ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

[Shumbala]

ยามเธอเศร้าทุกโศกเหมือนโลกสิ้น
เธอได้ยินบ้างไหมใครคนก่อน
กระซิบผ่านม่านฟ้าด้วยอาทร
คนึงหาอาวรณ์ไม่คลอนคลาย

หากน้ำตารินหลั่งดังหวังดับ
ใจหนึ่งใจจะซับจนลับสาย
ก่อนแสงทองส่องฟ้าทิวากราย
ให้เธอหายทุกข์เศร้าเฝ้าดูแล

*****
 

[saknun]

คำว่าแพ้ ห้ามใช้ ในความรัก
ควรตระหนัก ความท้อ พอไว้ก่อน
เป็นชายหนุ่ม กลัดกลุ้ม ซุ้มบ้านดอน
ก็เดือดร้อน เช่นกัน ณ ขวัญตา

แต่ไม่ยอม พ่ายแน่ แค่อกหัก
ตกหลุมรัก ภักดิ์หญิง ไม่ทิ้งหนา
จะอยู่รอ ปลอบใจ ให้กานดา
วาสนา ไม่ถึง รำพึงครวญ

[D]

ยามเธอเศร้าทุกโศกเหมือนโลกสิ้น
เธอได้ยินบ้างไหมใครคนก่อน
กระซิบผ่านม่านฟ้าด้วยอาทร
คนึงหาอาวรณ์ไม่คลอนคลาย

หากน้ำตารินหลั่งดังหวังดับ
ใจหนึ่งใจจะซับจนลับสาย
ก่อนแสงทองส่องฟ้าทิวากราย
ให้เธอหายทุกข์เศร้าเฝ้าดูแล

*****
 

ครั้งอดสู สู้ทน หม่นมัวหมอง
ขาดคนปอง ข้องเกี่ยว เยียวยาแผล
หวังพึ่งชาย บ้านกลอน ยามอ่อนแอ
กลับซ้ำลวง กลวงแด จนแพ้ทาง

พี่ฝากกานท์ หวานแว่ว แผ่วเข้าหู
บอกจะอยู่ ดูแล คราแดหมาง
ขอขอบคุณ อุ่นไอ ใจมิจาง
หากพี่ว่าง จ้างหนา ฆ่าเขาที

"ดิน"

[D]

คำว่าแพ้ ห้ามใช้ ในความรัก
ควรตระหนัก ความท้อ พอไว้ก่อน
เป็นชายหนุ่ม กลัดกลุ้ม ซุ้มบ้านดอน
ก็เดือดร้อน เช่นกัน ณ ขวัญตา

แต่ไม่ยอม พ่ายแน่ แค่อกหัก
ตกหลุมรัก ภักดิ์หญิง ไม่ทิ้งหนา
จะอยู่รอ ปลอบใจ ให้กานดา
วาสนา ไม่ถึง รำพึงครวญ

น้องชาวสวน อ้วนจน คนไร้ค่า
วาสนา มีน้อย พลอยไห้หวน
ทั้งตัวต่ำ ดำเกิน มิเชิญชวน
เขาจึงด่วน ตัดรอน หนีจรไกล

หนุ่มบ้านดอน อ้อนมา ว่าอกหัก
จริงหรือนี่ ที่รัก มาผลักไส
เนื้อคู่แน่ แท้เรา คงเข้าใจ
เคลียร์ให้ไว เลยเรา เดี๋ยวเขาเมิน

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

ขณะเธอ เพ้อพร่ำ รำพันหวาน
กับหนุ่มบ้าน ลานกวี ศรีอักษร
ฉันหายเหงา เศร้าใจ ให้อาทร
โฉมบังอร หล่อนมีสุข หมดทุกข์ใจ

เห็นเธอสุข ฉันก็สุข ไม่ทุกข์หนัก
ด้วยความรัก ภักดี ที่มีให้
เห็นเธอสุข สนุกยิ้ม พริ้มละไม
ยิ้มสดใส ไร้ความทุกข์ สุขใจพลัน

