08 กุมภาพันธ์ 2013, 10:52:PM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,225
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2013, 10:52:PM » |
ชุมชน
|
เพื่อนที่เป็นกวีก็มีมาก เพื่อนที่เป็นคนยากมากทุกข์แสน เพื่อนที่เป็นคนฉลาดมักขาดแคลน เพื่อนที่เป็นผู้แทนทำลืมตัว
เพิ่อนที่เป็นกระบอก(เสียง)คอยกรอกหู เพื่อนที่เป็นคนดูรู้กันทั่ว เพือนที่เป็นคู่แค้นก็แสนกลัว เพื่อนที่เป็นนกสองหัวชั่วกว่าใคร
(กลอนพาไปครับมั่วนิดหน่อย อย่าว่ากันเลย ).
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จารุทัส, Thammada, รพีกาญจน์, คอนพูธน, panthong.kh, D, ชลนา ทิชากร, --ณัชชา--, อริญชย์, สะเลเต, กังวาน, ไพร พนาวัลย์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 กุมภาพันธ์ 2013, 11:51:PM |
choy
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2013, 11:51:PM » |
ชุมชน
|
คือเพื่อน
เพื่อนเอยในฉันเพื่อน กี่ปีเดือนก็เพื่อนฉัน คือเพื่อนชั่วกัปกัลป์ มิแปรผันมิแปรกลาย
น้ำมิตรในเพื่อนพ้อง มิจำต้องเอ่ยปากใด ในเพื่อนให้หมดใจ มิหวังใดมาตอบแทน
น้ำใจในเพื่อนแท้ ร้อยดวงแดผูกรัดแน่น มัดรึงพะวงแหน ในอ้อมแขนโอบเกี่ยวใจ
เพื่อนเอยในทุกสิ่ง อย่ากลอกกลิ้งหน้ากากใส่ ลวงเพื่อนใช่ลวงใคร ลวงหัวใจลวงในตน
รักใดไฉนจักเท่า ในเพื่อนเราแน่นหนักล้น ใกล้ไกลพร้องมาปรน ยอมดิ้นรนเพื่อเพื่อนเรา
เพื่อนเอยเพื่อนคือเพื่อน กี่ปีเดือนมิสร่างเซา คือเพื่อนแนบลึกเนา มิจางเบาในฉันเพื่อนฯ
สนองเสาทอง กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวนมาอุ่นใจ pp 167-168
|
|
|
|
09 กุมภาพันธ์ 2013, 02:15:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์ 2013, 02:15:PM » |
ชุมชน
|
ดีแต่ปากอยากพ่นก่นออกอ้าง พอพลั้งบ้างย่างรอยคอยเชือดเฉือน แทนเห็นใจให้คิดสะกิดเตือน อย่าไหลเลื่อนลงสู่ประตูเปลว
ไหม้ลุกลามตามตับยากดับมอด แจวมิจอดดอดวิ่งดำดิ่งเหว เห็นแล้วฉะกระหน่ำซ้ำองค์เอว ชื่อเพื่อนเลวสิ้นดีหนีอย่าคบ
ร่วมด้วยคนครับ
|
|
|
|
10 กุมภาพันธ์ 2013, 07:26:AM |
|
|
10 กุมภาพันธ์ 2013, 08:14:AM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2013, 08:14:AM » |
ชุมชน
|
เคยเยี่ยมเยือน เรือนอู่ รู้บ้านช่อง ทั้งหอห้อง ข้องหา มาชิดใกล้ ทั้งรู้หน้า รู้ตัว แสนกลัวใจ หักหลังได้ ไยเขลา เราเพื่อนกัน
ฉันกลัวหมอ ขอร้อง อย่าข้องแวะ หนีห่างแหละ ตีสนิท เธอคิดหั่น สวมหน้ากาก เหลือเพียงตา หุ่มผ้าพัน กลัวแล้วฉัน ขอลาหนอ หมอฆ่าตาย
"ดิน"
|
|
|
|
10 กุมภาพันธ์ 2013, 10:39:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2013, 10:39:AM » |
ชุมชน
|
ชีวิตหนึ่งพึงรู้ดูเอาเถิด ใครไม่เกิดเพื่อนแท้อย่าแพ้หน่าย เพื่อนไม่ดีมีนั้นอันตราย เพราะเขาขายเรากินจนสิ้นใจ
ฉันเคยคบประสบมาขอลาก่อน และวิงวอนทุกท่านอย่าหวั่นไหว เพื่อนมิดีมิใช่เพื่อนเตือนฤทัย ปล่อยมันไปเลิกคบอย่าพบเลย
---กังวาน---
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
10 กุมภาพันธ์ 2013, 11:07:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2013, 11:07:AM » |
ชุมชน
|
เคยเยี่ยมเยือน เรือนอู่ รู้บ้านช่อง ทั้งหอห้อง ข้องหา มาชิดใกล้ ทั้งรู้หน้า รู้ตัว แสนกลัวใจ หักหลังได้ ไยเขลา เราเพื่อนกัน
ฉันกลัวหมอ ขอร้อง อย่าข้องแวะ หนีห่างแหละ ตีสนิท เธอคิดหั่น สวมหน้ากาก เหลือเพียงตา หุ่มผ้าพัน กลัวแล้วฉัน ขอลาหนอ หมอฆ่าตาย
"ดิน" ร่างระหง โปร่งดำ คมขำนัก ดูน่ารัก ใช่หมอ นั่งกรอด้าย เม้มตะเข็บ เย็บเยื่อ เสื้อหญิงชาย ทรงสบาย ซ้ายพับ(ขวา)จับกรรไกร
สวมผ้าคลุม รุ่มร่าม เดินตามโต๊ะ เหงื่อโซะโซะ ทั้งวัน มันหลั่งไหล อารมณ์ร้าย หมายเตือน เพื่อนเพื่อนใคร อย่าเข้าใกล้ ยิ้มยิ้ม ชอบทิ่มแทง
รพีกาญจน์
|
|
|
|
10 กุมภาพันธ์ 2013, 02:10:PM |
Shumbala
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2013, 02:10:PM » |
ชุมชน
|
เคยเยี่ยมเยือน เรือนอู่ รู้บ้านช่อง ทั้งหอห้อง ข้องหา มาชิดใกล้ ทั้งรู้หน้า รู้ตัว แสนกลัวใจ หักหลังได้ ไยเขลา เราเพื่อนกัน
ฉันกลัวหมอ ขอร้อง อย่าข้องแวะ หนีห่างแหละ ตีสนิท เธอคิดหั่น สวมหน้ากาก เหลือเพียงตา หุ่มผ้าพัน กลัวแล้วฉัน ขอลาหนอ หมอฆ่าตาย
"ดิน" หมอที่ไหน ใจร้าย หมายชีวิต เธอก็คิด ให้กลัว จนหัวหาย ยามเจ็บป่วย เป็นไข้ ไม่สบาย คงต้องตาย เพราะกลัวหมอ หนอคนเรา
อนิจจัง สังขาร นั้นไม่เที่ยง การหาหมอ มีความเสี่ยง ที่ไหนเล่า ไม่ใช่เรื่อง ลงทุน ตัองลุ้นเอา แค่อย่าเข้า หาหมอผี นี่(สิ)น่ากลัว
|
|
|
|
|