| 04 กุมภาพันธ์ 2013, 04:43:PM |
|
saknun
|
 |
« เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2013, 04:43:PM » |
 ชุมชน
|
อกหัก เสียใจ คู่กัน
เพราะมัน เป็นเรื่อง หัวใจ
อย่าแคร์ ให้มาก เกินไป
เชื่อไว้ ตัวเอง ให้ดี
อย่าหลง เข้าใจ ทำถูก
อย่าปลูก สำนึก กับที่
เพราะว่า ความเชื่อ ตัวดี
มันมี อำนาจ ต่อรอง |
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 07:56:AM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2013, 07:56:AM » |
ชุมชน
|
ช้อนคู่ส้อม ย่อมดี เป็นที่รู้
ตะเกียบคู่ อยู่เคียง มีเพียงสอง
หม้อคู่ฝา ขาคู่กัน นั้นฉันปอง
ไว้สวมรอง เท้าย่าง มิห่างกัน
มือสองข้าง ต่างเคียง เพียงสัมผัส
สารพัด ปัดเกา เอาตามฝัน
ตัวน้องว่าง ร้างไร้ ใครผูกพัน
นึกแล้วหวั่น ฉันอาย ชายมิแล "ดิน" |
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 09:46:AM |
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:10:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:10:PM » |
ชุมชน
|
คงบุญนำ กรรมพา ให้มาพบ
จวนจะครบ นบผลิ ปฏิสนธิ์
หรือขาติก่อน ห่อนผลิต พึงจิตยล
ชักกมล ดลเดิน คล้อยเพลินตาม
แม้กำหนด กฎเกณฑ์ ผูกเป็นโทษ
ห่างพันโยชน์ โขดหิน เหินบินข้าม
กรรมเกิดก่อ ต่อไป ดังไฟลาม
เกินนิยาม ห้ามหัก เพราะรักเอย
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:31:PM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:31:PM » |
ชุมชน
|
[/size][/color]86359 date=1360025819] ช้อนคู่ส้อม ย่อมดี เป็นที่รู้
ตะเกียบคู่ อยู่เคียง มีเพียงสอง
หม้อคู่ฝา ขาคู่กัน นั้นฉันปอง
ไว้สวมรอง เท้าย่าง มิห่างกัน
มือสองข้าง ต่างเคียง เพียงสัมผัส
สารพัด ปัดเกา เอาตามฝัน
ตัวน้องว่าง ร้างไร้ ใครผูกพัน
นึกแล้วหวั่น ฉันอาย ชายมิแล "ดิน" เหมือนฟ้าคู่กับดินถวิลหา
น้ำกับปลาคู่กันหวั่นเจอแห
ที่ประมงทอดใส่ให้เปลี่นแปร
จะให้แน่อย่างไรใจคนเรา
เมื่อมีนางมีชายหมายชูชิด
ร่วมเคียงมิตรสุขสันต์พลันหายเศร้า
ร่วมเขนยอิงแอบแนบอกเขา
จึงไม่เหงาเคียงคู่ดูกันงาม |
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:36:PM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:36:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:40:PM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:40:PM » |
ชุมชน
|
คงบุญนำ กรรมพา ให้มาพบ
จวนจะครบ นบผลิ ปฏิสนธิ์
หรือภพก่อน ห่อนผลิต พึงจิตยล
ชักกมล ดลเดิน คล้อยเพลินตาม
แม้กำหนด กฎเกณฑ์ ผูกเป็นโทษ
ห่างพันโยชน์ โขดหิน เหินบินข้าม
กรรมเกิดก่อ ต่อไป ดังไฟลาม
เกินนิยาม ห้ามหัก เพราะรักเอย
รพีกาญจน์
เป็นคู่บุญ คู่ยาก ฝากฝั่งให้
ก็คือคู่ หัวใจ ใช้เฉลย
เป็นคำตอบ มอบรัก ประจักษ์เลย
พี่ระพี ผมเอย อย่าเชยชา
มาวันนี้ มาคู่ ดูหมันใส้
หาได้ไง เคียงข้าง นั่งหวางขา
ซ้อนกันไป เคียงคู่ ดูงามตา
ไปไหนหนา บอกที ผมอยากฟัง |
|
|
|
|
|
