ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

โดยปกติแล้ว คนที่ชอบเขียนกลอน
มักจะมีอารมณ์..อ่อนไหว มากกว่าคนปกติทั่วๆไป
ไอ้อารมณ์ ที่มีมากกว่าปกตินี้ละมั้ง
ที่เขาเรียกกันว่า....อารมณ์ศิลปิน


คนเขียนกลอน อ่อนไหว ในเรื่องรัก
จึงอกหัก มักเศร้า เหงาเสมอ
จึงเวียนวน ด้นคำ พร่ำละเมอ
เช่นคนเพ้อ เหม่อลอย คอยยาใจ

จึงฝากเสียง เรียงความ ตามที่ฝัน
คอยสร้างสรรค์ กลั่นเสียง สำเนียงใส
เขียนกลกลอน วอนรัก ถักเรื่อยไป
เขียนที่ไร ไม่เพราะ เสนาะเลย....

<a href="http://www.youtube.com/v/LvWRBjLq0CA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/LvWRBjLq0CA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

เขียนจากจิต ชิดใกล้ ใดก็เพราะ
เขียนเสนาะ เจาะจง ตรงที่เอ่ย
เขียนราบรื่น ชื่นหนอ ไม่ท้อเลย
เขียนแล้วเปรย ออกไป ไยต้องแคร์

วนเขียนคำ ซ้ำบ่อย ยังปล่อยผ่าน
ด้วยดวงมาน หวานหยด มิปดแน่
นั่งจ่อมจม ถมทับ ปรับดวงแด
อันรักแท้ แพ้รส พจนา

รับฝากคำ ย้ำนึก ลึกถึงห้วง
อ่านกานท์กลอน อ้อนทรวง ทุกห้วงหา
ดั่งฤทัย ไหวหวั่น ทุกวันมา
อยากสบตา บอกรัก ภักดิ์นิรันดร์
พันทอง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

จะว่าไปแล้วความรัก.....
ก็มีทั้ง สุข และเศร้า คลุกเคล้ากันไป
ไม่ว่ามันจะจบ…และลงเอยในแบบไหน
อย่างน้อยๆ.....
ณ ช่วงหนึ่ง ในเวลาแห่งรัก...
มันก็ทำให้หัวใจของเรา....ยิ้มได้...อ่ะนะ


๐ ความเอ๋ยความรัก.....สลักปักฝัน
ติดตรึงทุกวัน...............ทำฉันละเมอ

๐ ความเอ๋ยความรัก..ตะหนักเสมอ
แต่วันแรกเจอ........พร่ำเพ้อเรื่อยมา

๐ ความเอ๋ยความรัก..ฟูมฟักรักษา
แห้งโหยโรยรา.........ฟันฝ่าก้าวไป

๐ ความเอ๋ยความรัก..อยากจักทานไหว
ช่างหวานละไม..............ฝันใฝ่ทุกคน

๐ ความเอ๋ยความรัก..เจ้ามักซุกซน
สุขเศร้าเหงาปน........เหตุผลไม่มี

๐ ความเอ๋ยความรัก..ที่ถักครานี้
สุขทุกข์คลุกคลี.........โชคดีนะใจ

<a href="http://www.youtube.com/v/wnR_Q_sAryw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wnR_Q_sAryw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

ยามความรัก สุขงอม หอมเสมอ
ฉันและเธอ ชิดชอบ มอบจิตไหว
มองรอบตัว ล้วนดี เปรมปรีดิ์ใจ
ดั่งดอกไม่ ผลิบาน ละลานตา

จงตักตวง ห้วงสุข ลืมทุกข์บ้าง
จงร่วมสร้าง สีสรรค์ วันข้างหน้า
จงถนอม รักซุก ทุกเวลา
จงนำพา ต่อกัน อย่าหวั่นใด

จงปรึกษา จริงใจ ในทุกเรื่อง
จงอย่าเคือง ขุ่นข้อง จักหมองได้
จงรู้ผ่อน สั้นยาว ทุกคราวไป
จงไว้ใจ เชื่อมั่น เท่านั้นพอ

อย่าน้อยจิต คิดเอง เร่งไถ่ถาม
อย่าหาความ มาใส่ ฤทัยหนอ
อย่าเชื่ออื่น ขื่นกมล ให้ตนท้อ
อย่าพูดต่อ คำเลิกคบ เราจบกัน

ถ้าทำได้ ดั่งว่า จะผาสุข
ให้ปลอบปลุก ยามเหงา เศร้าโศกศัลย์
ให้รักเดียว ซื่อตรง ดำรงค์พลัน
ให้อภัยกัน หากผิด คิดทบทวน
พันทอง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

