ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

จงก้าวไปข้างหน้าอย่างมีหวัง
จงเอาความผิดพลาดจากหนหลัง . .. เป็นครูสอนจิต
จงจินตนาการถึงความสำเร็จอยู่เป็นนิจ
จงลงมือทำตามที่คิด . .. "เดี๋ยวนี้"
 
จงอย่าท้อถอย . . เมื่อเจออุปสรรค
จงทำความรู้จักกับความรัก . .. อย่าเอาแต่หนี
จงอย่าใจร้อน .. . ทบทวนก่อนตัดสินใจให้ดี ~ ดี
จงเดินตามความฝันที่เธอมี . . . เพราะชีวิตนี้ . . เป็นของเธอ
. .. . ..
จงเอาใจเขามาใส่ใจเราให้มาก ~ มาก
จงระวังคำพูดจากปากเสมอ
จงรู้จักปล่อยวาง . . . ถ้าบางอย่างเกินกำลังของเธอ
จงอย่าหมกมุ่นแต่โลกไซเบอร์ . .. เพราะชีวิตของเธอ . . อยู่ในโลกความเป็นจริง

จงคิดบวกให้เป็นนิสัย
จงขยันเก็บขยะในใจไปโยนทิ้ง
จงรักตัวเองให้มากและอย่าคาดหวังให้ใครมารักจริง
จงอย่าให้ชีวิตหยุดนิ่ง . .. เพราะคำว่ากลัว
. .. .. .
จงใส่ใจรายละเอียดบ้าง
จงอย่าหูเบาจนถูกคนไม่หวังดีปั่นหัว
เมื่อประสบความสำเร็จ . . จงหันกลับไปดูแล "ครอบครัว"
เพราะตอนที่เธอมาแต่ตัว . .. มีแต่ครอบครัวที่ต้อนรับเธอ~*

. .. เมื่อความรักเดินทางมาล้อเล่นกับหัวใจ . ..



เมื่อความรักเดินทางมาล้อเล่นกับหัวใจ
ถามตัวเองก่อนดีไหม? . .. ว่า "คาดหวัง" เกินไปหรือเปล่า?
ถ้ารักให้เป็น ~ เธอจะรู้สึกเย็นและตัวเบา
เธอต้องรักตัวเองให้มากก่อนรักเขา . .. หรือรักใคร
. .. . ..
เมื่อหนทางรักไม่เป็นดั่งใจปรารถนา
"ไม่ผิด" หากเธอจะเสียน้ำตา . .. ให้ความโชคร้าย
เพียงแต่ต้องรู้ให้เท่าทัน  ~ ว่าสิ่งที่เข้ามาแทนที่ความสุขนั้น . . คือความเสียใจ
เธอสวมแว่นสีอะไร . ..
โลกที่เห็นก็จะเป็นสีเดียวกับแว่นที่เธอเลือกใส่ . . เช่นกัน~*

เว้นระยะห่างให้พอดี . .. ความรักก็จะมีความสมดุลย์



ไม่จำเป็นต้องเข้าไปมีส่วนร่วมในชีวิตของเขาทุกเรื่อง ~ ทุกอย่าง
แต่จงเว้นระยะห่างไว้บ้าง . .. ให้หัวใจทำความรู้จักกับความคิดถึง
ให้ความไว้เนื้อเชื่อใจ  ~ เป็นดั่งสายใยคล้องตรึง
เริ่มต้นจากการนับหนึ่ง . .. ไม่ใช่ทุ่มเต็มร้อยแล้วปล่อยทิ้ง ~ ครึ่งทางก็เลิกรา
. .. . ..
ให้ความรักเป็นเหมือนน้ำที่ค่อย ~ ค่อย หยดลงจนเต็มลำธาร
ให้ความรักเป็นเหมือนหนังสือที่ค่อย ~ ค่อย อ่าน . .. จนจบหน้า
เว้นระยะห่างให้พอดี ~ ทุกคนมีพื้นที่ส่วนตัวและต้องการเวลา
อย่าทำให้อีกฝ่ายอึดอัดจนรู้สึกว่า . .. ความรักคือตัวปัญหา . . ที่ต้องจัดการ!

....

