ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

หนาวไอหมองจางจางจนคางสั่น
เมื่อเหมันต์ประชิดอาทิตย์กว่า
วันนี้”ปาย”หนาวทั่วจนตัวชา
ทั้งแขนขาแห้งหยาบดั่งคราบไคล

สงสารเด็กชาวดอยตัวน้อยนิด
ผ้าปกปิดกันหนาวเอาที่ไหน
โชคยังดีแม่พ่อช่วยก่อไฟ
ก็พอได้ไออุ่นมาจุนเจือ

ใครที่มีผ้าห่มกันลมหนาว
ขอสักราว-สามสิบ-รีบช่วยเหลือ
แม้มิใช่วงศ์วาน เป็นย่านเครือ
ช่วยกันเพื่อดาริกา---ตาดำดำ

--ณัชชา--

 

[สุวรรณ]

หมอกจาง
หนาวก็เริ่มก่อร่าง อยู่เช้าค่ำ
ยังผ้าผวยผืนเก่ามาฝากนำ
หวังเด็กน้อยตาดำดำ คงหนาวจาง

อาจไม่สวยด้วยผ้า เริ่มล้าแล้ว
แต่ยังแววความห่วงหาไม่มีสร่าง
หวังเพียงหนาวของเด็กน้อยจักเลือนราง
ผ้าห่มเก่าบางบาง ยังค่านัก


ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

[D]

หนูเป็นหนึ่ง ในนั้น สั่นสะท้าน
ผิวแห้งกร้าน ด้านหด เช้าจรดค่ำ
ขอสักผืน ยื่นมา อย่าใจดำ
จะจดจำ ด่ำดื่ม ปลื้มมิจาง

หนูชื่อ"ดิน" กินนอน กลางดอนดง
เกิดพลัดหลง พ่อแม่ แดหม่นหมาง
มาอาศัย "ปาย"เมือง ชำเลืองทาง
สุดอ้างว้าง หนาวเหน็บ เจ็บเนื้อกาย

มารวมหมู่ อยู่กัน เป็นกลุ่มก้อน
ยามจะนอน กอดกก สะทกส่าย(สั่น)
หากพี่นั้น สงสารหนู อย่าดูดาย
หวังมากมาย ผ้าห่มหนา ต้องตราคน

"ดิน"

[panthong.kh]

แสนสงสาร เด็กน้อย พลอยหนาวสั่น
จงร่วมด้วย ช่วยกัน พลันสุขล้น
เขาจะได้ อุ่นไอ ในความจน
ยิ่งมากคน ยิ่งเหมาะ สงเคราะห์ที

บุญกุศล ที่ท่านทำ นำชีวิต
ด้วยมีจิต กุศล สุขล้นปรี่
อิ่มทั้งใจ ทั้งบุญ หนุนชีวี
คุณความดี ที่ได้ให้ ไหลย้อนคืน
พันทอง
 

[ปรางทิพย์]

ฝากไออุ่นจุนเจือไปเผื่อด้วย
แทนผ้าผวยช่วยห่มกันลมหนาว
มองภูกว้างข้างนอกเมฆหมอกพราว
อีกครั้งคราวยาวนานกว่าผ่านไป

คนละผืนยื่นส่งสู่ดงเหนือ
หนาวเหน็บเนื้อเผื่อแผ่ช่วยแก้ไข
ผิวอ่อนแห้งแล้งล้าเยียวยาไว
ใจสานใจ..ให้เพื่อนอย่าเชือนแช

[ดอกกระเจียว]

เห็นเด็กน้อยเหล่านั้นเขาเหน็บหนาว
ฟ้าหมอกพราวพร่างฟ้าใครแยแส
เหมือนดั่งเราหนาวห้วงในดวงแด
ไม่มีคนเหลียวแลมิต่างกัน

ใครใจบุญอุดหนุนส่งผ้าห่มเถิด
จะก่อเกิดผลผลาอานิสงค์สวรรค์
หนึ่งใจดีทางนี้ก็แล้วกัน
คอยผูกพันปลอบคราวเมื่อหนาวใจ