นักเดินทาง กับก้อนหิน
 
ก้อนหิน  ;  หากท่านเดินไปเจอต้นไม้ใหญ่ล้มขวางทาง ท่านจะทำเช่นใด
นักเดินทาง  ;  ข้าก็จะเดินอ้อมไป
ก้อนหิน  ;  หากท่านเดินไปเจอ พายุลมแรง ท่านจะทำเช่นใด
นักเดินทาง  ;  ข้าก็จะรอให้พายุหยุดเสียก่อน แล้วค่อยเดินต่อไป
ก้อนหิน  ;  ท่านเดินทางไปหาสัจธรรมเหรอ
นักเดินทาง  ; ไม่ใช่ เพราะสัจธรรมมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง รวมทั้งที่ ณ ตรงนี้
ก้อนหิน  ;  ท่านเดินทางไปหาความรู้เหรอ
นักเดินทาง  ; ไม่ใช่ เพราะความรู้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง รวมทั้งที่ ณ ตรงนี้
ก้อนหิน  ;  แล้วท่านเดินทาง เพื่อค้นหาสิ่งใด
นักเดินทาง  ;  ข้าเดินทางเพื่อ ค้นหาตัวเอง....


หนทางแสนไกล
ก้าวไปตามฝัน
ใครหนาใครกัน
ฝ่าฟันร่วมทาง

บนทางหมองหม่น
สับสนอ้างว้าง
แม้ฝันเลือนราง
ก้าวย่างฝ่าไป

<a href="http://www.youtube.com/v/59-1L4zeBCw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/59-1L4zeBCw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

คนโขน

ดูหนังเรื่องคนโขน แล้วรู้สึกขัดขุ่นข้องหัวใจ
เนื้อหาในเรื่อง เน้นการขัดแย้งชิงดีชิงเด่นกันเองของหัวหน้าคณะ มากกว่าการประชัน หรือการสื่อถึงความงดงามของศิลปะโขน   
มันเลยอาจจะสื่อไปในทำนองที่ว่า ผู้ทำงานเกี่ยวกับศิลปะชั้นสูง ก็มิได้มีจิตใจที่ละไม กว่าคนทั่วๆไปเลย

ว่าแล้วก็...อยากให้มีคน มาทำหนังเรื่องคนโขน ใหม่จัง....
อยากให้โครงมีเรื่องประมาณว่า....นางเอก เล่นเป็นตัวนางสีดา....แล้วเพื่อนชายอีกสามคน แย่งกันเล่นบทตัวพระ เพราะคิดว่าเป็นตัวที่เด่น ที่สุด เพื่อหวังจะให้นางเอกประทับใจ
ซึ่งความเป็นจริงแล้ว ตังลิง กับตัวยักษ์ เป็นบทบาทที่มีความโดดเด่นมากที่สุด ของการแสดงโขน
แล้วมากลับหักมุม ตรงที่ว่า นางเอก มาเลือกตัวพระ (ผู้ที่ฝีมือการแสดงแย่ ที่สุด) เพราะความรักเขาไม่ได้เลือกกันตรงความสามารถ แต่เลือกเพราะว่า ใจมันรัก...ต่างหากล่ะ..

แต่อย่างไรก็ดี...ฉากนี้..เป็นฉากที่ผมประทับใจ..สุดๆ

๐ กักเก็บรักซ่อนไว้..ภายใน
แอบคิดถึงไกลไกล....ใฝ่เพ้อ
จะมีวิธีใด................ที่สื่อ..ถึงเฮย   
ที่บอกแล้วไม่เก้อ......และเพ้อฝ่ายเดียว

<a href="http://www.youtube.com/v/erjTa25dkbU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/erjTa25dkbU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[พยัญเสมอ]

โขนก็เป็นแค่การแสดงอย่างหนึ่ง  สงสัยว่าตัวผู้สร้างผู้ประพันธ์คงต้องการที่จะสื่อถึง
การแก่งแย่งความเป็นใหญ่กันในสังคมนี้กระมังครับ  เพียงแต่เลือกสื่ออกมาทางภาพยนต์
และคนส่วนมากในสังคมก็มักมัวเมาลุ่มหลงในยศในอำนาจ จนมีคำพูดเปรียบเทียบว่า"สวมหัวโขน"
แต่ก็สุดแล้วแต่คนชอบนั่นแหละครับ  บางคนก็อาจชอบ  บางคนก็ไม่ชอบ
ตัวอย่างหนังที่ผมไม่ชอบ ก็อย่างเช่น"รักแห่งสยาม" แต่ในเรื่องกลับกลายเป็นความรักแบบเกย์
ทำไมถึงไม่ตั้งชื่อว่า"รักแห่งเกย์สยาม" ทำไมถึงต้องมาตั้งชื่อว่า"รักแห่งสยาม"ด้วย
ทั้งๆที่คนไทย(สยาม)ส่วนใหญ่เขาก็ไม่ได้นิยมรักร่วมเพศซะหน่อย

