ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ไอดิน กลิ่นเคยคุ้น
หอมละมุน กรุ่นนาสา
บ้านไร่ แหละปลายนา
หอมดอกหญ้า มาเคยเคียง

เรือล่อง คลองหนองทุ่ง
ขอบโค้งคุ้ง จรุงเสียง
เจื่อยแจ้ว แว่วสำเนียง
เคยลอยเรียง เพียงสองคน

ขลุ่ยเก่า เป่าบรรเลง
หนุนตักเขลง เพลงไพรสน
เหน็บชา ขาก็ทน
ไม่สักหน บ่นรำคาญ

บัดนี้ ไยหนีหน้า
คลายสัญญา วาจาหวาน
รักน้อง ต้องซมซาน
ทรวงร้าวราน มานระทม

จากไกล หายไปลับ
รอวันกลับ นับวันข่ม
อกเอ๋ย อกตรอมตรม
ร้าวระบม จมดวงจินต์

"ดิน"

[สมนึก นพ]

ลอยเรือกลางน้ำไหล
ห่างออกไกลไปทั่วถิ่น
นกกาผวาบิน
คงได้ยินเสียงขลุ่ยครวญ

เป่าไปไร้ทำนอง
ไม่สอดคล้องไปทุกส่วน
อิ่มใจไม่เรรวน
รอยยิ้มยวนอกสะท้าน

สุขใจในความรัก
น้ำต้มผักยังว่าหวาน
ความหลังครั้งวันวาน
เหตุที่ผ่านฉันระทม

เรือติดชิดตลิ่ง
หล่อนกลับวิ่งชิงหนีผม
จนขวางทิศทางลม
เรือก็จมผมลอยคอ

ขลุ่ยลอยไปอีกทาง
ยิ่งออกห่างไกลนั้นหนอ
หล่อนไปไม่รั้งรอ
น้ำตาคลอพอรู้ความ.

นพ
16ม.ค.56

[ชลนา ทิชากร]

ไอดิน กลิ่นเคยคุ้น
หอมละมุน กรุ่นนาสา
บ้านไร่ แหละปลายนา
หอมดอกหญ้า มาเคยเคียง

เรือล่อง คลองหนองทุ่ง
ขอบโค้งคุ้ง จรุงเสียง
เจื่อยแจ้ว แว่วสำเนียง
เคยลอยเรียง เพียงสองคน

ขลุ่ยเก่า เป่าบรรเลง
หนุนตักเขลง เพลงไพรสน
เหน็บชา ขาก็ทน
ไม่สักหน บ่นรำคาญ

บัดนี้ ไยหนีหน้า
คลายสัญญา วาจาหวาน
รักน้อง ต้องซมซาน
ทรวงร้าวราน มานระทม

จากไกล หายไปลับ
รอวันกลับ นับวันข่ม
อกเอ๋ย อกตรอมตรม
ร้าวระบม จมดวงจินต์

"ดิน"

หอมดิน   กลิ่นเคยเคล้า
หอมกลิ่นเจ้า   เมาไม่สิ้น
หอมใดเท่า   เจ้ายุพิน
พี่เมากลิ่น   ถวิลปอง

เมากลิ่นเจ้า   เพราะเมารัก
อยากจะถัก   รักเราสอง
ให้เป็นเกลียว   ไว้เกี่ยวดอง
เป็นคู่ครอง   ปองใจรัก

กลัวตัวเธอ   จะเผลอไผล
แอบรักใคร   ไม่ประจักษ์
มีหลายคน   สนใจทัก
หมายใจภักดิ์   หลงรักเธอ

ฉันคงเศร้า   เหงาดวงจิต
พรหมลิขิต   ผิดฉันเก้อ
หลงฝันใฝ่   ใจละเมอ
แอบหลงเพ้อ  เธอไมรัก

หอมดิน   กลิ่นเคยเคล้า
เลยต้องเศร้า   เหงาเสียหนัก
รักรวนเร   เป๋แปรพักตร์
ต้องอกหัก   เพราะรักดิน

ชลนา   ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/My0u00mF8dM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/My0u00mF8dM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

ลอยเรือกลางน้ำไหล
ห่างออกไกลไปทั่วถิ่น
นกกาผวาบิน
คงได้ยินเสียงขลุ่ยครวญ

เป่าไปไร้ทำนอง
ไม่สอดคล้องไปทุกส่วน
อิ่มใจไม่เรรวน
รอยยิ้มยวนอกสะท้าน

สุขใจในความรัก
น้ำต้มผักยังว่าหวาน
ความหลังครั้งวันวาน
เหตุที่ผ่านฉันระทม

เรือติดชิดตลิ่ง
หล่อนกลับวิ่งชิงหนีผม
จนขวางทิศทางลม
เรือก็จมผมลอยคอ

ขลุ่ยลอยไปอีกทาง
ยิ่งออกห่างไกลนั้นหนอ
หล่อนไปไม่รั้งรอ
น้ำตาคลอพอรู้ความ.

