ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[saknun]

เดินไปไหน มักจะมี พี่น้องถาม
เป็นใจความ ที่ฟังง่าย สบายหู
มีหรือยัง  อันรักจริง หญิงพธู
ใคร่อยากรู้ ชู้ทางใจ ให้ใครจอง

ฟังจนชิน  ยินคำซ้ำ นำไปพูด
เรื่องรักบูด กลายเน่าเหม็น เราหมนหมอง
มีหลายครั้ง ไม่อยากบอก หรอกคนจอง
เป็นเจ้าของ ชีวิตตน ทนทำใจ

[noongnuza]

เหมือนกันเลย ที่เคยมี นี้หรือแฟน
มันสุดแสน เสียใจ ใครจะรู้
บอกรักเรา เขาทำไม ไปหาชู้
น่าอดสู ตัวเรา เขาไม่รัก

เป็นแบบนี้ ตัวคนเดียว สบายกว่า
ไม่ต้องมา ว่าจะกลัว ตัวอกหัก
ถึงเดียวดาย ก็ไม่ยอม จะมีรัก
ช่วยประจัก ลงบทกลอน สอนใจคน

[/size]

Alone...

[ดารกะ]

 

คนที่ว่างทางนี้พี่มิเหลียว
นั่งหน้าเซียวเหี่ยวไห้ไร้ใครสน
เขารังเกียจเดียดกันว่าฉันจน
จึงจำทนหม่นเหน็บเจ็บดวงมาน

อยากรักคนอกหักที่รักแน่
รักษาแผลแลอวยช่วยสมาน
ลบรอยเก่าเฉาทรวงกลวงมานาน
ใครต้องการคู่แท้จงแลมา

 

ก้อย

[ไพร พนาวัลย์]

ตั้งตาแลแต่ก้อยจนผล็อยหลับ
อยากกินตับคนดีทุกทีหนา
คงหวานเหมือนแตงโมรสโอชา
เพียงเห็นหน้าอยากกินให้ดิ้นตาย

มีหรือยังคนรักอย่าชักช้า
จงหันหน้ามายิ้มดั่งพิมร่าย
อาจจะดีกว่าเก่ายามเจ้ากราย
อาจเจอชายในฝันคือฉันเอง

“ไพร พนาวัลย์”

 

[ดารกะ]

 

หันหน้ามาจ๊ะเอ๋ใครเหล่จ้อง
มาแอบมองน้องอยู่...ดู๊ตาเป๋ง
เดินเยือนใกล้ชายงามนามเลบง
แทบหงายเก๋งเตงโตงหลังโกงกาย

ครั้นตกลงปลงใจใกล้ชิดชื่น
รักเริ่มรื่นกลืนกลมอารมณ์หมาย
แตงอย่างฉันหวั่นจังสังขารชาย
ถ้าด่วนตาย...ใครชมต่อ...เล่าพ่อคุณ

ก้อย