| 31 มกราคม 2013, 09:58:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
 |
« เมื่อ: 31 มกราคม 2013, 09:58:PM » |
 ชุมชน
|
อาจกล่าวได้ไม่นานเราหวานซึ้ง
คือส่วนหนึ่งของกันและกันก่อน
เป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวพันหมั่นอาทร
หากว่าย้อนอดีตกาลที่ผ่านไป
หรือเนื่องด้วยเวลามาเปลี่ยนผัน
ฉันเป็นฉัน..เธอเป็นเธอ..แกล้งเผลอไผล
จำเพียงเคยผูกพันกันด้วยใจ
แปลกอะไรเมื่อเฉยแทนเอ่ยลา
เพราะเชื่อมั่นวันใดก็วันหนึ่ง
เราผู้ซึ่งแอบฝันกันหนักหนา
ความอ่อนไหวบอบบางย่างกรายมา
คงไม่ช้ากล่าวคำอำลาพลัน
ก็มาถึงเดี๋ยวนี้เท่าที่เห็น
เราไม่เป็นหนึ่งเสมอ..เธอและฉัน
เธอก้าวสู่โลกใหม่ไม่ห้ามกัน
จะเก็บวันเก่าจำไม่ทำลาย
หัวใจใครก็ของใครย่อมใช้สิทธิ์
ต่างมีทิศทางรุดสู่จุดหมาย
เธอจงใช้สิทธิ์บ้างอย่างสบาย
ฉันคงคล้ายส่วนเกินหมางเมินไป
สิ้นบทกลอนเงียบหายกับปลายฟ้า
สิ้นปัญญาเคยหมายปรายฝันใฝ่
สิ้นอบอุ่นถอดถ่ายกายและใจ
โลกฝันไร้ความงามยามขาดเธอ
สู่โลกอีกซีกหนึ่งซึ่งสดชื่น
อุ่นไออื่นเธอยังหวังเสมอ
ดอกไม้เริ่มบานใหม่มีให้เจอ
เขาเสนอคำฝากจากฟากฟ้า
เธอเกี่ยวก้อยเติมฝันแก่กันนิด
ปล่อยชีวิตโลกเก่าเหงาครวญหา
สร้างตำนานโลกใหม่ในอุรา
เขาจึงมาแย่งดวงใจฉันไปครอง
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านกลอนไทย, Shumbala, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, กังวาน, Moo Dum, Thammada, saknun, ดุลย์ ละมุน, แป้งน้ำ, รการตติ, สุวรรณ, อริญชย์, พยัญเสมอ, εїзรอยยิ้มจางๆ, พี.พูนสุข, khuadkao
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 31 มกราคม 2013, 11:59:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 31 มกราคม 2013, 11:59:PM » |
ชุมชน
|
ถึงกล่าวได้ ไม่นาน ความหวานอยู่
จึงรับรู้ ร่วมปัน วันเราสอง
หนึ่งชีวิต ชิดชื่น ยืนเมียงมอง
แม้จะหมอง หม่นบ้าง ในบางครั้ง
ก็ยังสด ชื่นจิต ดั่งมิตรแท้
ห่วงไยแด แคร์กัน ทุกวันหวัง
ให้ทุกข์หาย เลือนหด อย่าบดบัง
รักเราดั่ง ต้นไม้ ได้งอกงาม
หมั่นพรวนดิน รสน้ำ ยามเย็นค่ำ
ใส่ใจจำ พร่ำพรอด สอดรักถาม
อยู่ไกลตา ฟ้ากั้น อย่าหวั่นตาม
ทุกโมงยาม ห้ามลืม ดื่มด่ำปอง
รุ่งทิวา ราตรี ฤดีพร้อม
รักสุกงอม น้อมลง ต่างสมสอง
แม้ร้าวรวด ปวดจินต์ สิ้นคนมอง
ยังใฝ่จ้อง คล้องใจ ไว้เพียงเดียว
ฝากสุนทร กลอนหวาน ผสานแนบ
ฝากอกแอบ แยบยล บนทางเปลี่ยว
ฝากชีวัน มั่นเหมาะ ฉอเลาะเชียว
ฝากสี่ห้อง คล้องเกี่ยว โปรดเหลียวแล
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, Moo Dum, Prapacarn ❀, ดาว อาชาไนย, Thammada, saknun, Shumbala, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, แป้งน้ำ, ไพร พนาวัลย์, รการตติ, สุวรรณ, อริญชย์, กังวาน, พยัญเสมอ, εїзรอยยิ้มจางๆ, พี.พูนสุข, khuadkao
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 01 กุมภาพันธ์ 2013, 05:57:AM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 กุมภาพันธ์ 2013, 05:57:AM » |
ชุมชน
|
หัวใจใครก็ของใครย่อมใช้สิทธิ์
ต่างมีทิศทางรุดสู่จุดหมาย
เธอจงใช้สิทธิ์บ้างอย่างสบาย
ฉันคงคล้ายส่วนเกินหมางเมินไป
สิ้นบทกลอนเงียบหายกับปลายฟ้า
สิ้นปัญญาเคยหมายปรายฝันใฝ่
สิ้นอบอุ่นถอดถ่ายกายและใจ
โลกฝันไร้ความงามยามขาดเธอ
ดาว อาชาไนย
❤
...เธอมอบใจ สวมกอด พลอดพร่ำรัก
ฉันหมั่นตัก ตวงคำ เธอย้ำเผลอ
ดอกรักสวย ด้วยมี วจีเธอ
ที่เสนอ ฉันสนอง ครองรักกัน...