นพ
16ม.ค.56

คลื่นแรง ตะแคงคว่ำ
หัวคะมำ ทำบุ่มบ่าม
พ่อแม่ แลเห็นห้าม
ท่านมาตาม ปรามกลับเรือน

ผ่านผัน ยันวันนี้
ได้ข่าวพี่ มีสาวเกลื่อน
ร้างลา  มิมาเยือน
พี่แชเชือน เจื่อนจางไป

พ่อน้อง ดุไปนิด
พี่มีสิทธิ์ คิดมาใหม่
สาโท สักโหลไง
ผ้าลายไทย ไหมแพรพรรณ

แนะทาง สว่างใส
แล้วเหตุใด ไยมิหัน
ดูรึ ฮึ!สักวัน
สังข่าวกัน นั้นไม่มี

ปล่อยน้อง ล่องเรือลอย
เอียงแก้มคอย หงอยเลยนี่
ขลุ่ยน้อย ลอยวารี
ได้แล้วพี่ นี่ขาดเพลง

"ดิน"

[Shumbala]

ไอดิน กลิ่นเคยคุ้น
หอมละมุน กรุ่นนาสา
บ้านไร่ แหละปลายนา
หอมดอกหญ้า มาเคยเคียง

เรือล่อง คลองหนองทุ่ง
ขอบโค้งคุ้ง จรุงเสียง
เจื่อยแจ้ว แว่วสำเนียง
เคยลอยเรียง เพียงสองคน

ขลุ่ยเก่า เป่าบรรเลง
หนุนตักเขลง เพลงไพรสน
เหน็บชา ขาก็ทน
ไม่สักหน บ่นรำคาญ

บัดนี้ ไยหนีหน้า
คลายสัญญา วาจาหวาน
รักน้อง ต้องซมซาน
ทรวงร้าวราน มานระทม

จากไกล หายไปลับ
รอวันกลับ นับวันข่ม
อกเอ๋ย อกตรอมตรม
ร้าวระบม จมดวงจินต์

"ดิน"

อยากลอยเรือล่องไป
ด้วยสายใยใจถวิล
เช็ดหยาดนำ้ตาริน
ให้สูญสิ้นความเศร้าตรม

ปรารถนาได้แนบน้อง
มิให้หมองต้องระทม
ปัดเป่าความขื่นขม
จงหายวับไปกับตา

ใคร่ฟังดนตรีการ
จะซมซานเร่งศึกษา
เปล่าขลุ่ยกล่อมนิทรา
นอนหลับไหลในฝันดี

ทุกสิ่งเป็นจริงได้
หากน้องให้โอกาสพี่
เพียงเผยเอ่ยวจี
จะรี่รัดหัดพายเรือ
(แบบว่า..พายเรือไม่เป็นจ้าา )

 

[Prapacarn ❀]

เรือน้อยลอยเลียบล่อง
สองฝั่งคลองเกือบชนหิน
สายน้ำฉ่ำไหลริน
นกผกผินยามอัสดง

รีบจ้ำจวนค่ำแล้ว
ตามเรือแจวไม่งั้นหลง
ตะวันก็ต่ำลง
เรือทิ่มดงกกข้างคลอง

โพทะเลเห่ลมไหว
แกว่งกิ่งใบเสียวสยอง
เสียงกราวสาวแอบมอง
ไม่กล้าจ้องกลัวเรือจม

ตัวสั่นด้วยขวัญหาย
ลืมเรื่องชายทำใจขม
อกหักรักระทม
ฝืนใจข่มไม่น่ากลัว
 
เกรงผีจะหลอกหลอน
หาผ้าก่อนรีบปิดหัว
หวาดหวั่นใจสั่นรัว
ว๊าย!! เรือรั่วทำไงดี

แซมค่ะ

หลงทางแล้วค่ะ.. ไม่ทราบแซมต่อใคร..

