ปฎิญาณตนว่าขอลาก่อน
ความอาวรณ์รักเอ๋ยเคยหวานหวาม
อย่าได้ช้ำซ้ำสองคอยป้องปราม
จะมีความรักใหม่ในพรุ่งนี้
ดาว อาชาไนย
ด้วยคำมั่นสัญญาน้ำตาตก
ในหัวอกแสนอ่อนเพลียเสียศักดิ์ศรี
ผู้หญิงทิ้งไม่จริงใจไม่ไยดี
มองเหมือนพี่หมดคุณค่าน่าเกลียดชัง
นั่งมอเตอร์ไซด์ดูไร้ค่าหน้าถูกฝุ่น
แม่เนื้ออุ่นมาลืมพี่เริ่มมีหวัง
ด้วยรถเก๋งคันงามหรูดูสวยจัง
พาน้องนั่งชูคอพอเพลิดเพลิน
เมื่ออกหักรักสลายกลายเป็นผง
พี่ยอมปลงอนิจจังยังขัดเขิน
เขาเศรษฐีพี่นอนแคร่แถมแก่เกิน
เราคงเดินคนละทางร้างแรมไกล
จึงหวนกลับถิ่นชุมพรนอนเลียแผล
ข่าวว่าแม่น้องจัดแจงแต่งงานใหญ่
ขออวยพรถอนคำมั่นสัญญาใจ
ขออย่าได้..พบนุชนาถ..ทุกชาติเลย.
ริน ดอนบูรพา
๓๑ ธ.ค.๕๕
