ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[khuadkao]

ต่างคนต่างความคิดต่างจิตใจ
ต่างคนต่างกันไปในทุกหน
ต่างคนต่างมีค่าคำว่าคน
ต่างคนต่างไม่พ้นซึ่งความตาย

ต่างคนคิดเหมือนกันนั่นไม่เจ็บ
ต่างคนเก็บเหมือนกันหนึ่งนั้นหาย
คนที่อดย่อมต่างอย่างง่ายดาย
คนสมหมายย่อมต่างอย่างแน่นอน

[panthong.kh]

ฉันก็ต่าง จากเธอ เก้อเหลือหลาย
ต่างคน ต่างก็ร้าย คล้ายหลอกหลอน
ต่างเวลา ต่างจิต คิดแน่นอน
ต่างทุกข์ร้อน นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

ต่างเฝ้าคอย ชายดี มีบ้างไหม
ต่างเศร้าใจ ในครั้น วันข้างหน้า
ต่างมุมมอง สองเรา เหงาอุรา
ต่างคุณค่า ต่างขั้ว จึงกลัวใจ
พันทอง

[D]

เธอนั้นต่าง จากฉัน นั้นเหลือหลาย
เธอเป็นชาย ยืนฉี่ มิรั่วไหล
ฉันเป็นหญิง ยืนมั่ง ช่างช้ำใจ
ต่างกันไกล ลำเอียง มิเที่ยงธรรม

เธอกับฉัน ต่างตน คนละขั้ว
เธอแต่งตัว แมน.ขาว เช้ายันค่ำ
ฉันสิทน ลำบาก ต้องตรากตรำ
ตัวด๊ำดำ ทำนาไร่ ไกลเกินกรุง

"ดิน"

[Thammada]

เมื่อยังหายใจอยู่ รับรู้สึก
ซึ่งสำนึกเรานั้น ยังมั่นมุ่ง
แห่งวิถีที่ฟ้าเฟื่อง เรืองจรุง
ย่อมผุดพุ่งประกายฝัน ของวันวัย

เพราะเส้นทางวางคน บนความหวัง
จึงกล้าหยั่งมายา เป็นกล้าใหม่
จุดดวงมานผ่านดวงตา มาเป็นไฟ
เป็นแสงใสส่องทาง ที่ต่างกัน..

ธรรมดา

[รัตนาวดี]

...ใจฉันต่าง กับเธอ ตรงเผลอรัก
เพราะรอดัก ชื่นชม เธอห่มฝัน
ทุกวันรอ รักเพียง สำเนียงพรรณ
แม้ต่างวัน ฉันไม่ เปลี่ยนใจรอ...

รัตนาวดี

[khuadkao]

ฉันก็ต่าง จากเธอ เก้อเหลือหลาย
ต่างคน ต่างก็ร้าย คล้ายหลอกหลอน
ต่างเวลา ต่างจิต คิดแน่นอน
ต่างทุกข์ร้อน นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

ต่างเฝ้าคอย ชายดี มีบ้างไหม
ต่างเศร้าใจ ในครั้น วันข้างหน้า
ต่างมุมมอง สองเรา เหงาอุรา
ต่างคุณค่า ต่างขั้ว จึงกลัวใจ
พันทอง

ต่างคนไม่ต่างใจไม่ต่างรัก
ต่างสมัครรักมั่นไม่หวั่นไหว
ต่างตรงเรารักกันด้วยมั่นใจ
ต่างใครใครอิจฉานักรักสองเรา

แม้ต่างขั้วต่างใครไม่ต่างรัก
ต่างฟูมฟักรักมั่นไร้วันเศร้า
ต่างมุมมองเราสองคนผ่อนปรนเอา
เมื่อรักเข้าที่ทางไม่ต่างเลย

แต่ต้องรีบแต่งกลอนนะตอนนี้
บอลไทยมีมาแข่งแล้วแก้วใจเอ๋ย
แข่งกับมาเลเซีย - ไทยถูกนำไปแล้วเอย
เดี๋ยวมาฉี่ด้วยครับกับคุณดิน และคนอื่นๆ ครับ

เขียนไม่รู้เรื่องแล้ว ขอไปดูบอลก่อน

[เพรางาย]

ควายต่าง  วัวต่าง  จากต่างเมือง
สินค้าหนุนเนื่องนำเสนอ
แพรพรรณ น้ำปรุง หยูกยาเยอ
ของป่า ของแปลกเจอ  ในกาดเวียง

[ไพร พนาวัลย์]

         

เธอและฉันความเห็นอาจแตกต่าง
แต่ไม่ห่างทางไปที่ไม่เสี่ยง
ไม่แตกแยกแหกต่อความพอเพียง
เพราะหนึ่งเสียงเท่ากันทั้งฉันเธอ

“ไพร พนาวัลย์”

 

[panthong.kh]

