ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

จะมีดาว หรือไม่ เราไม่เกี่ยว
จะมีเอี่ยว หรือไม่ เราไม่สน
จะยืนด้วย สองเท้า เหงาสู้ทน
จะไม่บ่น เรื่องใด ให้ใครฟัง

ด้วยมีใจ แข็งขัน ขยันสู้
ด้วยเป็นผู้ หญิงแกร่ง แรงใจสั่ง
ด้วยมานะ ทุกเมื่อ เหลือกำลัง
ด้วยมุ่งหวัง เป็นหนึ่ง ไม่พึ่งใคร

ต้องเด็ดเดี่ยว แน่นอน ถึงร้อนบ้าง
ต้องอย่าร้าง งานหนัก  พักก่อนได้
ต้องบากบั่น อย่าท้อ รอผู้ใด
ต้องทำใจ ให้สบาย ยามหน่ายงาน

คิดเสียว่า ทางใหม่ ให้แพ้วถาง
คิดแล้ววาง กฏเหล็ก เรื่องเล็กผ่าน
คิดเดินหน้า อย่าหยุด ฉุดดวงมาน
คิดทุกด้าน รอบคอบ มอบการุณย์

ถึงวันนั้น เส้นชัย ใกล้แค่เอื้อม
ถึงจะเอือม ระอา อย่าหมกมุ่น
ถึงขวากหนาม ทิ่มตำ ช้ำอกพรุน
ถึงจะวุ่น แค่ไหน คว้าชัยมา

แล้วจะสุข สมหวัง ดั่งที่หมาย
แล้วจะร่าย มนต์ขลัง ดั่งใจหนา
แล้วทุกคน เปิดจิต คิดศรัทธา
แล้วจะภูมิ ใจว่า ข้าสร้างเอง

[saknun]

        ชอบขึ้นต้น ที่สุด ไม่หยุดนิ่ง
เป็นผู้หญิง  ช่างแกร่ง เรียวแรงเก่ง
ทำอะไร     จริงจัง ดั่งนักเลง
เรียกว่าเจ๋ง  มากมาก ฝากต่อไป

[--ณัชชา--]

ปณิธานหาญกล้าแกร่งกว่าหญิง
คือตัวจริงกระทิงดำงามสดใส
มีสองมือหนึ่งหัวอย่ากลัวใคร
ช่างถูกใจเสียจังฟังตำนาน

เจอชายอกสองศอกบอกยอมแพ้
ไม่กล้าแม้กล้ำเกินหรือเดินผ่าน
หนุ่มน้อยใหญ่มากล้นกลัวจนลาน
แววขึ้นคานใสแจ๋วแล้วพี่พัน

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

ผู้หญิงเก่งเกินหน้าพาชายโศก
เหมือนว่าโลกเย้ยเราอย่าเฝ้าฝัน
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจไปแล้วกัน
ส่วนตัวฉันชอบหญิงหวานซาบซ่านทรวง

มีฉอเลาะออเซาะบ้างสร้างรอยยิ้ม
เหมือนนางพิมยั่วขุนแผนจนแสนห่วง
เก่งเกินชายหมายว่าหาใครควง
เขาแค่ลวงหลอกหลอกแล้วบอกลา

       ---กังวาน---

[Thammada]

มุ่งไปเถิด เถื่อนทาง ที่ย่างก้าว
มุ่งแม้หนาว หนักใด ใครข่มเหง
มุ่งอยู่ยืน เหยียบร้อน โลกบรรเลง
มุ่งแม้เพลง อาจเศร้า ดั่งเงาตน

มั่นใจใหม่ อีกที กับชีวิต
มั่นในสิทธิ์ สู้สร้าง ทางอีกหน
มั่นใหม่ ไม่ครั่นคร้าม นิยามคน
มั่นแม้หม่น ไม่ท้อ ต่อชะตา

