเพียงออพ้อใครเล่า
คนใจเหงาหลงฟังนั่งโหยหา
เฝ้ารักเขาเขาไซร้ไม่เมตตา
หมายดอกฟ้าพาตรมระทมทน

เพียรพรมนิ้วพลิ้วไหวไพเราะนัก
เพิ่งตระหนักว่าใจไม่คลายหม่น
น้ำใสใสไหลพรูสู่สายชล
เสียงขลุ่ยกรีดใจจนจำจากจร

ยกมือปิดสองหูอยู่ไม่ได้
ฝืนข่มใจจำหักรักสมร
ขลุ่ยอย่าคุ้ยแผลซุกปลุกอาวรณ์
โปรดอาทรคนช้ำอยู่ลำพัง


ยังคงลงท้ายไม่ดีอีกตามเคย  คุณงายชอบทั้งขลุ่ยและซอค่ะ