หนึ่งต่อหนึ่ง ต่างไหม ยังไม่รู้
ไทยยังสู้ ยิบตา ว่าไม่เกี่ยง
มีลูกหวาด เสียวไส้ ได้มองเมียง
จบแล้วเพียง หนึ่งหนึ่ง จึงเท่ากัน

ติดตามต่อ อีกหนึ่งนัด ซัดกันแน่
มาเลย์แย่ ไม่แคล้ว แห้วครับทั่น
สนามศุภฯ ที่เก่า เราสู้พลัน
ชนะนั้น เป็นใคร โปรดไปเชียร์
พันทอง
เจอผู้เฒ่าบ้านกลอนปาด
 

[khuadkao]

เธอนั้นต่าง จากฉัน นั้นเหลือหลาย
เธอเป็นชาย ยืนฉี่ มิรั่วไหล
ฉันเป็นหญิง ยืนมั่ง ช่างช้ำใจ
ต่างกันไกล ลำเอียง มิเที่ยงธรรม

เธอกับฉัน ต่างตน คนละขั้ว
เธอแต่งตัว แมน.ขาว เช้ายันค่ำ
ฉันสิทน ลำบาก ต้องตรากตรำ
ตัวด๊ำดำ ทำนาไร่ ไกลเกินกรุง

"ดิน"

แมนยูผู้ไม่แพ้
และย่อมไม่แพ้แน่นอนนำ 2 - 0 แล้ว

ฉันไม่ต่างจากเธอเสมอนี่
เธอยืนฉี่ย่อมได้แต่ไม่รุ่ง
ฉันนั่งฉี่ก็ได้ไหลจากพุง
แค่ฉี่พุ่งไหลแปลกแตกต่างกัน

ฉันไม่ต่างจากเธอเสมอหรอก
ผิวพรรณนอกเหนือใจไม่ยึดมั่น
สองเรารักเพาะปลูกความผูกพัน
สองใจนั้นไม่ต่างระหว่างรัก

ต้องไปดูบอลต่อก่อนแล้ว

[ดอกไม้กลางสายลม]

ฉันนี่สิเกิดมาต่างกว่าใคร

ตัวนั้นไซร้แปลกแยกกว่าคนอื่น

เขาตัวสูงทั้งนั้นไม่ต้องยืน

ฉันนั้นยืนยังเท่ากับเขานั่ง

อยู่มอสามแต่ถูกทักว่าปอสาม

เด็กปอห้ายังมาเล่นหัวได้

แม้นึกโกรธแต่ต้องเก็บเอาไว้

เพราะเขาไซร้สูงกว่าเราน่ากลัวเอย

      สายลม

[/color]

[ปู่ริน]

น้องกับปู่..ดูต่างห่างกันแน่
ปู่นี้แก่..น้องหนุ่มสาวคราวเปิดเผย
ปู่แปดสิบ..น้องสิบแปดเด็กจังเลย
ปู่หวังเชย..ชมนางได้อย่างไร

ปู่เป็นผู้มีความรู้เพียงน้อยนิด
น้องนิสิตจากจุฬาน่าเลื่อมใส
ปู่ผมขาว..ตัวดำด้วยเหงื่อไคล
ทำนาไร่เลี้ยงตนคนเดินดิน

น้องผมดำ..ทำสปาหน้าขาวเด่น
ใครใครเห็นต่างติดใจใฝ่ถวิล
อยากได้น้องมาครองคู่เพียงอยู่กิน
ต่างกันราว...ฟ้ากับดิน...มิคู่ควร.

              ริน ดอนบูรพา
                                 ๙ ธ.ค. ๕๕

[khuadkao]

เมื่อยังหายใจอยู่ รับรู้สึก
ซึ่งสำนึกเรานั้น ยังมั่นมุ่ง
แห่งวิถีที่ฟ้าเฟื่อง เรืองจรุง
ย่อมผุดพุ่งประกายฝัน ของวันวัย

เพราะเส้นทางวางคน บนความหวัง
จึงกล้าหยั่งมายา เป็นกล้าใหม่
จุดดวงมานผ่านดวงตา มาเป็นไฟ
เป็นแสงใสส่องทาง ที่ต่างกัน..

ธรรมดา

คนคิดแตกต่างความตามวิถี
ต่างคนมีเส้นทางเลือกสร้างสรรค์
ตามแต่ใจเรายอมพร้อมยืนยัน
เพื่อก้าวข้ามความฝันของวันวัย

บนเส้นทางก้าวข้ามสู่ความหวัง
จุดพลังเบิกหล้าเพื่อฟ้าใหม่
แม้ฝ่าฟันทุกข์ยากลำบากใจ
คนพร้อมไฝ่เดินทางไม่ต่างกัน

[ไร้นวล^^]

ต่างเพศพรรณ วรรณะ โภคทรัพย์
บ้างระยับ ยศฐา พาสุขสันต์
บ้างต้อยต่ำ ระกำ ประจำวัน
มนุษย์นั้น อ้้างต่าง ต่างไรฤๅ?