ขอให้เธอ เจอโชคดี มีความสุข
ให้สนุก สุขกับกลอน อักษรฝัน
ให้โชคดี มีสุข ทุกคืนวัน
ให้สุขสันต์ หรรษาใจ ในบทกลอน

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/-4-xtztJCf4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-4-xtztJCf4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ

[D]

ตัดหัวใจ พ่ายทาง มากางผึ่ง
นึกมิถึง จะแพ้ แค่อักษร
เขาชายไกล ใฝ่เฝ้า เพียรเว้าวอน
อกเอนอ่อน ผ่อนปรน รักล้นทรวง

บัดนี้กลาย หายหน้า เดินลาจาก
เหลือเศษซาก ฝากไว้ ให้เหน็บหน่วง
อ่านกานท์กลอน ย้อนหลัง ครั้งเขาลวง
น้ำตาร่วง ทรวงตรอม ยอมแพ้ทาง

แอบแลยล "ชลนา" ผู้มาใหม่
เอายังไง ให้แน่ แดสักอย่าง
เกรงรถไฟ สายตรง วิ่งหลงราง
น้องยังถ่าง ตาจ้อง ข้องใจจัง

"ดิน"

[Shumbala]

ยามเธอเศร้าทุกโศกเหมือนโลกสิ้น
เธอได้ยินบ้างไหมใครคนก่อน
กระซิบผ่านม่านฟ้าด้วยอาทร
คนึงหาอาวรณ์ไม่คลอนคลาย

หากน้ำตารินหลั่งดังหวังดับ
ใจหนึ่งใจจะซับจนลับสาย
ก่อนแสงทองส่องฟ้าทิวากราย
ให้เธอหายทุกข์เศร้าเฝ้าดูแล

*****
 

ครั้งอดสู สู้ทน หม่นมัวหมอง
ขาดคนปอง ข้องเกี่ยว เยียวยาแผล
หวังพึ่งชาย บ้านกลอน ยามอ่อนแอ
กลับซ้ำลวง กลวงแด จนแพ้ทาง

พี่ฝากกานท์ หวานแว่ว แผ่วเข้าหู
บอกจะอยู่ ดูแล คราแดหมาง
ขอขอบคุณ อุ่นไอ ใจมิจาง
หากพี่ว่าง จ้างหนา ฆ่าเขาที

"ดิน"

ปาณาติ ปาตา ฆ่าเลยเหรอ??
อั้ยหยะ-เธอ โรคจิต หรือเปล่านี่?
ชักกลัวอะ พลั้งพลาด อาจตายฟรี
ดีไม่ดี โดนสั่งเก็บ กลัวเจ็บจัง

ว่าแต่ว่า ให้ยิง จริงมั้ยล่ะ??
มันบาปนะ ไม่กลัวเหรอ เธอคนสั่ง
แต่ตอนนี้ ผ่อนบ้านรถ หมดกำลัง
งั้นขอตังค์ ห้าแสน ฆ่าแฟนเธอ

 

[รพีกาญจน์]

ครั้งอดสู สู้ทน หม่นมัวหมอง
ขาดคนปอง ข้องเกี่ยว เยียวยาแผล
หวังพึ่งชาย บ้านกลอน ยามอ่อนแอ
กลับซ้ำลวง กลวงแด จนแพ้ทาง

พี่ฝากกานท์ หวานแว่ว แผ่วเข้าหู
บอกจะอยู่ ดูแล คราแดหมาง
ขอขอบคุณ อุ่นไอ ใจมิจาง
หากพี่ว่าง จ้างหนา ฆ่าเขาที

"ดิน"

เดินหลังค่อม ท่อมมา แว่นหนาเตอะ
แก้มเปื้อนเปรอะ ฝุ่นควัน ฟันสองซี่
นั่งหน้าพระ ปะหงับ ท่องสัพพี
พบอีกที ฟูมฟาย เกิบหายไป

ทำสนุก คุกถ่าง จ้างวานฆ่า
ชายชรา สักพัก สิ้นตักษัย
ฟังรกหู ดูเบื่อ หน่ายเหลือใจ
เอากล้วยใบ จุกคอ ก็ตายเอง

เขาชอบกินกล้วยสุกแทนข้าวครับ

 

