ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[taokaenoi01]

นิราศจากโรงเรียนไป-จังหวัดเพชรบุรี+ขากลับอะครับ แบบทัศนศึกษาอะครับผม ช่วยทีนะครับ 

[ตะวันฉาย]

นิราศจากโรงเรียนไป-จังหวัดเพชรบุรี+ขากลับอะครับ แบบทัศนศึกษาอะครับผม ช่วยทีนะครับ 

แล้วจาก โรงเรียนอะไร  จังหวัดอะไรล่ะคะ ไม่เห็นแจ้งเลย  ระยะทางไกลไหมล่ะคะ 
แล้วไปเที่ยวเพชรบุรี ไปเที่ยวสถานที่อะไรคะ
เอาเป็นว่า แต่งแบบไม่ค่อยรู้ข้อมูลเนอะ  อย่าว่ากันเด้อ


      ๐   ขึ้นรถรอริมหน้าต่างอย่างช้า-ช้า          มองเบื้องหน้าฟ้ากว้างอย่างคนเหม่อ
พร่ำอารมณ์ห่วงหาอย่างละเมอ                      คนอยากเจอยังไม่เห็น,เป็นอย่างไร

รถเคลื่อนที่จากโรงเรียนอย่างรีบเร่ง                เสียงตะเบ่งร้องเพลงบรรเลงให้-
ท่วงทำนองเคาะกลองประคองไป                   กีตาร์ใสดีดพลิ้วละลิ่วลม

ผ่านแมกไม้ชายคา,หลังคาบ้าน                     เห็นดอกจานบานแย้มแซมสีบ่ม
ออกดอกเหลืองกลีบร่าน่าชื่นชม                     บ้างก็ส้มเต็มต้นให้หลงมอง

       ๐  พอเข้าเมืองรถแน่น,แน่นและติด          มอไซต์ตามชิดบิดประลอง
ควันเขม่าฟูฟ่องเป็นละออง                           ฉันเพียงจ้องสบตาด่าในใจ

รถผ่าท่อดังลั่น  ตาย! ตาย!!! คล้ายประชด       ฉันก็อดยิ้มร่าอย่างสงสัย-
รถมันแช่งยังจะขี่มาบรรลัย                             โอ้คิดไปเวรกรรมเก่าเขาตามทัน

ออกจากเมืองมุ่งหน้ามาถึงที่                         ย้ายก้นทีเพราะเมื่อย,บิดซ้ายหัน
ทั้งถ่ายภาพ,บันทึกเก็บพันวัน                       ครูก็พลันเรียกขึ้นรถมุ่งบ้านเรา

      ๐  หนึ่ง  สอง  สาม เสียงครูนับคนนั่ง       นกหวีดดังเคลื่อนขบวนไปตามเขา
เสียงร้องเพลงกล่อมหลับเป็นลำเนา                ฉันกับเงาก็หลบตัวเอนกายนอน

เมื่อรถหยุดครูปลุกตื่นจากฝัน                       น้ำลายมันก็ยืดพาดลงหมอน
ดีนะเอ่อสาวไม่เห็นเมื่อเรานอน                     งั้นเก็บก่อนลงรถกลับบ้านเรา

     ๐  สองข้างทางกลับบ้านช่างหดหู่             ไม่มีคู่เดินเคียงดูแล้วเหงา
สาวคนรักปล่อยลอยแพแพ้เป็นเงา                  ที่หลงเฝ้าตามจีบอย่างเลื่อยลอย

เดินตามซอยหมาเห่าเป็นระยะ                       มีบางกะวิ่งบ้างติดเท้าสอย
ใส่เกียร์ว่างเร็วรี่ไม่มีรอย                              เดี๋ยวเขี้ยวหมาจะห้อยติดก้นโชว์

ผ่านตลาดย่านคนอึกทึก                              ยังไม่ดึกคนยังพล่านและมากโข
ทั้งไก่ย่างส้มตำมาวางโชว์                            น้ำลายโซเอ่อนองข้างในนั้น

แวะซื้อน้ำเพื่อกระหายคลายความร้อน               ปาดเหงื่อก่อนไหลย้อยเป็นสร้อยสั้น
ตัวเปียกโชกเต็มที่เหม็นเต่าพลัน                     กลิ่นเจ้าช่าง,มันโหยหวนชวนอารมณ์

นั่งพักก่อนในสวนสาธารณะ                          ลดจังหวะการเต้นใจ,ที่ไล่ข่ม
ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าร้าวระบม                  เงียบระงมพร่ำบ่นในลำคอ

จิบน้ำเปล่าเคล้าเวลาก่อนลาจาก                    สวนอาจพรากความทรงจำมาย้ำขอ
เมื่อครั้งเก่ามีนางเดียวเกี่ยวพะนอ                    สบตาพอความบรรเทาให้เหงาจาง

นั่งคิดไปฉันมาทำอะไร,ที่นี่                           น้ำตาปรี่คิดถึงเขาเฝ้าถากถาง-
ก้อนหัวใจที่เหลือน้อยค่อยเลือนลาง                 เลยลุกย่างก้าวเดินต่อท้อทำไม...




ปล...นำไปปรับเปลี่ยน, เพิ่ม, เติม นะคะ เพราะข้อมูลแทบจะไม่รู้ว่าไปไหน