ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นานะ]

อ ย่ า ก ล่ า ว คำ สั ญ ญ า
เพราะสัจจะวาจา  จั ก ร้ อ ย รั ด ฉั น ไ ว้ เ ส ม อ
โปรดบรรเทาความร้าวรอนด้วยรอยยิ้มแรกเจอ
มิเช่นนั้น  ฉั น ค ง ต า ม ห า เ ธ อ แ ท บ พ ลิ ก แ ผ่ น ดิ น

ฉั น ไ ม่ รู้ ห ร อ ก . . ว่ า เ ร า จ ะ พ บ กั น อี ก ไ ห ม
มือสังหารใด บัญชาให้ความรักสุดสิ้น
แม้หวังจะได้พบกัน อ า จ ต้ อ ง ร อ ต ร า บ เ ท่ า ชี วิ น
เมื่อนั้นหัวใจคงกลายเป็นหินประดับโลกา

อ า จ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก คื อ โ ล ก ใ บ เ ล็ ก ข อ ง ฉั น ค น เ ดี ย ว
ราตรีประดับแสงจันทร์เสี้ยว...จึงดูเจิดจ้า
หากแม้นยิปซีหงายไพ่แห่งหยาดน้ำตา
'ฉันจะขังหัวใจไว้จนกว่า   ราตรีแห่งการนิทราเป็นนิรันดร์ '

อ า จ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก เ ส มื อ น ร  ว ง ข้ า ว เ ห ลื อ ง ร อ เ คี ย ว
จึงมีให้เก็บเกี่ยวครั้งเดียวเท่านั้น
หากถึงวาระสุดท้าย  ขอจงกลับมายิ้มให้กัน
และโปรดใช้มืออบอุ่นของเธอนั้น...ปิดดวงตาให้ฉัน  แ ท น ก า ร บ อ ก ล า







ขอบคุณรูปภาพจาก Memories of a Geisha

[โยรุ]

เพราะคือคำวอนขอ..ข้อเดียวเท่านั้น
หากไร้โอกาสพบแสงตะวัน..ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
แม้เต็มอกร้าวตระหนัก..ว่าเธอผู้เป็นที่รัก..อาจไม่คิดหวนกลับมา
ผูกใจบอบช้ำกับการรอคอยไร้ค่า.. พันธนาการด้วยคำสัญญาที่ฉันเป็นผู้รักษาแต่เพียงฝ่ายเดียว

[สุวรรณ]

..รัก..

และแล้ว...
ความรู้สึกดีๆ ที่เรียกว่า ..รัก..
เริ่มทำความรู้จัก ภายในโลกของฉัน
เพราะมีเธอมารักมาผูกพัน
และช่วยให้ชีวิตของฉันสดใสสวยงาม

แค่นี้..กับความรู้สึกดีๆ ที่ได้เริ่มต้น
กับใครสักคน จนทำให้ใจฉันล้นหลาม
มากไปด้วยความสุขทุกๆยาม
ที่มีเธอคอยตามห่วงใย...และกลั่นความรักออกจากใจเสมอมา

[รการตติ]

อ ย่ า ก ล่ า ว คำ สั ญ ญ า
เพราะสัจจะวาจา  จั ก ร้ อ ย รั ด ฉั น ไ ว้ เ ส ม อ
โปรดบรรเทาความร้าวรอนด้วยรอยยิ้มแรกเจอ
มิเช่นนั้น  ฉั น ค ง ต า ม ห า เ ธ อ แ ท บ พ ลิ ก แ ผ่ น ดิ น

ฉั น ไ ม่ รู้ ห ร อ ก . . ว่ า เ ร า จ ะ พ บ กั น อี ก ไ ห ม
มือสังหารใด บัญชาให้ความรักสุดสิ้น
แม้หวังจะได้พบกัน อ า จ ต้ อ ง ร อ ต ร า บ เ ท่ า ชี วิ น
เมื่อนั้นหัวใจคงกลายเป็นหินประดับโลกา