[D]

หอมดิน   กลิ่นเคยเคล้า
หอมกลิ่นเจ้า   เมาไม่สิ้น
หอมใดเท่า   เจ้ายุพิน
พี่เมากลิ่น   ถวิลปอง

เมากลิ่นเจ้า   เพราะเมารัก
อยากจะถัก   รักเราสอง
ให้เป็นเกลียว   ไว้เกี่ยวดอง
เป็นคู่ครอง   ปองใจรัก

กลัวตัวเธอ   จะเผลอไผล
แอบรักใคร   ไม่ประจักษ์
มีหลายคน   สนใจทัก
หมายใจภักดิ์   หลงรักเธอ

ฉันคงเศร้า   เหงาดวงจิต
พรหมลิขิต   ผิดฉันเก้อ
หลงฝันใฝ่   ใจละเมอ
แอบหลงเพ้อ  เธอไมรัก

หอมดิน   กลิ่นเคยเคล้า
เลยต้องเศร้า   เหงาเสียหนัก
รักรวนเร   เป๋แปรพักตร์
ต้องอกหัก   เพราะรักดิน

ชลนา   ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=My0u00mF8dM

รักหมอง ต้องกลืนกล้ำ
เหลือรอยช้ำ คำติฉิน
ด่างพร้อย รอยราคิน
มิสร่างสิ้น คนนินทา

ร้างไร้ ใครเป็นเพื่อน
ไยรางเลือน เหมือนไร้ค่า
กลัดหนอง นองน้ำตา
ช้ำอุรา พาเดียวดาย

เบื่อนัก มักเลี้ยวลด
รักถอยถด หมดความหมาย
ฉาวโฉด โดดน้ำตาย
อยู่ก็อาย ชายมาลวง

"ดิน"

[D]

อยากลอยเรือล่องไป
ด้วยสายใยใจถวิล
เช็ดหยาดน้ำตาริน
ให้สูญสิ้นความเศร้าตรม

ปรารถนาได้แนบน้อง
มิให้หมองต้องระทม
ปัดเป่าความขื่นขม
จงหายวับไปกับตา

ใคร่ฟังดนตรีการ
จะซมซานเร่งศึกษา
เปล่าขลุ่ยกล่อมนิทรา
นอนหลับไหลในฝันดี

ทุกสิ่งเป็นจริงได้
หากน้องให้โอกาสพี่
เพียงเผยเอ่ยวจี
จะรี่รัดหัดพายเรือ
(แบบว่า..พายเรือไม่เป็นจ้าา )

 

ฟังพี่ ที่ห่วงใย
คิดฝักใฝ่ ใจแผ่เผื่อ
  อบอุ่น การุณย์เจือ
ยางใยเยื่อ เหลือพักพิง

  อยากฟัง เพลง.หรั่ง.แหล่.
หากรักแท้ แน่ใจยิ่ง
  หัดพาย แค่หมายอิง
มิเอาจริง พ่อยิงตาย

  เอ้า!ฮุยเล่ ฮุยเล่
ลูกเขยเก๋ เท่ห์เหลือหลาย
  ผู้บ่าว มือสาวพาย
คัดวาดส่าย คล้ายคนเมา

  เรือล่อง ท้องวารี
อุ่นวจี มิมีเหงา
  มือต้อง ประคองเบา
ไยกายเรา หนาว.ร้อน.จัง

"ดิน"

[D]

เรือน้อยลอยเลียบล่อง
สองฝั่งคลองเกือบชนหิน
สายน้ำฉ่ำไหลริน
นกผกผินยามอัสดง

รีบจ้ำจวนค่ำแล้ว
ตามเรือแจวไม่งั้นหลง
ตะวันก็ต่ำลง
เรือทิ่มดงกกข้างคลอง

โพทะเลเห่ลมไหว
แกว่งกิ่งใบเสียวสยอง
เสียงกราวสาวแอบมอง
ไม่กล้าจ้องกลัวเรือจม

ตัวสั่นด้วยขวัญหาย
ลืมเรื่องชายทำใจขม
อกหักรักระทม
ฝืนใจข่มไม่น่ากลัว
 
เกรงผีจะหลอกหลอน
หาผ้าก่อนรีบปิดหัว
หวาดหวั่นใจสั่นรัว
ว๊าย!! เรือรั่วทำไงดี

แซมค่ะ

หลงทางแล้วค่ะ.. ไม่ทราบแซมต่อใคร..

ร.เรือ ล่องเถือแถ
มิเหลือบแล แหมเร็วรี่
พายจ้ำ ใกล้ค่ำซี
เลยกลัวผี หนีเร็วไว

ชาวบ้าน เล่าขานบ่อย
มันล่องลอย ห้อยเห็นไส้
รอดเร้น เห็นแสงไฟ
ลอยมาใกล้ ให้น่ากลัว

พายจ้ำ ค้ำ.วาด.ถ่อ
อนาถหนอ ชนตอรั่ว
เอางี้ ดีกว่าตัว
นั่งทับชัวร์ กลัวก็ทน

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

รักหมอง ต้องกลืนกล้ำ
เหลือรอยช้ำ คำติฉิน
ด่างพร้อย รอยราคิน
มิสร่างสิ้น คนนินทา

ร้างไร้ ใครเป็นเพื่อน
ไยรางเลือน เหมือนไร้ค่า
กลัดหนอง นองน้ำตา
ช้ำอุรา พาเดียวดาย