 

[yaguza]

เด็กดงดอย คอยน้ำใจ ไทยทั่วหล้า
ได้ห่มผ้า คราลมหนาว คราวหวั่นไหว
บ้านดงดอน นอนกลางดิน ถิ่นพงไพร
อยู่ห่างไกล ความเจริญ เกินบรรเทา


ธรรมชาติ โหดร้าย หมายกลั่นแกล้ง
อย่าได้แล้ง น้ำใจ ให้พวกเขา
สร้างกุศล ยิ่งใหญ่ ได้แบ่งเบา
ส่วนตัวเรา ให้หนึ่งผืน ขอยืนยัน



......ยากูซ่า......

[กังวาน]

เด็กหายหนาวคราวนี้มีผ้าห่ม
ฉันซิตรมตรอมใจให้หนาวสั่น
คนรักพรากจากไกลใจจาบัลย์
ทุกคืนวันโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาทรวง

ขอสักผืนได้ไหมใครช่วยส่ง
หนาวก็คงบรรเทาถ้าเขาห่วง
มีเวลามาก่อไฟและไม่ลวง
สงสารดวงใจน้อย...ฉันคอยเธอ

      ---กังวาน---

[panthong.kh]

คนรักพราก ไปไหน ไยถึงหนาว
คงถึงคราว เสียแล้ว แห้วนะเอ่อ
ไม่มีหรอก ผ้าห่ม อย่างมเบลอ
ถ้าแม้นเธอ อยากได้ ให้โทรมา

ศูนย์แปดสี่ จุดจุด สดุดรัก
ห้าหกเจ็ด เสียหลัก จักไปหา
แปดเก้าเก้า เศร้าจัง คลั่งอุรา
รีบโทรมา เร็วจี๋ วันนี้นะ
พันทอง
 

[รพีกาญจน์]

ช่วยกันเพื่อดาริกา---ตาดำดำ

--ณัชชา--

 

ยามน้ำค้่างพร่างพรมลมโชยโบก
แสนวิโยคดวงแดแต่หัวค่ำ
ก่อไฟผิงอิงขอนนอนประจำ
หน้าแดงกล่ำขบฟันปากสั่นเทา

ผ้าแนบเนื้อเสื้อบางปกร่างนิด
มิอาจปิดบังทั่วตัวยังเปล่า
มีรูพรุนอุ่นคลายหายออกเบา
แถมหม่นเก่าเฉาเย็นเหม็นอับจัง

เสื้อสำลีมีใส่ถอดให้น้อง
รัดหน้าท้องพอจับคับไหล่หลัง
เตี่ยวโปะปะทะลุเปื่อยผุพัง
หมดสิ้นหวังกันลมห่มชั่วคราว

รอวันคืนยื่นเศษเมตตาจิต
ชุบชีวิตทุรนพ้นความหนาว
อาจเจ็บไข้ไม่ช่วยป่วยระนาว
ทุกคนชาวบนดอยยังคอยคุณ

 

รพีกาญจน์

[--ณัชชา--]

เพื่อนักเรียนที่พบ"บ้านสบสา"
เพื่อน้องยาคนไกลได้ไออุ่น
โรงเรียนจนเหลือที่ไม่มีทุน
ช่วยการุนพวกเขาให้หนาวคลาย

อยู่บนดอยหนาวเหน็บจนเจ็บเนื้อ
โปรดช่วยเอื้ออาทรก่อนจะสาย
แม่ฮ่องสอนที่เจออำเภอปาย
น้องทั้งหลายคอยรอขอเมตตา

--ณัชชา--

 

[จารุทัส]

หนึ่งในสิบ หยิบยื่น ผืนผ้าห่ม
ยังระทม เหน็บหนาว ถึงเช้าสาย
สองในสิบ ลงทุน อุดหนุนปาย
ยังระคาย ผิวเจ็บ จนเหน็บกิน