อ า จ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก คื อ โ ล ก ใ บ เ ล็ ก ข อ ง ฉั น ค น เ ดี ย ว
ราตรีประดับแสงจันทร์เสี้ยว...จึงดูเจิดจ้า
หากแม้นยิปซีหงายไพ่แห่งหยาดน้ำตา
'ฉันจะขังหัวใจไว้จนกว่า   ราตรีแห่งการนิทราเป็นนิรันดร์ '

อ า จ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก เ ส มื อ น ร  ว ง ข้ า ว เ ห ลื อ ง ร อ เ คี ย ว
จึงมีให้เก็บเกี่ยวครั้งเดียวเท่านั้น
หากถึงวาระสุดท้าย  ขอจงกลับมายิ้มให้กัน
และโปรดใช้มืออบอุ่นของเธอนั้น...ปิดดวงตาให้ฉัน  แ ท น ก า ร บ อ ก ล า







ขอบคุณรูปภาพจาก Memories of a Geisha





อาจจะใช่...หรือมิใช่..
คำสัญญา ใด ~ใด ฤๅเป็นเพียงวลี หรือสัจจะวจี ล้ำค่า ?
ที่ผูกมัดหัวใจไว้ด้วย วันเวลา
จากรอยยิ้มบนใบหน้า ที่ ฉัน ก็ ปรารถนา เหมือน กัน

ไม่ใช่เป็นเพียงความบังเอิญใช่ไหม ?
ความเป็นไป อาจอยู่ภายใต้คำบัญชาสวรรค์
เหมือนสายฝนโรยรินจากฟ้า น่าอัศจรรย์
ขณะหนึ่ง ก็ผกผันให้ผืนดินระแหง

อาจ เพราะ ความ รัก คือ โลก ใบ เล็ก ของ เธอ คน เดียว
แต่ฉันก็เกี่ยวเพราะทะเลยังไม่เคยเหือดแห้ง
น้ำตาก็ยังซึม จากรอยฝันอันอ่อนแรง
'ปลดปล่อยพันธนาการเว้าแหว่ง จากทัณฑกานต์หัวใจ' สักครั้ง

รวง ข้าว เหลือง รอ เคียว ของ นา ปี
ใบข้าวย่อมขจีกว่าเรียวข้าวของนาปรัง
เมื่อฝนโปรยปราย จากฟ้าหลั่ง
มือที่สัมผัสอุ่นนั้น จะถือร่มกำบัง ซับน้ำเปื้อนแก้มที่เคยแซม น้ำ ต า...

                        รการตติ

                ขอบคุณภาพจาก imgfave ครับ
 

[แป้งน้ำ]

เพดานฟ้ามีดาวระยิบระยับ
มีคนสองคนนั่งนับ . .. อยู่ใต้เพดานฟ้า
นึกอยากให้มีดาวตก ~ ฝนดาวก็พรั่งพรูลงมา
คนสองคนต่างอธิษฐานของพรจากฟ้า . .. ปรากฏว่า “คำขอตรงกัน”

อาจเพราะความรักคือโลกใบเล็ก  ~ เล็ก ที่ฉันสร้างขึ้นมา
กว่าจะรู้ตัวว่ากำลังจมน้ำตา . .. ก็หมดแรงฝัน
เพดานฟ้าไร้ดาวตก ~ มีแต่น้ำค้างรินปรก . . เมื่อโลกลับแสงตะวัน
ต่อให้มัจจุราชกำลังจะหยุดลมหายใจของฉัน . . คงไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น . .สำหรับเธอ~*

[my smile]

อาจเพราะความรัก คื อ โ ล ก ใ บ เ ล็ ก ของฉันคนเดียว
จึงพยายามเก็บเกี่ยวความสุขจากมันเต็มที่
อาจเพราะทุกอย่างเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกดีดี
จึงพยายามทำทุกทุกวินาที ทำทุกวันที่มีให้สวยงาม

อ า จ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก ไ ม่ ไ ด้ เ กิ ด ขึ้ น ง่ า ย ง่ า ย
จึงพยายามไขว่คว้าและไม่เคยเสียดายกับการพลั้ง เกินครั้งที่สาม
และเพราะความสุขไม่ได้อยู่กับเราทุกชั่วโมงยาม
จึงพยายามใช้ชีวิตบนโลกใบเล็กด้วยรอยยิ้มที่ล้นหลาม อย่างเต็มใจ. ..

