ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ฝนกระหน่ำซัดซ่าน้ำบ่าไหล
แทบไม่เห็นแสงไฟบนถนน
น้ำเจิ่งท่วมท่ามทางช่างอึงอล
พายุก่นก้องกึกให้นึกเกรง

ลมกรรโชกโกรกหนาวจนร้าวร่าง
เสื้อหนา,บาง..เปียกชุ่มฝนกุมเหง
เสียงกระแทกแทรกกระทั้นโหมบรรเลง
คล้ายบทเพลงศึกรบเมื่อจบทัพ

ร่มคันน้อยลอยลับกลับตลบ
หักก้านทบเกินต้านพานผลุบผลับ
คนใต้ฟ้ามิอาจเลี่ยงจวนเอียงพับ
สั่นพั่บพั่บหนาวเหน็บ..ช่างเจ็บลึก

กลับถึงบ้าน..รีบหาผ้าผวยห่ม
นอนซานซมสลบไสลไร้รู้สึก
ปวดรวดร้าวหวั่นไหวใจระทึก
ล่วงยามดึก..เป็นไข้สั่น เอ๊ะ!! ฝันหรือจริง

" ประภาคาร "

[panthong.kh]

 

ประภาคาร ต้านลม ยังตรมหม่น
ทั้งตากฝน ตากแดด แซดเสียยิ่ง
ห่วงจังนะ ประภาคาร พานโอนอิง
ที่พักพิง มีไหม ใครช่วยที

ประภาคาร หวั่นไหว ในพายุ
เสาเข็มผุ หรือเปล่า เศร้านะนี่
เป็นห่วงมาก อยากช่วย กล้วยบวดชี
ทำไงดี หนอเรา เอ้าสู้ตาย
พันทอง
แหย่เล่นจ้า สู้..สู้
 

[Prapacarn ❀]

ศรัทธาสิ้นวิ่นแหว่ง...ด้วยแรงหมด
โศกสลดเหี่ยวเฉาเหงาปนหน่าย
ซวนเซล้มล่มพลันฝันพังทลาย
ดั่งผืนทรายร่วนซุย..ถุย ชีวิต

เหลือแต่ซากประภาคารตระหง่านตั้ง
อยู่ริมฝั่งเฝ้ารอ..ใครหนอลิขิต
ประทีปแห่งรัตติกาลพานมืดมิด
คงไร้สิทธิ์เคียงจันทร์..ฉันดาวดิน

" ประภาคาร "

[khuadkao]

ขอเดินกางร่มให้กลางสายฝน
เพื่อเธอพ้นเปียกปอนแม่งอนง่าย
ใต้ร่มรักเราสองประคองกาย
เราฝ่าสายฝนนองเพียงสองเรา

ศรัทธารักมอบให้แม้ไม่หวาน
ประภาคารสูงค่ากว่าใครเขา
เพราะอยู่สูงเกินเงื้อมยากเอื้อมเอา
ใจขอเฝ้าปีนฟ้าประภาคาร

[กังวาน]

ร่มหลายคันปันให้ไม่ข้องขัด
สารพัดเสื้อฝนมีพี่สงสาร
ยาแก้ไข้แก้ปวดนี่ที่ต้องการ
พอเจือจานเจ้าพอถ้าขอมา

แต่อ้อมกอดพลอดพร่ำทำมิได้
เพราะหัวใจมีคนจองปองแล้วหนา
พักผ่อนให้เต็มที่มีเวลา
ตื่นนิทราคงจะหายสบายตัว

      ---กังวาน---

[บ้านริมโขง]

มีแต่ยาแก้ไข้ให้หมอสั่ง
แต่ว่ายังไม่ซื้อคือกังขา
เราไข้ใจหมอให้ไข้ตัวมา
เลยยังช้า..รออยู่ ดูอาการ

หากเวลาเดือนปีนี้ช่วยได้
ก็จะคลายกังวลคนสมาน
หากเหลือบ่ากว่าแรงแล้งกันดาร
คงซมซานควานหาซื้อมากิน

เอาบ้างมั้ยโพยยารักษาไข้
เป็นบ้างมั้ยหัวใจใกล้แดดิ้น
หรือใจเธอมีเขาเฝ้ายลยิน
หรือโบยบินเริงร่าไม่ล้าแรง

ส่วนอย่างอื่นคงมากคนฝากให้
ทั้งร่ม, เสื้อ เหลือใช้ให้ปันแบ่ง
ส่วนตัวฉันรักษาหาย..หมายจัดแจง
จะตบแต่งหัวใจ..ส่งให้เธอ.