 

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

รักแห่งสยาม
คำว่า สยาม ณ ที่นี้ อาจจะแปลว่า ห้างสรรพสินค้าสยาม ก็ได้ ครับผม
ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า เด็กสยาม ที่แปลว่า เด็กวัยรุ่นเมืองกรุง
หนังเรื่องนี้ คนชอบเยอะที่เดียว ส่วนตัวกระผม เฉยๆ ครับ
สังคมไทย ยอมรับเพศทางเลือกมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ก็ยังแปลกใจอยู่ว่า ทำไมสังคม(รวมผมด้วย) จึงยอมรับ หญิงรักหญิง มากกว่าชายรักชาย

ยามใด ใจอ่อนล้า
หยุดไขว่คว้า หาทุกสิ่ง
หลับใหล ไม่ไหวติง
นอนนิ่งนิ่ง อิงไหล่ฉัน

ฝันหวาน นะกานดา
หลับเถิดหนา อย่าไหวหวั่น
ร้อยใจ ไว้รวมกัน
บนลานฝัน ฉันและเธอ

<a href="http://www.youtube.com/v/ZKrHWwW9hw4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZKrHWwW9hw4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

อยากถักถ้อย ร้อยใจ กลัวไหวหวั่น
อยากร้อยฝัน วันหวาน กลัวมานเผลอ
ขืนหลงรัก ภักดิ์พร้อม ยอมบนเบลอ
สุดท้ายเธอ สลัดจริง ทิ้งฉันไป

อยากซบไหล่ ไออุ่น นอนหนุนตัก
กลัวเธอผลัก ไสส่ง คงไม่ไหว
จำต้องฝืน กลืนกล้ำ ช้ำฤทัย
หยุดพักไว้ เพียงนี้ นะที่รัก

วาสนา ไม่มี ที่ร่วมฝัน
สุดจาบัลย์ สวรรค์แสร้ง แกล้งเสียหนัก
รอชาติหน้า ถ้าเกิด ประเสริฐนัก
ขอปองรัก ร่วมเรียง เคียงคู่กัน
พันทอง

[ปู่ริน]

ในชาตินี้คงไม่มีวาสนา
เพียงเธอมาเคียงคู่ตุนาหงัน
เห็นหยุดพักรักไว้ไม่สัมพันธ์
ข่าวว่าพันขึ้นคานทองไม่มองใคร

น้องอยู่เขตบางพลัดพลัดพรากรัก
จึงต้องช้ำอกหักชักหวั่นไหว
รีบย้ายมาเขตบางรักให้เร็วไว
เผื่อเริ่มต้นเขตสายไหมรักใหม่มา

ปู่คนง่ายไม่วุ่นวายอยู่เดี่ยวโดด
ปัจจุบันนั้นเป็นโสดสืบเสาะหา
หากมีใครรักจริงจังหวังพึ่งพา
จะมอบสวนยางพาราให้ดูแล

ทรัพย์สมบัติพัสถานมีเพียบพร้อม
ถ้าพันยอมปู่เต็มใจยกให้แน่
ใครทักท้วงอย่างไรก็ไม่แคร์
ขอเพียงแค่...รักวันละนิด...รักนานนาน..

             ริน ดอนบูรพา
                               ๑๑ ก.พ. ๕๖

  รักนานนาน..ลงจากคานดีกว่า

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

เพียง..

เพียงแรกเจอ เพ้อไกล ใจก็สั่น
เพียงแรกเจอ เพ้อฝัน หวั่นหนักหนา
เพียงแรกเจอ เพ้อครวญ ป่วนทุกครา
เพียงแรกเจอ เพ้อหา ทุกราตรี 

ขอเพียงแต่ แค่ฉัน ฝันต่อไป
ขอเพียงแต่ แค่ใจ ไม่ถอยหนี
ขอเพียงแต่ แค่มอง น้องคนดี
ขอเพียงแต่ แค่นี้ ที่เว้าวอน

ขอแวะเวียน เขียนถ้อย คอยเอ่ยย้ำ
ขอแวะเวียน เขียนคำ พร่ำอักษร
ขอแวะเวียน เขียนรัก ถักอาทร
ขอแวะเวียน เขียนกลอน ออดอ้อนเธอ

