| 21 ธันวาคม 2012, 12:00:AM |
กัลมลี*
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 77
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 138
รักคือแรงบันดาลใจ
|
 |
« เมื่อ: 21 ธันวาคม 2012, 12:00:AM » |
 ชุมชน
|
ฉันคือใบหญ้าบางริมทางเท้า
พลิ้วใบเหงา...ร้างไร้...ใครรู้จัก
คงตายอย่างขาดไร้...ผู้ใดรัก
ถึงเรียกกวักใบเหงาใครเล่ามอง
ทุกคำที่เอื้อนเอ่ยใครเคยฟัง
ภูเขายัง...บังตา...ใครมาจ้อง
จึงขอแค่เฝ้ามองละอองทอง
มิจำต้องกำหนดทุกกฎเกณฑ์
เธอมิอาจฝืนใจของใครได้
อย่าขับไล่สาปแช่งและแบ่งเส้น
ขอฝันอย่างเจียมตน...คนเศษเดน
เหมือนเฉกเช่นเธอรักเขาเท่านั้นเอง
ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : -chica-, khuadkao, พรายม่าน, บ้านกลอนไทย, Music, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, รการตติ, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, Thammada, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, จารุทัส, ปู่ริน, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ลายเมฆ, เนิน จำราย, เพลิงคำ, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 21 ธันวาคม 2012, 06:31:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 21 ธันวาคม 2012, 06:31:AM » |
ชุมชน
|
มาปลอบใจใบหญ้าที่ล้าอ่อน
ปลอบสมรวอนนางอย่าคว้างเคว้ง
ถึงขาดใจไร้รักจักวังเวง
ไยหวั่นเกรงอับเฉาจะเหงาตาย
อย่างน้อยลมพรมจูบเคียงลูบไล้
กิ่งก้านใบให้หมองละอองหาย
ลมรำเพยเชยชื่นระรื่นกาย
พัดระบายคลายเหงาความเฉาตรม
อันรักอื่นหมื่นหมายนั้นรายล้อม
มีใจพร้อมน้อมอยู่เป็นคู่สม
ใช่ความรักหักหายพร้อมสายลม
ไยซานซมขมขื่นสะอื้นครวญ...
-บูรพาฯ-
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, ไร้นวล^^, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, khuadkao, รการตติ, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, Thammada, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, จารุทัส, ปู่ริน, กัลมลี*, ไม่รู้ใจ, ลายเมฆ, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 21 ธันวาคม 2012, 11:26:AM |
|
รการตติ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 21 ธันวาคม 2012, 11:26:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, khuadkao, Thammada, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, จารุทัส, ปู่ริน, กัลมลี*, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ลายเมฆ, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 21 ธันวาคม 2012, 01:16:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 ธันวาคม 2012, 01:16:PM » |
ชุมชน
|
ฉันคือใบหญ้าบางริมทางเท้า
พลิ้วใบเหงา...ร้างไร้...ใครรู้จัก
คงตายอย่างขาดไร้...ผู้ใดรัก
ถึงเรียกกวักใบเหงาใครเล่ามอง
ทุกคำที่เอื้อนเอ่ยใครเคยฟัง
ภูเขายัง...บังตา...ใครมาจ้อง
จึงขอแค่เฝ้ามองละอองทอง
มิจำต้องกำหนดทุกกฎเกณฑ์
เธอมิอาจฝืนใจของใครได้
อย่าขับไล่สาปแช่งและแบ่งเส้น
ขอฝันอย่างเจียมตน...คนเศษเดน
เหมือนเฉกเช่นเธอรักเขาเท่านั้นเอง โถ ดอกหญ้าเจ้าชู้คู่ลวดหนาม
เธอติดตามพี่ไปไม่ข่มเหง
เดินผ่านไปไยชอบขอบกางเกง
คงครื้นเครงทุกคราวเมื่อก้าวเดิน
แม้จะเป็นใบหญ้ายังกล้าสู้
บนยอดภูเสียดฟ้าทำท่าเหิน
มองละลิ่วปลิวไสวมองใบเพลิน
บนยอดเนินเขียวขจีชุบชีวา
พี่เป็นชายชาวดินถวิลเจ้า
เพื่อคอยเฝ้าใกล้ชิดปกปิดหน้า
อยู่ด้วยความพันผูกลูกชาวนา
ซับน้ำค้างจากฟ้าสู่หน้าดิน
ใบหญ้าเอ๋ยเคยรู้อยู่ใช่ไหม?