"บ้านริมโขง"

[สมนึก นพ]

หายจากป่วยที่ผ่านสองวันไซร้
เพราะรีบร้อนเกินให้ได้พลั้งเผลอ
กลับจากที่ทำงานดันมาเจอ
พายุฝนท้นเอ่อเธอเปียกปอน

อุณหภูมิแปรเปลี่ยนเวียนเร็วนั้น
กำหนดวันน้อยไปไม่พักผ่อน
กลับมาซมอีกนี้บนที่นอน
มีแต่หมอนวางเรียงเคียงข้างกาย

รับบริจาคฝากกล่าวเจ้าอ้อนออด
หวังอ้อมกอดอุ่นไอดั่งใจหมาย
เห็นมีผู้สมัครให้มากมาย
เราจึงกลายสายไปไม่ทันการณ์

ถึงมาสายดีกว่าไม่มานะ
ไม่ปล่อยปละวินาทีมีพ้นผ่าน
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาล
(คุณ)ประภาคารหายป่วย ช่วยด้วยเทอญ.

นพ
9ธ.ค.55

[panthong.kh]

มีแต่ยาแก้ไข้ให้หมอสั่ง
แต่ว่ายังไม่ซื้อคือกังขา
เราไข้ใจหมอให้ไข้ตัวมา
เลยยังช้า..รออยู่ ดูอาการ

หากเวลาเดือนปีนี้ช่วยได้
ก็จะคลายกังวลคนสมาน
หากเหลือบ่ากว่าแรงแล้งกันดาร
คงซมซานควานหาซื้อมากิน

เอาบ้างมั้ยโพยยารักษาไข้
เป็นบ้างมั้ยหัวใจใกล้แดดิ้น
หรือใจเธอมีเขาเฝ้ายลยิน
หรือโบยบินเริงร่าไม่ล้าแรง

ส่วนอย่างอื่นคงมากคนฝากให้
ทั้งร่ม, เสื้อ เหลือใช้ให้ปันแบ่ง
ส่วนตัวฉันรักษาหาย..หมายจัดแจง
จะตบแต่งหัวใจ..ส่งให้เธอ.

"บ้านริมโขง"

จะตบแต่ง หัวใจ ให้ใครนั่น
ต้องถามพัน ก่อนไหม ไยเพ้อเจ้อ
เห็นลับลับ ล่อล่อ หนอจนเบลอ
มาเสนอ ขายรัก จักมืดมน

ไม่ต้องรอ เดือนปี รี่จัดให้
ใบสั่งยา ที่ไหน ไวเหลือล้น
หลอกอยู่บ้าน วานนี้ หนีวกวน
จับได้จน ปากสั่น มันเรื่องจริง

หัวใจมี สี่ห้อง ตรองดูบ้าง
มัดจำวาง ไว้หมด อย่าปดหญิง
เจอบังตอ ฟันฉับ สับไกยิง
แล้วโยนทิ้ง ให้เป็ด เสร็จแน่นอน

ไม่ได้ขู่ รู้ไว้ ใช่ว่าโหด
ทำให้โกรธ ได้ไง พ่อไก่อ่อน
ต้องจัดหนัก จัดเต็ม เข้มบังอร
คืนนี้นอน ตากยุง ไม่ยุ่งแล้ว
พันทอง

[รัตนาวดี]

 


...รัตน์มาสาย ก็มี ของดีช่วย
ให้หายป่วย เร็ววัน นะขวัญจ๋า
ชาบัวบก อกช้ำ ทำหายนา
เพียงอย่านอน แก้ผ้า อีกครานะ!...

รัตนาวดี


รักหยอกจึงหลอกเล่นนะจ๊ะคุณแซม 

[Prapacarn ❀]

คุณเพื่อนขา..อย่าแฉ แน่ะเค้าเขิน
ก็เผอิญผ้าผ่อนเปียกปอนน่ะ
เลยนุ่งลมห่มห้อง..แหมจ้องซะ
เห็นจะจะ..แล้วยังมานั่งดู

ใต้ผ้าผวยว่างเปล่าเท้าถึงหัว
ขนลุกทั่ว..แขน,ขา,หน้าและหู
นกกระจิบแอบมองตรงช่องประตู
จู้ฮุกกรู..นกมันขันผิดเพลง

ได้ยาดีมีแรงไม่แห้งเหี่ยว
ป่วยเดี๋ยวเดียวกอดหมอนลงนอนเขลง
แต่ผ้ายังเปียกอยู่นี่..ไม่มีกางเกง
ต้องบรรเลงบทกลอนตอนเปลือยกาย