...ฤๅตำนาน หวานซึ้ง ตรึงตราไว้
รักมอบรัก สลักใจ ไว้คงมั่น
ไยวันนี้ รักหาย คลายสัมพันธ์
ตำนานความ รักนั้น ไยสั้นลง...
...หากชาตินี้ เราบุญ หนุนรักน้อย
คงเป็นกรรม สวมรอย คอยผลักส่ง
มนต์รักจึง เปลี่ยนผัน มิมั่นคง
รักเคยหลง จึงคล้าย สลายลา...
...ไยต้องมา จากกัน ครั้นยังรัก
คงนานนัก หัวใจ ร่ำไห้หา
มิเข้าใจ เลยสิทธิ์ เธอคิดมา
แกล้งให้รัก ห่วงหา แล้วลาไกล...
❤
รัตนาวดี
 <![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/QrOdxw5CHX8&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/QrOdxw5CHX8&rel=0&fs=1</a>]]> |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, panthong.kh, ดาว อาชาไนย, Thammada, saknun, Shumbala, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, แป้งน้ำ, ไพร พนาวัลย์, รการตติ, สุวรรณ, อริญชย์, กังวาน, ชลนา ทิชากร, พยัญเสมอ, พี.พูนสุข, khuadkao
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 01 กุมภาพันธ์ 2013, 01:55:PM |
|
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 01 กุมภาพันธ์ 2013, 01:55:PM » |
ชุมชน
|
ฤา ลิขิต ฤทธิ์รัก คอยชักโศก
เฝ้าสาปโลก ลงทัณฑ์ ให้หวั่นไหว
จึ่งแกล้งลวง หลอกเรา จนเหงาใจ
รักจึงได้ ดับดิ้น ขาดสิ้นกัน
หลงคดเคี้ยว เดียวดาย บนทรายกรวด
ทนเจ็บปวด รวดร้าว ยามก้าวฝัน
รอยกรวดกด กรีดเกรี้ยว ดั่งเคียวฟัน
หรือสวรรค์ นั้นไซร้ ช่างไกลเกิน
ฉันยังคง หลงโศก บนโลกใหม่
เหลือเพียงซาก กากใจ ไร้สรรเสริญ
หอบทรวงช้ำ อำพราง บนทางเดิน
เพียงเพลิดเพลิน พิษฝัน ผ่านวันคืน
เฝ้าเสพสม จมปัก ในรักหลอก
ถึงช้ำชอก บอกใจ ให้ทนฝืน
เหมือนโดนเจ้า จองจำ ความกล้ำกลืน
แม้นตอนตื่น ตามลวง มัดบ่วงตรม
ฤา เราเลือก เกลือกกลั้ว เปลือยตัวเปื้อน
ดังขี้เรื้อน ลามกิน เจ็บจินต์ขม
หลงอัตตา โลกใหม่ ดิ่งใจจม
เดินโง่งม เปล่าเปลี่ยว อย่างเดียวดาย
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, รการตติ, แป้งน้ำ, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, สุวรรณ, รัตนาวดี, อริญชย์, กังวาน, ชลนา ทิชากร, Thammada, พยัญเสมอ, พี.พูนสุข, khuadkao, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 01 กุมภาพันธ์ 2013, 08:17:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 01 กุมภาพันธ์ 2013, 08:17:PM » |
ชุมชน
|
 จะโลกใหม่โลกเก่ายังเจ่าจุก
มิกล้าลุกเริงร่ากลัวหน้าหงาย
ขออยู่กับตัวเองไม่เร่งพาย
เพราะกลัวตายก่อนแก่ได้แต่มอง 
กลัวตำนานโลกใหม่จะไกลคู่
จึงขออยู่โลกเก่ามีเราสอง
แม้จำพรากจากกันวันเกี่ยวดอง
ขอเคียงครองเพียงใจมอบให้กัน 
