ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฌลา]

...ฉันก้าวข้าม...ผ่านเวลา...
จนไม่อาจย้อนกลับมา...ตรงจุดเริ่ม..
แม้ปรารถนาเพียงใด...ฉันก็ไม่สามารถกลับไป...ที่เดิม..
หัวใจอ่อนล้าถาถมเพิ่ม...รอร้าวลึกแต่งเติม...กร่อนใจ...

...เธอเองก็ข้ามผ่าน...เวลา...
จนไม่อาจจะกลับคืนมา...ใช่ไหม?
การเดินทางของเวลา...ลบเลือนความรู้สึกห่วงหา...ในใจ
แม้อยากฉุดรั้งเพียงใด...ฉันก็รู้ดีว่าเธอจะไม่....กลับมา

[แป้งน้ำ]

ฉันก้าวผ่านอะไร ~ อะไรมา
เพราะการเคลื่อนหมุนของเข็มนาฬิกา . .. ไม่คงที่
แต่ไม่เคยก้าวข้ามความช้ำ . .. ได้สักที
ต่างจากเขาตรงที่ . .. ก้าวข้ามความรักที่เคยมี . . อย่างง่ายดาย

ทุกย่างก้าว .. . ที่ไร้คนร่วมฝัน
ฉันต้องอยู่อย่างเหงางัน . .. บนถนนทุกสาย
หัวใจรกร้าง . .. พบแต่ความอ้างว้าง . . เดียวดาย
เพียงเพราะบังเอิญเจอคนลืมง่าย . . . แต่ฉันทำอย่างที่เขาทำไม่ได้ . . เท่านั้นเอง~* 

[ฌลา]

...ไม่กล้าอ้อนวอน...ให้เธอกลับมา...
ไม่กล้าร้องไห้มีน้ำตา..ประจานความอ่อนแอของฉัน
ไม่กล้าพูดอะไร...ที่ยิ่งตอกย้ำว่าเธอหมดใจ...ต่อกัน
ไม่กล้ารั้งไม่กล้าฝัน...ไม่กล้าเรียกให้เธอหัน...กลับมา..

...ได้แต่ยิ้ม...เหมือนไม่เป็นไร...
และปล่อยเธอเดินจากไป...อย่างช้า-ช้า
ยิ้มให้กับความเดียวดาย...กลั้นน้ำตาไว้..ไม่ให้ไหลมา
ส่งเธอจนลับสายตา..แล้วค่อยปล่อยตัวเองให้ไร้ค่า...อ่อนแอ

[แป้งน้ำ]

ยิ้มสุดท้ายในวันวาน
ประทับอยู่ในความทรงจำอ่อนหวาน . .. ของฉัน
ใต้ฟ้าผืนเก่าที่เคยเดินด้วยกัน
บันทึกอยู่ในภาพฝัน . .. ที่ฉันจงใจจำ

ฉันก้าวข้ามผ่านน้ำตา
จนหัวใจชินชา . .. กับความบอบช้ำ
ผ่านคืนเหงาและทุกข์ทน . . จนรู้ว่าสิ่งใดควรทำ
ฉันจึงเลือกมีชีวิตอยู่กับสิ่งสวยงาม . .
ไม่ใช่ขาดเธอแล้วต้องตายตาม . .. อย่างตั้งใจ

ฉันเปลี่ยนไปแล้วคนดี
แม้ - - ยังรู้สึก - - อ้างว้างทุกที ~ ที่หัวใจเต้นไหว
คงไม่เสียน้ำตาไปมากกว่านี้ . . และยืนยันจะรักเท่าเดิมที่ . . เคยมีให้
ไม่ว่าจะถูกคั่นกลางด้วยความห่างไกล . .. แค่ไหนก็ตาม~*




 

[panthong.kh]

ยิ้มสุดท้าย หลายเดือนเลือนลาง ต่างก็จำไม่ได้
มีแต่ทุกข์คลุกเคล้าเศร้าฤทัย ไหวหวั่นสั่นหวิวหวาม
แม้จะร้องแรกแหกปาก..ไปถึงฝากฟ้าคราม
ความอดทนพยายาม..ฉันนั้นคงมีไม่พอ

เธอจึงเฉยเฉื่อยชา
ยามเจอหน้า..เมินตาต่อ
ยกมือเรียกเพรียกปีจอ
โอ้ละหนอที่รัก ..ชักห่างไกล

เมื่อวานเดินตลาด
ซื้อหัวผักกาดไปถาดใหญ่
หญิงที่เดินเคียงข้างนางคือใคร
ชีถึงได้ระริกระรี้..เป็นกระดี่ได้น้ำเชียว
พันทอง
๖/๒/๕๗