ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

เธอถามว่าเป็นอย่างไร
หลังจากเวลาผ่านไป . . หวังว่าคงทำใจได้ดีขึ้นบ้าง
เพราะเป็นคำถามตามมารยาท  . . . ฉันจึงมิบังอาจ  ~ เล่าความจริงให้ฟัง
เลยกลบเกลื่อนด้วยการหัวเราะเสียงดัง
แล้วบอกไปว่า “เห็นหรือยัง . .. ขาดเธอไม่ยักตาย”

ทั้งที่ความจริง - - น้ำตาเล็ด
ผ้าเช็ดหน้าหมื่นผืนก็ไม่อาจเช็ดน้ำตาให้เหือดหาย
ตั้งแต่เธอจากไปวันแรก - - จนถึงวันนี้ก็ยังไม่แตกต่าง . . ฉันเหมือนคนใกล้ตาย
เพราะก่อนหน้าที่เธอจะใจร้าย
ฉันจำได้ว่า “เราเคยรักกันมากแค่ไหน” . . จนไม่อาจตัดความผูกพันให้ขาดได้ . . ด้วยเวลา

จะ พ.ศ. ไหน หัวใจก็ยังเป็นดวงเดิม
ไม่คิดดึงใครมาเพิ่มเติม . .. ในความห่วงหา
ปฏิทินจะเปลี่ยนใหม่กี่รอบ . . ฉันก็ยังชอบหยิบปฏิทินเก่าช่วงที่มีเราขึ้นมา
เพราะท่ามกลางคืนเหงาที่มีแต่เงาคนเหว่ว้า
มันเป็นสิ่งเดียวที่ยืนยันได้ว่า . .. ช่วงเวลาเหล่านั้นมีอยู่จริง~*

มีคนบอกว่า - - เวลาจะช่วยให้ลืมทุกสิ่ง
แต่บางคนกลับบอกว่า “ไม่จริง” . .. เวลากลับยิ่งทำให้อ้างว้าง
เวลาแค่ช่วยให้บางสิ่งบางอย่างในความทรงจำเลือนราง
ต่อให้อยากลืมทุกสิ่งทุกอย่าง . .ก็ไม่ทาง ~ หากสิ่งนั้นยังตกค้าง. .อยู่ในใจ
. .. . ..
มีคนบอกว่า - - ความห่างไกล . . เป็นตัวแปรทำให้คนเปลี่ยนผัน
แต่บางคนกลับบอกว่า “ความรู้สึกที่ใช้หัวใจผูกพัน - - ไม่มีวันถูกทำร้ายได้”
เหมือนที่ฉันจงใจหนีมา . . . แต่พบว่า “ยังมีเธอในลมหายใจ”
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน . ..
ไม่ว่าห่างกันเพียงใด . . เธอก็ยังเป็นโลกทั้งใบของฉันเหมือนเดิม~*

[แป้งน้ำ]

ยังเป็นหัวใจเหงา ~ เหงา
ที่ใช้หายใจเพื่อให้หมดวันเก่า . .. เพียงเท่านั้น
วันเวลาหมุนความเปล่าไร้มาให้ทุกวัน
ราวกับว่าโลกใบนี้ไม่มีหัวใจอีกดวงเพื่อให้ฉัน .. . เก็บความผูกพันไว้รอ



สามร้อยหกสิบกว่าวัน - - ที่อยู่ลำพังกับความเหงา
เป็นความจงใจของฟ้าหรือเปล่า . .. ที่แกล้งให้ท้อ
หรือว่าความรักดี ~ ดี .. . บนโลกใบนี้มีไม่เพียงพอ
คนเต็มใจจะรักจึงต้องรออีกหลาย พ.ศ. .. กว่าจะมา
. .. .. .
เหตุใด - - การเจอคนที่ใจตรงกันมันยากนัก
หรือว่าความรัก . . ชอบวิ่งหนีคนที่ตามหา
“ฉันเป็นของ ~ ของ ใคร?”  . . . นึกสงสัยตลอดมา
. . . ปฏิทินใบสุดท้ายจวนหมดวันให้ขีดฆ่า . . .
เหมือนที่ฉันใกล้หมดแรงรอรักแท้ที่ศรัทธา . . และมองว่า “ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*

[hort39]

(ไม่ถนัดกลอนเปล่านะครับขอเป็นกลอนแปดเด้อ)

จะปีใหม่หรือปีเก่าเหงาไม่ต่าง
ไร้คนข้างกายอยู่ีเป็นคู่สอง
เป็นได้เพียงตัวแปรแค่สำรอง
ได้แต่มองเขาคู่กันฉันเดียวดาย

จะปีไหนปีนั้นมันก็เหงา
ฉันคนเก่าคนไกลไร้ความหมาย
แต่ไม่อาจตัดใจที่ใกล้ตาย
ดิ้นทุรนทุรายไม่มีเธอ..

