ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ชลนา ทิชากร]

สนธยา ฟ้าคล้ำ ใกล้ค่ำแล้ว
มองทิวแถว ตนตาล สายธารใส
หมู่วิหก นกกา ถลาไป
เขาพงไพร อาศัย ได้หลับนอน

ค่ำคืนนี้ มีเรา เหงาดวงจิต
นั่งครุ่นคิด ถึงเขา เฝ้าทอดถอน
เคยมีเขา หยอกเย้า เฝ้าง้องอน
เอ่ยคำอ้อน รำพัน จำนรรจา

มองนภา ฟ้ากว้าง อ้างว้างนัก
โอ้ความรัก เมื่อขาดเขา เหงานักหนา
เย็นสายลม พรมพัด สะบัดมา
หนาวอุรา สุดทน หม่นหมองใจ

คนใกล้ใจ ไกลกาย หายหน้าห่าง
รักจืดจาง ร้างรา พาหวั่นไหว
มองดงตาล ผ่านทุงกว้าง หนทางไกล
รักบินไป อยู่แห่งไหน ไม่กลับมา

เดินก้มหน้า ฝ่าดงตาล ผ่านทุ่งกว้าง
หนาวน้ำค้าง อ้างว้างใจ ให้ห่วงหา
ก่อนเขานอน หลับสะนิด ยามนิทรา
ฝันเห็นหน้า เธอสักครั้ง ก็ยังดี

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/kHqwxrK7zEM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kHqwxrK7zEM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Thammada]

ซึ่งแสงเดือนเลือนรอนก่อนรุ่งเช้า
อากาศก็เริ่มหนาวดาวลิบหรี่
มองความเหงาเข้ามาหาเมื่อราตรี
หดหู่รู้หน้าที่ของชีวิต

จึงเห็นความแตกต่างวางเราไว้
ซุกซ่อนความอ่อนไหวไม่มีสิทธิ์
หลงละเมอเพ้อผ่านกับการคิด
และรู้ผิด..รู้รส..บทน้ำตา

อยู่ไกลกันคนละฝั่งยังฝันถึง
เฝ้ารำพึงผ่านสายลมโลมยอดหญ้า
มองช่องว่างห่างกันวันอำลา
เหมือนท้องฟ้าซึ่งไกลมากจากผืนดิน


ธรรมดา

[panthong.kh]

แม้แสงซ่อน อ่อนไหว ในดวงจิต
คนไร้สิทธิ์ คิดถึง จึงถวิล
อยู่ใต้หล้า ฟ้าเดียว ไยเปลี่ยวจินต์
กลับเยือนยิน ถิ่นฐาน ณบ้านกลอน

หายไปนาน รานร้าว เจ้ารู้ไหม
คอยห่วงใย เสมอ เพ้อจนหลอน
ฝากดาวเดือน เตือนเจ้า พลางเว้าวอน
ความอาทร ตอนนี้ มีเหมือนเดิม

เหมันต์หวน ทวนมา อีกคราแล้ว
ลมพัดแผ่ว ผิวผ่าน ม่านหมอกเสริม
เสื้อไหมพรม ห่มห้อม พร้อมต่อเติม
ช่วยประเดิม หนาวลด ปลดเปลื้องไป

คิดถึงจัง นั่งมอง แต่ท้องฟ้า
บ้างนภา มืดมน สับสนใหญ่
เจ้าจากถิ่น กินนอน คงร้อนใจ
ขออวยชัย ให้เจ้าสุข ทุกคืนวัน

[ชลนา ทิชากร]

ความคิดถึง เป็นส่วนหนึ่ง พึงประจักษ์
ของความรัก ความใคร่  ในใจฉัน
ด้วยคิดถึง คะนึงถึง ซึ่งสัมพันธ์
เพียงเจอกัน เมื่อวันวาน ที่ผ่านมา

