28 ธันวาคม 2012, 08:39:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« เมื่อ: 28 ธันวาคม 2012, 08:39:PM » |
ชุมชน
|
อีกหนึ่งกาล ผ่านไป ไวจริงหนอ บ้างทดท้อ อาดูร สูญความหวัง บ้างพอดี มีกิน มิภินพัง บ้างมั่งคั่ง คืนวัน เห็นทันตา
บ้างทนทุกข์ สุขจาง ห่างหมื่นลี้ บ้างเปรมปรีด์ ราบรื่น ชื่นหรรษา บ้างอมโชค โศกเศร้า เคล้าอุรา บ้างเฮฮา ปาร์ตี้ อึงมี่มัน
บ้างเพราะจาก ตรากตรำ ทำหน้าที่ ยึดวันนี้ ครรลอง ต้องขยัน อนาคต สดใส ในปัจจุบัน ขมีขมัน พัฒนา คุณค่างาน
วาดแนวทาง วางแกน แผนแม่บท กรอบกำหนด ปฏิบัติ จัดประสาน ที่อ่อนเสริม เติมแต่ง แกร่งชำนาญ เป้าหมายการ ประเมิน เกินกำไร
ทุกอย่างมัด รัดตัว มัวแต่ปลื้ม จนหลงลืม อาหาร ดื่มทานใส่ เวลาล่วง ง่วงงีบ รีบทันใด เจ็บป่วยไข้ อดรอ หมอเยียวยา
คิดต่อทุน หมุนไว ไม่รู้สิ้น ทรัพย์ในดิน สินในมือ รวยอื้อซ่า ปั๊มป์ตัวเลข เสกเพลิน นับเงินตรา อนิจจา ชีวาสั้น พลันขาดทุน
วิทนีย์ ฮิวสตัน อายุเพียง 48 ปี ไมเคิล แจ๊คสัน อายุเพียง 50 ปี สตีฟ จ็อบส์ อายุเพียง 56 ปี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : khuadkao, ไพร พนาวัลย์, จารุทัส, Music, D, panthong.kh, Thammada, ปู่ริน, ชลนา ทิชากร, m1, saknun
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
29 ธันวาคม 2012, 11:37:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2012, 11:37:AM » |
ชุมชน
|
เป็นมนุษย์ เงินเดือน หน้าเปื้อนเปรอะ ทำงานเยอะ มากมาย คล้ายหัวหมุน สารพัด จัดไป ในอกพรุน ด้วยหวังลุ้น โบนัส เขาวัดกัน
สามวันดี สี่วันไข้ คงได้น้อย งานเต็มร้อย ทุ่มเท ไม่เหหัน สามเดือนเต็ม จ่ายให้ ได้ทั่วกัน แสนสุขสรรค์ วันคอย พลอยดีใจ
แต่บางใคร มีบ้าง ต่างผิดหวัง ต้องมานั่ง ทบทวน อย่าหวนไห้ อาทิตย์ถอน จันทร์ลา จะว่าใคร ปีหน้ามี เปลี่ยนใหม่ ไยเศร้าตรม
เศรษฐกิจ บีบคั้น ทุกวันท้อ น้ำมันจ่อ ปรับขึ้น ขื่นความขม ส่งลูกเรียน เพียรเขียม เจียมระทม ค่าขนม ค่ารถ หมดพอดี
ภายในใจ คิดมาก หลากหลายเรื่อง เป็นฟันเฟือง หมุนวน หม่นหมองศรี เวลาพัก ไม่เคย เลยขวบปี เหตุอยากมี อยากได้ ใคร่อยากเป็น พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Thammada, D, khuadkao, จารุทัส, ปู่ริน, ชลนา ทิชากร, m1, saknun
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
29 ธันวาคม 2012, 02:29:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2012, 02:29:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