เพียงแค่นี้ ที่ฉัน นั้นแวะเวียน
เพียงแค่นี้ ที่เพียร เขียนเสนอ
เพียงแค่นี้ ที่ใจ ใฝ่ละเมอ
เพียงแค่นี้ ที่เพ้อ เสมอไป

<a href="http://www.youtube.com/v/5vZ02hkJTyY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5vZ02hkJTyY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

เพียงเท่านี้ ก็พอ ใช่ล้อเล่น
เพียงแค่เห็น ทุกวัน หวั่นไฉน
เพียงอ่านกลอน หวานซึ้ง ตรึงดวงใจ
เพียงอ่านให้ ใจชื่น ยามตื่นนอน

เพียงเท่านี้ ที่ขอ ถักทอไว้
เพียงฤทัย เราสอง อย่าหมองก่อน
เพียงร้อยพจน์ มามอบ ปลอบบังอร
เพียงห่วงหา อาทร อย่าซ่อนเร้น

เพียงเท่านี้ จริงจริง ทุกสิงสรรค์
เพียงมุ่งมั่น หวั่นไย ใครจะเข่น
เพียงต้องจิต มิตรหมาย อย่าหน่ายเอน
เพียงแค่เห็น มาบ้าง อย่าร้างไกล
พันทอง
๑๕/๐๓/๕๖

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ขอ...

ขอฝากกลอน อ่อนโยน โอนฝากถ้อย
ขอฝากกลอน อ่อนช้อย ร้อยฝากไว้
ขอฝากกลอน อ่อนหวาน สานฝากไป
ขอฝากกลอน อ่อนไหว ไว้ฝากเธอ
   
ขอแค่ใจ ใฝ่ถึง หนึ่งคนนั้น
ขอแค่ใจ ใฝ่ฝัน มั่นเสมอ
ขอแค่ใจ ใฝ่ปอง น้องนะเออ
ขอแค่ใจ ใฝ่เพ้อ เสนอคำ

ขอเพียงแค่ แค่เพียง เรียงอักษร
ขอเว้าวอน วอนเว้า ทุกเช้าค่ำ
ขอเอ่ยเอื้อน เอื้อนเอ่ย เผยลำนำ
ขอจดจำ จำจด บทกวี

ขอเพียงเธอ เผลอชอบ มอบคำให้
ขอเพียงเธอ เผลอใจ ไม่หน่ายหนี
ขอเพียงเธอ เผลอรัก ฉันชักที
ขอเพียงเธอ เผลอมี ไมตรีมา


 emo_94ปล.
บทที่ ๑ กลบทเสือซ่อนเล็บ และกลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย
บทที่ ๒ กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย และเทพชุมนุม
บทที่ ๓ กลอักษรนกกลางปีก และบุษบงแย้มกลีบผกา
บทที่ ๔ กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย และเทพชุมนุม

<a href="http://www.youtube.com/v/1kVs4RdbAno&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/1kVs4RdbAno&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

ฝากกลอนมา ท้าลม ห่มห้อมจิต
ฝากกลอนมา ท้ามิตร คิดถึงหนา
ฝากกลอนมา ท้าทาบ โปรดทราบนา
ฝากกลอนมา ท้าคน ที่หม่นทรวง

ขอแค่ฝาก ซากฝัน วันแสนเศร้า
ขอแค่ฝาก ซากเก่า เฝ้าห่วงหวง
ขอแค่ฝาก ซากรัก หนักทั้งปวง
ขอแค่ฝาก ซากลวง พ่วงกับเธอ

ขอแต่เพียง เพียงแต่ อย่าแปรผัน
ขอแค่ฝัน ฝันแค่ ไม่แย่เอ่อ
ขออ้อนออด ออดอ้อน ตอนพบเจอ
ขอเพียงเพ้อ เพ้อเพียง ยินเสียงชาย

ขอเท่านี้ นี้เท่า เราปองหวัง
ขอเท่านี้ นี้ดั่ง ดังใจหมาย
ขอเท่านี้ นี้เล่า เศร้ามีวาย
ขอเท่านี้ นี้ชาย ได้ไหมเธอ
พันทอง
๑๖/๐๓/๕๖
 

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ผูกผูก

๐ ผูกผูก ปลูกตรงนี้
คือไมตรี ที่ล้นเอ่อ
มอบมอบ ชอบไหมเออ
ที่เสนอ เพ้อใส่คำ

๐ ถักถัก สลักเข้า
ส่งให้เจ้า ทุกเช้าค่ำ
ฝากฝาก มากประจำ
คือลำนำ คำห่วงใย

๐ ร้อยร้อย ถ้อยภาษา
ข้ามขอบฟ้า มาส่งให้
สานสาน หวานละไม
เธอเห็นไหม คนไกลกัน

๐ สร้างสร้าง วางอักษร
มาออดอ้อน ป้อนใส่ฝัน
ทอทอ ต่อทุกวัน
คือสัมพันธ์ ฝันของเรา

<a href="http://www.youtube.com/v/8xJSMLu49TQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/8xJSMLu49TQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

จาก...