สามในสิบ ชักชวน เพื่อนก๊วนซ่า
เดินทางมา เมืองหมอก เพื่อออกสิน
สี่ในสิบ ติดตาม มาติดดิน
ทุกท้องถิ่น ร่วมหนาว ชนชาวไทย

ห้าในสิบ คิดการ ปลูกบ้านอุ่น
จึงร่วมหุ้น ตรากตรำ เกินทำไหว
หกในสิบ ร่วมแรง และร่วมใจ
ก่อสร้างบ้าน หลังใหม่ ให้อุ่นอิง

เจ็ดในสิบ หุงข้าว ทั้งคาวหวาน
ล้อมวงทาน นอกใน รอบไฟผิง
แปดในสิบ ป่วยไข้ ได้พึ่งพิง
คุณหมอวิ่ง รักษา ให้ยาวัง

เก้าในสิบ ติดตาม ให้ความรู้
โอกาสสู่ เด็กน้อย ที่คอยหวัง
ไทยดำรง...แม้ว่า...ดินฟ้าพัง
หากไทยทั้ง...ใต้หล้า...สามัคคี

จารุทัส

[khuadkao]

เมื่อลมหนาวมาเยือนเดือนธันวา
อีกไฟป่าควรจะระวังไว้
ผ้าผวยห่มกันหนาวทุกคราวใด
เดี๋ยวเบียร์ช้างมอบให้ไม่ต้องกลัว...แหะแหะ

คนไทยไม่ทิ้งกันวันยังค่ำ
ร้อน,หนาว,น้ำแล้ง,ท่วมรวมใจทั่ว
คนไทยความใจดีมีติดตัว
ไม่เมามัวหวังใดคนใจดำ

[รัตนาวดี]

...รู้บ้างว่า น้องสาว หนาวจับไข้
มันหนาวเหน็บ เกินไป จนไม่ขำ
เยอรมัน ตอนนี้ ที่ต้องทำ
โกยหิมะ เช้าค่ำ หนาวช้ำใจ...

...อุณหภูมิ ติดลบ จนพบเจ็บ
ต้องทนเก็บ ความหนาว ปวดร้าวไหว
เพราะความหนาว จำทน รู้หม่นใคร
บริจาค มาให้ ใช้ยูโร...( เงินยุโรป euro)

รัตนาวดี

[Moo Dum]

ธารน้ำใจ  ไหลสู่  หนูเล็กเล็ก
ของให้เด็ก  ไม่ต้องหรู  หรือดูโก้
ยังประโยชน์  ยิ่งใหญ่  ใช่เพื่อโชว์
เล็กหรือโต  หนูใช้  ไม่เกี่ยงงอน

เด็กน้อยนิด  จิตใจ  ใสสะอาด
ฝันเธอวาด  สุโข  สโมสร
ซื่อพิสุทธิ์  สดชื่น  ตื่นจนนอน
หนาวก็อ้อน  ร้อนก็บอก  ไม่หลอกใคร

หนูไม่มี  ของที่ไหน  มาให้แลก
กับของแจก  ของดี  ของพี่ให้
ตอบแทนเป็น  เย็นฉ่ำ  จากน้ำใจ
น้ำตาไหล  รินอาบ  ความซาบซึ้ง

แค่ผ้าผวย  ช่วยห่ม  กันลมหนาว
นั่งดูดาว  ดูฟ้า  ดูน่าทึ่ง
ไม่แอบแฝง  แย่งยุด  หรือฉุดดึง
เพียงผืนหนึ่ง  ถึงไม่พอ  ก็แบ่งกัน

ผ้าผืนนิด  ห่มหนูน้อย  ร้อยด้วยรัก
น้องทายทัก  ร้องเรียง  เสียงสวรรค์
แว่วแว่วจาก  ปากน้อย  ค่อยจำนรรจ์
ความสุขสันต์  สดใส  ในดงดอย

Moo Dum