เหมือนคืนดับลับล่วงเกินห่วงได้
ดวงดาราน้อยใหญ่ใคร่ถามหา
กับคืนเหงาเปล่าเปลี่ยวในอุรา
ฉันมีเพื่อนกับน้ำตาที่ไหลริน
แม้รุ่งเช้าเมมฆสีเทาไม่จางหาย
กลบอาทิตย์กลับกลายหายไปสิ้น
ไร้สายลมแสงแดดแผดอาจินต์
เคยถวิลทุกเวลาหาเปรียบเปรย
ก่อนอาทิตย์สดใสไร้ทุกข์โศก
ลมพัดโบกแสงแดดอ่อนก่อนเฉลย
รักเก่าเก่าไม่มีค่าเหมือนดั่งเคย
ต้องลงเอยด้วยน้ำตาถาโถมใจ
Blues+
เมือมาหวน ทวนอดีต ที่กรีดเฉือน
ร้างรางเลือน เสียแล้ว หมดแววใส
รักของเรา จบกัน มิทันไร
ฝันลอยไกล หายลับ มิกลับมา
ก่อนพบแต่ ฟ้าใส ใจสว่าง
รักมิจาง สร่างทุกข์ สุขหรรษา
กลายอดีต กรีดบ่ม จมน้ำตา
ร้าวอุรา ระทม เกินข่มใจ
เมฆสีเทา เคล้าฝน หล่นมิหยุด
รักสะดุด สุดสิ้น จินต์อ่อนไหว
เจ็บดวงแด แผลลึก ผนึกใน
ปวดฤทัย ใจเจ็บจัง ก็ยังรอ
"ดิน"