ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Crescent alone]

ใจดื้อรั้นเกินขั้นเส้นฝันใฝ่
 บอกกี่ครั้งแล้วใจใยไม่เชื่อ
 คำอ้อน เหมือนก้อนตาลมาจานเจือ
 พอหลงเหยื่อเขาตัดเยื่อไม่เหลือใย.
 
เจ็บเกินเจ็บเหน็บทรวงติดบ่วงรัก
 ยากที่จักสะสางทางแก้ไข
น้ำในอกหกล้นลงก้นใจ
รอยแรงรักผลักไสแผลไหม้เกรียม

วันที่เลือนเดือนที่ร้างอย่างที่เห็น
ที่เคยเป็นกลับกลายให้อายเหนียม
อยู่อย่างไร้ฝันใฝ่ให้ใจเจียม
ไม่ได้เตรียมใจรับกับร้าวราน

เพียงคิดหวังตั้งตนในต้นรัก
ไม่รู้จักนิยามความร้าวฉาน
เจ็บแบบนี้คงอยู่ได้อีกไม่นาน
เกินจะทานรับไหว..ใจอ่อนแอ

[panthong.kh]

เรื่องของใจ ใครห้าม เหมือนตามยุ
มุทะลุ ดุดัน หวั่นแทบแย่
ความรักรัด กลัดกลุ้ม สุมดวงแด
เป็นตัวแปร สำคัญ ทุกวันเลย

ถึงสลัด อย่างไร ไยไม่หลุด
ยังตามฉุด ตามรั้ง เบื่อจังเอ่ย
ปากบอกไม่ ใจหวัง สั่งเช่นเคย
สวนทางเอย เผยมาน จนด้านชา

เจ็บแสนเจ็บ เหน็บจิต ด้วยพิษรัก
หนักแสนหนัก ปักฤทัย ไม่เคยว่า
ทนแสนทน จนแปลบ แสบอุรา
หนาแสนหนา หน้าฉัน นั้นสู้ทน

แม้วันเลือน เดือนแรม ไม่แจ่มแจ้ง
ดาวไร้แสง วาววับ จับเวหน
ทางช้างเผือก ไม่เลื่อน เคลื่อนมาปน
ใจของคน ฉันท์นั้น เมื่อวันรัก

ที่เคยเห็น ไม่เป็นดั่ง ที่หวังไว้
อาจช้ำใจ ไห้หวน รัญจวนหนัก
ตกเหวหิน ดิ้นรน หม่นหมองนัก
ตกเหวรัก วันใด ไร้ทางเดิน
พันทอง

[Crescent alone]

ยังหวั่นไหวใจเอ๋ยไม่เคยนิ่ง
ยิ่งไล่วิ่งยิ่งร้างยิ่งห่างเหิน
ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งอ้างว้างยิ่งหมางเมิน
เกินกล่าวเกริ่นกล่อมใจให้หยุดพัก

ทั้งที่เจ็บเหน็บในมานานเนิ่น
ทุกก้าวเดินซานโซมระทมหนัก
นอนไม่หลับสับสนหมองหม่นพักตร์
ด้วยฤทธิ์รักฝังรากยากตัดใจ..

[panthong.kh]

อันความรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
พรมลิขิต ขีดเส้น เน้นไว้ให้
ถึงจะหลีก เร้นหลบ จบที่ใจ
เข้าซุกใน กมล จนล้นทรวง

จะป้องปัด ขัดจิต ฤทธิ์กำเริบ
แสนอิ่มเอิบ รักสุข ในทุกช่วง
คอยเติมหวาน ซ่านซึ้ง ถึงแดดวง
มิเคยห่วง ว่ารัก จักร้างรา

บางครั้งเจ็บ เหน็บหนาว ราวตากฝน
ยังสู้ทน ค้นใจ ไหวดังว่า
ความรักฉัน ยิ่งใหญ่ ในโลกา
เกินกว่าฟ้า กำหนด มอบหมดใจ
พันทอง
๒๓/๐๒/๕๖