ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

เสียงกระซิบข้างหูคุณปู่จ๋า
ทั้งลูกหลานเหลนมาเหมือนนัดหมาย
ต่างบีบเฟ้นนวดหน้าหลังทั้งร่างกาย
เห็นลูกชายคนโตโอ๋คร่ำครวญ

เสียงจอแจเจี๊ยวจ๊าวเดินเข้าออก
ทุกคนบอกเฝ้าคุณปู่ดูปั่นป่วน
พอลืมตาเห็นหน้าชัดทั้งขบวน
เสียงพูดสวนแบ่งปันจัดสรรดิน

ให้ปู่เขียนพินัยกรรมทำการแบ่ง
ทำตอนปู่ยังแข็งแรงแย่งทรัพย์สิน
ควรจะรีบรักษาปู่ให้อยู่กิน
น้ำตารินไหลหลั่งลงพรั่งพรู

หากวันนี้ไม่มีทรัพย์ให้ลูกหวง
คงไม่ห่วงมารักษาน่าอดสู
พนัยกรรมปู่จะทำไม่ใครรู้
เพราะเลี้ยงดูส่งเจ้าให้เล่าเรียน

มีวิชาเจ้าหากินเพื่อเลี้ยงชีพ
อย่ามาบีบให้ปู่แบ่งแจ้งให้เขียน
ทรัพย์สินมากมากความตามมาเวียน
เพราะปู่เพี้ยน...แบ่งให้น้อย..คนละร้อยไร่พอ..

                 ริน ดอนบูรพา
                                       ๑๐ ธ.ค. ๕๕

[D]

มารับแล้ว คนแรก แจกมาซะ
เดี๋ยวหลานจะ เริ่มร่าง สร้างเรือนหอ
ปลูกให้เต็ม เนื้อที่ นี่คงพอ
แฟนรูปหล่อ คงดีใจ ได้ที่ฟรี

อนาคต ลูกสักโหล โชว์เพื่อนบ้าน
วางโครงการ สวยหรู ดูถ้วนถี่
มีปัญหา อยู่นิด ช่วยคิดซี
แฟนและเงิน มิมี(เอา) ที่มาไม

"ดิน"

[panthong.kh]

ถึงมาช้า แต่ชัวร์ ไม่มั่วนิ่ม
หน้าจิ้มลิ้ม สวยงาม ดูหวามไหว
หอบเงินมา ปลูกบ้าน ตระการใจ
หลังใหญ่ใหญ่ กว่าดิน ถิ่นชุมพร

ไม่ต้องให้ ดินเขา หรอกนะปู่
ให้กับหนู พันทอง จองไว้ก่อน
หมดหน้าหนาว คราวนี้ มิสั่นคลอน
จะรีบจร ไปปลูก ส่วนลูกมิเอา
พันทอง
 

[D]

มายุแยง ตะแคงรั่ว เดี๊ยะหัวหมุน
นี่แม่คุณ ไปพ้น คนงี่เง้า
"ปู่"ฟัง"ดิน" หน่อยนะ อย่าหูเบา
อย่าเชื่อเขา นะ"ปู่" หนูรักจริง

"พันทอง"หาย หน้าไป ไม่รัก"ปู่"
มิเคยอยู่ ปรนนิบัติ ปัดทุกสิ่ง
ให้"พันทอง" เที่ยวเตร่ เร่ขายทิ้ง
หลอกเหมือนลิง ชิ่งหลบ คบได้ไง

"ดิน"

[แป้งน้ำ]

หลานรักอยู่นี่แล้ว . .
ลูก ~ หลาน ชั้นปลายแถว . .. จะเถียงกันไปไหน
ที่ดง ~ ที่ดินร้อยไร่อะไร
ฝันหวานกันไปใหญ่ . .. แล้วแม่คู๊ณณณณ

ปู่เค้าทำพินัยกรรมยกทั้งหมดให้แป้ง
พี่พันทองกับดินคงเสียแรง . .. ได้แค่ศูนย์
เงินฝากในบัญชี,ทองหยองฯลฯ . . ยิ่งไม่ต้องลุ้น
เพราะปู่บอกว่าจะยกให้พี่พันทองกับละอองดินแค่ต้นขนุน
 . .. ได้เท่านี้ก็นับว่าเป็นบุญแล้วหล่ะเธอ~*

[panthong.kh]