เบื่อนัก มักเลี้ยวลด
รักถอยถด หมดความหมาย
ฉาวโฉด โดดน้ำตาย
อยู่ก็อาย ชายมาลวง

"ดิน"

ล่องนาวาหาคนรัก
อยากรู้จักรักใหญ่หลวง
มีไหมเล่าเจ้าพุ่มพวง
ไม่หลอกลวงเฝ้าห่วงใย

ล่องนาวามาตามน้ำ
เห็นเธอช้ำน้ำตาไหล
เธออกหักรักลาไกล
จึงปอบใจให้หายครวญ

ฉันพร้อมรับซับน้ำตา
ปอบเธอว่าอย่ากำสรวล
กลับบ้านเราเจ้าเนื้อนวล
จงใคร่ควรอย่าด่วนตาย

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/w_G7Cn3lKFA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/w_G7Cn3lKFA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

ล่องนาวาหาคนรัก
อยากรู้จักรักใหญ่หลวง
มีไหมเล่าเจ้าพุ่มพวง
ไม่หลอกลวงเฝ้าห่วงใย

ล่องนาวามาตามน้ำ
เห็นเธอช้ำน้ำตาไหล
เธออกหักรักลาไกล
จึงปอบใจให้หายครวญ

ฉันพร้อมรับซับน้ำตา
ปอบเธอว่าอย่ากำสรวล
กลับบ้านเราเจ้าเนื้อนวล
จงใคร่ควรอย่าด่วนตาย

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/w_G7Cn3lKFA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/w_G7Cn3lKFA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

    ท่ามกลาง หว่างแสสินธุ์
เหงาชีวิน จินต์เบื่อหน่าย
 แสนช้ำ น้ำคำชาย
หลงเชื่อง่าย พ่ายแล้วเรา

ใจเอ๋ย ใจจะขาด
น่าอนาถ ขลาดโง่เขลา
คงคา จ๋าบรรเทา
ฝากร่างเศร้า เอาไปที

มีเรือ เผื่อขึ้นล่อง
เขาแลมอง จ้องเรานี่
เอาฟระ! น่ะได้ที
ชายชาตรี มีน้ำใจ

โดดตูม บุ่มบ่ามช่วย
แสร้งทำป่วย ด้วยหัวใส
อ่ะฮ้า! ว่าแล้วไง
ปากของใคร..???...จบ

"ดิน"

[saknun]

ลอยแพนั้นดีกว่า
ลอยหาปลาพาสุขสันต์
ครื่นเครงบรรเลงมันส์
ร้องเพลงกันสะใจ

หลบร้อนนอนกลางแพ
ขาดคนแชร์แพหวั่นไหว
คำคืนตกปลาไหล
ลมพัดใส่ใจระทม

เห็นนางยืนโบกมือ
พี่นั้นถือปลาขื่นขม
หวังไปใช้ให้ต้ม
นางไม่สมต้มกินเอง

หมดท่าแล้วสิเรา
มานั่งเศร้าเหงาวังเวง
เสียงลมผสมเพลง
ไร้บทเพลงมาร้องรำ

[D]

ลอยแพ แถเถือกไถ
ล่องไถล ไสหน้าคว่ำ
  อาหาร การกินยำ
ทั้งส้มตำ ทำในแพ

  ปลาไหล ใส่ตระกร้า
หลุดมือคว้า ปลาตกแคร่
  เพลงร็อค จ๊อกจอแจ
เต้นกันแหม! แพแทบพัง

  อ้าย"นันท์"  หันจดจ้อง
ตะโกนก้อง ร้องเพลงหรั่ง
  เย.เย เฮ้.?เท่ห์จัง
สะดุดพลั้ง ยั้งมิทัน

  หัวมุ่ง พุ่งหลาวสู่
น้ำวนอู้ ปูปลาหัน
  ว่ายจ้ำ ตามแล้วกัน
แพของฉัน นั้นมิรอ

"ดิน"

[saknun]

ตกน้ำแล้ว ซอยข่อยแน พี่น้องดิน
ไผได้ยิน  ข่อยเอิ้น มาไวไว
มาซอยคน  ตกน้ำ ด้วยน้ำใจ
ผมสิให้ ความฮัก กับเจ้าเด้อ

[D]

ผู้ได๋ช่วย ซวยหลาย ท้ายตะเข้(จระเข้)
มันหันเหล่ เร่มา ลาแหล่วเด้อ
แพมิยั้ง รั้งบ่หยุด กุดแน่เธอ
แหล่วค่อยเจอ ภพใหม่ บ๊ายบายแน

"ดิน"