ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

ละอองฝน
เคยร่วงหล่น . .. จากท้องฟ้า
คนหนึ่งคนเคยหลบฝน ~ ส่วนอีกคนหนึ่งหลบตา
ถึงแม้เปียกปอนแต่อยากให้ฝนตกลงมา . .. ทุกวัน
. .. . ..
วันนี้ - - ท้องฟ้าไร้เงาฝน
และไร้เงาคนอีกคน . .. ที่เคยหลบฝนพร้อมฉัน
รู้บ้างมั้ย . . ฉันเก็บคุณไว้ในความผูกพัน
โอกาสหน้าถ้าพบกัน . .. หันมายิ้มให้ฉันบ้างนะ~*

[D]

ละอองดิน...
ลอยผกผิน...บินเผินเขาเมินอ่ะ
ไปยืมตังค์ยังติด...คิดถามตามมิละ
ใครจะยิ้มให้ฟระ!...เผ่นดีกว่าอย่าเจอกัน

อย่าตามมานะ..จะบอกให้
ยังมิคิดจะใช้...ปล่อยไว้ก่อน ให้นอนฝัน
ขืนยังตามมาใกล้...หรือไล่ทัน
จะโปรยหมามุ่ยใส่ให้คัน...มิเชื่อฉัน...งั้น!?ลองดู

"ดิน"

 

[Shumbala]

จะวันนั้น หรือวันไหน
วันฝนตกหรือฟ้าใส-ฉันไม่รู้
ความคิดถึงยังเหมือนเดิม-ไม่ลดเพิ่มตามฤดู
และคงอยู่ อย่างนี้ ในหัวใจ

แอบยิ้มให้เธอ-ทุกทีที่คิดถึง
วันหนึ่งๆ ไม่รู้ คิดถึงเท่าไหร่
รู้แต่ว่า ยังคิดถึง ตลอดไป
เธอคิดถึงกันบ้างมั้ย?
ฉันไม่กล้าจะเดา-เพราะกลัวเศร้ากับความจริง
 

[Crescent alone]

 
ไอดินเคล้ากลิ่นโคลน
ละอองฝนปนม่านแสง
แสดรุ้งเพลาแลง
มิอาจเร้นแรมร้างลา..

[กังวาน]

โอกาสหน้าพบกันฉันคงหลบ
เรื่องเราจบลงแล้วแก้วใจจ๋า
สะบั้นรักหักลงปลงชีวา
คำสัญญาเป็นหมันเหมือนฝันไป

เธอผิดที่มีเพื่อนสาวเป็นราวเรื่อง
สวยฟุ้งเฟื้องอดรนทนมิไหว
ที่รักเธอเหรอก็รักปักฤทัย
แต่เผลอใจรักเพื่อนเธอจึงเพ้อครวญ

จะยิ้มให้ใจคงเขินเกินจะกล่าว
อยากบอกข่าวงานหมั้นฉันกำสรวล
รู้ทั้งรู้ว่าผิดจิตแปรปวน
หัวใจรวนเรนักทำรักพัง

ก็ขอโทษโปรดอภัยถ้าไม่ยิ้ม
เพราะน้องติ๋มเธอบอกออกคำสั่ง
ถ้าพบแป้งแกล้งไม่เห็นเป็นระวัง
ลืมความหลังวันหลบฝนเถิดคนดี

        ---กังวาน---

[Prapacarn ❀]

กำลังยืนหนาวใจ..อยู่ใต้ต้นกระถิน
อยู่อยู่..ฝนก็รินมาเป็นสาย
เบียดตัวเข้าชายคา..พร้อมกับใคร.ใคร
เพียงชั่วอึดใจ..เห็นเธอมองมา

สายตาอบอุ่น..จนใจตึกตัก
เลือดลมคึกคัก เมื่อเห็นใบหน้า
เคราเขียวเพราะไม่ได้โกน..หรือว่าไปโดนใครตบมา
ยามตาสบตา..เผลอยิ้มให้เธอ

จากกันวันนี้..ขอให้โชคดีนะ
อย่าลืมกันล่ะ  ฉันจะคิดถึงเธอเสมอ
พบกันอีกครั้ง อย่าแกล้งทำเบลอ
ก็ฉันกับเธอ..เรื่องใต้ชายคา

แซมค่ะ
 

[ดาว อาชาไนย]

ฝนหลงฤดู
สองเราหลบอยู่ใต้ชายคากระท่อมร้าง
เธอบ่นว่าหนาวจนต้องร้องคราง
ฉันบอกว่าบางทีอกอุ่น ๆ นี้พอจะช่วยให้หายหนาวได้

เธอจ้องตาฉันเขม็ง
จนฉันยืนตัวเกร็งมิรู้ความหมายว่าเป็นไฉน
ฉันยอมว่าไม่เข้าใจสายตาของเธอ
ฉันสอบตกภาควิชาภาษาตามาตลอด

ฝนหายสนิท
เราต่างแยกทางกันไปคนละทิศ
เธอจากไปพร้อมกับมีฉันราง ๆ อยู่กลางใจ
แล้วก็ค่อย ๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา

ผิดกับฉัน
นับวันยิ่งเข้มข้นเป็นทวีคูณ
ส่วนเธอลดลงเป็นศูนย์
เธอไม่รู้หรอก
เพราะทุกวันนี้ฉันอยู่ไกลหัวใจเธอ

[แป้งน้ำ]

ก็ขอโทษโปรดอภัยถ้าไม่ยิ้ม
เพราะน้องติ๋มเธอบอกออกคำสั่ง
ถ้าพบแป้งแกล้งไม่เห็นเป็นระวัง
ลืมความหลังวันหลบฝนเถิดคนดี

        ---กังวาน---

ลืมได้ง่าย~ง่าย ซะที่ไหนล่ะ . .. พี่กานวัง*
ก็พี่เล่นตดเสียงดัง . . . แล้วหันหน้ามาทางหนูนี้
คนอื่นเค้าก็เข้าใจผิด ~ คิดว่าแป้งตดหน่ะซี
คราวหน้าถ้าปวดอี้** . .. ไปยืนให้ห่างเลยนะพี่ . . หนูอาย
. .. . ..
ไม่รู้ว่าไปทำกรรมอะไรมา
จึงต้องเป็นแพะรับหน้า . .. แทนผู้ร้าย
เจ๊ติ๋มก็อีกคน ~ ชอบหลนปลาร้ามาฝากพี่ชาย
เรื่องปล่อยแก๊สแล้วโบ้ยให้ยังไม่เคืองเท่าไหร่ .. . 
.. . แต่ที่แอบกินไม่เรียกน่ะ จำจนตาย . . . รู้ไว้เลย!

กานวัง* (คำผวน) = กังวาน
อี้** (พูดไม่ชัด) =