จากห่วงห้วง ดวงจิต มิตรคนหนึ่ง
ที่ดวงใจ ใฝ่ถึง คะนึงรัก
จากลำนำ คำหวาน ที่สานปัก
ที่ทอถัก ทักทาย ร่ายส่งมา

จากเส้นสาย ลายเสียง ที่เรียงร้อย
ที่ทยอย คอยเขียน เพียรส่งหา
จากนิยาม ความฝัน และสัญญา
ที่ไขว่คว้า มาใส่ ในกลกลอน

จากลำนำ คำถ้อย ที่ร้อยจด
ที่เลิศรส สดใส ละไมอ่อน
จากดวงดาว พราวฝัน ที่สัญจร
ที่เว้าวอน ป้อนมัด จัดให้เธอ

จากนิยาม ความรัก ที่ถักสาน
ที่ประดับ ขับขาน  หวานเสมอ
จากสายใย ไมตรี ที่พบเจอ
ที่ละเมอ เพ้อฝัน ทุกวันคืน

<a href="http://www.youtube.com/v/aY9ymUhajsc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/aY9ymUhajsc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

จากกมล คนจริง อิงแอบอุ่น
รักละมุน กรุ่นกลิ่น ถวิลฝืน
แม้ห่างไกล ใจชิด สนิทกลืน
ยามค่ำคืน ยืนเหม่อ เพ้อลอยลม

จากชายเขา เทาหม่น ปนความหมอง
เจื้อยแจ้วของ ไก่ขัน กลั่นผสม
เรไรร้อง ก้องไพร ให้ตรอมตรม
ดังระงม ขรมป่า ผวาทรวง

หยิบน้ำค้าง กลางหาว พราวไสว
หยิบน้ำคำ ฉ่ำใจ ข้างในห่วง
หยิบร้อยพจน์ รสปลื้ม มิลืมลวง
หยิบทุกช่วง ตราตรึง ส่งถึงเธอ
พันทอง
๒๕/๐๓/๕๖

[muneenoi]

จากกมล คนร้าวราน ผ่านทางรัก
ไม่ง่ายนัก จะลืมสิ้น กลิ่นรักหอม
แม้นเจ็บปวด รวดร้าว ถึงคราวตรอม
ยังถนอม ออมเจ็บ เก็บเศษใจ

จากกมล คนคนหนึ่ง ซึ่งเป็นห่วง
ยากจะทวง รักเก่า เอาคืนให้
ถึงร้อยรส พจมาน หวานเพียงไร
เทียบไม่ได้ ความคิดถึง ซึ่งร้อยเรียง

         

          "มุนีน้อย"

[panthong.kh]

ถึงร้อยรส หยดเหยาะ เกาะเรียวหญ้า
ฉ่ำน้ำฟ้า ราโรย ระโหยเสียง
ริ่งหรีดร้อง ก้องป่า หาสำเนียง
คิดว่าเสียง คนรัก มาทักทาย

มธุรส จรดวาง ระหว่างถ้อย
หวานกว่าอ้อย ตาลใด ใครจักหน่าย
แต่หวานลิ้น สิ้นซาก จากปากชาย
จมน้ำตาย มามาก จึงฝากเตือน
พันทอง

[muneenoi]

คารมชาย ร้ายเหลือ เชื่อไม่ได้
ย่ำยีใจ สาวป่น จนไม่เหลือ
เพราะเหตุใด ใยเล่า เจ้าหลงเชื่อ
หรือว่าเบื่อ คนจริงใจ ไร้คารม

เพราะหลงชอบ คำหวาน มานจึงช้ำ
จงจดจำ ใส่ใจ ใช่สาสม
อันคำหวาน สานถ้อย ร้อยคำคม
อาจเพาะบ่ม มายา สารพัน

แต่คารม หวานฉ่ำ ก็ล้ำค่า
หากวาจานั้นจริงใจ ได้เสกสรร
ใช่ทุกคน ที่กลับกลอก บอกจอมกัลย์
บางคนนััน รักยุพิน ตราบสิ้นใจ

       

         "มุนีน้อย"