ด้วยยังหวัง วาดวัน จึงสรรค์สร้าง
ด้วยแนวทาง ถักทอ ต่อคุณค่า
ด้วยกำลัง ฝังแฝง แรงศรัทธา
ด้วยการกล้า มุ่งมั่น กับวันคืน

ใจจะพบ ความจริง ในสิ่งสู้
ใจจึงอยู่ อย่างไร ไม่ทนฝืน
ใจจะเห็น เส้นทาง วางหยัดยืน
ใจย่อมตื่น แต่นั้น ก็มั่นคง

ธรรมดา

[ไพร พนาวัลย์]

           

เพราะเลือดเนื้อเชื้อไขเธอใหญ่ยิ่ง
เป็นคนจริงยิ่งยงใจคงมั่น
สู้ชีวิตตั้งแต่เล็กเด็กโรมรัน
คงก๋ากั่นเกินตัวไม่กลัวใคร

อยู่ในกรอบขอบเขตที่เด็ดขาด
มิบังอาจวิ่งรอกนอกกอไผ่
ถูกอบรมบ่มจิตคิดการณ์ไกล
ด้วยหัวใจแข็งแกร่งด้วยแรงเดิน

กอร์ปด้วยเลือดรักดีมีคุณค่า
เจ้าจึงกล้ารอนรานมานานเนิ่น
หวังก้าวหน้าคว้าชัยที่ใหญ่เกิน
แม้ยับเยินเพียงใดก็ไม่ท้อ

เจ้าจึงมีวันนี้วันที่รุ่ง
ด้วยใจมุ่งมั่นหมายสู่ปลายช่อ
ที่อ่อนน้อมถ่อมลงตรงเพียงพอ
ดั่งหนึ่งนอแรดเดียวออกเที่ยวไป

ขอให้คงความดีที่เคยสร้าง
อย่าเหินห่างศีลทานที่พานใกล้
ดุจดั่งเกลือรักเค็มอย่างเต็มใจ
ให้ยิ่งใหญ่สมอ้าง...เจ้าสร้างมา

“ไพร พนาวัลย์”

และแล้วเต่าก็โดน กังวาน, Thammada แซงลิบ

[yaguza]

แม้นว่าเธอ เย่อหยิ่ง เป็นหญิงแกร่ง
ยึดตำแหน่ง แบ่งชั้น ใช่ปัญหา
เพียงเธอรู้ หน้าที่ มีเมตตา
เป็นภรรยา ที่ดี มีมงคล

แม้นเมื่อเธอ เอาจริง ยิ่งกว่าเสือ
ฉันเหมือนเหยื่อ ลูดไก่ ให้เธอป่น
เมื่อมือาจ ตัดสิน หรือดิ้นรน
จำต้องทน ก้มหน้า ว่ากันไป



....ยากูซ่า....

[บ้านริมโขง]

ถ้าเป็นงานสรรสร้างก็อย่างว่า
ใครจะท้าท่าทีที่แสนเก่ง
งานของใครใครสู้รู้เลบง
ดั่งฟังเพลงตามนิยมชมชื่นชวน

แต่มีงานอีกหลายชายต้องช่วย
หากชายม้วยหญิงมอดจอดทุกส่วน
ไม่อาจเสริมเติมสร้างอย่างที่ควร
จะเก่งล้วนปานใดไม่ได้การ

คนโลกนี้สิ้นเชื้อไม่เหลือแล้ว
ถึงแม้แก้วเก่งกาจและอาจหาญ
ถ้าขาดชายโลกสิ้นกลิ่นเยาวมาลย์
ไร้ลูกหลานสานเชื้อเมื่อสิ้นชาย

ใครก็ชอบหญิงเก่งเร่งแรงขึ้น
หนุ่มบึกบึนขึ้นขับจับเส้นสาย
หญิงรู้ทางวางโถนโยบาย
ต้องขยายเผ่าพันธุ์มั่นดำรง