[ไม่รู้ใจ]

ชีวิต
บางครั้งสิ่งที่คิด...ก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่หวัง
การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่เรื่องร้ายแรง...เกินกว่าจะรับฟัง
เพียงแต่ทุกทุกครั้ง...เราต้องฟังอย่างมีเหตุผลและเข้าใจ

ความรัก
คนที่ได้รู้จัก...ส่วนมากมักจะอ่อนไหว
ฟุ้งฝัน...วาดเพ้อ...เหม่อเหงา...ร่ำไร
เหมือนน้ำ...เหมือนไฟ...เย็นฉ่ำ...ร้อนแรง

กำลังใจ
ดิ้นรนคว้าไขว่...ในยามที่หัวใจขาดความเข้มแข็ง
อ่อนล้าท้อถอย...ร่ำร้องรอคอยบางคนมาเติมแรง
มอบหวังมาแต้มแต่ง...ด้วยแสงแห่งศรัทธา

ไม่รู้ใจ

[Thammada]

.....ชี วิ ต.....

จึงเป็นสิทธิ์ โดยชอบธรรม และล้ำค่า
ซึ่งเสมอด้วยการเกิด และดับสิ้นไป ในเวลา
จึงต่างทาง ต่างแสวงหา...ชะตาตน

.....ค ว า ม รั ก.....

ต่างประจักษ์ใจ ในหลายรูปแบบ แทบสับสน
หนึ่งนิยามนั้น จึงฉันใด ไม่ร้อนรน
ไม่เหลื่อมล้น รักตัวเองรู้ อยู่และยืน...รักผู้อื่นเป็น

.....กำ ลั ง ใ จ.....

มาจากไหนในวันนี้ ที่เรารู้ และมองเห็น
อาจอื่นอ้างต่างที่มา ว่านั่นนี่ ที่จะเย็น
แต่ที่น่าจะเด่น ก็น่าจะเป็นตัวเอง...ทุกที

"ผมเขียนตามพี่วินะครับ
ไม่ถนัดเท่าใดนัก อย่าว่ากันน๊าาา"

ธรรมดา

[กรกช]

#๙

-๐-
คอยชะแง้ แลหา น้ำตาไหล
สะท้านแปลบ แวบไป เงาใครผ่าน
เคยเดินเคียง กลับหายไป ใจร้าวราน
แม้เนิ่นนาน ยังฝันใฝ่ ใคร่พบเจอ
-๐-
สำรวจใจ ตัวเองใหม่ ไยนึกถึง
เฝ้าคำนึง ถึงเธอ อยู่เสมอ
ถ้าแลกได้ ใช้อะไร แลกใจเธอ
ฝันหรือเพ้อ ทำอย่างไร ให้กลับมา
-๐-
แต่ทั้งหลาย ทั้งปวง แค่ช่วงหนึ่ง
บทเรียนซึ่ง ต้องผ่าน การค้นหา
ถ้าไม่เจ็บ จะรู้ไง ใช้เวลา
คอยรักษา แผลใจ หายได้ทัน
-๐-
ถอดใจตน ค้นหา คุณค่าใหม่
ส่องกระจก มองไป ใครหรือนั่น
ถ้าเขาเศร้า แปลว่าเรา เศร้าเหมือนกัน
ถ้าเขายิ้ม โลกจะพลัน สว่างตา
-๐-
แปลว่าเรา ทำตัวเรา เศร้าหรือสุข
เมื่อเราทุกข์ ใช่โลกนี้ มีปัญหา
คนอื่นอื่น เดินยิ้ม อิ่มอุรา
แล้วโลกบ้า หรือว่าเรา คิดเอาเอง
-๐-


-๐-
ปัจฉิม ลิขิต ปิดกลอน
นึกย้อน ใช้เป็น คาถา
"เจนนี่" เคยมี ทุกข์มา
แม้ว่า ไม่เคย พบพาน
-๐-
เรียกน้อง ได้เพียง  ในเวป
ถือเก็บ ความลับ ขับขาน
เพราะวัย แสนห่าง กันนาน
"ตัวเล็ก" เป็นหลาน เราลุง
-๐-

[แป้งน้ำ]

. .. จงเป็นดั่งดวงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า .. .






เมื่อเธอมองโลกผ่านแววตาไร้ความหวัง
มุมงดงามย่อมถูกบดบัง . .. ด้วยความท้อแท้
เมื่อเธอล้ม . . เธอเลือกเติบโตขึ้นจากความอ่อนแอ
หรือเธอเลือกหายใจเพื่อแก่ . .. ไปวัน ~ วัน

จงอย่าทำตัวหนัก . . เหมือนก้อนหินตกน้ำ
อย่าบีบชีวิตตัวเองให้ตกต่ำ . .. เพราะความพ่ายแพ้ครั้งนั้น
แต่จงเป็นดั่งดวงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า . . เพื่อฉายแสงเจิดจ้าในรุ่งอีกวัน
จงเรียนรู้อย่างเท่าทัน . ..
และแปรความผิดหวังเป็นแรงผลักดัน . . เพื่อก้าวต่อไป~*