15 ธันวาคม 2012, 10:30:PM |
สุวรรณ
|
|
« เมื่อ: 15 ธันวาคม 2012, 10:30:PM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง ไกลสุดทาง และไกลเกินฝัน ความคิดถึงมีมากขึ้นทุกวัน จนใจเริ่มหวั่นหวั่น แต่นั้นมา หมอกจาง สีขาวพร่างเต็มพื้นที่ใจอ่อนล้า ความหนาวแทรกผ่านคล้ายว่าชินชา แต่กลับรื้นน้ำตาเมื่อคิดถึงเธอ หมอกจาง ไกลสุดทาง เราต่างไกลกันเสมอ ยากที่จะค้นหากันเจอ คิดแล้วน้ำตาก็เอ่อ เมื่อมองหมอกจาง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, plang, บ้านกลอนไทย, khuadkao, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, กังวาน, ชลนา ทิชากร, Thammada, Prapacarn ❀, เนิน จำราย, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, ปรางทิพย์, benuser, จารุทัส
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
15 ธันวาคม 2012, 11:17:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 ธันวาคม 2012, 11:17:PM » |
ชุมชน
|
... หมอกจาง... ดูพราวพร่างสายฝนหล่นเป็นสาย ความว้าเหว่เปลี่ยวเหงาเศร้าเดียวดาย คนข้างกายมาลับไปกับตา
...หมอกจาง... เหลือที่ว่างเอาไว้ไร้คนหา ความคิดถึงซึ่งลับกับคำลา คำสัญญาว่างเปล่าหนาวคนเดียว
...หมอกจาง... คือเส้นทางชีวิตมิคิดเหลียว รักแท้นี้มีหรืออย่ายื้อเชียว บนทางเปลี่ยวใครเล่าเฝ้าคร่ำครวญ
...กังวาน...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านกลอนไทย, สุวรรณ, khuadkao, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, Thammada, เนิน จำราย, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, ปรางทิพย์, ไพร พนาวัลย์, benuser, จารุทัส
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 12:12:AM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 12:12:AM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง ใต้ปุยเมฆกลีบบาง ยามลมหวน นึกถึงเรื่องเก่าเก่าเราทบทวน สองเราคล้ายกระพรวนที่เปราะบาง ยามต้องแรงกระทบก็หล่นวูบ ความใกล้ชิดหมดรูป จนเหินห่าง จวบวันเว้นวรรคของระยะทาง ความอ้างว้างก็ซึมซาบเหมือนอย่างเดิม ขอบพระคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, บ้านกลอนไทย, khuadkao, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, กังวาน, ชลนา ทิชากร, Thammada, เนิน จำราย, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, benuser, จารุทัส
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 09:30:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 09:30:AM » |
ชุมชน
|
....หมอกจาง.... ภาพเลือนรางปรากฎมิลดเพิ่ม รักของเราเหมือนหมอกหลอกเหมือนเดิม จะต่อเติมก็ร้างลาสู่ฟ้าไกล
....หมอกจาง.... หมดหนทางแห่งรักพักอาศัย หนาวไอหมอกบอกลาแสนอาลัย หนึ่งฤทัยก็ยังภักดิ์และรักเธอ
---กังวาน---
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 01:24:PM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 01:24:PM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง สภาวะระหว่างทางเลือนรางเสมอ ทุกสัมผัสคล้ายแจ่มชัดกลับเบือนเบลอ ดุจภาพเงาเก่าเกร่อ ที่เลอะเลือน หมอกจาง ขอบคุณความอ้างว้าง ยังเป็นเพื่อน กับภาพความชินชา คราวมาเยือน เปรียบเสมือนเพื่อนใจไม่สร่างซา หมอกจาง มองหนทางยาวไกลอย่างช้าช้า แล้วสัมผัสวูบหนึ่งคล้ายจูบลา ยากเกินกลั้น น้ำตาเริ่มไหลริน หมอกจาง ความฝันทุกอย่างแทบพังสิ้น แต่ใจรั้นทะนง ขึ้นโผบิน เพื่อดื่มกินคืนวันอันปวดร้าว หมอกจาง ลึกระหว่าง ซอกใจไยเหน็บหนาว ใต้สัมผัสคืนมองท้องฟ้าพราว น้ำตากลับร่วงกราว ยามก้าวเดิน ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