ไม่ยอมไม่ยอม ..ปู่บอกไม่เคยมีหลาน

ยูอย่ามาจุ้นจ้าน ..เชอะยัยแป้งจี่ ...หล่อนยังจะตีลูกเซ่อ

เมื่อคืนคงจะนอนไม่หลับ ...หรือว่าหลับถึงกลับฝันเพ้อ

หลบไป ..หลบไป..อย่าได้มาเจอะเจอ..เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน

พันทอง
 

[แป้งน้ำ]

ที่ปู่ปกปิดฐานะของแป้ง
ก็เพราะกลัวพี่พันทองเผาพริก~ เผาเกลือแช่ง . .. เอามีดเฉือน
แป้งก็อยากหลีกทางให้ . . แต่ก็ต้องทำตามเจตนาในพินัยกรรม . . ไม่กล้าบิดเบือน
เอาน่า - - เดี๋ยวจะแบ่งให้อยู่ใต้ถุนเรือน . .
ชวนละอองดินมาอยู่เป็นเพื่อน . .. ก็ได้นะ~*



. .. คริ ๆ . ..

[ปู่ริน]

ไม่ยอมไม่ยอม ..ปู่บอกไม่เคยมีหลาน

ยูอย่ามาจุ้นจ้าน ..เชอะยัยแป้งจี่ ...หล่อนยังจะตีลูกเซ่อ

เมื่อคืนคงจะนอนไม่หลับ ...หรือว่าหลับถึงกลับฝันเพ้อ

หลบไป ..หลบไป..อย่าได้มาเจอะเจอ..เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน

พันทอง
 

เดี๋ยวก่อน....เดี๋ยวก่อน..หลาน..เหลน..อย่าทะเลาะกัน
ปู่..นอนหลับ...กำลังฝันดี..ไม่มีเหมือน
เห็นนางสาวไทย...สวยงดงาม..สุดยอด..เริ่มเลอะเลือน
อย่าแชเชือน..รีบแจ้งมา...ปู่จำไม่ได้แล้ว..หลานหลายคน

ที่เชียงใหม่...เลย..บุรีรัมย์..ลำพูน..ลำปาง......มาอ้างสิทธิ์
ปู่นอนคิด..ปวดหัว...ต้องกินยานอนหลับ...ชักสับสน
ทั้งเหลนหลาน..โหลก...นับไม่ถี่ถ้วน...ว่ากี่คน
มันวุ่นวาย...วกวน...จนรู้สึกรำคาญ

จะเพิ่มพินัยกรรมใหม่...ให้เงินทอง..คนละสองล้านโกฏิ
แถมรถ..บ้าน..ที่ดินพร้อมโฉนด...ชังสะใจ..ให้หลานหลาน
อย่ามายุ่ง..ปู่จะนอนเล่น..ให้รำคาญ
อยู่ที่บ้าน.....หลังคาจาก...ฟากหลาโอน.

                             ริน ดอนบูรพา
                                 ๑๑ ธ.ค. ๕๕

[รพีกาญจน์]

      มาช่วยปู่ แจกแจง แบ่งสมบัติ
      ตามถนัด เท่งป๊ะ ป๊ะโท่นโท่น
      เคยอยู่ที่ ศรีธัญญา สามช่าโซล
      เต้นกระโจน ด้วยกัน มันบรรลัย

      ปู่ร้อยเงิน รูปี จุสี่ถัง
      ขุดดินฝัง สวนยาง ตรงกลางไร่
      จุ๊จุ๊จุ๊ สัญญา อย่าบอกใคร
      เผลอปากไป ได้ยล หญิงคนงาม

      แบ่งน้องดิน  เอาไป ได้ 1 ถัง
      แบ่งน้องพัน  เอาไป ได้ 1 ถัง
      แบ่งน้องแป้ง เอาไป ได้ 1 ถัง
      แบ่งตัวเอง   เอาไป ได้ 1 ถัง

      ปู่ถือศีล กินน้ำ จำบ้านนี้
      หลับฝันดี เถิดนะจ๊ะ ปู่จ๋า
      เราสี่คน ร่นถอน จรจากลา
      หลังโลกา ไม่แตกแยก พบกัน

       

      รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

ชุบมือเปิบ ดื้อดื้อ อย่าถือสิทธิ์
หนึ่งส่วนนิด ที่ไหน พันไร่นั่น
มาหลอกล่อ ตาอยู่ เขารู้กัน
รีบจัดสรรค์ ปันส่วน แล้วด่วนแจว

ชุบมือเปิบ อย่างนี้ ไม่ดีหรอก
สวนลำไย ป๋าบอก ออกจะแจ๋ว
มาแบ่งบ้าง ร้อยไร่ ได้เพริศแพรว
คิดแน่แน่ว พันคนเดียว ไม่เกี่ยวดิน