[ดอกกระเจียว]

ใ น โ ล ก ที่ ยั ง มี ร อ ย ยิ้ ม แ ล ะ ค ว า ม ห ว ง แ ห น
เหมือนรอยต่อประเทศเขตุดินแดนอันต่างชนต่างเลื่อมใส
มีสำนึกรักและพร้อมเป็นทหารกล้าเมื่อรู้ว่าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด
ได้บุกรุกล้ำเขตุก่อเภทภัย...เป็นอันตรายต่ออธิปไตยต่างฝ่ายต่างป้องกัน

อั น ตั ว เ ร า ป ร ะ ห นึ่ ง เ ก า ะ ร ้ า ง
หลายศตวรรษแล้วอยู่อย่างอ้างว้างกลางทะเลแปรผัน
มีเพียงแสงแดดลมทะเลเห่กล่อมท่ามกลางคืนและวัน
มีได้รู้รสสงครามแลการห้ำหั่น...นั้นเป็นฉันใด

[กังวาน]

เพดานฟ้ามีดาวระยิบระยับ
มีคนสองคนนั่งนับ . .. อยู่ใต้เพดานฟ้า
นึกอยากให้มีดาวตก ~ ฝนดาวก็พรั่งพรูลงมา
คนสองคนต่างอธิษฐานของพรจากฟ้า . .. ปรากฏว่า “คำขอตรงกัน”

อาจเพราะความรักคือโลกใบเล็ก  ~ เล็ก ที่ฉันสร้างขึ้นมา
กว่าจะรู้ตัวว่ากำลังจมน้ำตา . .. ก็หมดแรงฝัน
เพดานฟ้าไร้ดาวตก ~ มีแต่น้ำค้างรินปรก . . เมื่อโลกลับแสงตะวัน
ต่อให้มัจจุราชกำลังจะหยุดลมหายใจของฉัน . . คงไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น . .สำหรับเธอ~*

วันที่เธอจากลา...ฟ้าหลั่งน้ำตามากมาย
จะมีความหมายอะไร..    ..กับหัวใจที่พร่ำเพ้อ
คำสัญญานิรันด์...ความฝันลมลม...ความขมขื่นที่เจอ
"ฉันรักเธอ"ก็แค่คำบอกลา

อาจเพราะโลกใบเล็กที่เธอสร้าง
มิได้เติมแสงสว่าง...เหมือนเดินคนละทาง...สุดท้ายจึงพร่างด้วยน้ำตา
...โลกใบเล็กของฉันคงเป็นของฉันเสมอมา
และเต็มไปด้วยน้ำจากฟ้า...กับคำลาตลอดกาล

[/color][/size][/font]

[ฌลา]

...ไม่รู้ว่าคุณ...จะรู้หรือเปล่า?...
ว่าฉันยังคงยืนอยู่บนโลกใบเก่า...ตรงนี้
โลกที่เคยร่วมสร้าง...แต่นับวันกลับยิ่งอ้างว้าง...ขึ้นทุกที
รู้บ้างไหมโลกเล็ก-เล็กที่นี่...ยังรอเธอคนดี...กลับคืน

...โลกของฉัน...ยังเป็นเหมือนเก่า...
แต่สำหรับโลกของ'เรา'...คงไม่อาจฝืน
แม้อยากรั้งเธอเพียงใด...หัวใจเธอก็คงจะไม่...หวนคืน
ใต้ขอบฟ้าไกลฉันนอนสะอื้น...กอดตัวเองในโลกความขมขื่น...เพียงคนเดียว

[แป้งน้ำ]

