04 ธันวาคม 2012, 03:03:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« เมื่อ: 04 ธันวาคม 2012, 03:03:AM » |
ชุมชน
|
ยามไกลห่างสร้างฝันทุกวันเสริม ตามต่อเติมอาวรณ์สะท้อนขวัญ มากปัจจัยไหลบ่าพาจำนรรจ์ หลากเสกสรรปันแบ่งแต่งอารมณ์
ฤดูกาล สานสวาทปรารถนา ยามลมหนาวพัดมาอุราขม ยามร้อนผ่านรานร้าวราวระบม ยามฝนพรมข่มสะอื้นกลืนอาลัย
เพราะห่างกันนั้นมันบั่นสวาท ลิ้มรสชาติบาดทรวงพ่วงไฉน มากกว่าความคิดถึงอันตรึงใจ นั้นคือความห่วงใยที่ไหม้ลาม
เป็นห่วงเธอ..เพ้อพร่ำกล่าวคำขาน แสนทรมานลึกล้นบนคำถาม เพียงคิดไปฝันไปในอาราม ให้ครั่นคร้ามยามคิดกลัวบิดเบือน
จะเป็นสุขหรือทุกข์ก็ไม่ใช่ เป็นอะไรค้างคามาบาดเฉือน เป็นกังวลไม่จบไม่ลบเลือน เป็นเสมือนดั่งเฝ้า..เงาระทม
เป็นห่วงเธอ..มากล้น เกินทนไหว เป็นห่วงเหมือน..เธอไร้ ใครชื่นสม เป็นห่วงเธอล้นอกหมกตรอมตรม เป็นอารมณ์บ่มฝัน..นิรันดร..
"บ้านริมโขง" ๔ ธันวาคม ๒๕๕๕
|
|
|
|
04 ธันวาคม 2012, 05:04:AM |
|
|
04 ธันวาคม 2012, 05:56:AM |
|
|
05 ธันวาคม 2012, 02:16:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2012, 02:16:AM » |
ชุมชน
|
...ลมยามดึก พลิ้วไหว พาใจอุ่น ความละมุน ฤๅใจ ของใครอ้อน คำห่วงไย ใจพลัน ฝันอาวรณ์ พาสะท้อน ให้สาว ผ่าวทรวงใน...
...ราวสัมผัส ห้วงใจ ใครดวงนั้น ความรู้สึก เคลิ้มฝัน ด้วยหวั่นไหว ในยามเหงา เฝ้าคิด ถึงจิตใคร อยากกระซิบ ฝากไว้ ใคร่ห่วงตาม...
รัตนาวดี
ทุกเวลาพาคะนึงซึ่งห่วงหา ในทุกคราคิดหวนชวนวาบหวาม หนึ่งดรุณครุ่นห่วงทุกช่วงยาม ชวนคนงามถามถึง..คนซึ้งทรวง.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2012, 02:22:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2012, 02:22:AM » |
ชุมชน
|
ยามไกลกัน ฝันถึง คะนึงหา ยามหลับตา คราใด ไม่มองข้าม ยังอาวรณ์ อ้อนหา ทุกครายาม ยังติดตาม ถามไถ่ ใส่ฤดี
กลัวพี่ชาย คลายรัก จักหลบลี้ กลัวพี่มี หญิงใหม่ ไวด่วนจี๋ กลัวพี่หลง คาคม ตรมชีวี กลัวนาที จิตเปลี่ยน เวียนหมุนไป
ฤดูหนาว สาวครวญ ใจป่วนปั่น จึงหวาดหวั่น ดวงแด แย่ใช่ไหม จึงฝากกลอน วอนขอ ต่อพี่ไง ว่าฤทัย ดวงนี้ มิเชือนแช
จะกี่วัน กี่เดือน ไม่เลือนหาย โลกสลาย แตกดับ กลับแน่วแน่ ไยคิดมาก หลากเรื่อง เคืองดวงแด ยังคอยแคร์ พี่ชาย ไม่คลายรัก
ฤดูไหน ช่างมัน ฉันไม่สน ฤดูฝน หนาวร้อน อยากนอนตัก ฤดูใจ ใฝ่ฝัน อย่าหวั่นนัก ฤดูรัก เราคู่ ต่างรู้กัน พันทอง
เธอเป็นห่วงเพราะกลัว..ตัวปัญหา จนอุราป่วนไปให้เหหัน ไม่ชื่นสุขทุกข์เฝ้าเข้าโรมรัน เสพจาบัลย์วันคืนขื่นฤดี
เมื่อรักมากห่วงมากฝากถวิล อารมณ์สิ้นกลิ่นหวานสานฉวี ยิ่งอยู่ห่างสายตามากนารี น้องของพี่ยิ่งป่วนรวนอารมณ์
เป็นห่วงนะ..ใช่หวง จนทรวงโศก เก็บวิโยคซ่อนวางให้ห่างขม มีแต่รัก..ห่วงหา..มาชื่นชม จะสุขสม ยามรำพึง คะนึงนาง
รักมอบให้หนึ่งฤทัยด้วยใจภักดิ์ ผูกสมัครรักแสนแม้นไกลห่าง ไม่เคยหวังใดตอบมอบรักวาง สุขเพียงข้าง..อย่างนี้..ที่ห่วงเธอ..
"บ้านริมโขง" ๕ ธันวาคม ๒๕๕๕
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2012, 06:43:AM |
khuadkao
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2012, 06:43:AM » |
ชุมชน
|
ขวดไม่ใช่ใครคนนั้น...ตัวปัญหา ขวดมีค่าแค่แตกแหลกเสมอ ขวดมีคนรักใคร่ใฝ่ละเมอ ขวดไม่เผลอมอบใจให้ใครเลย
ขวดรักแล้วรักใคร่ใครคนนั้น เธอสำคัญต่อขวดนักยอดรักเอ๋ย คุณบ้านริมโขงคงรักลงเอย แม้ขวดเคยแอบฝันถึงคุณพันทอง
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2012, 07:01:AM |
|
|
|