“ไพร พนาวัลย์”  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, สุวรรณ, รัตนาวดี, อริญชย์, กังวาน, ดาว อาชาไนย, ชลนา ทิชากร, Thammada, พยัญเสมอ, พี.พูนสุข, khuadkao, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 01 กุมภาพันธ์ 2013, 08:31:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 กุมภาพันธ์ 2013, 08:31:PM » |
ชุมชน
|
แค่โรคเดียว ไม่พอ จะขอสอง
น้ำตานอง ต้องเอ่ย เคยว่าฉัน
ยังไม่แก่ อีกหรือ สื่อถามพลัน
อายุนั้น เลขใด ใคร่บอกที
จัดวันเกิด ผ่านไป ไม่นานนัก
ดูคึกคัก เปลี่ยนแปร ดวงแดนี่
ได้ยาดี ผีหลอก บอกหน่อยซี
หรือว่ามี เล่ห์กล เหตุผลใด
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุวรรณ, รัตนาวดี, กังวาน, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, Thammada, พยัญเสมอ, พี.พูนสุข, khuadkao, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กุมภาพันธ์ 2013, 02:50:PM |
|
พยัญเสมอ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 03 กุมภาพันธ์ 2013, 02:50:PM » |
ชุมชน
|
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/3r1sk0ghtJE&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/3r1sk0ghtJE&rel=0&fs=1</a>]]> เขามีรักใหม่--พรศักดิ์ ส่องแสง.mp4  เพลงนี้ เป็นเพลงที่ผมชอบฟังมากกก เวลาที่อกหักนะ เขามีรักใหม่ ก็ช่วยอวยชัยให้เขา
มอบช้ำมากำนัลเรา ขอรับเอาด้วยความตรมใจ
บุญเราไม่ถึง เขาจึงหลบลี้หนีไป
แยกทางห่างไกล เยื่อใยไม่เหลือเพื่อเรา
ให้เขามีโชค ในโลกแห่งความมุ่งหวัง
เราช้ำดั่งกรรมเวรบัง เราก็ยังฝากอวยพรเขา
ไปมีสุขล้น พบคนรักจริงเหมือนเรา
เอ่ยบอกเบาเบา ว่าเราส่งใจให้พร
ใจดำหนักหนา แม้นลาคำเดียวไม่มี
ลืมแม้เราคนที่ มีสัมพันธ์กันก่อน
เขามีรักใหม่ แล้วใครไม่ขออุทธรณ์
ฝากเพียงอนุสรณ์ ไว้นอนจดจำยามฝัน
เขาลืมรักเก่า อย่างเราไม่ปราถนา
ศักดิ์ชั้นเรามันเพียงกา เขาจะมาห่วงทำไมกัน
อันใจผู้หญิง แท้จริงก็ดังเถาวัลย์
ใกล้ใครก็พัน ไกลกันก็จางร้างลา.....
|
๐นามแฝงผู้เขียน Orion264(มือขวา),มือขวา,บูรพาทรนง-ตงฟางข้วงแขะ,สิงสู่,ต๊กโกม้อเกี่ยม-มารกระบี่เดียวดาย,
เทพเจ้าไก่
|
|
|
| 03 กุมภาพันธ์ 2013, 03:12:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 03 กุมภาพันธ์ 2013, 03:12:PM » |
ชุมชน
|
ความรักผุดผ่องเป็นของฉัน
หมายมั่นมอบเธอเสนอให้
เธอเป็นเจ้าของห้องหทัย
จึงมีสิทธิ์ไม่ยินยอมรับ
แต่ไม่มีสิทธิ์คิดร้ายรัก
อย่าหักทำลายให้แตกดับ
รักเป็นสิ่งงามแวววามวับ
ส่งกลับได้นะ..ถ้าเกลียดมัน
ดาว อาชาไนย |
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|