จึงอย่าอ้างทางตนคนเดียวสร้าง
อย่าทำกร่างวางท่าท้าประสงค์
มองชายบ้างอย่างคู่ผู้อยู่ยง
อย่าเจาะจงเพียงตน..คนสำคัญ

หากเมื่อใดขาดชายได้รู้สึก
เหมือนสะอึกขาดน้ำดื่มตามนั่น
ไม่มีชายหมายชมภิรมย์กัน
หมายสวรรค์ ชั้นใด..เป็นไม่มี..สิบอกไห่ 

"บ้านริมโขง"

๒๖ มกราคม ๒๕๕๖

[panthong.kh]

        ชอบขึ้นต้น ที่สุด ไม่หยุดนิ่ง
เป็นผู้หญิง  ช่างแกร่ง เรียวแรงเก่ง
ทำอะไร     จริงจัง ดั่งนักเลง
เรียกว่าเจ๋ง  มากมาก ฝากต่อไป

ชอบขึ้นต้น อะไร ไยไม่แจ้ง
ต้นสะแบง ต้นรัง นั่งขวักไขว่
มะลิลา หอมกรุ่น ละมุนไอ
ต้นลำไย หรือเปล่า เล่าคุณเธอ

เป็นหญิงเก่ง ปีนป่าย คล้ายลิงจ๋อ
ทั้งต้นยอ ต้นเต็ง เล็งผลเอ่อ
ตอนหน้าแล้ง สุขสม ภิรมย์เออ
หวานจริงเน้อ เคยทาน แถวบ้านเรา

ทำอะไร ทำจริง ยิ่งสำเร็จ
อาจมีเคล็ด ลับบ้าง วางกฏเข้า
แล้วมุ่งมัน ฟันฝ่า รีบคว้าเอา
ทางเดินเล่า ล้มลุก ต้องคลุกคลี

ดอกกุหลาบ ฉาบโปรย มิโรยรอบ
หาคำตอบ ให้ชัวร์ อย่ามัวหนี
บทสรุป สุดท้าย หมายมุ่งซี
จึงวันนี้ อยู่ได้ ด้วยใจรัก
พันทอง

[panthong.kh]

ปณิธานหาญกล้าแกร่งกว่าหญิง
คือตัวจริงกระทิงดำงามสดใส
มีสองมือหนึ่งหัวอย่ากลัวใคร
ช่างถูกใจเสียจังฟังตำนาน

เจอชายอกสองศอกบอกยอมแพ้
ไม่กล้าแม้กล้ำเกินหรือเดินผ่าน
หนุ่มน้อยใหญ่มากล้นกลัวจนลาน
แววขึ้นคานใสแจ๋วแล้วพี่พัน

--ณัชชา--

 

ด้วยมุ่งมั่น ฟันฝ่า มาแต่เด็ก
ทั้งเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ อยู่ในฝัน
มีพี่น้อง หลายล้น ทนกัดฟัน
จึงก๋ากัน เกินหญิง ยิ่งกว่าชาย

อีกมานะ บากบั่น มียั่นหนอ
มีบ้างท้อ ระทม ขมขื่นหลาย
แต่ไม่นาน หรอกเจ้า เช้าก็คลาย
ตะวันฉาย คืนกลับ รีบปรับใจ

เก่งเกินไป ใครเล่า เขาจะชอบ
อยู่ในกรอบ เรื่อยมา อุราไหว
ชายจึงกลัว ไม่จีบ รีบหนีไกล
ยังอยู่ได้ ไม่ตาย วายชีวี

จะขึ้นคาน มานร้าว หนาวดวงจิต
ขอชีวิต มีสุข ทุกวันวี่
หันหน้าเข้า วัดบ้าง สร้างบุญซี
ปรับฤดี เข้ากับยุค ไม่ทุกข์ใด
พันทอง

[panthong.kh]