29 ธันวาคม 2012, 04:28:PM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2012, 04:28:PM » |
ชุมชน
|
ในปีเก่ากำไรได้หลานเขย จังหวัดเลยแดนอีสานชานเมืองใหญ่ ชาวไทดำทำบ้านเรือนเหมือนคนไทย เคยเคลื่อนย้ายจากแดนไกลเมืองหลวงพระบาง
อพยพจากแคว้นพวนลงมาต่อ เมื่อชาวฮ่อตีร่นจากเมืองเชียงขวาง ตั้งถิ่นฐานบ้านไทดำแห่งล้านช้าง อยู่บ้านกลางเมืองเชียงคานมานานนม
อยู่เมืองไทยรักเมืองไทยด้วยใจรัก มอบใจภักดิ์ชาวปักษ์ใต้ไม่ขื่นขม ใจรักมั่นคำสัญญาน่าชื่นชม นัยน์ตาคมมุ่งมั่นขยันทำงาน
ไม่กินเหล้าเมายาค้าสิ่งผิด มีความคิดรักครอบครัวสร้างหลักฐาน ทำสวนยางสร้างสวนปาล์มมิรำคาญ ขาดทุนหลาน แต่กำไร ได้"เหลนชาย"
ริน ดอนบูรพา ๒๙ ธ.ค.๕๕
|
|
|
|
29 ธันวาคม 2012, 04:43:PM |
khuadkao
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2012, 04:43:PM » |
ชุมชน
|
เหม็นกลิ่นสาบคนจนไม่ทนเหม็น คนรวยเช่นขวดกลัวตัวแปดเปื้อน เศรษฐีขวดไม่เคยง้อรอสิ้นเดือน เพราะเงินเกลื่อนกล่นบ้านบานตะไท
เหม็นกลิ่นสาบคนจนทนไว้ขวด ดูประกวดนางจน ทนไม่ไหว กลิ่นสาบความจนแรงแสลงใจ รับไม่ได้ไม่ชินกลิ่นความจน
|
|
|
|
29 ธันวาคม 2012, 06:43:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2012, 06:43:PM » |
ชุมชน
|
เหม็นกลิ่นสาบคนจนไม่ทนเหม็น คนรวยเช่นขวดกลัวตัวแปดเปื้อน เศรษฐีขวดไม่เคยง้อรอสิ้นเดือน เพราะเงินเกลื่อนกล่นบ้านบานตะไท
เหม็นกลิ่นสาบคนจนทนไว้ขวด ดูประกวดนางจน ทนไม่ไหว กลิ่นสาบความจนแรงแสลงใจ รับไม่ได้ไม่ชินกลิ่นความจน
เกิดมาต่ำ ช้ำแด แหม!เขาว่า อนิจจา พาจิต ให้คิดหม่น สองนัยน์ตา พร่าเครือ น้ำเจือปน จะ.เล็ดล้น ทนกลืน ฝืนภายใน
หันหลังคล้อย ถอยห่าง ปล่อยวางจิต จะมิคิด มิคด จำจดใส่ ปู่"รพีฯ" ดึงมือ ลื้อ!ฟังไย เขาบ้าไง ชื่อเจ้า"ขวด" ชอบอวด..รวย "ดิน"
|
|
|
|
03 มกราคม 2013, 02:48:PM |
saknun
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 03 มกราคม 2013, 02:48:PM » |
ชุมชน
|
คนที่รวย รวยไป เสียให้เข็ด อย่าไปเอ็ด โวยวาย ตายไม่สวย เขามีเงิน เขาเหมิน เดินอาจซวย เพราะความรวย ทำเขา ไม่เข้าใจ
จึงอยากบอก ตอกจำ ย้ำลงนิด อย่าไปคิด กับเขา เศร้าหวั่นไหว เพราะมนุษย์ ที่สุด ลมหายใจ จะอยู่ หรือจะไป ใช่เพราะมี
เปรียบชีวิต ท่านว่า มีค่าที่คุณ ใช้เกื้อหนุน คนยาก ฝากที่นี่ ใครว่ารวย ถ้าช่วย อำนวยดี คนไม่มี จะได้ หายยากจน
อันเงินงาน นั้นแท้ ไม่แพ้พ่าย อยากสบาย ทำงาน จึงเกิดผล ทำงานน้อย เงินน้อย อย่ากังวล เพราะเหตุผล มันมี ที่ตนทำ
|
|
|
|
|