รพีกาญจน์

[D]

แพ้อักษร ไม่แน่ แพ้ความสวย         เคยเกล้ามวย ปิ่นงาม เป็นความหลัง
บัดนี้เธอ ผมเผ้า รกรุงรัง         เป็นยัยเพิ้ง ยัยพั้งค์ ไม่ดูแล

ตาละห้อย ย้อยยาน จนป่านนี้         คงจะมี ชายควง ติดบ่วงแห
แป้งไม่ทา หน้าเถื่อน ขอเชือนแช         อยู่กับแม่ ตาหวาน สะคราญเยาว์


...

จารุทัส ล้อเล่นนะจะบอกให้

ขออวยพร สุขล้น คนหน้าใส
ตายเมื่อไหร่ บอกด้วย จะช่วยเผา
ฉันตัวดำ คล้ำหม่น จะทนเอา
ยอมเปลี่ยวเปล่า เฉาบึ้ง มิถึงตาย

จะให้ทำ เยี่ยงไร กับกายนี่
ผ่านหลายปี สวยสด มาลดหาย
เช้าตื่นมา ทาครีม กะยิ้มพราย
ไหง๋กลับกลาย ยายเยือน เพื่อนซี้เรา

แหะๆๆเล่นกะ"ยัยเฉา" ได้ตามสบายจร้าาาาา

"ดิน"

[D]

ปาณาติ ปาตา ฆ่าเลยเหรอ??
อั้ยหยะ-เธอ โรคจิต หรือเปล่านี่?
ชักกลัวอะ พลั้งพลาด อาจตายฟรี
ดีไม่ดี โดนสั่งเก็บ กลัวเจ็บจัง

ว่าแต่ว่า ให้ยิง จริงมั้ยล่ะ??
มันบาปนะ ไม่กลัวเหรอ เธอคนสั่ง
แต่ตอนนี้ ผ่อนบ้านรถ หมดกำลัง
งั้นขอตังค์ ห้าแสน ฆ่าแฟนเธอ

 

ตั้งห้าแสน แค้นหาย อ่ะ!ม่ายดีกว่า
เดี๋ยวมองหา เอาใหม่ ได้เสมอ
ทั้งบ้านรถ ปลดเปลื้อง เรื่องของเธอ
ฉันมิเซ่อ หลงจ่าย ให้เปลืองตังค์

เมื่อบุพเพ อาละวาด มาพาดขึง
นึกมิถึง ซึ้งมาก ใจฝากหวัง
รักก่อนเก่า เฉาพ่าย ไม่จีรัง
ลบลืมหลัง หวังใหม่ ไว้เลี้ยงเรา

"ดิน"

[D]

เดินหลังค่อม ท่อมมา แว่นหนาเตอะ
แก้มเปื้อนเปรอะ ฝุ่นควัน ฟันสองซี่
นั่งหน้าพระ ปะหงับ ท่องสัพพี
พบอีกที ฟูมฟาย เกิบหายไป

ทำสนุก คุกถ่าง จ้างวานฆ่า
ชายชรา สักพัก สิ้นตักษัย
ฟังรกหู ดูเบื่อ หน่ายเหลือใจ
เอากล้วยใบ จุกคอ ก็ตายเอง

เขาชอบกินกล้วยสุกแทนข้าวครับ

 

รพีกาญจน์

ย่ำสายัณห์ ตะวันรอน ก่อนนอนนั่น
เคยสุขสันต์ หรรษา วาจาเปล่ง
อ้อนกลอนกานท์ หวานคำ นำบรรเลง
เคยครื้นเครง เล็งแล ไร้แม้เงา

แรงน้อยใจ ใช้จิต คิดวานฆ่า
อนิจจา มิรู้วัย นั้นใกล้เผา
(พี่)"รพีกาญจน์" นั้นแก่ แย่เลยเรา
ยอมคุกเข่า ขมาหนอ ขอโทษที

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

ตัดหัวใจ พ่ายทาง มากางผึ่ง
นึกมิถึง จะแพ้ แค่อักษร
เขาชายไกล ใฝ่เฝ้า เพียรเว้าวอน
อกเอนอ่อน ผ่อนปรน รักล้นทรวง