|
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 02:09:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 02:09:PM » |
ชุมชน
|
...หมอกจาง... ยิ่งเดินทางยิ่งใกล้ใจขัดเขิน คนเคยรักหักใจทำไมเมิน เธอก้าวเดินมิเหลียวดูผู้ติดตาม
...หมอกจาง... น้ำตาพร่างพรูอีกหนบนคำถาม การก้าวจากพรากไกลใครนิยาม ฟ้าคำรามสายลมแรงเหมือนแกล้งกัน
...หมอกจาง.... ภาพทุกอย่างยังเบลอเหมือนเพ้อฝัน ความคิดถึงตรึงจิตนิจนิรันด์ ชีวิตฉันเหมือนหมอก...ต้องบอกลา
---กังวาน---
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 02:33:PM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 02:33:PM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง สายลมพัดเบาบาง แปดองศา เย็นยะเยือก เกลือกลมใต้ร่มเพกา หวนนึกถึงหน้าใครหนึ่งคิดถึงจัง แล้วหมอกจางก็สลายพร้อมสายลม เหลือเพียงความขื่นขม กับความหลัง ภาพเก่าเก่าสองเราเริ่มกร่อนพัง ยากจักยั้งแล้วรัก ขอหักใจ ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
|
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 02:50:PM |
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 02:50:PM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง สภาวะระหว่างทางเลือนรางเสมอ ทุกสัมผัสคล้ายแจ่มชัดกลับเบือนเบลอ ดุจภาพเงาเก่าเกร่อ ที่เลอะเลือน หมอกจาง ขอบคุณความอ้างว้าง ยังเป็นเพื่อน กับภาพความชินชา คราวมาเยือน เปรียบเสมือนเพื่อนใจไม่สร่างซา หมอกจาง มองหนทางยาวไกลอย่างช้าช้า แล้วสัมผัสวูบหนึ่งคล้ายจูบลา ยากเกินกลั้น น้ำตาเริ่มไหลริน หมอกจาง ความฝันทุกอย่างแทบพังสิ้น แต่ใจรั้นทะนง ขึ้นโผบิน เพื่อดื่มกินคืนวันอันปวดร้าว หมอกจาง ลึกระหว่าง ซอกใจไยเหน็บหนาว ใต้สัมผัสคืนมองท้องฟ้าพราว น้ำตากลับร่วงกราว ยามก้าวเดิน ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ หมอกระเหยเลยล่วงพุ่มพวงเศร้า แล้วใครเล่าจะช่วยปลดให้สดใส ฟังน้ำคำร่ำรินจากถิ่นใจ คล้ายปราชัยจากรักที่เฝ้ารอ
มองดูสิเห็นไหมนั่นตะวันแย้ม ท้องฟ้าแต้มสีสันสิ้นวันท้อ จงแข็งขืนยืนหยัดเลิกตัดพ้อ ยิ้มแล้วก็ห้ามใจว่าอย่าอ่อนแอ เนิน จำราย
|
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 03:06:PM |
|
|
16 ธันวาคม 2012, 03:11:PM |
|
|
16 ธันวาคม 2012, 03:28:PM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2012, 03:28:PM » |
ชุมชน
|
ขอบพระคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ หมองจาง หลายวันคืนตื่นอย่าง คนเจ็บไข้ ด้วยอิดหนาระอาต่อหัวใจ ว่าทำไมไม่หัก ลารักเธอ ยังอยู่ภายใต้โลกใบเก่าเก่า มีทั้งโศก ทั้งเศร้า ในคราวเผลอ หวนคิดถึงคนไกลใจละเมอ วันวันเฝ้าฝันเพ้อรอรักคืน เป็นเพียงกลอนนะคะ แค่อยากลองหัดเขียนกลอนรักดูบ้าง ขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมเขียนกลอนใน "หมอกจาง" ค่ะ (^_^)
|
|
|
|
16 ธันวาคม 2012, 11:36:PM |
|
|
17 ธันวาคม 2012, 12:45:AM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 17 ธันวาคม 2012, 12:45:AM » |
ชุมชน
|
หมอกจาง ทุกทุกอย่างบางเบา เกินกล่าวถาม วูบ..รู้สึกลึกไหวจนใจคร้าม ยากเกินจะพยายามติดตามใคร หมอกจาง หากแสงช่วงรางชาง กลับคืนใหม่ โอบไว้ซึ่งสัมผัสละมุนละไม เราคงไม่เย็นชากว่าที่เป็น
|
|
|
|
|