ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

เพราะมีฝันฉันจึงสู้อยู่ไม่ถอย
แม้คนถ่อยเหยียบย่ำจำฝืนสู้
ความเจ็บช้ำนั้นหรือก็คือครู
ให้เรียนรู้จำจดเป็นบทเรียน

ชีวิตที่ผ่านมาแสนสาหัส
จึงถนัดมาเล่าเอามาเขียน
เป็นนักสู้จริงใจไร้สังเวียน
ชีวิตเปลี่ยนแปรผัน ฝันยืนยง

ฝันอยากเห็น ลูกเติบใหญ่  ได้งานหรู
ฉันจึงสู้ เต็มร้อย คอยเสริมส่ง
สู้จนกว่า ชีวิต จะปลิดปลง
ฉันก็คง หมดฝัน วันหลับตา....

[ไพร พนาวัลย์]

             

เมื่อความฝันของฉันบรรลุแล้ว
ด้วยลูกแก้วทั้งสามงดงามค่า
ส่งถึงฝั่งดั่งฝันเห็นทันตา
ได้พึ่งพาลูกน้อยเจ้ากลอยใจ

ดั่งนักมวยหมดยกเลิกชกแล้ว
ดั่งเรือแจวปลดระวางหมดทางไล่
ดั่งหนึ่งปลดเกษียณหมุนเวียนไป
ดั่งเขาใหญ่ถูกปลงตรงปลายทาง

“ไพร พนาวัลย์”

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ส่วนตัวฉันฝันอยู่คู่ความฝัน
ทุกคืนวันดั้นด้นค้นแผ้วถาง
กำลังใจให้เองเก่งตนวาง
ล้มกลิ้งครางบางครากล้าลุกยืน

เพราะมีฝันวันพรุ่งรุ่งกว่านี้
จึงกล้าดีมีแรงแกร่งตนขืน
ฝันยังฝันฝันใฝ่ไม่ล้มครืน
จะมะรืนยืนยันฝันต่อไป

 

"กานต์ฑิตา"
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

[Thammada]

ส่วนฉันนั้น ต้องตื่น บนผืนป่า
มิหาญกล้า ฝันเฟื่อง เรื่องเล็กใหญ่
ท่ามขุนเขา เงาไม้ สบายใจ
ธารน้ำใส ซาบซึ้ง ซึ่งเสรี

จะผ่านวัน คืนเคลื่อน ก็เหมือนเดิม
เพียงสร้างเสริม ส่วนต่าง ตามหน้าที่
จึงใช้สิทธิ์ ทิศทาง อย่างพอดี
ไม่เป็นหนี้ หนักนั้น ก็บรรเทา

ธรรมดา

[รพีกาญจน์]

ก้อนสุดท้ายในบัญชีที่คงเหลือ
ซื้อสวนเพื่อเพาะปลูกให้ลูกเต้า
รายได้เสริมเติมแต่งช่วยแบ่งเบา
ส่งหลานเข้าพากเพียรเรียนป.ตรี

วันข้างหน้าฐานะดีมีสินทรัพย์
คงตาหลับตอนตายวายเป็นผี
หากบุญนำกรรมหลีกเกิดอีกที
ได้เป็นลูกคนดีมีเงินทอง

นำเงินสะสมซื้อที่สวนปลูกลำไย
ฝันว่า ถ้าเราตายไปกลับมาเกิดที่เขา
จะได้เป็นลูกคนรวยเหมือนคนอื่นบ้าง

 

รพีกาญจน์

[choy]

เพราะมีฝัน


มิฝันหวังมากมายในชีวิต
มิฝันหวังฟ้าลิขิตเสกทูนค่า
มิฝันหวังเรืองรุ้งยศลือชา
มิฝันหวังสวรรค์ฟ้าเรืองพิไล

มีชีวิตเพื่อชีวิตได้เลือกฝัน
บนฝันนั้นแพรกวิถีงามง่าย
มีชีวิตสมถะสบายสบาย
พอสุขใจสุขกายไม่ลำเค็ญ

กับชีวิตปลี่ยวดายหากใจสุข
แม้เข็ญทุกข์เหนื่อยกายมิว่างเว้น
แต่ใจนั้นสงบนิ่งและรื่นเย็น
ดังอยู่เห็นใจยินดีอยู่อาจิณ

เลือกฝันเพียงแค่ชีวิตได้เลือก
เลือกขีดเขียนกาพย์กานท์บรรณศิลป์
แปรธาตุคำปรุงถ้อยให้ยลยิน
กล่อมชีวินกล่อมโลกจบจักรวาลฯ

choy

[panthong.kh]

ตื่นมากับ ความฝัน อันบรรเจิด
ลืมตาเปิด โลกกว้าง ช่วงทางผ่าน
เขียนข้างฝา ตราไว้ ในดวงมาน
เต็มกระดาน ไวท์บอร์ด สุดยอดเลย

จากวัยเด็ก เล็กอยู่ หนูเฝ้าผัน
ว่าสักวัน เป็นผู้ใหญ่ ให้ได้เหวย
เริ่มเล่าเรียน เขียนอ่าน กาลล่วงเอย
ฝ่าฟันเอ่ย ขวากหนาม ตามทางมา

จบมหา วิทยาลัย ใจมุ่งมั่น
ภูมิใจฉัน แม่พ่อ รอพบหน้า
เรียนสำเร็จ เสร็จสิ้น จินตนา
แต่อุรา ยังฝัน วันทำงาน

ทั้งเข้าออก บอกตามครง งงไปหมด
แต่ไม่ลด ละถอย คอยประสาน
ใจมุ่งหมาย คล้ายหา ประสบการณ์
จนชำนาญ คล่องแคล่ว แล้ววันนี้

เพียงแต่ขาด คู่คิด ชิดเชยแอบ
ร้าวปวดแปลบ แสบแสน แก่นสุขหนี
เหลือทิ้งไว้ ซากทุกข์ ซุกชีวี
ร้องเพลงรอ ตลอดปี มิมีใคร
พันทอง