ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

รักลวง  (กลบท  สิงโตเล่นหาง )

เราคนจน .............ต่ำต้อย................ด้อยศักดิ์ศรี
เทียบดีกรี..............ผู้พัน..................นั้นไม่ไหว
ทั้งหน้าตา.............เหม็นสาบ...........คราบเหงื่อไคล
ทำไงได้................เกิดมา...............อาภัพจริง


รักพี่นี้..................ชอกช้ำ....................น้ำตาหลั่ง
ผิดหวังนั่ง...........ซึมเศร้า...............เขาทอดทิ้ง
หัวใจใย...............แชเชือน.............เหมือนดั่งลิง
อยากยิงทิ้ง...............โยนไป............ในทะเล

กวีน้อย     ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[D]

เฝ้ารอพี่ ลี้กาย หายไปไหน
มานหวั่นไหว ใครกัน นั่นไฉเฉ
ทิ้งสลัด ปัดลง หลงทุ่มเท
เกินคะเน เล่ห์ร้าย ชายลมลวง

มาห่างเหิน เกินนึก ตรึกตรองหนอ
ทำตามพ่อ ขอร้อง น้องยังห่วง
รักท่วมท้น ล้นแด แท้ใยยวง
ทุกซอกทรวง ห้วงมาน ขาน"กวีฯ"

"ดิน"

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

กลบท  สิงโตเล่นหาง

ฟังวาจา................น้องกล่าว................ร้าวใจนัก
ลวงรักนัก.............ผลักใส...................ไล่เราหนี
ผู้พันนั้น................เข้าท่า....................หน้าตาดี
ทิ้งพี่นี้..................ตรอมตรม.................จมน้ำตา

พูดไปได้................ว่ารัก...............ปักดวงจิต
พินิจคิด..................ว่าแจ๋ว.................แล้วสิหนา
นี่หรือคือ................คนดี...................ศรีท้องนา
ใช้มายา.................ลวงหลอก...............ชอกช้ำจริง

กวีน้อย        ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[D]

บอกยังรัก มิเชื่อ เบื่อยิ่งนัก
เดี๋ยวแม่พลั๊ก ให้สลบ ตบให้กลิ้ง
ผู้ชายไย ยอกย้อน งอนเป็นลิง
เลิกสุงสิง แล้วตัว ผัวฉันมา

ตอนนี้มี ลูกหก ดกไหมล่ะ
แล้วนี่น่ะ ในท้อง ป่องรอท่า
คาดว่าคลอด ปลายปี นี่กันยาฯ
กะจะหา พ่อใหม่ ไว้เลี้ยงดู

อั้ยย่ะ!ธันวาเกินไปหน่อย  เอาแค่กันยาพอเนอะ

"ดิน"

[สะเลเต]

ตัดใจไยยิ่งเจ็บเหน็บหนาวนัก
ตระหนักรักเราแพ้แม้คิดสู้
ไร้สิทธิ์คิดคลาดหวังทั้งที่รู้-
เคียงคู่อยู่ร่วมฝันนั้นสิ้นทาง

เหนื่อยหนอท้อแท้นักรักที่หวัง
เกินยั้งรั้งรักใจไว้เคียงข้าง
"แ ค่ ศ า ล า"พิงพักรักคราวร้าง
ความอ้างว้างเลือนหาย..หมายลืมกัน

บังเอิญเดินหลงทางอย่างคนเหงา
รักเก่าเขาร้างลา..มาพบฉัน
ถึง!!สนิทชิดเคียงใกล้ไร้ผูกพัน
สำคัญนั้นน้อยแท้แค่ผ่านมา

๑๙/๒/๒๕๕๖
---สะเลเต---

[Mondha]

แค่คนจร หมอนหมิ่น สิ้นในหวัง
กี่คราวครั้ง ล้มไป ไม่เป็นท่า
หลายเดือนปี แท้ท้อ รอเวลา
อีกกี่ครา หนอใจ ใกล้หมดลม

หวังพบรัก พักพิง อิงแอบบ้าง
เหมือนลงทาง ในป่าใหญ่ ไม่สุขสม
หาทางออก ไม่เจอ เพ้อตรอมตรม
จึ่งต้องก้ม หน้ารับ ซับน้ำตา

[Prapacarn ❀]

เอ่ยคำพร่ำรักหวานซ่านดวงจิต
แฝงพิษฤทธิ์เผาไหม้ใจปวดปร่า
ในอกตกระกำร่ำน้ำตา
เห็นว่าค่าของเราเก่าจึงลวง

หยิกหยอกบอกว่ารักหักใจสาว
อ้างดาวพราวเป็นพยานมานห่วงหวง
แท้จริงหญิงโง่เขลาเศร้าช้ำทรวง
หัวใจใครหนอกลวงลวงได้ลง

แซมค่ะ