เก็บมาคิด เก็บมาฝัน ทุกวันเพ้อ
เห็นหน้าเธอ ครั้งเดียว มันเสียวซ่า
เกิดอาการ หวั่นไหว ในอุรา
เพียงเห็นหน้า แวบเดียว เสียวถึงใจ

โอ้ความรัก ประหลาดนัก รักจนหลง
ใจพะวง หลงเพ้อ เธออยู่ไหน
แค่หายหน้า หายตา พาห่วงใย
คิดไปไกล ใจลำเค็ญ ไม่เว้นวัน

เธออยู่ดี มีสุข ทุกข์ไฉน
ให้ห่วงใย ห่วงหา พาไหวหวั่น
เธออยู่ไหน อยู่กับใคร หรือไรกัน
ดังตัวฉัน เป็นอยู่ จึงรู้ดี

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/D3AFO2LJ09g&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/D3AFO2LJ09g&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ชลนา ทิชากร]

ซึ่งแสงเดือนเลือนรอนก่อนรุ่งเช้า
อากาศก็เริ่มหนาวดาวลิบหรี่
มองความเหงาเข้ามาหาเมื่อราตรี
หดหู่รู้หน้าที่ของชีวิต

จึงเห็นความแตกต่างวางเราไว้
ซุกซ่อนความอ่อนไหวไม่มีสิทธิ์
หลงละเมอเพ้อผ่านกับการคิด
และรู้ผิด..รู้รส..บทน้ำตา

อยู่ไกลกันคนละฝั่งยังฝันถึง
เฝ้ารำพึงผ่านสายลมโลมยอดหญ้า
มองช่องว่างห่างกันวันอำลา
เหมือนท้องฟ้าซึ่งไกลมากจากผืนดิน


ธรรมดา

ถึงฝันไกล แค่ไหน ไปถึงได้
หยุดเมื่อไร ไม่ถึงฝัง ความหวังสิ้น
อย่าหยุดฝัน ที่ใฝ่ ใจโบยบิน
แม้สุดดิน สุดฟ้า จงฝ่าไป

มีความฝัน มีหัวใจ ไปถึงแน่
อย่ายอมแพ้ แม้เมื่อยล้า ฝ่าฟันไหว
ถึงจะอยู่ แห่งหน ตำบลใด
ไกลแสนไกล ด้วยหัวใจ จงไขว่คว้า

อย่าเพิ่งท้อ ตอฝัน วันละนิด
ด้วยความคิด ฝันใฝ่ ใจปรารถนา
จะสมหวัง ดังใจ ใฝ่ฝันมา
ฝันจะพา รักชื่น ยื่นให้เธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/OabuYlVwcI8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OabuYlVwcI8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เทโพ]

....ยามร้าง ยังยะเยือกกว่ายามแล้ง....
เหนื่อยแสนหนัก พักหน่อยก็ค่อยผ่อน
โอดแรงอ่อนนอนหน่อยค่อยรักษา
แค่ป่วยไข้ มีหมอรอเยียวยา
หนาวหนักหนาผ้าอุ่นก็กรุ่นกาย
แต่เจ็บหนักพักใจไม่คลายเจ็บ
ยังหนาวเหน็บ หนาวใจไม่เคยหาย
ราวจะโรยแรงลับถึงกับตาย
ด้วยรสลิ้น และกลิ่นอาย คล้ายน้ำตา
....เทโพ....

[ชลนา ทิชากร]

ยามรักร้าง ห่างไกล ใจเศร้าหมอง
ใจสี่ห้อง ต้องว่าง ร้างสลาย
เคยมีเขา เนาแนบ แอบเคียงกาย
มาห่างหาย หนีหน้า อุราร้าว

หนาวเหน็บหนาว ร้าวใจ ไม่ห่างหาย
เขาทำลาย ย้อยยับ กับความสาว
รักหลอกหลอก ชอกช้ำนัก รักชั่วคราว
ทุกเรื่องราว ความหลัง ฝังใจจำ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/_QRURHk88ug&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_QRURHk88ug&amp;rel=0&amp;fs=1</a>