ส่วนยัยแป้ง แบ่งไหม ไม่อยากยุ่ง
ที่สวนปรุง พันเหมา เอาหมดสิ้น
เหลือเสื้อผ้า เก่าไป ใส่จนชิน
ยกให้ดิน กับแป้ง แบ่งตามใจ
พันทอง

[D]

จะมีใคร ไหนเล่า รักเท่า"ดิน"
มิยลยิน สมบัติ ที่จัดให้
"แป้ง","พันทอง" ปองสมบัติ มิขัดใจ
ยกให้ไป ไม่มีค่า เท่าป๋า"รพีฯ"

 ขอป๋ามี ใจเดียว อย่าเกี่ยวข้อง
แม้"พันทอง" มาใกล้ จงบ่ายหนี
มีแต่ป๋า เท่านั้น ขวัญชีวี
แย่งอีกที ตีให้ตาย ให้ควายกิน

"ดิน"

[panthong.kh]

ป๋าระพีฯ ชำรุด สุดจะเศร้า
ยกให้เจ้า ดินไป ไม่ถวิล
ทั้งโรคเก๋า เข่าทรุด สุดประวิง
เอาไปทิ้ง ที่ไหน เราไม่มอง

อันสวนปรุง พันไร่ ไม่ให้แบ่ง
ส่วน ยัยแป้ง แบ่งไป ใต้ท้องร่อง
เหลือทั้งหมด เสร็จแน่ แก่พันทอง
ไม่หมายปอง หรอกจ้า ป๋าระพีฯ
พันทอง
 

[สมนึก นพ]

สำนักงานอยู่ใกล้เห็นได้ชัด
ด้วยเจนจัดทนายความตามทุกที่
ปฏิบัติต่อลูกค้าว่าความมี
รับคดีชนะมาทุกราย

ไหงวันนี้หนังตามาขยิบ
มันดุ๊บดิ๊บถี่ถี่มีความหมาย
คงมีเรื่องบาดหมางเกือบวางวาย
น่าเรื่องร้ายเครือญาติพิฆาตกัน

หรือจะเป็นฟ้องหย่าน่าไม่ใช่
หรือโกงไร่สาเหตุเรื่องเขตขัณฑ์
จะลองรอสำนักงานผ่านหนึ่งวัน
เพื่อยืนยันรอรับบริการ.

นพ
11ธ.ค.55

[ปู่ริน]

ทนายความมาถามข่าว  ปู่..ร้าวจิต
ลูกหลานคิดเรื่องแย่งชิงยิ่งร้าวฉาน
ขอร้อง ...นพ..ช่วยว่าความ  ปู่..รำคาญ
เพราะลูกหลานมาขัดแย้งแบ่งให้ที

สุดแสนเหนื่อยเมื้อยล้าหลานมาเถียง
ปู่..จะเดี้ยงเสียหายกลายเป็นผี
ทั้งแป้ง..พัน..ดิน..แย่งสินทรัพย์ในวันนี้
ป๋าระพีฯ..มาช่วยแบ่งให้ยังไม่ฟัง

เริ่มตีรันฟันแทงแย่งสมบัติ
ปู่..จะหนีไปอยู่วัดเพราะผิดหวัง
มีทรัพย์สินเงินทองไม่จีรัง
ปล่อยปู่นั่ง..ก้มหน้า..น้ำตาคลอ..

                          ริน ดอนบูรพา
                              ๑๒ ธ.ค. ๕๕

[..กุสุมา..]

มารับปู่สู่แคว้นแดนสงบ
หลีกลี้หลบจบกรรมกระทำหนอ
บนเส้นทางพอเพียง”แค่เพียงพอ”
ที่หลานขอคือปู่คลายหายทุกข์ทน

กรุณาเมตตามหาสมบัติ
ชี้เด่นชัดความดีมิล่องหน
ปู่อบรมสั่งสอนวิงวอนดล
ข้ามรวย-จนจิตสงบเลิกรบรา

คุณปู่คือสมบัติมัดพันผูก
เชื้อสายปลูกลูกหลานสานคุณค่า
ตามอย่างปู่กตัญญูเสมอมา
ถึงเพลามารับกลับทดแทน

ละวัตถุทิ้งให้ไว้เบื้องหลัง
ไม่จีรังนำพาอย่าหวงแหน
ปู่สำคัญกว่าสมบัติทั่วทั้งแดน
มิอาจแม้นเปรียบใดในโลกา
..หญิงดอกคำ..