ผู้หญิงเก่งเกินหน้าพาชายโศก
เหมือนว่าโลกเย้ยเราอย่าเฝ้าฝัน
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจไปแล้วกัน
ส่วนตัวฉันชอบหญิงหวานซาบซ่านทรวง

มีฉอเลาะออเซาะบ้างสร้างรอยยิ้ม
เหมือนนางพิมยั่วขุนแผนจนแสนห่วง
เก่งเกินชายหมายว่าหาใครควง
เขาแค่ลวงหลอกหลอกแล้วบอกลา

       ---กังวาน---

เชิญเลือกสรรค์ ปันไป ตามใจเถิด
โลกบรรเจิด แจ่มแจ๋ว ดั่งแว่วว่า
จะเลือกหวาน ซ่านซึ่ง ตรึงอุรา
ปรารถนา สิ่งใด ตามใจชาย

หากเลือกฉัน ท่านเอ๋ย เสบยมาก
มิลำบาก ตรากตรำ ดื่มด่ำหลาย
ให้อยู่เหย้า เฝ้าเรือน เป็นเพื่อนกาย
จักทำงาน แทนชาย มิวายเว้น

แต่ขอโทษ เรื่องหวาน พานคลื่นไส้
หมดสมัย แล้วหนอ พ่อระเด่น
คงเกิดอีก สิบชาติ มิอาจเป็น
บอกชัดเจน ใจตัว ชัวร์ไหมคุณ
พันทอง

[panthong.kh]

มุ่งไปเถิด เถื่อนทาง ที่ย่างก้าว
มุ่งแม้หนาว หนักใด ใครข่มเหง
มุ่งอยู่ยืน เหยียบร้อน โลกบรรเลง
มุ่งแม้เพลง อาจเศร้า ดั่งเงาตน

มั่นใจใหม่ อีกที กับชีวิต
มั่นในสิทธิ์ สู้สร้าง ทางอีกหน
มั่นใหม่ ไม่ครั่นคร้าม นิยามคน
มั่นแม้หม่น ไม่ท้อ ต่อชะตา

ด้วยยังหวัง วาดวัน จึงสรรค์สร้าง
ด้วยแนวทาง ถักทอ ต่อคุณค่า
ด้วยกำลัง ฝังแฝง แรงศรัทธา
ด้วยการกล้า มุ่งมั่น กับวันคืน

ใจจะพบ ความจริง ในสิ่งสู้
ใจจึงอยู่ อย่างไร ไม่ทนฝืน
ใจจะเห็น เส้นทาง วางหยัดยืน
ใจย่อมตื่น แต่นั้น ก็มั่นคง

ธรรมดา

จุดเล็กเล็ก ที่เห็น ไม่เด่นชัด
จุดที่ตัด วัดใจ ใดประสงค์
จุดมุ่งมั่น ไงเจ้า เฝ้าดำรงค์
จุดสูงส่ง ต้องแน่วแน่ อย่าแคร์ใด

จุดเลือนลาง ข้างหน้า อย่าล่าถอย
จุดจะพลอย ชัดเจน อย่าเอนไหว
จุดมุ่งหมาย ป่ายเข้า อย่าเศร้าใจ
จุดอาจใหญ่ เด่นชัด รีบจัดการ

มุ่งมานะ อดกลั้น อย่าหวั่นจิต
มุ่งพิชิต หนทาง วางประสาน
มุ่งตรงตรง พงหญ้า อย่าร้าวราน
มุ่งเพื่องาน สำเร็จ อย่าเข็ดขม

หมายสิ่งใด ได้แน่ แค่เราสอย
หมายรอคอย วันหน้า ว่าเหมาะสม
หมายฝั่งฝัน จำไว้ ต้องได้ชม
หมายสุขสม ได้สุขสม ภิรมย์เทอญ
พันทอง

[panthong.kh]