แซมค่ะ
 

ขอบคุณสำหรับน้ำใบบัวบกนะคะ..คุณเพื่อน ♥

[Prapacarn ❀]

ขอเดินกางร่มให้กลางสายฝน
เพื่อเธอพ้นเปียกปอนแม่งอนง่าย
ใต้ร่มรักเราสองประคองกาย
เราฝ่าสายฝนนองเพียงสองเรา

ศรัทธารักมอบให้แม้ไม่หวาน
ประภาคารสูงค่ากว่าใครเขา
เพราะอยู่สูงเกินเงื้อมยากเอื้อมเอา
ใจขอเฝ้าปีนฟ้าประภาคาร

อย่ามาปีนมาป่ายเลยชายขวด
เดี๋ยวจะชวดเพราะฉันนั้นไม่หวาน
อยู่ตึกร้างเสียดฟ้ารอมานาน
ประภาคารตั้งเดี่ยวยังเปลี่ยวดาย

สูงเทียมฟ้าเหงาหงอยคอยส่องแสง
จนไร้แรงล้มคว่ำคะมำหงาย
ฝนกระหน่ำหนาวเหน็บเจ็บใจ-กาย
ขวดเฝ้าหมายหอคอยทนลอยคอ

หน่าย,เหนื่อย,เมื่อย..บ้างไหมใจขวดเก่า
เห็นเธอเฝ้ามิหวั่นไหวใจจรดจ่อ
อันของสูงใช่ว่าจะน่ารอ
สักวันเธออาจท้อ..ขอลาไกล

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

ร่มหลายคันปันให้ไม่ข้องขัด
สารพัดเสื้อฝนมีพี่สงสาร
ยาแก้ไข้แก้ปวดนี่ที่ต้องการ
พอเจือจานเจ้าพอถ้าขอมา

แต่อ้อมกอดพลอดพร่ำทำมิได้
เพราะหัวใจมีคนจองปองแล้วหนา
พักผ่อนให้เต็มที่มีเวลา
ตื่นนิทราคงจะหายสบายตัว

      ---กังวาน---

ผ้าห่ม,ร่ม,ยา พอหาได้
แต่อ้อมใจเฝ้าค้นจนเวียนหัว
เปียกฝนหนาวกายนั้น..ฉันไม่กลัว
สั่นระรัว..คือหนาวใจไร้อกอิง

แซมค่ะ

[Prapacarn ❀]

มีแต่ยาแก้ไข้ให้หมอสั่ง
แต่ว่ายังไม่ซื้อคือกังขา
เราไข้ใจหมอให้ไข้ตัวมา
เลยยังช้า..รออยู่ ดูอาการ

หากเวลาเดือนปีนี้ช่วยได้
ก็จะคลายกังวลคนสมาน
หากเหลือบ่ากว่าแรงแล้งกันดาร
คงซมซานควานหาซื้อมากิน

เอาบ้างมั้ยโพยยารักษาไข้
เป็นบ้างมั้ยหัวใจใกล้แดดิ้น
หรือใจเธอมีเขาเฝ้ายลยิน
หรือโบยบินเริงร่าไม่ล้าแรง

ส่วนอย่างอื่นคงมากคนฝากให้
ทั้งร่ม, เสื้อ เหลือใช้ให้ปันแบ่ง
ส่วนตัวฉันรักษาหาย..หมายจัดแจง
จะตบแต่งหัวใจ..ส่งให้เธอ.

"บ้านริมโขง"

ใจพี่..มีเจ้าของคนจองแล้ว
ทนแกร่วรอนักก็มักเก้อ
น้องนอนหนาวเหน็บเจ็บละเมอ
เพ้อเพ้อ..ฝันฝัน..ทุกวันครวญ

ยิ่งนานใจหญิงยิ่งถลำ
คืนค่ำรำพันจนปั่นป่วน
ลงโทษใจเขลา..เราเซซวน
จะหยวนหยวน..ปล่อยไปคงไม่ดี

เก็บใจใส่สลักหักกุญแจทิ้ง
กลัวใจรุ่งริ่งจะวิ่งหนี
ใครเห็นคงดูแคลนแค่นวจี
เมื่อหัวใจไม่รักดี..จับตีตรวน

แซม
 

[Prapacarn ❀]

หายจากป่วยที่ผ่านสองวันไซร้
เพราะรีบร้อนเกินให้ได้พลั้งเผลอ
กลับจากที่ทำงานดันมาเจอ
พายุฝนท้นเอ่อเธอเปียกปอน

