ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

 

๐ปรารถนา น้องนั้น มาปันรัก
กลับมาหัก หาญให้ หทัยโหย
เล่ห์มารยา มารศรี พจีโชย
เหมือนหลอกโบย เฆี่ยนเข็ญ กระเด็นแด

๐ฝืนฉันฝืน ฝืนข่ม อารมณ์ไว้
หยุดยั้งใจ จรสรัก จากเพ็ญแข
โอ้อกเอ๋ย โดนกร่อน จนอ่อนแอ
เพียงเธอแล หลอกยิ้ม ก็อิ่มทรวง

๐แต่เบื้องหลัง ชดช้อย คือรอยหนาม
เผลอผลีผลาม พิษแผลง ทิ่มแทงร่วง
สุขเพียงเศษ เสี้ยวทิวา ตัณหาลวง
ทุกข์กลับหน่วง หนักหนา ทั้งราตรีฯ

[Prapacarn ❀]

โรคนี้..ร้ายแรงมาก

เป็นอะไรใครทำให้ช้ำจิต
หรือว่าติดอาการ..หนอท่านพี่
จะหนาว..ร้อน  อ่อนใจ หรือไข้มี
เชิญเร็วรี่ตรวจระบบครบวงจร

 EKG, MRI ใส่เครื่องส่อง
พร้อมเสียบกล้องดูให้แน่ใจก่อน
หรือเม็ดเลือดแก่ไปไม่ออนซอน
ชีพจรอ่อนล้า..รึว่าไม่มี

ตรวจดวงตา..เป็นต้อ หรือพอเห็น
เอ๊ะ!! มีน้ำไหลกระเซ็นเป็นสายปรี่
ไหลอาบแก้มสองข้าง ท่าทางไม่ดี
โรคอย่างนี้ร่อแร่..มีแต่ทรุด

ไปติดมาจากไหนรีบไขขาน
ต้องรีบคลานหาหลวงพ่อขอตะกรุด
ก่อนจะสายยมบาลท่านรีบรุด
เร่งมาฉุดพี่ไป..ใส่กระทะทองแดง

แซมค่ะ
 

แซมขออภัยท่านพี่ไร้ฯ... กลอนพาไปนะคะ.. โรคนี้แซมเองก็ไม่เคยเป็นค่ะ..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


หลังศึกรักพักรบสงบสิ้น
น้ำตารินดิ้นร้องต้องพระแสง
ศรอนงค์ส่งกลางหว่างใจแทง
ฤทธิ์รักแรงแฝงเฝ้ารุมเร้าโลม

กายต้องเล็บเหน็บนานแม้ผ่านพ้น
แผลกมลล้นสุขยังลุกโหม
ไฟสวาทปรารถนาไม่ซาโทรม
ยังจู่โจมโรมรันทุกวันคืน

เจ้าของใจไร้ฤดีจรหนีหาย
ทิ้งเพียงชายกายช้ำให้จำฝืน
เฝ้าดูแลแผลถูกทำแม้กล้ำกลืน
ถวิลขืนชื่นจิตข่มพิษใจ... 




 

--บูรพาฯ--

[กังวาน]

คำที่บอกหลอกเราก็เท่านั้น
คนจากกันด้วยดีมีที่ไหน
แก้วที่ร้าวรอวันแตกแหลกลงไป
ทำยังไงมิคืนกลับขอรับรอง

สุขที่คร่าพร่าผลาญยามพ่านพ้น
มันท่วมท้นทับทวีไม่มีสอง
คนเคียงข้างร้างลาไม่มามอง
จากลำพองมาประหวั่นดูพรั่นพึง

ฤทธิ์แห่งรักมักมากยากขัดขืน
ทุกวันฝืนเฝ้าดวงจิตไม่คิดถึง
พิศวาสประหลาดนักมักตราตรึง
ตัวฉันจึงอยู่ในโลกที่โศกตรม

     ---กังวาน---

[รอยไถแปร]

พิษสุรายังไม่ขมเท่าพิษรัก             สุดจะหักเศร้าใจเกินไถ่ถาม
จากเมฆใสกลายเป็นท้องฟ้าคราม     อยากจบความช้ำรักให้หมดลง
ไร้ยาแก้ทางรักษาปัญหาหนัก          อยากจะควักหัวใจบดเป็นผง
โดนพิษนี้คงเพราะเรามันซื่อตรง      โดนแล้วจงจำไว้ว่า อย่ารักเลย

รอยไถแปร

[ดุลย์ ละมุน]

อันเจ็บใด ในโลก ว่าโศกเศร้า
ไม่เทียบเจ้า ห่างเหิน ทำเมินเฉย
ร้อยพิษแผล ศาสตรา หาปริเปรย
เทียบทรามเชย หมดใจ คงไม่มี