           
เพราะเลือดเนื้อเชื้อไขเธอใหญ่ยิ่ง
เป็นคนจริงยิ่งยงใจคงมั่น
สู้ชีวิตตั้งแต่เล็กเด็กโรมรัน
คงก๋ากั่นเกินตัวไม่กลัวใคร

อยู่ในกรอบขอบเขตที่เด็ดขาด
มิบังอาจวิ่งรอกนอกกอไผ่
ถูกอบรมบ่มจิตคิดการณ์ไกล
ด้วยหัวใจแข็งแกร่งด้วยแรงเดิน

กอร์ปด้วยเลือดรักดีมีคุณค่า
เจ้าจึงกล้ารอนรานมานานเนิ่น
หวังก้าวหน้าคว้าชัยที่ใหญ่เกิน
แม้ยับเยินเพียงใดก็ไม่ท้อ

เจ้าจึงมีวันนี้วันที่รุ่ง
ด้วยใจมุ่งมั่นหมายสู่ปลายช่อ
ที่อ่อนน้อมถ่อมลงตรงเพียงพอ
ดั่งหนึ่งนอแรดเดียวออกเที่ยวไป

ขอให้คงความดีที่เคยสร้าง
อย่าเหินห่างศีลทานที่พานใกล้
ดุจดั่งเกลือรักเค็มอย่างเต็มใจ
ให้ยิ่งใหญ่สมอ้าง...เจ้าสร้างมา

“ไพร พนาวัลย์”

และแล้วเต่าก็โดน กังวาน, Thammada แซงลิบ

เป็นเรื่องจริง ตีแผ่ แก่เพื่อนพ้อง
มีพี่น้อง สิบสี่ ที่ยังหนา
ตายไปสอง รองคิด อนิจา
นางสิบสอง หวังว่า คิดช้าไป

เกิดเป็นน้อง สิบสาม คลานตามพี่
สู้ชีวี กันเอง ละเลงไหว
มีอดบ้าง บางครั้ง นั่งทำใจ
ด้วยฤทัย แข็งขัน ขยันงาน

ทำทุกอย่าง ขวางหน้า ไม่ละย่อ
จึงเกิดก่อ จิตแกร่ง มีแรงผ่าน
เป็นรสชาด ชีวิต มิคิดพาล
สุขสนาน กับมัน ทุกวันปอง

ไม่เคยท้อ ถอยหนี ลี้หลบหน้า
อุปสรรค เป็นยา มาสนอง
ขาดปรึกษา บางครั้ง นั่งตรึกตรอง
น้ำตานอง มีบ้าง แต่ช่างมัน

ชีวิตจริง ยิ่งกว่า นิยายเล่า
ต้องกินข้าว คลุกน้ำปลา พาไหวหวั่น
กว่าจะถึง วันนี้ ที่ยืนยัน
ทำทุกวัน ให้ดี อย่า!ติใคร
พันทอง

[panthong.kh]

แม้นว่าเธอ เย่อหยิ่ง เป็นหญิงแกร่ง
ยึดตำแหน่ง แบ่งชั้น ใช่ปัญหา
เพียงเธอรู้ หน้าที่ มีเมตตา
เป็นภรรยา ที่ดี มีมงคล

แม้นเมื่อเธอ เอาจริง ยิ่งกว่าเสือ
ฉันเหมือนเหยื่อ ลูกไก่ ให้เธอป่น
เมื่อมือาจ ตัดสิน หรือดิ้นรน
จำต้องทน ก้มหน้า ว่ากันไป

....ยากูซ่า....