เพราะท้ายแล้ว แคล้วคลาด ปราศทุกสิ่ง
จำต้องทิ้ง ทุกอย่าง ที่ต่างถือ
แม้แต่เลือด ลมร่าง ทั้งสองมือ
ไม่อาจยื้อ ยกไป หลังวายชนม์

จะเหลือเพียง ดวงจิต ลิขิตทรัพย์
จะตกอับ หรือดี ฉวีผล
ขึ้นกับกรรม ก่อเกื้อ เมื่อเป็นคน
บันดาลดล หลังตาย ให้ต่างตรา

[khuadkao]

...ใจฉันต่าง กับเธอ ตรงเผลอรัก
เพราะรอดัก ชื่นชม เธอห่มฝัน
ทุกวันรอ รักเพียง สำเนียงพรรณ
แม้ต่างวัน ฉันไม่ เปลี่ยนใจรอ...

รัตนาวดี

ใจฉันตรงใจเธอเพราะเผลอรัก
ใจไม่ต่างกันนักเมื่อรักก่อ
ใจรำพันเพียงเจ้าที่เฝ้ารอ
ใจนี้ขอรำพึงถึงเพียงเธอ

ดอกไม้ยังมีแปลกมีแตกต่าง
คนอยู่ห่างย่อมเปลี่ยนใจได้เสมอ
คนอยู่ใกล้ยังเปลี่ยนใจแม้ได้เจอ
ความเผอเรอเราต่างอย่างดอกไม้

[รพีกาญจน์]

เราต่างคน ต่างอยู่ กันดีกว่า
มิต้องมา ฟุดฟิด นอนชิดใกล้
ตื่นจู้จี้ ขี้บ่น คนอะไร
ร้อนเป็นไฟ ไม่สน กรนละเตียง

เชียร์แมนยู ดูบอล เข้านอนดึก
เธอพิลึก ดูหนัง ยังปากเถียง
พอแล้งพ้น ฝนจาง ต่างมองเมียง
ทำคอเอียง ห่มผ้า ผืนเดียวกัน

 

รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

คนมันหนาว ร้าวจินต์ ถวิลถึง
ผ้าครึ่งหนึ่ง เธอยึด อึดอัดฉัน
ตัวก็ใหญ่ นอนกรน ไม่สนกัน
ฉันหนาวสั่น เบียดหา เธอด่าดัง

ไม่นอนด้วย ก็ได้ ไม่ว่าหรอก
แต่ขอบอก อย่าฝัน หวั่นร้อยชั่ง
เธอแห้งเหี่ยว เปลี่ยวจิต คิดชิงชัง
อย่ามาหวัง ได้แอ้ม แม่แก้มนวล
พันทอง
 

[ดาว อาชาไนย]

เหมือนหมาเห็นเครื่องบินวนอยู่บนฟ้า
เหมือนมีฝ้าขวางกั้นกันฉนวน
เหมือนกับกอระกำเฝ้าคร่ำครวญ
เหมือนติดอวนใจน้องเจ้าของปลา

พิศแต่รูปจูบลมข่มใจรัก
ต้องห้ามหักพิศวาสปรารถนา
ยิ้มกับใครนะน้องเจ้าของตา
ส่งยิ้มมาทำไมเมื่อไม่รัก

ดาวอาชาไนย

[panthong.kh]

จะไปเห่า ทำไม ให้ใจหนาว
มองหาสาว ไว้โอ๋ โก้เสียหนัก
ได้อิงแอบ แนบหนุน อุ่นยิ่งนัก
ยามหนาวพักตร์ รักพรอด กอดคงคลาย

พิศแต่ตา คราใด ใจระทึก
ให้หวนนึก ถึงอยู่ กู่ปองหมาย
ให้ร้าวรวด ปวดแปลบ แสบที่กาย
ให้ฝันร้าย ทุกคืน ฝืนดวงมาน

อันพิษรัก ปักตรึง ซึ้งใจนี้
ร่ายวจี ทีไร ฤทัยซ่าน
สุดจะทน หม่นหมอง สองดวงนาน
ที่เคยหวาน ผลาญพล่า อยากบ้าตาย

เหมือนพระราม ตามกวาง หลงกลางป่า
เหมือนอิเหนา บุษบา ไม่พาหน่าย
เหมือนเจ้าเงาะ รจนา กล้าวางวาย
น้องเฝ้าหมาย ปองพี่ ทุกวี่วัน
พันทอง
 

[พิมพ์วาส]

วาดลิขิตคิดแปลกก็แตกต่าง
เริ่มจัดวางทางเสริมต่อเติมฝัน
ฐานันดรรอนเคลื่อนไม่เหมือนกัน
ทำไหวหวั่นสั่นอก...วิตกใจ

ก็เอาเถิดเกิดรักยศศักดิ์ต้อย
หัวใจพลอยสร้อยโศกวิโยกไฉน
ขอเก็บกุมสุมรักความภักดิ์ไกล
พอเริ่มใกล้ไม่ต่างค่อยวางลง