อุณหภูมิแปรเปลี่ยนเวียนเร็วนั้น
กำหนดวันน้อยไปไม่พักผ่อน
กลับมาซมอีกนี้บนที่นอน
มีแต่หมอนวางเรียงเคียงข้างกาย

รับบริจาคฝากกล่าวเจ้าอ้อนออด
หวังอ้อมกอดอุ่นไอดั่งใจหมาย
เห็นมีผู้สมัครให้มากมาย
เราจึงกลายสายไปไม่ทันการณ์

ถึงมาสายดีกว่าไม่มานะ
ไม่ปล่อยปละวินาทีมีพ้นผ่าน
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาล
(คุณ)ประภาคารหายป่วย ช่วยด้วยเทอญ.

นพ
9ธ.ค.55

ไมตรีไม่มีสายพี่ชายจ๋า
ทุกเวลาเฝ้าชะแง้..แหมน้องเขิน
คอยพี่มาห่วงใย..ใคร่เชื้อเชิญ
อยู่ไกลเกิน..รอวจีพี่ปลอบกัน

ทั้งฝนตก..ฟ้าร้อง ก้องภูเขา
ฟ้าสีเทา..เมฆดำทำน้องหวั่น
พายุหนักหักโหมเข้าโรมรัน
วิ่งไม่ทันเปียกปอนจนนอนซม

ขอบพระคุณแรงใจให้แอบอุ่น
พี่เปรียบเหมือนร่มบุญยามขื่นขม
เป็นภูษาแพรไหมไว้กันลม
ฝากดาวห่มคนไกลให้ฝันดี

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

จะตบแต่ง หัวใจ ให้ใครนั่น
ต้องถามพัน ก่อนไหม ไยเพ้อเจ้อ
เห็นลับลับ ล่อล่อ หนอจนเบลอ
มาเสนอ ขายรัก จักมืดมน

ไม่ต้องรอ เดือนปี รี่จัดให้
ใบสั่งยา ที่ไหน ไวเหลือล้น
หลอกอยู่บ้าน วานนี้ หนีวกวน
จับได้จน ปากสั่น มันเรื่องจริง

หัวใจมี สี่ห้อง ตรองดูบ้าง
มัดจำวาง ไว้หมด อย่าปดหญิง
เจอบังตอ ฟันฉับ สับไกยิง
แล้วโยนทิ้ง ให้เป็ด เสร็จแน่นอน

ไม่ได้ขู่ รู้ไว้ ใช่ว่าโหด
ทำให้โกรธ ได้ไง พ่อไก่อ่อน
ต้องจัดหนัก จัดเต็ม เข้มบังอร
คืนนี้นอน ตากยุง ไม่ยุ่งแล้ว
พันทอง

ว๊าย !! ตาเถร..พี่พันจ๋า อย่าโมโห
เด็กกะโปโลอย่างแซม..ไม่แจ่มแจ๋ว
ใครเขาจะจริงใจ..คงไร้วี่แวว
แซมกินแห้วซ้ำซ้ำ..จนช้ำชา

คนของพี่รักมั่น..พี่พันเอ๋ย
เห็นเฉยเฉย..เขารักพี่นักหนา
ควรมิควร..ลดโทษโปรดพิจารณา
ขืนไปคว้าปังตอ..กุดพอดี

มันไม่เหมือนหางจิ้งจกยามตกหาย
เดี๋ยวก็งอกออกลายใหม่สดสี
แต่คนด้วน..พี่จ๋า จะโศกี
งั้นคืนนี้ให้เขา..เข้ามุ้งนอน

แซมค่ะ
 

[panthong.kh]

แค่เจอขู่ ฟ่อฟ่อ พ่อรีบวิ่ง
ไวกว่าลิง ชิงกล้วย ช่วยกันอ้อน
กลอนไม่ต่อ ตกใจ ให้ร้าวรอน
หรือไปนอน ร้องไห้ ไหนแงแง

แค่จะยก บังตอ หน้างอหงิก
สั่นระริก ทุกที มิเคยแน่
เอาเรื่องจริง มาเล่า เรารังแก
เตลิดแน่ ไม่กลับ นับแต่นี้

ให้อภัย แล้วหนา กลับมาเถิด
รักบรรเจิด กว่าใคร ใจล้นปรี่
เรื่องทุกเรื่อง อภัย ให้คนดี
รีบเร็วรี่ ไม่งั้น เจอบั่นคอ
พันทอง