เป็นภรรยา ดีเปล่า เราไม่รู้
เพราะไร้คู่ อยู่เดียว เปลี่ยวไฉน
หากชายชอบ มอบจิต อย่าคิดใด
รีบมาไว เลยจ้า อ้าแขนรับ

ให้ตำแหน่ง ชายแรก ไม่แทรกซ้อน
ถึงยามนอน อ้อนขวัญ ไปยันหลับ
จะคลอเคล้า นวดเฟ้น ที่เร้นลับ
จะบีบจับ ฉับพลัน นะท่านยา

เรื่องเมตตา มหานิยม หากชมชอบ
จะควานหา มามอบ หมอบตรงหน้า
อยากได้ไร ให้บอก อย่าหลอกนา
ด้วยเดียงสา ยังอ่อน ค่อยสอนรัก

จะตื่นก่อน นอนหลัง ดังภาษิต
จะเป็นมิตร มิ่งแน่ ดวงแดหนัก
จะถนอม กล่อมเจ้า เย้ายวนพักตร์
จะไม่หัก หาญใจ ถ้าไม่ยอม
พันทอง

[panthong.kh]

center][/center]

ถ้าเป็นงานสรรสร้างก็อย่างว่า
ใครจะท้าท่าทีที่แสนเก่ง
งานของใครใครสู้รู้เลบง
ดั่งฟังเพลงตามนิยมชมชื่นชวน

แต่มีงานอีกหลายชายต้องช่วย
หากชายม้วยหญิงมอดจอดทุกส่วน
ไม่อาจเสริมเติมสร้างอย่างที่ควร
จะเก่งล้วนปานใดไม่ได้การ

คนโลกนี้สิ้นเชื้อไม่เหลือแล้ว
ถึงแม้แก้วเก่งกาจและอาจหาญ
ถ้าขาดชายโลกสิ้นกลิ่นเยาวมาลย์
ไร้ลูกหลานสานเชื้อเมื่อสิ้นชาย

ใครก็ชอบหญิงเก่งเร่งแรงขึ้น
หนุ่มบึกบึนขึ้นขับจับเส้นสาย
หญิงรู้ทางวางโถนโยบาย
ต้องขยายเผ่าพันธุ์มั่นดำรง

จึงอย่าอ้างทางตนคนเดียวสร้าง
อย่าทำกร่างวางท่าท้าประสงค์
มองชายบ้างอย่างคู่ผู้อยู่ยง
อย่าเจาะจงเพียงตน..คนสำคัญ

หากเมื่อใดขาดชายได้รู้สึก
เหมือนสะอึกขาดน้ำดื่มตามนั่น
ไม่มีชายหมายชมภิรมย์กัน
หมายสวรรค์ ชั้นใด..เป็นไม่มี..สิบอกไห่ 

"บ้านริมโขง"

๒๖ มกราคม ๒๕๕๖

ที่พี่ชาย เล่ามา ก็ว่าถูก
เรื่องทำลูก นั่นไง ใช่ไหมนี่
ต้องทำร่วม รวมกัน มันจึงมี
อิสตรี ทำไป ไม่ได้นา

แต่เรื่องอื่น นะพี่ มีมากล้น
ไม่ต้องทน รอชาย ให้ขายหน้า
มิใช่อวด ว่าเก่ง เจ๋งนานมา
หากใจกล้า ท้าลอง ของเขาดี

ยิ่งเจอซบ ตบจูบ ถึงวูบวาบ
ยิ่งกว่าลาบ ร้อยเอ็ด เผ็ดได้ที่
ต้องถึงใจ ลูกโดด ของโปรดซี
ซีดซาดที ดังลั่น มันเรื่องจริง

เห็นเขาอ้าง หญิงแกร่ง แหยงเหรอพี่
ทำตาตี่ ถี่เข้า เย้ายวนยิ่ง
ไม่สูญพันธ์ หรอกหนา อย่าประวิง
กัดจิกหญิง ยิ่งชอบ มอบฤทัย

อยากขยาย เผ่าพันธ์  ฉันจะช่วย
แต่ถ้าม้วย ชีวี จะดีไหม
กลัวพี่แย่ แพ้พ่าย หน่ายเหลือใจ
ขี้โม้ไป คู่สมรักษ์ จักเข้าทาง
พันทอง