ความขื่นขม มาถมทับ ลงกับอก
เกิดสะทก อกสะเทือน เหมือนโลกไหว
ความปวดร้าว ก้าวเข้าแทรก รอยแตกใจ
สุดสะท้าน ซ่านทรวงใน..ให้ตรอมตรม
เพราะพิษรัก ผลักชีวิต เลยผิดหวัง
โรคเรื้อรัง รั้งเกาะติด พิษรักขม
เสาะหายา รักษามาน คราซานซม
ที่ระบม ผสมไข้ ปักใจเรา
อยากได้รัก มาซึมซับ เพื่อดับพิษ
อยากได้มิตร มากน้ำใจ เหมือนใครเขา
อยากได้คน ที่รักมั่น มาบรรเทา
อยากได้เจ้า เข้ามาเติม เพิ่มยาดี
เสี้ยวของเดือน ยังคล้อยเคลื่อน เหมือนชีวิต
จากน้อยนิด ยังเพิ่มสวย ด้วยแสงสี
เมื่อเต็มดวง ยังเปล่งแสง แข่งราตรี
แต่รักนี้ ยังขื่นขม...ถมไม่เต็ม
"บ้านริมโขง"
๔ มกราคม ๒๕๕๖