บัดนี้กลาย หายหน้า เดินลาจาก
เหลือเศษซาก ฝากไว้ ให้เหน็บหน่วง
อ่านกานท์กลอน ย้อนหลัง ครั้งเขาลวง
น้ำตาร่วง ทรวงตรอม ยอมแพ้ทาง

แอบแลยล "ชลนา" ผู้มาใหม่
เอายังไง ให้แน่ แดสักอย่าง
เกรงรถไฟ สายตรง วิ่งหลงราง
น้องยังถ่าง ตาจ้อง ข้องใจจัง

"ดิน"

ตัดหัวใจ ไกลจาก พรากมาแล้ว
ยังไม่แคล้ว ห่วงถึง คะนึงหวัง
ยังห่วงใย ไม่น้อย คอยรับฟัง
เรื่องความหลัง ครั้งเก่า เธอเล่ามา

เรื่องอดีต กรีดใจ ให้หนาวเหน็บ
จะไปเก็บ เจ็บจำ ทำไมหนา
เรื่องที่แล้ว แล้วไป ไม่นำพา
จงมุ่งหน้า ฝ่าฝัน กันต่อไป

ชลนา มาเยือน เป็นเพื่อนฝัน
มาแปรผัน รันทด ให้สดใส
ไม่ใช่ทาง รางรถ คดเคี้ยวไป
มีน้ำใจ ใสเย็น เช่นสายชล

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/JN36rwjEBmg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/JN36rwjEBmg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ

[D]

กลัวเธอจัง นั่งท้อ เล่นรอฝัง
ฉันนั้นยัง มิอยากตาย ให้สับสน
นี่เธอรัก จริงไหม ไงชอบกล
พูดอีกหน ให้โอกาส อาจพลาดไป

ฉันแพ้แล้ว แจวจร  คนอ่อนหัด
มิถนัด ซัดเซ เป๋ปัดได้
ขออกอิง พิงหลบ ซบอุ่นไอ
จะได้ไหม ใครปอง จองหรือยัง

"ดิน"

[ดุลย์ ละมุน]

ครั้งอดสู สู้ทน หม่นมัวหมอง
ขาดคนปอง ข้องเกี่ยว เยียวยาแผล
หวังพึ่งชาย บ้านกลอน ยามอ่อนแอ
กลับซ้ำลวง กลวงแด จนแพ้ทาง

พี่ฝากกานท์ หวานแว่ว แผ่วเข้าหู
บอกจะอยู่ ดูแล คราแดหมาง
ขอขอบคุณ อุ่นไอ ใจมิจาง
หากพี่ว่าง จ้างหนา ฆ่าเขาที

"ดิน"

ช่างใจดำ คำนาง เที่ยวจ้างฆ่า
เชื้อเชิญชาย ไหนมา ให้ฆ่าพี่
ไหนว่ารัก นิรันดร์ ตราบพันปี
เพียงราตรี ลี้ลับ ก็กลับกลาย

อำมหิต พิศวาส ช่างบาดจิต
ไยเจ้าคิด เชือดเฉือน เหมือนรักง่าย
พอเบื่อแล้ว แก้วตา คิดฆ่าชาย
ไอ้เรื่องตาย ขี้เล็บ แต่เจ็บทรวง

หากยังเหลือ เยื่อใย เคยให้พี่
เชิญคนดี ฆ่าเลย มิเคยหวง
แต่อย่าใช้ ใครเขา ที่เจ้าควง
เชิญน้องจ้วง คนสวย ด้วยมือเธอ
 

[D]

ช่างใจดำ คำนาง เที่ยวจ้างฆ่า
เชื้อเชิญชาย ไหนมา ให้ฆ่าพี่
ไหนว่ารัก นิรันดร์ ตราบพันปี
เพียงราตรี ลี้ลับ ก็กลับกลาย

อำมหิต พิศวาส ช่างบาดจิต
ไยเจ้าคิด เชือดเฉือน เหมือนรักง่าย
พอเบื่อแล้ว แก้วตา คิดฆ่าชาย
ไอ้เรื่องตาย ขี้เล็บ แต่เจ็บทรวง

