ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

น้ำตาพี่ฑิต

เมื่อถึงวันออกพรรษาต้องลาสึก
โอ้พี่ฑิตแสนคึกเริ่มหวั่นไหว
เพียงสามเดือนที่จากพรากมาไกล
บวชชดใช้คุณพ่อแม่แลย่าตา

ต้องห่างแฟนแสนสวยรวยเสน่ห์
ยิ้มผ่องผุดสุดเท่ดั่งเลขา
กลัวเจ้ามีแฟนใหม่พี่ไคลคลา
พอถึงวันออกพรรษารีบสึกครัน

หวังสึกแล้วได้บรรจบพบกับน้อง
พาเจ้าเที่ยวลอยล่องท่องสวรรค์
สู่ฉิมพลีที่โหยหามานานวัน
สามเดือนนั้นช่างทรมานนานเหลือใจ

สึกเสร็จสรรพกลับบ้านไหว้พ่อแม่
คนเฒ่าคนแก่น้อมนบเคารพไหว้
เสร็จธุระนึกถึงแฟนรีบแล่นไว
ด้วยฤทธิ์ไฟแรงสวาทคาดคะเน

น้องคงไม่เหหันวันพี่บวช
พี่เพียรสวดศึกษาอย่าหันเห
เจ้าอยู่บ้านกอดหมอนนอนบนเปล
คงไม่เขวมอบใจให้ใครครอง

ถึงบ้านแฟนแค้นหนักกระอักอก
โอ้นรกหรือนี่พี่หม่นหมอง
เมื่อเจ้ามีชายอื่นชื่นตระกอง
เป็นเจ้าเข้าเจ้าของเข้าจองนาง

หยาดน้ำตาฑิตใหม่ไหลรินหลั่ง
จนล้นฝั่งเจ้าพระยาเมื่อฟ้าสาง
ท่วมเลือกสวนไร่นามลาล้าง
ท่วมทุกอย่างท่วมฟ้าปลากินดาว

โศกนาฏกรรมซ้ำรอยโศก
น้ำท่วมโลกล้างมนุษย์ชั่วสุดฉาว
ผู้หลงเพลินโลกีย์ราคีคาว
ตกเป็นข่าวสรยุทธพูดหลายวัน

Orion264(มือขวา)
๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๕

อิอิ  พอดีเห็นเมื่อวานเพิ่งเป็นวันออกพรรษา(กลอนนี้แต่งเมื่อวันออกพรรษา)

 

[--ณัชชา--]

อันที่จริงทิตใหม่ไม่น่าเศร้า
เมื่อสาวเขารวนเรทำเหหัน
ผ่านไปแล้วไม่เป็นไรให้แล้วกัน
จะโศกศัลย์ทำไมดูไม่ดี

บวชมาเป็นพรรษานะพี่ทิต
จงหักจิตหักใจให้ด่วนจี๋
ข้อกาเมนั่นไงท่องไว้ซี
ธรรมะมีปกป้องร้องทำไม

--ณัชชา--

 

[รพีกาญจน์]

เพียงสามวันเว้นว่างห่างดนตรี
จะดีดสีตีเป่าไม่เอาไหน
เพียงช่วงหนึ่งจำพรากจากเธอไป
มีชายใหม่วัยอ่อนนอนกอดแทน

อะไรแน่แม้น้ำปลายังตรากุ้ง
ขึ้นวันรุ่งรักกลับเบื่อหน่ายเหลือแสน
เก่ามันกร่อยรสชาติหมดมาดแมน
จึงวิ่งแจ้นตามใหม่ไม่มามอง

 

รพีกาญจน์

[พยัญเสมอ]

ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและตอบกระทู้นะครับ
แต่ขออนุญาตปิดกระทู้ก่อน.......ไม่งั้นเดี๋ยวจะโดนอีก