ว่าดวงใจของเขาเฝ้าถวิล
มิหมายปองดอกฟ้าให้ราคิน
เพราะเคยชินเพียง“เรา”ที่เคล้าคลอ 
“ไพร พนาวัลย์”
ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, khuadkao, Thammada, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, จารุทัส, ปู่ริน, panthong.kh, รัตนาวดี, กัลมลี*, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ลายเมฆ, รการตติ, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 22 ธันวาคม 2012, 02:21:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 22 ธันวาคม 2012, 02:21:AM » |
ชุมชน
|
  
เรียวใบหญ้า ท้าลม ต้องตรมหม่น
ด้วยขาดฝน ทิ้งช่วง ห่วงจริงหนอ
เจอแดดเผา ลามทั่ว หัวใจท้อ
ยืนต้นตอ รอท่า จนล้าแรง
ถึงจะแกร่ง เก่งกล้า ในครานี้
ก็สุดที่ จะด้าน พานหน่ายแหนง
น้ำไม่หยด รดราด หวาดระแวง
เจอแต่แสง สุรีย์ เผาที่ทรวง
ไม่รู้ว่า หน้าแล้ง ที่แห้งผาก
หญ้าคงยาก ฝากชีวิต จึงคิดห่วง
ยืนต้นรอ คอยฝน หล่นทั้งปวง
ดั่งแดดวง ของฉัน นั้นขาดเธอ
วิตามินใจ ไม่มา หาไม่พบ
ต้องซานซบ หลบหน้า น้ำตาเอ่อ
คงดายเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เฝ้าละเมอ
ฉันขาดเธอ หญ้าขาดน้ำ ช้ำพอกัน 
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, Thammada, ไพร พนาวัลย์, กัลมลี*, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ลายเมฆ, รการตติ, จารุทัส, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 22 ธันวาคม 2012, 01:15:PM |
|
|
|
| 22 ธันวาคม 2012, 02:14:PM |
|
|
|
| 23 ธันวาคม 2012, 09:11:AM |
|
|
|
| 23 ธันวาคม 2012, 11:05:AM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2012, 11:05:AM » |
ชุมชน
|
เฉิดอรุณอุ่นทอทอดกอหญ้า
น้ำค้างลาคราเช้าทอดเงาสาย
หมอกสีขาวราวห่มชื่นชมกาย
ครั้นไม้วายหายเมื่อเชื้อเชิญเช้า
โอบดอกหญ้าล้าโทรมโอ้โลมเสีย
ทิ้งใบเพลียเรี่ยลงพะวงเฉา
ครั้นโลมรักหนักผ่อนอาทรเบา
ขอตัวเจ้าเหงาหมองทั้งผองรอน
ประดุจดั่งครั้งโน้นกระโจนครุบ
ยากสรุปอุปทานจะวานถอน
เหมือนเรารอต่อรักหนักอยากคลอน
จนอาทรอ่อนใจแบบใดนี้
หญ้าใบบางเอ๋ย
เช้าหมอกเชยเย้ยงามพิรามศรี
พอลับเช้าเหงาหงอยรอยราคี
พอแสงหรี่ชี้ส่องต้องหมองใจ |
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 28 มีนาคม 2013, 11:00:AM |
กรกช
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 130
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 277
แม้มิเคยพบหน้า เชื่อเถอะว่า ที่นี่มีรัก
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 28 มีนาคม 2013, 11:00:AM » |
ชุมชน
|
#๑๑
-๐-
ดอกหญ้า...เหงา
สั่นเทา...เพราะลมฝน
ช้ำใจ...น้ำตาหล่น
ร้อนรน...เมื่อแดดเผา
คิดถึง...แต่นวลน้อง
เคยครอง...เมื่อก่อนเก่า
ร้องไห้...น้ำตาเรา
แสนเศร้า...และน้อยใจ
-๐-
|
|
|
|
|
|