แม้นแดนใด แดเดียว ว่าเปลี่ยวเหงา
มิเทียบเจ้า ร้างไกล จากใจพี่
ถึงเจ็บอื่น หมื่นแค้น แสนทวี
เทียบคนดี สิ้นสวาท มิอาจทน

ถึงเสียทรัพย์ สิ้นยศ ไม่อดสู
สิ้นพธู สาหัส ให้ขัดสน
อันรสใด ไหนจะหวาน ซ่านกมล
เท่ารสรัก ฉาบล้น ด้วยกลกาม
 

[panthong.kh]

อันเจ็บจิต พิษไข้ ให้ร้าวหนัก
แทบกระอัก หักฤทัย ไม่ไหวห้าม
เกินช้ำชอก บอกเอ่ย เคยรุกราม
เธอไม่ถาม ไถ่บ้าง ทำหมางเมิน

จึงเจ็บจุก ปลุกปั่น สั่นไปทั่ว
ตั้งแต่หัว จรดเท้า เขาห่างเหิน
แม้หางตา ไม่เหลียว เปลี่ยวใจเกิน
เมื่อวานเดิน ชนไหล่ เธอไม่ทัก

ถึงเสียทรัพย์ เท่าไหร่ ใจยังปวด
น้ำตารวด เป็นทาง อ้างว้างหนัก
แต่ใจจริง หญิงนั้น มั่นในรัก
เธอหาญหัก ทิ้งฉัน เอ๊ะฝันไป
พันทอง
 

[ดุลย์ ละมุน]

ขอโปรดเชื่อ เนื้อเย็น น้องเป็นหนึ่ง
ที่สุดซึ้ง ตรึงตรา กว่านางไหน
ร้อยนงราม งามแม้น จากแดนใด
มิเทียบไซร้ โฉมน้อง ละอองนวล

ดุจเจ้าสั่ง ขังกรง ในดงรัก
ไม่อาจหัก หาญใจ ให้โหยหวน
มิรู้ลืม ดื่มด่ำ เฝ้าคร่ำครวญ
ใจรัญจวน จดจำ ทุกค่ำคืน...
 

[ไร้นวล^^]

รู้ว่าทุกข์ สนุกเพ้อ ปรนเปรอรัก
รู้ว่าหนัก เนืองนิตย์ ยังคิดฝืน
รู้ว่ารัก อาจทำ ให้กล้ำกลืน
รู้แล้วไย ใจระรื่น ระเริงรัก

หรือฤทธิ์ร้าว ร้ายเรา บรรเทาได้
หรือมั่นใจ เจ็บจุก มิทุกข์หนัก
หรือมืดมัว สลัวเนตร ด้วยเลศรัก
หรือประจักษ์ พิษสง จึงปลงใจ

ประสบการณ์ พันหมื่น สะอื้นโอษฐ์
ไร้ประโยชน์ รักษา พิษสาไถย
แต่ละครั้ง ยังอาจ พิฆาตใจ
รักครั้งไหน ยามเปรี้ยง ย่อมเสี่ยงชนม์

พิเคราะห์เค้น ประเด็นหลัก ความรักนี้
แม้นรู้ดี เพลิงพิษ เมื่อผิดผล
แต่ยังอยาก รักใคร ไว้สักคน
ด้วยรักดล วิบวับ ช่างซาบซึ้ง

[panthong.kh]

อยากจะเชื่อ เนื้อใน ไยแอบแฝง
ดั่งจำแลง แสร้งโศก วิโยคขึง
หากมอบรัก ให้ไป ใจรำพึง
ต้องขาดผึง จึงหยุด สุดซึมเซา

อันรสลิ้น กลิ่นอาย ชายหวานหยด
กลัวหลอกมด ตัวน้อย ให้คอยเฝ้า
ยื่นแต่หวาน ซ่านซาบ ฉาบสีเทา
หลงมัวเมา เขาจับ ดับดวงแด

ด้วยว่าชาย ร้ายเหลือ กว่าเสือสาง
เป็นเบี้ยล่าง ครางครวญ นะนวลแข
เขาชิมรส หมดหวาน แล้วพานแปร
หญิงต้องแย่ แน่นัก รักลวงพลาง

ได้ชื่นจิต ชิดเชย แนบเกยกอด
ต่างอ้อนออด พรรณา ไม่ซาสร่าง
ดมกลิ่นหอม ตอมไต่ ไร้หนทาง
กลับทิ้งขว้าง บินจร ปล่อยนอนร้าว

หากชายจริง อิงรัก หญิงภักดิ์พร้อม
จักถนอม ยอมตาม มิสามหาว
หว่านคารม อมเด็ด เข็ดระนาว
ล่อหลอกสาว พราวพริ้ง จริงไหมคุณ ?
พันทอง
 

6