หากยังเหลือ เยื่อใย เคยให้พี่
เชิญคนดี ฆ่าเลย มิเคยหวง
แต่อย่าใช้ ใครเขา ที่เจ้าควง
เชิญน้องจ้วง คนสวย ด้วยมือเธอ
 

เคยถักทอ คลอกานท์ หวานน้ำผึ้ง
หญิงเคยซึ้ง คนนี้ พี่ลืมเหรอ..?
หายหน้านาน มานเศร้า เหงาจนเบลอ
น้องเองเซ่อ ไร้ค่า สาแก่ใจ

เข้าไปอ่าน กานท์เก่า เศร้าขมขื่น
พี่ยิ้มชื่น  น้องขม อกตรมไหม้
ถ้อยพจน์พี่ มีนั้น แปรผันไป
ทิ้งน้องไกล ไหวหวั่น สัญญาลวง

มิเคยมี ชายอื่น ยืนใกล้น้อง
มานยังหมอง ครองช้ำ ระกำหน่วง
ยอมแพ้แล้ว เรื่องรัก พักคนควง
น้ำตาร่วง หลายครา อุราครวญ
/////////
มิฆ่าดอก แกล้งขู่ ดูใจพี่
ยังภักดิ์ดี ที่ซึ้ง บึ่งกลับด่วน
ให้เวลา ห้านาที รอที่จวน
หากมิหวน ให้เห็นหน้า ฆ่าแน่นอน

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

ชายบ้านกลอนคนไหนทำให้น้อง
ต้องหม่นหมองครองเศร้าถูกเขาต้อน
บอกพี่เร็วเถิดหนาอย่าอาวรณ์
จะตัดตอนให้สิ้นที่หมิ่นนาง 

จะไปจีบแฟนเขาให้เข่าอ่อน
จะออดอ้อนวอนเว้าให้เขาห่าง
จะหลังไมค์ไปบอกให้ออกทาง
จะอำพรางตัวตนให้คนลือ 

ขอเพียงเขากลับมาหาตัวเจ้า
ให้มึนเมาเคล้าคลอพะนอดื้อ
มาหมอบราบคาบพัดสะบัดมือ
บอกเพียงชื่อเขามา...ว่าชื่อไร? 

“ไพร พนาวัลย์”
 

[D]

ชายบ้านกลอนคนไหนทำให้น้อง
ต้องหม่นหมองครองเศร้าถูกเขาต้อน
บอกพี่เร็วเถิดหนาอย่าอาวรณ์
จะตัดตอนให้สิ้นที่หมิ่นนาง 

จะไปจีบแฟนเขาให้เข่าอ่อน
จะออดอ้อนวอนเว้าให้เขาห่าง
จะหลังไมค์ไปบอกให้ออกทาง
จะอำพรางตัวตนให้คนลือ 

ขอเพียงเขากลับมาหาตัวเจ้า
ให้มึนเมาเคล้าคลอพะนอดื้อ
มาหมอบราบคาบพัดสะบัดมือ
บอกเพียงชื่อเขามา...ว่าชื่อไร? 

“ไพร พนาวัลย์”
 

น้องครองหมอง ต้องช้ำ ระกำสลด
พ่ายแพ้พจน์ รสล้ำ ทำไฉน
กลอนถอดถอย ด้อยหวาน ซ่านหทัย
มิหวามไหว ใครเล่า เขาภิรมย์

เขาห่างหาย กลายกร่อย มิพลอยซึ้ง
สอยรวงผึ้ง ทิ้งรังมด รสฝ่านขม
ละเลยกานท์ ผ่านไป เขาไม่ชม
เกรงระบม ปมโป้ง เลยโค้งไกล

"ดิน"เอ๋ย"ดิน" จินต์สั่น สุดตันตื้น
น้ำเนตรรื้น ชื้นแก้ม หยาดแซมใส
อยากรู้หรือ เขานั้น นั่นคือใคร
เอ่ยก็ได้ ชายมีดาว ราวซ้ายมือ

"ดิน"