ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

อย่าใช้ฉันเชิดตั้งเพื่อบังหลบ
มิอยากคบเนิ่นนานจงขานไข
มาหยิกฉันเหย้าหยอกเพื่อหลอกใคร
เขาหมั่นไส้ฉันนี้ไม่ดีนะ

ก็เธออยากปากดีตีฝีปาก
เขาก็อยากชิดใกล้แล้วไงล่ะ
มิดีเหรอเธอจ๋าน่านะจ๊ะ
เขาขาค่ะคำอ้อนป้อนปรนเปรอ

เสน่ห์แรงอย่างนี้มีหรือเบื่อ
มิน่าเชื่อเห็นอ่อยบ่อยเสมอ
แล้วจะหลบซ่อนไปทำไมเธอ
ก็นัดเจอกันเลยน่าเอ่ยชวน

ทำผลุบโผล่อย่างนี้ไม่ดีมั้ง
หากเขาหวังเพ้อฝันจะปั่นป่วน
เธอไม่ชอบตอบไปว่าไม่ควร
ใช่พูดสวนแบบกั๊กอาจรักมี

แล้วก็มาบอกเรื่อยเหนื่อยผู้หญิง
ชอบสุงสิงเธอมากจนอยากหนี
ฉันควรเชื่อหรือไม่อย่างไรดี
กับคำที่เธอกล่าวถูกสาวรุม

อย่าเลยอย่าวางหมากให้ยากยุ่ง
เกิดนังนุงกับใครไฟจะสุม
หากเธอมองเห็นว่าน่าจะคุ้ม
ก็เชิญทุ่มเต็มที่...อย่าหนีนาง
 
 

"กานต์ฑิตา"
๒๖ มกราคม ๒๕๕๖

[Moo Dum]

ไม่เคยอ่อย  ร้อยรัก  อย่างมักมาก
แต่ลมปาก  ฝากใจ  ไว้แนบข้าง
ประทับถ้อย  ร้อยพจน์  กำหนดวาง
ที่สองปราง  นางชิด  จุมพิตคุม
 
รักมิใช่  ให้บรรลุ  ธุรกิจ
หรือตั้งจิต  คิดเป้า  เจ้าบุญทุ่ม
กำไรกลับ  รับชอบ  ตอบแทนคุ้ม
ถูกเร้ารุม  ชุมชุก  ทุกคนปอง

รักที่ใช่  ให้สม  อารมณ์หวัง
พื้นฐานตั้ง  ฝังไว้  ให้สุขสอง
ถึงล้มลุก  คลุกคลาน  ชาวบ้านมอง
ร่วมประคอง  หมองตรม  ไม่ล้มคืน

จะวางหมาก  ฝากไว้  ตอนใกล้ฝั่ง
มีน้องนั่ง  หลังพิงไหล่  พี่ไม่ลื่น
หยุดเคี้ยวหมาก  จากลา  น้ำตารื้น
คิดหวนชื่น  คืนวันสุข  ทุกข์ด้วยกัน

Moo Dum

 

ขอขอบคุณภาพจาก Internet

[เพรางาย]

(ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่า)

ไม่ว่าไงหรอกน่าถ้าไม่รัก
อาจจะเจ็บสักพักเดี๋ยวก็สร่าง
ทำอิดเอื้อนเลี่ยงเร้นเบนทิศทาง
ไม่ชัดเจนสักอย่างเดี๋ยววางมวย

ถ้าไม่ใช่ก็จบไม่รบเร้า
เล่นล่อเจ้าเอาใหญ่ใจป่วนป่วย
สนุกนึกสนุกนักระวังซวย
แล้วจะช่วยสมน้ำหน้า...คนกล้าเนอะ
..............................................

[บ้านริมโขง]

อย่าเลยอย่าวางหมากให้ยากยุ่ง
เกิดนังนุงกับใครไฟจะสุม
หากเธอมองเห็นว่าน่าจะคุ้ม
ก็เชิญทุ่มเต็มที่...อย่าหนีนาง
 
 

"กานต์ฑิตา"
๒๖ มกราคม ๒๕๕๖

เอาน้ำใจไมตรีเป็นที่ตั้ง
แผ่ไปยังคนอื่นชื่นทุกอย่าง
ทำตัวเป็นเพื่อนเขาเอาใจวาง
อารีต่างหยิบยื่นด้วยชื่นชม

ไม่ตื้นเขินเพลินก่อแค่ขอรัก
ไม่รู้จักก็ให้ได้สุขสม
ความเห็นใจใยดีมีนิยม
ดั่งพรพรหมบ่มสู่ผู้รอคอย

ความต้องการเพียงให้เพื่อนได้สุข
ปลดเปลื้องทุกข์จากเขาผู้เหงาหงอย
ใช่หวังผลดลสวาทพิลาศลอย
ใช่เรียงร้อยถ้อยเสนอพร่ำเพ้อไป

ทรัพย์ศฤงคารเราต่ำหานำกล่าว
มากแพรวพราวเพียงพรวอนขานไข
มากคนเหงาเศร้าซมขมข้างใน
กำลังใจใสซื่อคือยาดี

ทำตัวเป็นเพื่อนแท้แลเพื่อนยาก
ทำตัวเป็นของฝากมากศักดิ์ศรี
ทำตัวเป็นนำใสในวารี
ทำตัวเป็นน้องพี่มีการุณย์

ใช่หวังผลบนเสนอเธอสนอง
ใช่ร่ำร้องปองสู่ผู้อุดหนุน
เป็นแต่เพียงเสียงลมพรมละมุน
เป็นแต่เพียงไออุ่นกรุ่นในทรวง

"บ้านริมโขง"

๒๘ มกราคม ๒๕๕๖

[ไร้นวล^^]

   

(ขอบคุณภาพจากเน็ตครับผม)
กระบี่บาดเบื้องลึกผนึกรัก
จึงตระหนักเนื้อแท้ของแดสรวง
คือสัจจริงหญิงย้ำไร้คำลวง
ย่อมเป็นบ่วงบริกัปนับนิรันดร์

ยอมทุกอย่างทุกทางเบี้ยล่างแล้ว
กับกาญจน์แก้วกนิษฐาตุนาหงัน
ร่ายริ้วรักประจักษ์จิตสนิทกัน
เพลินสัมพันธ์พิศวาสมิคลาดคลา

เจอเลิศล้ำกระบวนท่ามารศรี
เพลงกระบี่พ่ายเพเสน่หา
ยอมหมอบราบรับฤทธิ์พิชิตอุรา
พร้อมคำว่ารักเดียวเกี่ยวสองใจ