[Prapacarn ❀]

อยากมานั่งเหงาด้วย..ก็ยังไม่ว่าง
วัน..วันเป็นลิงเป็นค่าง..ไร้คนสุงสิง
คนเขาค่อนแคะ..ว่าเราขึ้นคาน มันท่าจะจริง
รอใครมากระหนุงกระหนิง..ยังไม่เห็นมี

หนาวน้ำค้าง..ที่เจ็บ ยังไม่เหน็บจิต
หนาวรักเป็นพิษ..หนาวหนักนะนี่
วันเก่าผ่านไป..วันใหม่ นึกว่าจะดี
มันก็เป็นจังซี่..อยู่ทุก..ทุกปีไป..

เฮ้อ... เสียดายจัง !!

แซม... 

[รการตติ]

ยังเป็นหัวใจเหงา ~ เหงา
ที่ใช้หายใจเพื่อให้หมดวันเก่า . .. เพียงเท่านั้น
วันเวลาหมุนความเปล่าไร้มาให้ทุกวัน
ราวกับว่าโลกใบนี้ไม่มีหัวใจอีกดวงเพื่อให้ฉัน .. . เก็บความผูกพันไว้รอ



สามร้อยหกสิบกว่าวัน - - ที่อยู่ลำพังกับความเหงา
เป็นความจงใจของฟ้าหรือเปล่า . .. ที่แกล้งให้ท้อ
หรือว่าความรักดี ~ ดี .. . บนโลกใบนี้มีไม่เพียงพอ
คนเต็มใจจะรักจึงต้องรออีกหลาย พ.ศ. .. กว่าจะมา
. .. .. .
เหตุใด - - การเจอคนที่ใจตรงกันมันยากนัก
หรือว่าความรัก . . ชอบวิ่งหนีคนที่ตามหา
“ฉันเป็นของ ~ ของ ใคร?”  . . . นึกสงสัยตลอดมา
. . . ปฏิทินใบสุดท้ายจวนหมดวันให้ขีดฆ่า . . .
เหมือนที่ฉันใกล้หมดแรงรอรักแท้ที่ศรัทธา . . และมองว่า “ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*

กับการเริ่มนับเวลา..
ก็กลับยิ่งช้า เมื่อมองหมู่ดารา ..กระหนุงกระหนิง
วันเก่า~ปีเก่า คือความเหงา ที่ผ่านมาและเคยให้เราพักพิง
เราได้พบบางอย่าง~บางสิ่ง.. ที่ไม่เคยหยุดอยู่นิ่งกับกาลเวลา

ปีเก่า..หรือปีใหม่ ที่กำลังจะมาถึง
คือความหวังที่ซึ่ง แน่นอนที่ ใคร~ใคร ต่างปรารถนา
หวังพบสิ่ง ใหม่~ใหม่ แม้ไม่ใช่ทันทีทันใด ตามที่ใจศรัทธา
แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า...ไม่ใช่เพียง“ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*

. .. .. .
รการตติ

[แป้งน้ำ]

กับการเริ่มนับเวลา..
ก็กลับยิ่งช้า เมื่อมองหมู่ดารา ..กระหนุงกระหนิง
วันเก่า~ปีเก่า คือความเหงา ที่ผ่านมาและเคยให้เราพักพิง
เราได้พบบางอย่าง~บางสิ่ง.. ที่ไม่เคยหยุดอยู่นิ่งกับกาลเวลา

ปีเก่า..หรือปีใหม่ ที่กำลังจะมาถึง
คือความหวังที่ซึ่ง แน่นอนที่ ใคร~ใคร ต่างปรารถนา
หวังพบสิ่ง ใหม่~ใหม่ แม้ไม่ใช่ทันทีทันใด ตามที่ใจศรัทธา
แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า...ไม่ใช่เพียง“ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*

. .. .. .
รการตติ

จะเชื่อได้อย่างไรว่ามีรักแท้อยู่ข้างหน้า

ในเมื่อวันนี้เธอไกลเกินคว้า . .. แล้วทุกสิ่ง

จะให้เชื่ออย่างไร . . ว่าพรหมลิขิตมีอยู่จริง

ในเมื่อฉันถูกโชคชะตาทอดทิ้ง . .. ให้เดียวดาย

. .. . .. . ..

จะให้เชื่อได้อย่างไร - - ว่าปีใหม่จะดีกว่าปีเก่า

ในเมื่อทุกคืนยังร้องไห้ให้กับความเหงา ง่าย ~ ง่าย

จะให้เริ่มต้นหวังอะไร . . ในเมื่อหัวใจของฉันเหมือนดอกไม้ที่กำลังเฉาตาย

เธอไม่ใช่คนถูกทำร้าย .. . คงไม่มีวันเข้าใจคนรินน้ำตาส่งท้ายปี

 

ถ้าขึ้นปีใหม่แล้วโละหัวใจดวงเก่าทิ้งไปได้

ฉันขอเลือกใช้หัวใจ . . . ดวงที่ไร้ความรักให้เธอคนนี้

ฉันอยากได้หัวใจ . . ที่ไม่แคร์เธอแม้แต่สักวินาที

แต่เป็นเพราะหัวใจดวงเดิมยังต้องอยู่ในอกข้างซ้ายของฉันน่ะซี . .

. . จึงไม่อาจยกความรักที่เป็นของคนดี . .. ไปให้ใคร~*