ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Khuankhop]

เคยร่วมเรียงเคียงขวัญเมื่อวันก่อน
เคยง้องอนก่อนชังตั้งหลายหน
เดี๋ยวนี้กลับเงียบไปไร้บางคน
ชักจะทนไม่ไหวใจถามมา

เคยร่วมเขียนร่วมสร้างเส้นทางฝัน
เคยแบ่งปันไมตรี...กลับหนีหน้า
เขาเป็นคนหรือมารใจด้านชา
เราอุราแทบหมองต้องท้วงติง

คนเขียนกลอนอ้อนกันย่อมหวั่นไหว
ดูเถิดใจเขาดำทำกลอกกลิ้ง
ยอมให้หลอกเพราะเรารักเขาจริง
กลับมองเราเหมือนปลิงวิ่งหนีไป

เหตุที่ยังทนรอก็เพราะรัก
ต่างจากคนหน้ายักษ์คิดผลักไส
ถ้าคืนนี้ก่อนนอนไม่ออนไลน์
จะแบ่งใจให้กิ๊กห้ามหยิกนะ. 

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

[ไร้นวล^^]

เธอคนนั้นผันผ่านเมื่อวันก่อน
เห็นบ่นงอนชาตรีที่ปล่อยปละ
มาหยอดคำคมคายไม่วายละ
ผูกพันธะถึงจวนกลับด่วนลา

เธอจึงจำจากจรไปก่อนแล้ว
ใจเธอแป้วเป็นแผลแพ้ตัณหา
คงจะซมเซื่องซึมอึมครึมตา
ท่านแวะมาช้าหน่อยชะรอยร้าง
 

[panthong.kh]

เธอไม่สน ใจฉัน หลายวันผ่าน
ทำมาพาล แบบนี้ เดี๋ยวหนีห่าง
เบื่อคนบ่น เหลือเกิน เดินครวญคราง
ใจบางบาง ดวงน้อย พลอยซึมเซา

เคยร่วมเรียง เคียงข้าง บนทางฝัน
เคยฝ่าฟัน อุปสรรค ยามรักเฉา
เคยกัดก้อน เกลือกัน ทุกวันเรา
เคยกินข้าว คลุกน้ำตา เวลาจน

แค่เขียนกลอน อ้อนออด อย่าปอดแหก
ใช่เรื่องแปลก หรอกเจ้า คล้ายเงาฝน
อาจมีบ้าง บางครา อุราปน
ละอองหม่น ขุ่นมัว เพียงชั่วคราว
พันทอง

[saknun]

พูดได้เด็ด เผ็ดร้อน ตอนกลางวัน
ทำให้หวั่น ยิ่งแท้ แม่น้องสาว
ทำเป็นเคย กัดเกลือ เพียงชั่วคราว
แค่อ้ายบ่าว กัดกิน ก็ชินชา

แค่เขียนกลอน ตอนนี้ พี่พอใช้
แต่ยังไกล ห่างชั้น กับพันหนา
ไว้เรียนจบ ม.ปลาย จะย้ายมา
หาวิชา  น้องพัน อย่าหันหนี

[D]

รอเธอเยือน เดือนปี รี่ผันผ่าน
เฝ้าอ่านกานท์ มานซึ้ง ถึงเรื่องกล่าว
ท่ามราตรี มีเดือน เยือนแสงพราว
อุราสาว ผ่าววาบ กำซาบทรวง

คราก่อนนั้น จำนรรจ์ถ้อย คอยทายทัก
อ้อนกลอนรัก สลักมาน ปานห่วงหวง
หายห่างเกิน เหินนาน หว่านลมลวง
พอหลงบ่วง หน่วงเหน็บ เก็บเจ็บจินต์

ก่อนจะนอน ค่อนคืน ฝืนรู้สึก
แม้ดื่นดึก นึกไป ใจถวิล
ตี่สี่สาว หนาวกาย ใจโรยริน
หันมากิน มาม่า เปิดหน้าจอ

"ดิน"