วันที่เธอจากลา...ฟ้าหลั่งน้ำตามากมาย
จะมีความหมายอะไร..    ..กับหัวใจที่พร่ำเพ้อ
คำสัญญานิรันด์...ความฝันลมลม...ความขมขื่นที่เจอ
"ฉันรักเธอ"ก็แค่คำบอกลา

อาจเพราะโลกใบเล็กที่เธอสร้าง
มิได้เติมแสงสว่าง...เหมือนเดินคนละทาง...สุดท้ายจึงพร่างด้วยน้ำตา
...โลกใบเล็กของฉันคงเป็นของฉันเสมอมา
และเต็มไปด้วยน้ำจากฟ้า...กับคำลาตลอดกาล

พี่กังว่าน

ถ้าความรักของฉันเป็นโลกใบใหญ่
คงมีความหมายมากพอให้ . .. เธอรั้งฉัน
คงไม่ปล่อยมือไปง่าย ~ ง่าย . . แล้วพูดเพียงแค่ "เสียดาย" ที่ต้องจบกัน
สิ่งที่ทำทั้งหมดนั้น . .. แสดงว่าความหมายของมัน . . ไม่มี!

ถ้าความรักของฉัน . . เป็นหนึ่งเดียวกับความรักของเธอ
คงไม่ปล่อยให้น้ำตาล้นเอ่อ . .. อย่างนี้
ต่อให้ฉันกำลังจะตาย ~ คงอยากหยุดลมหายใจแทนฉันแล้วคนดี
ในสายตาเธอ . . ฉันคงเป็นแค่ดาวดวงริบหรี่
ทั้งที่เธอคือความหวานละมุนเดียวที่ฉันมี . . เสมอมา~*

[Shumbala]

หรือความรักคล้ายดังสนามศึกของ ส ง ค ร า ม??
ทิ้งเพียงคราบน้ำตา และรอยเลือดแก่ผู้เก็บเกี่ยว
มีเพียงความ ป ว ด ร้ า ว ในดวงใจอันซีดเซียว
ใต้ผืนฟ้า เ ป ล่ า เ ป ลี่ ย ว ไร้การเหลียวแล

หากความรัก แ ห้ ง แ ล้ ง ดังแอ่งน้ำกลางทะเลทราย
ไยผู้คนหมายไขว่คว้าความเจ็บทั้งรู้แน่
หรือความรักคือ ชั ย ช น ะ และ พ่ า ย แ พ้ ??
หากเช่นนั้น " รั ก แ ท้ " คงเป็นแค่..เงาความฝันอัน มื ด ม น

                       ****

+ต่อคุณฌลานะครับผม*

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

... เพียงสัญญาวาจาที่ไร้ความรู้สึก ...
ก็ทำให้หัวใจเจ็บลึกๆ นึกน้อยใจใครคนหนึ่ง
อาจเป็นเพราะ"รัก"ที่ให้ไปไม่ตราตรึง
คงไม่ซึ้งถึงค่าของหัวใจ

... คงเป็นเพียงความบังเอิญ ...
กับความรักผิวเผินที่มาพร้อมกับความหวั่นไหว
เจ็บปวดแปลบอยู่ภายใน
หรือต้องตกอยู่ใต้คำบัญชาสวรรค์

... อาจเพราะความรักคือ โลกใบเล็กของคุณคนเดียว ...
ที่ไม่อยากข้องเกี่ยวไม่อยากร่วมฝัน
ถ้าเป็นอย่างที่คิดขอให้คุณปล่อยมือกัน
ปล่อยให้ฉันได้หลุดพัน ให้ไกลห่างหัวใจของคุณ

... หมดแล้วกับคำว่า"รัก" ...
ขอให้หัวใจได้พักห่างไกลอกอุ่นๆ
ขอห่างไกลจากกลิ่นกายของคุณ
ขอให้หัวใจได้ปรับสมดุลเพื่อรอคนมาเจือจุนหัวใจอีกครั้ง


พระอาทิตย์อัสดง

[Shumbala]

ในโลกของความคำนึงมิรู้จบ
ปรารถนาแห่งใจ ไม่อาจลบ..ภาพที่ฝังลึก จนสุดหยั่ง
ทุกนาที ในความเงียบเหงา เพียงลำพัง
เธอยังนั่ง อยู่ใจกลางความทรงจำ..ที่ฉันมี

มิอาจเผยความรู้สึกที่นึกคิด
รัตติกาลมืดสนิท ยังสถิตในใจอันริบหรี่
..เกลียดฉันเถิด คนดี..
แต่ลมหนาว จะพัดผ่าน ไปอีกสัก..กี่ที
เธอยังคงอยู่ตรงนี้ ที่เดิม...ในหัวใจ

*****

[นานะ]

เพราะความรักคือโลกใบเล็กที่เขียนด้วยปลายปากกา
ไม่ว่าถูกลบกี่ครั้ง...ฉันก็เขียนขึ้นมาได้ใหม่
ความรักจึงซึมซ่อนในทุกอณูหยดหมึกและคงอยู่ตลอดไป
รอการมาเยือนของอาคันตุกะผู้กุมดวงใจ อี ก ค ร า

ฉั น ไ ม่ ไ ด้ เ ก ลี ย ด เ ธ อ ค น ดี
แต่บางทีฝนตกไม่ทั่วฟ้า
ฉันอาจขออาศัยร่มคันเดียวกับชายที่เดินผ่านมา
และอาจขอยืมมืออุ่นเช็ดน้ำตาเมื่อฉันอ่อนแรง

อ ย่ า ม อ ง ห า  เพราะฉันไม่เคยจากไปไหน
ต่างคนต่างมีอิสระสูดลมหายใจ...แม้ในค่ำคืนพระจันทร์หม่นแสง
เพราะความรักคือโลกใบเล็กที่เขียนด้วยปลายปากกา จึงเป็นความรักของเธอไม่เปลี่ยนแปลง
ดุ จ เ ดี ย ว กั บ ส า ย ล ม โ บ ก พั ด ไ ป ทุ ก ห น แ ห่ ง  เพื่อคลายความร้อนแล้งให้กับเธอ.





๐ ขอบคุณรูปภาพจาก ARRIETTY

๐ ขอบคุณผู้อ่านและสมาชิกทุกท่านที่ร่วมแจม ขออภัยที่ไม่ได้ต่อกลอนเป็นรายกระทู้
ขอตอบแบบรวมๆ โดยรับสัมผัสที่ส่งจากกระทู้สุดท้ายนะคะ 

[blues]

เธอจะยังคงอยู่ในห้วงของจินตนาการ ไม่เคยที่จะห่างหาย
อยู่กับคำ ความนึกคิด แจ่มกระจาย ในหัวใจอยู่เสมอ
เป็นเหมือนกับการรอคอย ของหัวใจ อยากให้เจอ
นำเสนอผ่านกลอนกานท์ สานสัมพันธ์

ลึกเท่าใดสุดห้วงใจของบ่วงรัก
เฝ้าตระหนักรักเธอเผลอเฝ้าฝัน
ไกลเท่าใดแต่หัวใจไม่เคยจะจากกัน
จะรอคอยถึงวันนั้น วันที่เรา จะเป็นโลกในฝัน ของกันและกัน...ตลอดไป



Blues+

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

หากเป็นได้เพียงโลกในฝัน
ฉันขออยู่อย่างฉัน ในโลกปัจจุปัน..ได้ไหม
เพราะเกรงปวดร้าวกับรอยเจ็บที่ฝังอยู่ภายใน
จนต้องกลั่นน้ำใสๆของใจออกทางแววตา

นี่อาจเป็นเพราะโลกใบเล็กของฉัน
ที่กักกั้นความคิด ความปรารถนา
ของตนเองเอาไว้กับกาลเวลา
และยึดตัวตนเอาไว้มากกว่าจะผูกมัดใคร